Ik ben toch geen hondemens

Je houdt van alle dieren zoals ik, of van geen......

Dat is nogal een stelling wat je daar neerzet!

Daar ben ik het dus helemaal niet mee eens. Er zijn genoeg dieren waar ik niks mee heb op de manier van een neutraal gevoel en andere waarvan mijn hart sneller gaat kloppen. Dat houdt niet in dat ik ze daarom geen goed gezond en gelukkig leven toewens en in bepaalde situaties ook hulp zal bieden indien gewenst en mogenlijk. Er zijn genoeg (huis)dieren die ik daarom ook bewust nooit in (of om) het huis zal halen.

Ik zou eens open met je gezin hierover praten...hoe lastig dit is voor jou en kijken of je tot oplossingen kan komen die jou hierin ondersteunen.Je zal in ieder geval aan je irritatie niveau moeten werken anders gaat het niet lukken.


Misschien moet je man met hem gaan trainen( en jij jezelf op dat moment een paar hondvrije relax uurtjes gunnen...en jezelf extra verwennen.)
 kunnen de kinderen je ondersteunen bij de rotzooi opruimen of iets dergelijks.
Je man kan het geleerde aan je overdragen zodra de hond het al redelijk goed kan.

Laat je gezin je ondersteunen zodat jij er ook weer plezier in krijgt.
Ik ben honden en katten mens overigens

Het is wel belangrijk te zeggen dat ricco bij ons blijft dat staat vast, daarom wil ik ook leren de hond te waarderen wat dus totaal niet lukt.

Wij en ik ook hebben voor hem gekozen of ik dat leuk vind of niet, hij zal niet worden herplaatst oid.
Bovendien zijn man en kids stapel met ricco.
Alleen nu ik nog.

Wel erg bedankt voor de hulp die ik hier krijg.
Sorry dat ik negatief overkom maar dat is dus het probleem waar ik erg mee zit en vanaf wil.
de tips die ik hier krijg ga ik dan ook zeker gebruiken en proberen in te zien hoe een hond denkt en mijn eigen gedachten proberen om te zetten

Toen hij nog een kleine pup was werd ik ook heel vaak gek van ricco.
Het was slopend, zindelijk maken, slopen in huis, niet luisteren maar ik kon dit relativeren en ging weer met geheven hooft verder en dacht dat het wel goed zou komen maar desalnietemin ontbraken gevoelens van liefde en afectie bij mij wel grotendeels.
Had ik weer schoongemaakt, nog geen 5 minuten later was het weer een zooi of lag er weer plas.

Ik denk niet dat je persee de verkeerde hond hebt gekozen want het bovenstaande zou je met vrijwel elke pup ongeacht het ras hebben gehad. En ja er gaan wel een paar jaartjes goede begeleiding en sturing overheen eer ze volwassen zijn en in rustig vaarwater terecht komen......

Het opvoeden van een hond is heel intensief, groot verschil met katten en ik denk dat je je daar idd op verkeken hebt.

Er werd gevraag of ik hier mensen uittest of dat mijn vraag niet echt zou zijn of dat het te erg is dat het bijna niet waar kan zijn, helaas is het echt zo.
Ook wordt er gezeg dat je alleen van alle dieren kan houden of anders niet.
Waarom  houd ik dan wel van mijn katten?
En is het bij de hond anders?

Ik werk 4 dagen per week dus ben iets meer dan mijn mijn met de hond, wij werken vaak niet op dezelfde tijden dus ricco is niet veel alleen.

Heb je mijn antwoord boven jou vorige antwoord gezien?
Het is je gewoon teveel en je gezin zou je hierin kunnen ondersteunen.

Leg dat soort vragen maar naast je neer want dat slaat weer werkelijk nergens op. Uittesten!!??!! En dat je als honden of katten eigenaar verplicht bent om van elk dier in vuur en vlam te staan! Kom op zeg.

Ik ben ook geen 'kattenmens' op de rassen na die zich meer 'honds' gedragen. Daarom heb ik ze ook niet in huis maar dat maakt me heus geen katten of dieren hater.

