UPDATE wandeling agressieve hond

Dag iedereen!

Een vriendin van mijn mama heeft een 5-jarig teefje en het zou heel fijn zijn moesten we samen regelmatig kunnen gaan wandelen. Nu is het zo dat deze hond agressief is door angst. Ze is enorm onzeker en ik weet dus echt niet hoe we dit moeten aanpakken. 


Gisteren zijn we al een samen gaan wandelen bij wijze van eerste kennismaking en dat ging vrij goed. We hebben Perdie en de andere hond wel geen contact laten maken, gewoon rustig wandelen. Ze negeerde elkaar en probeerde af en toe eens te snuffelen en konden gemakkelijk een meter bij elkaar in de buurt zijn. Tijdens de wandeling was de hond wel erg angstig, oren heel de tijd plat en staart half tussen de poten. De volgende keer gaan we ergens rustiger wandelen waar de hond meer op haar gemak is en gaan we ze terug aan de lijn houden.


Ik weet niet goed wanneer we hen best laten kennis maken? Eerst meerdere keren wandelen aan de lijn tot ze elkaar al wat gewoon zijn? En misschien wachten tot de andere honden qua lichaamshouding veel meer ontspannen is? De andere hond is blijkbaar ook nogal wild in het spel en daar houdt Perdie niet van. Dus als dat gebeurd zal Perdie grommen en we vrezen dat de hond hier heftig op zal reageren. 


Wat denken jullie? Op welke lichaamssignalen moeten we letten en hoe pakken we dit geleidelijk aan het best aan?


Alvast bedankt voor het meedenken

Jullie zijn volgens mij alvast goed begonnen!

Ik zou inderdaad gewoon blijven samen wandelen totdat ze zich alle twee goed op hun gemak voelen. Ga dan steeds dichter bij elkaar wandelen. Lukt dit goed, laat hen dan eens contact maken.

Wat het spelen betreft. Probeer het te ruw spelen te voorkomen. Laat ze desnoods in het begin aan de lijn met elkaar spelen; op die manier kun je hen makkelijk uit elkaar halen als het te heftig wordt.

Veel succes ermee!

Bedankt! Perdie voelde zich al direct op haar gemak, zij was erg ontspannen. De andere hond daarentegen helemaal niet, maar dat kan ook te maken hebben met dat er nogal veel mensen mee wandelden. Ons plan is om ze eerst nog een aantal wandelingen te laten wennen aan de lijn en dan al wandelend loslaten. Dus niet stilstaan op een veld of d.e. maar gewoon rustig verder wandelen. Tijdens het wandelen is er dan ook minder kans dat er gespeeld wordt hoop ik

Heerlijk om dit soort dingen te lezen.
Rustig opbouwen, en ...kijken.kijken.en nog eens kijken.
Al is het enkel al om er zelf zoveel wijzer van te worden.

Wij hebben dan 2 redelijk verschillende honden.
Lopen vaak met andere honden, en hebben zelfs een zwemclubje met de eigen hondendynamiek waar alles los door elkaar loopt.
Wat ik in jouw geval zou doen..(en helaas ben ik er niet bij geweest, dus moet het vanaf hier inschatten)
Ik zou Perdie aangelijnt houden, ze is rustig wat ik van jou begrijp.
De andere hond die angstig is, zou ik af en toe eens loslaten.
Een angstige hond wil nog wel eens appart reageren als ze aangelijnt is.(positief bedoelt)
En misschien dat als ze los is, ze jullie aangenaam verrast.
Perdie hoeft er geen vertrouwen in te krijgen, het is die andere die het misschien op haar eigen tempo wil onderzoeken, zonder het risico dat de andere hond de druk voor haar wordt..in haar ogen. 
Zoals je al hebt meegemaakt, zolang de energie blijft stromen.(wandelen) gebeurt er eigenlijk vrij weinig.
Ja, of je moet de echte stresskippen hebben die direct de aangelijnde hond opzoekt.
Maar dat heb je waarschijnlijk ook al gezien dat de spanning niet zo groot is tussen de 2.

