Mijn meisje is niet meer

Alsnog m'n medeleven met het moeten laten gaan van je lieve schat. Wat voel je je dan machteloos he.

Maar vergeten doe je haar nooit. Ze blijft je mooie meisje.

Vandaag is het pas 2 weken geleden,maar het lijkt alsof ik haar al veel langer moet missen.Ik denk dat het tijd word dat ik haar spullen een plekje ga geven,en het voer waar mijn vriezer mee vol ligt maar aan mijn moeder mee geef..Net zat ik een stuk forel te eten,en daar is ze dol op..Dus plukte kleine stukjes voor haar af,terwijl ik het doe hoor ik mijzelf zeggen,ze is er toch helemaal niet meer..Oja!

Heel herkenbaar.. Ik kon ook evengoed de dweil van de vloer pakken en dan hardop nadenkt zeggen 'Huh, hoe komt die vloer nou toch zo schoon?' Oja..
Of een koelkast vol vlees omdat ik het uit de vriezer bleef pakken..

Zijn mand en etensbak ed kon ik zelf niet weg gooien en heb ik mijn ouders mee opgezadeld onder het mom van 'Handig als Dribbel bij jullie komt logeren'
Ik hoor m'n pa nog klagen.. "Zo'n grote mand voor zo'n klein hondje" hihi. Maar hij is wel dol op haar en dus accepteerde hij het

Voor mij is het 1 maand en 1 week geleden, maar het voelt echt nog als de dag van gister (niet meer als de dag van vandaag)..

Alsnog heel veel sterkte!

heel veel sterkte... en wat een mooi afscheidsgedichtje van Karin... heb tranen in m'n ogen...

Stefanie,

Gecondoleerd met het verlies van jullie lieve hondje, Jenna.
Ik weet het, is is verschrikkelijk moeilijk, onze Lizzie is 1,5 geleden op 2 januari ingeslapen en werkelijk, ik dacht er nooit meer overheen te komen.

Maar geloof me, er komt echt een dag dat je weer met een glimlach aan jullie meisje denkt.
Ik kon het niet geloven toen mij dat verteld werd, want mijn leven stond stil.

Jullie meisje heeft een goed leven bij jullie gehad, hou dat in gedachte, dus, ajb, voel je niet schuldig, dat heeft Jenna niet gewild.

Ik wil je heel, heel veel sterkte wensen voor nu en in de toekomst.

Rust zacht lief kleintje....

Wij gisteren ons hondje van 9 in moeten laten slapen. Ons JackRussel meisje Stien! Geheel onverwachts deze keuze moeten maken. Toen ik in haar ogen keek en zag hoe benauwd ze was, wist ik; dit mogen we haar niet aan doen. 9 jaar trouw en liefde gekregen van haar! En nu ben ik kapot van verdriet. Ik kan het gemis niet aan. Begraven in eigen tuin. Een mooi plekje van gemaakt want dan is haar lichaampje bij ons. Daar was zij het liefste. Maar god, kan geen foto of filmpje van haar zien! Wat mis ik haar, mijn maatje

veel sterkte,in je hart zal ze er altijd zijn

Beste Clinth,
Heel veel sterkte met de verwerking van het overlijden van Stien.
Dit moet heel moeilijk voor je zijn.
We zijn er nooit goed op voorbereid maar als het dan zo plotseling en snel gebeurt, is het extra zwaar.
Nogmaals; heel veel sterkte.

Beste Clinth,

heel veel sterkte! Jenna is komende maandag 3 weken geleden moeten gaan,en ik ben er kapot van,maar ik heb er wel steeds meer vrede mee.Ik geloofde niet dat ik het ooit een plaatsje zou kunnen geven..Maar ook wij hebben haar begraven in onze tuin en elke dag steek ik haar kaarsje aan,ook heb ik binnen allerlei dingen van haar op een mooi tafeltje liggen. Het blijft moeilijk,alleen kan ik er steeds beter mee omgaan. We denken zelfs over om toch weer een keer een hondje te kopen (voorlopig nog niet hoor,ik wil eerst jenna een plekje kunnen geven,en ik voel me al schuldig naar haar als ik het zelfs zeg),het is een groot verdriet maar ze heeft mij ook 9 jaar liefde en plezier gebracht! Toevallig kreeg ik vandaag het bewijs van  euthanasie binnen,en dan slaat het weer toe als een bom..

Wat mij heel erg heeft geholpen,is het hier van mij afschrijven.Als de lieve mensen op dit forum die met je mee leven,en je gevoel ook begrijpen.

Nogmaals heel veel sterkte!