Het is juist de intense opvoeding en interactie wat de hond voor mij onmisbaar maakt. Wat bij jou waarschijnlijk het tegenovergestelde teweeg brengt.

Kan het zijn dat je teveel verwachtte van je hond?
Een kat is vaak (niet altijd) makkelijker dan een hond. Ze zijn vanzelf snel netjes, ze houden zichzelf netjes, vinden zooi maken meestal niet zo leuk als een hond, ...

Ik denk dat je inderdaad een verkeerd ras hebt gekozen.... Maar misschien kan het jullie relatie helpen om samen iets te doen dat juist heel erg bij dit ras past namelijk apporteren.
Jij hoeft hierbij niet zo nodig vuil te worden, je moet Ricco wel schoonmaken als hij terug in huis  gaat.

Natuurlijk zit je ook met het rasgebonden voorkomen dat een labje lang 'jong' blijft. Klieren en speels zijn is heel typisch.

Ik denk ook dat je gezin misschien even de taken die jij irritant aan hem vindt moet overnemen.
Laat iemand anders hem eten geven, zodat jij het niet hoeft te zien.
Leer hem af om te likken, laat iemand anders in je gezin dat doen. Leer het aan dat hij bij het binnenkomen zich moet laten schoonmaken, ...

Ik denk dat je gezin je meer moet helpen Ricco. Laat hen alle dingen doen waarvan jij walgt. Dan kan jij genieten van de rest. Of proberen genieten.

Wat had je eigenlijk verwacht van een hond? Dit is niet aanvallend bedoelt maar misschien valt hier in sommige mate aan te voldoen dmv training

Ik kan alleen maar hopen dat alles goed komt, voor jou maar vooral voor het hondje.

Maar nogmaals mijn vraag:
Waarom kan je het niet eens leuk vinden dat hij bijv. een nieuw commando kent?
Dat is toch gewoon een nieuwe stap.
Dat is hetzelfde dat je kind die leert praten een nieuw woord kent.

Jeetje...lastig dit.
Je geeft aan dat jullie de hond sowieso niet willen herplaatsen...en dat je de band met je hond wil versterken. Als je daar echt voor wilt gaan dan zou ik zeggen haal er een goede gedragstherapeut bij.
Iemand die jou helpt met de dingen waar je je aan ergert. Gedragstherapeuten kunnen je echt met veel meer dingen helpen dan alleen maar met gedragsproblemen van de hond.

Als je daar hulp bij krijgt en de ergernissen nemen af dan zal ook je band met je hond versterken..en wellicht ben je dan na een tijdje zelfs hartstikke trots op hem.

Wat betreft de geur uit zijn bek, heb je dit al 's bij de dierenarts gemeld? Misschien mankeert je hond iets. Of ligt het aan het voer of snoepjes die je je hond geeft.  Mijn honden stinken namelijk echt niet uit hun bek.

Mijn broer is ook een echt kattenmens! Alles wat ze doen vind hij leuk en lief, maar als Perdie wat te dicht komt is het 'alé Perdie, kom ga weg!'. Hij ziet er gewoon het leuke niet van in, dus volgens mij is het echt wel mogelijk dat je het meer voor katten hebt. Het zijn ook twee totaal andere soorten hé? Gelukkig woont mijn broer niet bij ons, dus hij heeft er maar af en toe 'last van'. Tegenwoordig kan er al eens een aaitje af, maar daar stopt het. 
Nu is wat jij verteld wel erg lastig aangezien jij wel constant geconfronteerd wordt met Ricco. Ik weet niet goed wat ik erop moet zeggen om eerlijk te zijn. Ik ben iemand die alle dieren leuk vindt en als Perdie (onze hond) het huis vuil maakt of weeral eens iets omstoot door lompigheid dan vind ik dat aandoenlijk want ze doen het echt niet express hoor. Ik denk dat je een manier moet zoeken om het allemaal wat te relativeren en te beseffen dat je hond helemaal niet begrijpt dat hij in jouw ogen iets verkeerds doet. Maar hoe je dat moet doen weet ik echt niet. 