Altijd op blijven letten, maar zeker niet te angstig worden.
En uiteraard veel plezier met het observeren.

EUhm.
Hoewel ik nooit echt een voorstander ben om 1 hond los en 1 hond aan te lijnen , kan het in deze situatie soms wel helpen om voor de angstige hond de situatie gecontroleerd te houden.
Maar hoop dat dat duidelijk is.

Ja dat had ik er uit begrepen! Bedankt voor je uitleg! Ik denk dat we het inderdaad zo gaan doen. Eerst nog wat meer rustige wandelingen aan de lijn tot ik merk dat de andere hond wat meer op haar gemak is en ze Perdie gewoon is. En dan inderdaad eens Perdie aan de lijn houden. Zo kunnen we als het uit de hand loopt meteen ingrijpen en heeft de hond de kans om wat afstand te houden als ze wilt

Deze hond is ook agressief naar mensen die zij niet kent, maar er is bijvoorbeeld een vrouw die regelmatig mee gaat joggen met het baasje en de hond en deze vrouw wordt helemaal geaccepteerd. Ik hoop dus dat door regelmatig te wandelen, ze Perdie ook associeert met iets positiefs (wandelen dus) en dat dat ook wat helpt

Ik denk dat je het heel goed gedaan hebt. Gewoon rustige parallel walks en als de andere hond wat lijkt te ontspannen laten snuffelen. 

Mocht de andere hond trouwens bij ons in de buurt wonen (omg Venlo) dan heb ik nog een paar vrijwilligers om mee te gaan wandelen. De husky heren spelen wild maar zijn echte gentlemen naar angstige teefjes

Helaas, ze wonen bij mij in de buurt Maar toch bedankt voor je voorstel!!

Denk dat je heel goed ben begonnen.
Blijf dit nog een week of twee volhouden, veel wandelen, beide aan de riem en lekker doorlopen. Zo ruiken ze elkaar, wennen ze aan elkaar en ondernemen ze samen een activiteit, zonder dat er direct contact is. Heel goed, want zo komt de angstige hond niet in enge situatie terecht.
Wat je hierna kunt doen is de angstige hond los laten. (desnoods in een ruim omheind gebied als een hondenveld) Dan kan ze namelijk op haar voorwaarde verder kennis maken. Blijf zelf met je hond rond lopen. Dus zo min mogelijk stil staan. Stil staan levert vaak spanning op.
Dat kun je ook een aantal keren doen. Als dat goed gaat kunnen ze allebei los. Blijf dan zelf ook vooral lopen. Als je stil staat te kijken naar hoe ze het doen, dan loopt de spanning weer bij de honden op: het is blijkbaar een belangrijk moment omdat de baasjes er aandacht voor hebben!

De lichaamstaal waar je op moet letten is als eerste op oogcontact. Vluchtig oogcontact is oke, staren is absoluut niet goed, dan moet je meteen doorbreken.
Let ook op hoe de ogen van de angstige hond staan. Ovaalvormig zonder dat je (veel) oogwit ziet is goed. Als je veel oogwit ziet in de ogen, dan is ze waarschijnlijk erg angstig, dus dan is het goed om dat te doorbreken. Ronde ogen, zonder oogwit met gespannen blik duid op agressie (dit allemaal in samenspel met andere gedragingen).

Dan de houding, let op de spierspanning. Een beetje spierspanning zul je wel zien, want het is voor de angstige hond ook spannend, geeft niet. Maar teveel spanning, trillende spieren, of duidelijk verstijfd is niet goed, dan de hond weer uit de situatie halen. Let op dat de rug redelijk recht is, niet gekromd, dat duid op angst. Poten redelijk stevig op de grond. Kan zijn dat ze 1 pootje opgeheven houdt, dat is omdat ze het spannend vindt, alleen dat signaal is niet erg, maar zie je daarbij ook gespannen spieren, veel oogwit en bijvoorbeeld een anders stresssignaal als tongelen (tong snel in en uit de bek), dan is de spanning te hoog.