Het moet niet 100% van de tijd leuk zijn. Ik vond het deze ochtend ook geen plezier om in de gietende regen te gaan wandelen, maar als ik dan Perdie haar kwispelend staartje zie en als ik dan zie hoe ze in een modderplekje wil rollen of in een plasje wil springen smelt ik helemaal en vind ik het het allemaal waard om samen op pad te gaan in de regen

Ik hoop echt dat je in de toekomst meer een band krijgt met Ricco, misschien als hij echt volwassen is en wat rustiger? Want hoe het nu gaat is het niet leuk voor jou, maar zeker ook niet voor Ricco. Hij voelt echt wel aan hoe jij tegenover hem staan...

Is er echt niets waarvan je zegt dat is een activiteit die ik graag samen met hem zou doen? Een sport of iets anders? Zodat je op die manier de band wat kan versterken?

Jij hebt voor de hond gekozen en de hond niet voor jou. En ik denk dat het hondje het wel verdient
dat je wat positiever tegenover hem/haar staat. Zo te lezen doet de hond op cursus wel zijn best, en dat doet hij/zij wel mooi voor jou! Alleen liefde of houden van laat zich niet dwingen. Ik hoop dat het goed gaat komen tussen jullie.

Misschien komt het ook omdat Ricco niet volwassen is? Dasja is soms echt een lompe draak hoor

wellicht kun je proberen iets te vinden waar jullie beiden gelukkig van worden zodat jullie een band op kunnen bouwen. Bijvoorbeeld een hondensport als agility, treibball, dog dance of een cursus waar je leuke truckjes leert.

Daarnaast is aan veel gedrag ook wel wat te doen zoals bijvoorbeeld het slopen van spullen. Wat bij Dasja toch redelijk werkt is regelmatig lekkere botjes of een kong te geven. Vooral de kong is bij Dasja favoriet Daarnaast kunnen we Dasja echt mentaal moe maken met denk spelletjes, het net het boek '' hersengymnastiek voor uw hond'' aangeschaft en hier staan leuke spellen in die je samen kan doen.

Misschien kun je het probleem ook eens voorleggen op een goede hondenschool in je buurt zodat ze je tips en adviezen kunnen geven? Bij ons kun je bijvoorbeeld ook privéles krijgen (kosten vallen mee) zodat je misschien onder begeleiding kan leren een goede band op te bouwen met jullie draakje

Off topic
Daar er nogal wat reacties op dit topic komen is het misschien verstandig als iemand reageert op een topic anders dan die van Ts om even goed te quoten.Dat houd het wat overzichtelijker voor iedereen.In ieder geval voor mij.
Sorry

Ik denk ook, net als Ina, dat het een goed idee is om eens een gedragstherapeut zoeken. Klinkt gek, want die gaan toch over het gedrag van honden? Terwijl Ricco normaal hondengedrag vertoont en geen probleemhond is? Ja, deels waar, maar een goede gedragstherapeut kijkt naar de wisselwerking tussen hond en baas en heeft ook een flinke dosis psychologie gehad tijdens de opleiding.
Ik ben tot mijn 20e een kattenmens geweest. Poes was het eerste wat ik al ukkie zeggen kon. Omdat mijn toenmalige vriend graag een hond wou, ben ik me erin gaan verdiepen. We kregen twee broertjes en die hebben wat gesloopt, dat wil je niet weten. Trokken met elkaar op, niet op te voeden en niet zindelijk te krijgen, dus ik heb mijn vuurdoop wel gehad toen. Uiteindelijk zijn we uit elkaar gegaan en hebben ieder een hond genomen. Ik heb toen een cursus hondengedrag gevolgd en raakte daarna steeds meer geïnteresseerd in hondengedrag. Nu heb ik vijf honden en  ben fokker.
Het kan dus nog omslaan...Deskundige erbij halen en je goed in het gedrag (wat best heel interessant is) verdiepen, dan komt het vast nog goed.

Wat je uitzendt, krijg je terug. Dit geldt zeker bij een hond.

Ik moet zeggen dat ik niet alles gelezen heb, maar wel jouw reacties.

Accepteer dat je bepaalde dingen niet leuk vindt aan je hond. Dit klinkt heel eenvoudig, maar het zal je helpen. Als je blijft hangen in de gevoelens, dan wordt je gevoel over je hond niet anders.

Nu is iedere negatieve ervaring die je hebt met je hond, een bevestiging van je gevoel.

Focus je op de leuke dingen van je hond, of ga dingen met hem doen waar zowel jij als jouw hond plezier aan beleven.

Er zijn trouwens ook steeds meer hondenscholen die funlessen en workshops geven. Het gaat daarbij niet zozeer om gehoorzaamheid, maar om een goede samenwerking tussen hond en baas. Gewoon leuke spelletjes en oefeningen, waarbij je zelf soms ook gekke dingen moet doen om je hond dát te laten doen wat de bedoeling is. Je moet dan zelf misschien even een schaamte voorbij als je met een hoog stemmetje vrolijk staat te kirren tegen je hond, maar als je ziet dat iedereen het doet en er leuke resultaten mee haalt, dan doe je al heel snel mee en gaat het nog leuk vinden ook. Mocht je man gelijk hebben en je hebt een beetje iets van een commandant in je, dan zijn dit hele goede oefeningen voor je, omdat je op een heel andere manier leert werken.  Ik weet niet waar je woont, maar er is vast wel zoiets te vinden in de buurt, want dit soort lessen zijn erg in opkomst.

Allereerst wil ik zeggen dat ik het onwijs dapper van je vindt dat je hiervoor uit durft te komen.
Wat een rotsituatie zeg. Ik kan me er helemaal niks bij voorstellen maar vind het onwijs rot
dat je je zo voelt.

Wat ik me wel afvraag is of je je wel goed verdiept hebt in het ras die je wilde aanschaffen?

Los daar van, ik heb niet zoveel tips, er zijn hier vast mensen die je meer op weg kunnen helpen maar ik zou zeggen: blijf investeren in je relatie met de hond, blijf met hem wandelen, ga of blijf cursussen volgen. Probeer ook de leuke kanten van jullie hond te zien.

Ik heb vier huisdieren hier: 2 konijnen een cavia en een vogel en af toe erger ik me kapot aan ze, om wat voor reden dan ook maar ik hou zoveel van ze, ik heb ze in huis genomen, ze zijn mijn verantwoordelijkheid en ik neem ze zoals ze zijn.

Ik wens je onwijs veel succes toe met Ricco en hoop dat het allemaal goed komt met jou en hem.

Respect, voor het zo eerlijk uitkomen voor je mening! Echt!!Wat betreft de hond zal ik je vertellen dat ik bepaalde dagen ook zo in t leven sta! Heus!!
Oke, het is niet altijd en elke dag maar ik heb soms ook een baal dag... Toch als ik dan de oogjes van m'n Dieks zie glinsteren voel ik een grote vlaag van liefde! 

Zoals mede formummers al gezegd hebben, probeer je op de dingen te focussen die je wél leuk vindt!
Wandelen vind ik bijv maar niks... Maarja, ik heb een hond en die moet er uit! Nu het beter/warmer weer is loop ik liever. Ik loop graag aan het kanaal, is dat misschien een optie voor jou? Lekker wandelen waar jij het mooi vindt? Misschien merkt Ricco dat aan jou en doet ie gezellig mee! 
Ik merkte meteen aan Dieks dat als ik het 'leuker' heb hij het ook leuk heeft! En dan zie je echt die onvoorwaardelijke liefde die de hond voor jou als baas heeft!

Dieks heeft hier ook heeeeeeeeeele lelijke dingen gedaan dat ik me afgevraagd heb of ik überhaupt een hond kon opvoeden! Heb er tranen met tuiten om gehuild! Omdat ik het niet begreep... 
Nu Dieks 9 maand is ben ik er van overtuigd dat ik mijn pup ken, helemaal nog niet.. Maar wel byna! 
Hij sloopt alles op t moment en moet als ik weg ga dan ook verplicht in z'n bench... Als ik zie hoe blij hij is mij te zien... Voel ik een vlaag van warmte, want hij is intens blij dat ik weer thuis ben... 