Kortom er is heel veel om op te letten en het stresssignalen kunnen zich in record tempo opvolgen. Er is vaak een geoefend ook voor nodig om het allemaal te zien en op tijd naar te handelen. Dus hou de ontmoetingen dat ze beide los zijn, kort.
Eerst wandelen beide aan de riem, dan even los, begin een minuut, dan twee of drie tot max vijf. Later als beide honden helemaal ontspannen zijn kan het langer.

Als je dit goed begeleid heb je daar heel veel lol van in de toekomst. Gaat het nu mis, dan heb je heel veel werk om dat goed te krijgen.
Dus ik zou zeggen, ga vooral zo door!

Bedankt voor al de tips! Veel om rekening mee te houden, maar ik ga zeker mijn best doen! We willen zeker niets forceren, liever wat voorzichtiger dan dat het misgaat

Nog een kleine aanvulling, mocht je zo ver zijn dat je ze allebei los laat op bv een omheind terrein, doet dat dan met ruime afstand ertussen, tegelijk en als beide honden rustig zijn. Dus liever aan weerszijden van het veld als vlakbij de ingang. Als wij het bin de training doen, blijven de baasjes ook even uit elkaar staan of lopen, langzaam bewegen we dan meestal wel naar elkaar toe en bij een eerste keer samen los, negeren de bazen ook elkaars honden in het begin. (Was wel wat lastig de eerste keer dat Shadow met een jonge vreselijk enthousiaste dog los was, wat een clown was dat en zijn neus zat op brokjes hoogte, althans op de hoogte van mijn koekjes tasje en dat had 'ie zo gevonden.....

Is er dan geen kans dat we, als het misgaat, niet snel genoeg tussen beide kunnen komen? Ik dacht zelf ook aan een omheind gebied of veilige plek in het bos (waar het rustig is) en om ze dan uiteindelijk los te laten en gewoon verder te wandelen alsof er niets aan de hand is. Op die manier zijn we wel nog in de buurt snap je?

Ik zou zeggen, laat ze pas beide los als je echt het vertrouwen hebt dat het goed gaat. Als je zelf vertrouwen uitstraalt dan heb je al zoveel gewonnen.
Als de hond bijt of aanvalt uit angst, dan zal ze niet zo snel op je hond afkomen als ze de ruimte heeft om weg te gaan.

Maar als de honden al langere tijd met elkaar omgaan, elkaars geur kennen en al heel vaak op wandeling zijn geweest dan is de kans dat het ineens tot een gevecht komt waarbij ook echt schade gemaakt wordt erg gering.
Neem wel kleine stapjes en zolang je het niet vertrouwd, niet doen.

Oké, ik heb echt heel veel aan al je tips en informatie! Zeker nu ik weet waar ik op moet letten en hoe we het het best aanpakken! We gaan het inderdaad stap voor stap doen, heel rustig

Kijk, dat is de bedoeling!
Veel succes en vooral plezier!

Zo wandeling nummer 2 zit er op! We zijn zonet 2 uur gaan wandelen in een park in de buurt. De andere hond was hier veel relaxter en eigenlijk negeerden ze elkaar vooral in het begin. Na een tijd is er (vooral per ongeluk door momentjes van onoplettendheid) wel enkele keren contact geweest tussen Perdie en de hond. En ook dit ging eigenlijk heel goed al hielden we deze momenten wel heel kort om daarna beide honden af te leiden en te belonen. Hierna hebben we besloten even naar het losloopveldje te gaan. Daar mocht eerst de andere hond los. De hond negeerde Perdie eigenlijk volledig. Daarna mocht Perdie even los. Na haar 5 dolle minuten ging ze ook gewoon wat snuffelen en is ze ook niet naar de andere hond toegegaan. 