Misschien helpt het jou ook zo tegen de dingen aan te kijken! Probeer het maar eens...
En misschien vind je een bepaalde sport leuk? En probeer je dat eens met m! 

Ik wil je iig alle succes van de wereld wensen dat dit wel werkt!
Laat je nog even horen hoe het gaat?

Liefs

dat is inderdaad niet leuk.niet voor jullie als gezin en niet leuk voor ricco.ik moet zeggen,ik heb twee hondjes,dat ik echt genoten heb van de puppytijd,helemaal geweldig,en tja een plasje ruimde ik gewoon op zonder gemopper.de pupptyijd dan krijg je echt een band met je hond.Jazzy was mijn 1e hond en ik had helemaal geen verstand van honden.maar door veel te lezen en het gedult van jazzy ging het goed.en toen kwam Poppy.die was ook een schurk hoor als pup.maar ik heb ervan genoten.en als ik thuis kom zijn de door het dolle heen.er is niets leukers als dat.4 paar stralende ogen,2 schuddekontjes.geweldig.
ik denk dat je je spanning tegenover ricco moet laten varen.die hond voelt dat aan.en dat likken kan je afleren hoor.hier word niet gelikt.en dat hij zo snel eet,er zijn hondenbakjes voor.
ik hoop dat je er uit komt.want het is wel heel erg sneu voor ricco.

Als ik alles zo lees, denk ik dat je je een beetje verkeken hebt op het werk dat een pup met zich meebrengt.
Toen wij Chucky in huis namen was het mijn eerste pup en merkte ik dat ik ongeduldig was met bepaalde dingen, toen ik me dat realiseerde kon ik het ook veranderen.
Realiseer je dat het met een hond twee stappen voorwaarts is en eentje terug.
Als je er genoeg tijd en geduld insteekt zal het zich ook echt wel belonen '
Bedenk ook dat Ricco net een kind is wat betreft leren en speels gedrag, het vergt dus meer doorzetting om hem dingen af te leren en aan te leren.
Hij vraagt niet meer dan vertrouwen, aandacht en een consequente lijn in de opvoeding.
Straks als ie wat ouder is pluk je daar de vruchten van '
Doe voor nu vooral de leuke dingen, en als je je ergert neem dan even een time out, even afkoelen en dan weer opnieuw beginnen, want geirriteerd met een hond werken werkt averechts.
Ik hoop dat jullie er uit komen en dat je irritaties zullen verminderen en dat je ook de leuke kanten er van ziet.

misschien kan iemand van je gezin een sport met hem gaan doen, of hem vaker actief bezighouden, zo zal hij rustiger zijn in huis en irriteer je je misschien minder snel.
Goed dat je wat meer over de hond gaat lezen, ik denk echt dat het kan helpen.
Ik heb bijvoorbeeld ook niets met katten omdat ik totaal niet weet hoe ze denken of hoe je ermee om moet gaan. Mijn ervaringen met katten waren ook niet zo goed omdat ik ze niet kon lezen en vast foute dingen deed. Ik denk dat ik ze best leuk kan vinden als ik er meer over weet.

misschien toch wat proberen meer open te staan. Probeer positieve punten te zien. Het is erg lastig, maar het is denk ik iets wat we in ons hoofd al voor nemen. Als je iemand ziet en die ziet er niet uit zoals jij wilt zal je die persoon al niet aardig vinden.
Ga meer met ricco aan de slag, dan krijg je een betere band, want bij Ricco geeft dit ook stress. En dan kom je in een negatieve spiraal.

Ken je andere honden eigenaren in de buurt? Mijn collega heeft heel veel moeite gehad met hun pup, ook een drukke hond. Ze vond er eigenlijk niks aan, was bang voor hem terwijl man en zoomn hem geweldig vonden. We zijn een paar keer samen wezen wandelen en we hebben het gehad over wat de hond leuk vindt, wat zij leuk vindt, wat de hond met zijn lichaamstaal wil zeggen, hij heeft met mijn heren gerend zodat hij wat energie kwijt was en langzaam begint ze hem nu toch leuker te vinden, ook omdat ze hem meer 'snapt'.

En weet je, een hond opvoeden is gewoon verdomd veel werk, ik las laatst iemand die zijn, eigenlijk zou het echte eerlijke boek over een hond opvoeden moeten heten; your new puppy and the next two years you'll spend helping him become a wonderful dog' alleen ze was bang dat het op die manier geen bestseller zou worden....

Als je zegt, Ricco blijft, dan vermoed ik dat op zoek mag naar je eigen blije, speelse, ietwat onbenullige kanten en ergens komen jullie elkaar dan tegen. Ongeveer zoals ik op zoek moest naar he laatje met geduld....

Heel knap dat je het hier wil delen en ik denk ook dat 't heel goed is voor jezelf om het op te schrijven zodat er 'n beetje ruimte komt.

Ik denk dat je deze openheid ook moet delen met je gezin, zoals Roos ook al schreef.
Op het moment dat je het met hen durft te delen zal er ook 'n last van je schouders afvallen denk ik en kunnen zij het overnemen. Op het moment dat je 'n stapje terug doet en voor jezelf de tijd neemt om tot rust te komen kun je straks op 'n andere manier naar hem leren kijken en ondertussen kun je voorzichtig kijken naar hem en jou gezin en gaat 't plezier wat ze met hem hebben ook bij jou goed doen.

Wees niet te streng naar jezelf... maar probeer ook niet te streng te zijn naar Ricco want dan doe je jullie beide tekort.

Liefs, Maartje

Vond je hem wel leuk toen hij een pup was? Vergeet niet dat je nu ook met een puber te maken hebt.

Zelf vind ik een hond eigenlijk het leukst als ze al wat ouder zijn. Een pup is erg schattig, maar erg bewerkelijk. Een puberhond is ook wel leuk natuurlijk, maar erg onstuimig, soms eigenwijs en bedenkt steeds weer nieuwe dingen. Een volwassen hond is veel evenwichtiger, daar kun je meer van op aan.

Wat betreft het niet luisteren, dingen slopen, onstuimig gedrag enz: Typisch dingen die bij puberende honden de kop op komt steken. Maak je geen zorgen: je kunt het Ricco allemaal nog leren. Hoe eerder en consequenter je reageert, hoe sneller je verbetering zal zien en hoe 'duurzamer'het resultaat is.

Met de andere dingen die je niet leuk vindt aan je hond, probeer er objectief naar te kijken. Is het echt zo erg wat hij nu doet? Waarom erger ik me eraan? Vaak erger je je ook alleen aan dingen, omdat je gewoon al geïrriteerd bent. Probeer de dingen waar je aan kan werken aan te pakken, de andere dingen voor lief te nemen. Kijk ook naar de leuke kanten van Ricco. Het is wel een wezen dat je in huis hebt gehaald, met een eigen karakter. hij kan kwijlen, likken, het bezoek bespringen,een waterspoor door de gang maken en de kussen van de bank stuk maken, maar natuurlijk zijn er ook leuke dingen. Probeer die te zien en je hebt een vriend voor het leven erbij.

De hond spiegelt zijn mensen,dus dat hij afstandelijk en voorzichtig is naar jou is niet heel erg gek 
Heb jij misschien een bepaalde stoornis?(niet onaardig bedoelt!!) Dat  elk geluid en prikkel die de hond uitzendt zo duidelijk binnenkomt is volgens mij aan iets te wijten...

Weet verder niet wat we hier mee moeten zo op een zeer honden-liefhebbend forum.
Kan me iets voorstellen dat je erg moet wennen aan alle extra geluidjes /geurtjes/veranderingen in huis door de hond,maar uiteindelijk is het maar een dier,die heeft gewoon liefde nodig,meer niet.
Niet onaardig zijn,maar liefhebben,begeleiden zoals je je kinderen zo begeleiden in het leven.

Succes,ik hoop dat je nog bijtrekt  (voor de hond en je gezin)