Toen ging Perdie ook weer vast en kwam de andere hond nog even snuffelen en likken aan Perdie haar oor. Perdie was toen druk bezig met snuffelen en ze snuffelden toen beide aan het zelfde plekje. Dan zijn we het veldje afgegaan en tijdens het wandelen waren er van de andere hond al enkele pogingen tot spelen, maar dan wel door middel van een hap naar Perdie haar nek. We vinden het hier nog te vroeg voor omdat ik weet dat Perdie helemaal niet van druk spel houdt en de andere hond wel en we bang zijn dat dit al snel uit de hand zou lopen. Volgende week gaan we normaal gezien terug wandelen en zo gaan we het rustig blijven opbouwen



Wat me dus wel heel hard is opgevallen is dat er door Perdie heel druk gesnuffeld werd toen de andere hond bij haar kwam snuffelen of contact zocht. Is dit een kalmerend signaal of hoe kan ik dit interpreteren?

Ohja en er is ook erg veel vluchtig oogcontact geweest van beide kanten. Echt minder dan een seconde en dan weer wegkijken

En ze zijn ook ieder maximum één minuut los geweest. 
@Margje: als je spreekt over gedrag doorbreken, bedoel je dan afleiden van het gedrag of wat bedoel je hier precies mee?

klinkt toch allemaal super goed.

Het snuffelen....mja. ik zou zeggen, zo van jouw verhaal te lezen dat het snuffelen echt een kalmerend signaal van Perdie was.

"Niks aan de hand, alles relaxt"

Volgens mij is dat snuffelen van Perdie bedoeld om de andere hond te laten zien dat deze ipzich niet druk hoeft te maken, een kalmerend signaal. En het heeft geholpen.Ik vind het een prachtig verhaal om te lezen, jullie pakken het heel goed aan!

Ja ik geloof ook dat het een kalmerend signaal is, ze doet het dan echt overdreven en negeert de andere hond terwijl. Ik hoop ook dat we zo goed bezig zijn en dat we het rustig kunnen opbouwen met een mooi resultaat als gevolg! Het zou geweldig zijn om samen regelmatig te kunnen wandelen en misschien na een tijdje zelfs een speelkameraadje voor Perdie

Ik ben alleszins al erg trots op Perdie haar gedrag, want zelfs tijdens het contact bleef ze rustig en het feit dat ze volgens mij ook wat kalmerende signalen gebruikt vind ik toch ook erg goed

Klinkt super!
Dat korte oogcontact is heel netjes. Wat ik bedoel met doorbreken van staren/fixeren is dat je de hond die zo fixeert meeneemt de andere kant op (moet hij wel aan de lijn zitten). Ik zeg daarbij niet, ik verbreek alleen het oogcontact en pas als de hond weer met mij bezig is, ga ik vriendelijke praten en eventueel belonen.

Aan de lijn zou ik ze inderdaad niet laten spelen. Het kan zijn dat op termijn als de honden elkaar al regelmatig hebben ontmoet de andere hond te druk wil spelen met Perdie en dat Perdie dan duidelijk maakt daar niet van gediend te zijn. Op zich is dat helemaal niet erg. Kan ook heel goed zijn dat Perdie heel veel geduld met deze hond heeft. Maar op een gegeven moment mag hij ook zijn grenzen aangeven. In eerste instantie moet de eigenaar dat doen. Vaak zijn andere honden alleen stukken duidelijker in hun communicatie en kan een eigenaar letterlijk honderd keer zeggen 'nee, niet doen' terwijl een andere hond dat in 1 a 2 keer duidelijk heeft.

Dat snuffelen lijkt inderdaad om gerust te stellen. Perdie laat zich rustig besnuffelen en doet zelf alsof ze toch heel druk bezig is. Het kan ook zijn dat het voor Perdie ook best spannend is. Zeker als de andere hond wat onrustig of onzeker is. Het snuffelen werkt ook kalmerend voor Perdie zelf.

Bedankt! Je uitleg is altijd heel duidelijk en er zit veel informatie in waarmee ik aan de slag kan! Ik zal hier volgende wandeling ook even een verslagje schrijven met de vooruitgang die we maken
En dat snuffelen was heel opvallend. Ik had verwacht dat Perdie meteen zou reageren door het besnuffeld worden, maar integendeel. Ze deed net of de andere hond er helemaal niet was en dat vond ik wel een mooi signaal van haar kant

Blij dat je er wat aan hebt!

Als reactie op de tip van kennis maken op eigen terrein of een tennisbal te geven ter afleiding: ik zou dat niet doen.
De meeste honden reageren veel feller op hun eigen terrein tegen een nieuwkomer. Het beste is eigenlijk altijd kennis te maken op neutraal terrein.
Een bal is meestal ook niet zo'n goed idee, daar kan snel ruzie over ontstaan als de andere hond even aan de bal wil snuffelen of de bal rolt weg richting de andere hond. Heb je snel vlam in de pan.

Kan me wel voorstellen dat voor sommige honden die erg onzeker zijn (maar geen agressie vertonen) het goed kan zijn om op eigen terrein kennis te maken, dan voelen ze zich beter in hun vel en zijn dan ook vriendelijker voor bezoek.

Bij Ben is t goed om t kennismaken op zijn eigen terrein te doen of hem een bal te geven zodat ie een beetje afgeleid is

Ik vrees dat dat in dit geval geen goed idee is. Ik heb geen ervaring met andere honden op Perdie haar 'terrein'. Maar ik merk dat ze bij ons in de buurt al heviger reageert op andere honden, terwijl ze dat in het park bijvoorbeeld niet doet. Maar toch bedankt voor het meedenken

Zo net terug van wandeling nummer 3. Alles leek goed te gaan, ze reageerde positief op elkaar. Af en toe werd er kort gesnuffeld en er werd al wat meer contact gezocht. Beiden bleven ze wel aan de lijn.
Tot op een bepaald moment... We stonden op een grasveldje (aangelijnd allebei) te praten met mijn jongere broer en het zoontje van de andere vrouw. Perdie kreeg een gekke bui en begon rond te rennen. Ik nam dus wat afstand zodat ze even aan de lange lijn kon rennen. Perdie stopte met rennen en toen ze terug begon met rennen schoot de andere hond los en vloog op Perdie. 

Het zag er echt verschrikkelijk uit, ze vloog naar Perdie haar nek en begon wild te bijten. Er werd veel gegromd en Perdie liet haar volledig doen. In het begin probeerde ze nog angstig rondom mij weg te rennen, maar nadien lukte dat niet meer... Na enkele seconde, die aanvoelden als minuten stopte het. We hebben meteen Perdie nagekeken (het baasje van de andere hond is DA) en ze had niets. Geen schrammetje hélemaal niets! Dit had ik echt niet verwacht? 

We dachten zelf dat het misschien een soort prooidrift zou kunnen zijn? De hond reageerde duidelijk toen Perdie zo begon te rennen en als Perdie rent is het echt zoals een konijn. Ze is super snel!

Nadien zijn we meteen verder gaan wandelen alsof er niets aan de hand was. En ook de honden waren het bijna meteen vergeten! Ze deden eigenlijk net als daarvoor alleen was Perdie wel wat meer teruggehouden. Maar het was niet dat er nog gegromd werd of dat Perdie bang was?

Wat denken jullie? Waarom liet Perdie haar zo doen? En hoe komt het dat de andere hond eigenlijk niet heeft gebeten? En zou het een soort van prooidrift kunnen zijn?

Niemand?

Pffff, ik zou het niet weten...Ik zou zeggen, Perdie is onderdanig.
Die andere hond zou best hebben kunnen bijten, maar in ieder geval niet vast in haar vacht.. Klinkt in ieder geval als een trigger, dat Perdie gaat rennen en hij reageert er zo sterk op..

Ik denk ook dat het rennen een trigger was om aan te vallen. Vind het alleen vreemd dat Perdie niets had van wondje of dergelijke en dat ze niets terug deed? Zou ze geweten hebben dat ze het niet kon halen of voelde ze aan dat de andere hond niet echt beet?