Waarom een hond van de fokker terwijl asielelen overvol zijn

@Kirsten en Sammy, ik heb nog even mijn tekst doorgelezen, maar vind het jammer dat jullie over 1 woord vallen die op een andere manier geschreven staat als dat jullie ervan maken.

bewust een keuze maken voor een speciale hond.
Dit is mijn tekst en als je goed leest en mijn hele verhaal leest gaat het er niet om dat een ras hond speciaal is, maar dat men kiest voor een hond (welk ras, welke lijnen, welke erfelijke afwijkingen er gedaan zijn), dus een hond die aan die eisen voldoet.

Het is maar net hoe je het wil lezen.

Wat ik niet snap is waarom het een afdankertje (zoals de TS het noemt, vandaar dat ik het woord gebruik) zo genoemd wordt. Ik vind het geen afdankertje, maar zou NOOIT een hond uit een asiel willen hebben.

Wil je hier een serieus antwoord op hebben? Of zal ik maar een verhaal verzinnen?

Afdankertje klinkt wel héél negatief. 
Net of een rashond beter is dan een asielhond. 

Een shirtje wat ik niet meer leuk vind en naar de kringloop breng, dat is een afdankertje. Mijn hond - afdankertje, tweedehandsje, foute kruising, buitenlander of wat dan ook - is voor mij net zo speciaal als jouw honden voor jou zijn. 
Ik weet bepaalde dingen niet altijd te plaatsen (rasgebonden of misschien toch Mellow-gebonden), dat maakt het wel eens lastig maar dat maakt haar niet minder waard.

Ja, als iemand zegt een hond te zoeken maar niet zeker weet wat ie wil, dan opper ik inderdaad het asiel, er zitten zóveel leuke honden. Maar wil die iemand een rashond, dan is dat ook prima.
Ik ben zeker niet anti-rashond, wel pro-asielhond

sorry hoor , ik heb heel deze teksten niet gelezen ( sommigen zijn gewoon veel te lang , ) maar wat ik vind over de tittel is  , :

geef mij maar liever een pup die je zelf kan opvoeden ( van de fokker ) dan een hond uit de asiel waar je meestal de achtergrond niet van kent laat staan dan nog , ) dit is mijn mening groetjes

Wij hebben bewust gekozen voor ons ras, omdat deze hondjes een spiegel zijn van ons karakter en enorm goed bij ons passen. We weten waar we aan toe zijn bij hun en toen we kozen voor onze eerste hond die we samen "namen" zijn we gaan zoeken naar de beste match met ons "zelf" 
Nu, jaren later zijn we overtuigt dat hier altijd wel een Basenji zal blijven lopen en zetten we ons ook nu in voor bescherming en in stand houden van dit speciale ras. 
Overigens ben ik fel tegen alleen maar vermeerderen en baal dat er collega fokkers zijn die haast op aantallen lijken te fokken in plaats van de intentie juist te houden (ik spreek nu alleen binnen mijn ras he) 

Daarnaast, vangen we honden op, rasloos, soms via een asiel of stichtingen, soms via privé aangelegenheden. 
Straks als we niet meer varen komt er zeker weten een herplaatser bij, een asielhond, liefst een stokoude die we nog even mogen vertroetelen en laten zien wat liefde is.
Waarom we hier niet meteen aan begonnen zijn? Omdat we smoorverliefd waren op ons ras en deze perfect bij ons paste. Als er een Basenji was geweest toen als asielhond, was die hier gekomen..

Gelukkig dat hier wel nog mensen op het forum zijn die niet alleen maar een stamboom willen!

Ik doe het voor de dieren en kijk niet alleen maar naar mijzelf wij hebben onze Jack van een fokker dat zou ik niet zo snel meer doen!

ik kan zoveel redenen verzinnen waarom ik ga voor een hond van de fokker. vind het sowieso een beetje jammer dat er steeds meer wordt geoordeeld over wat een ander doet.. waar een ander zijn hond vandaan haalt, wat de ander voert ... kijk gewoon wat je zelf het liefste doet en kies dat, en ga het niet voor een ander bepalen

een paar redenen waarom ik niet voor een asielhond ga:
- ik ben verliefd op de wat minder bekende rassen. deze zitten zelden in het asiel
- ik wil een gezonde hond.. honden die bij een goede fokker vandaan komen zullen daar ook weer heen gaan voor een nieuw baasje ( en vanuit daar geplaatst worden, die honden komen dus niet in het asiel terecht)
- ik wil mijn hond kunnen opvoeden naar mijn hand. dus niet met de fouten van een ander zitten

ik kan er wel wat meer noemen. maar vooral de eerste 2 punten zijn bij mij heel belangrijk. ik wil het liefst enkel honden die bij een goede fokker vandaan komen en helaas zitten er heel veel broodfokhondjes in het asiel

Wat ik het liefste zou willen .... wat voor mij het allermooiste zou zijn ..... 


Ergens alleen achteraf wonen .... met een lap grond en ruimte om me heen. Met honden waar ik iets mee heb, waar ik een passie mee heb, waarvan ik weet daar kan ik mee omgaan welke bagage ze ook mogen hebben, dat ik ze kan geven waar ze behoefte en recht op hebben, waar ik die klik mee heb en of ze uit asiel komen, van fokker dat doet er dan niet toe gewoon de hele mik mak door elkaar. 

Ze daar opvangen en als tussen persoon zijn, samenwerken met asiels om ze zo te herplaatsen. 

Hoe mooi zou dat niet zijn? Maar hoe hard is de realiteit dan ook dat dat nu ( nog ) niet kan. 

Soms word je keuze ook al voor een groot deel bepaald door je eigen omstandigheden. 

En een hond bij een fokker wilt niet direct zeggen dat deze ook niks mankeert ondanks alle testen van de ouders .... hebben dat zelf mee gemaakt. 

Zelfde geldt voor een hond uit asiel .... wilt niet direct zeggen dat er iets met DNA aan de hand is. 

Wat kan men aan
wat zijn je mogelijkheden 
waar heb je die ene belangrijke klik mee. 

want dan pas kan je er echt zijn voor je hond.

ik zeg ook niet dat het kruisingen zijn. ik heb het over broodfok honden of ongezonde honden.
hoevaak hoor je wel niet dat een asielhond allerlei beperkingen blijkt te hebben? ik werk daar persoonlijk liever niet aan mee. sneu voor die hond, maar wanneer ze pup zijn, zijn ze net zo sneu en dan koop ik ze ook niet

Ik heb vaak dieren uit het asiel gehad. Het is niet omdat ze in het asiel zitten,dat ze minder aanhankelijk/lief zijn. ik heb even veel plezier aan hun als aan honden van bij de fokker. mij maakt het ook absoluut niet uit of ze een stamboom hebben of een zuiver ras enz,bij mij draait het gewoon om hoe ze zijn,niet hun afkomst.

Ik heb mijn hele leven volwassen herplaatsers uit het asiel gehad. Mijn eerste Bullmastiff heb ik daar ook vandaan. De bagage die ze met zich meedragen kan me niet schelen, daar komen we wel uit.
Maar ik wilde het 1 keertje meemaken hoe het was om een echt pupje te hebben van een echte fokker. 1 keer in mijn leven een echt pupje hebben. Dat werd Lola.
Ik heb enorm van haar puppytijd genoten, misschien nog wel weer dan anderen omdat voor mij na 20 jaar herplaatsers en honden met een rugzakje iets heel bijzonders was.
Ik heb er wel twee herplaatsers bij trouwens als compensatie

Toen is op zoek was naar Tess heb uk wel degelijk ook bij asiels gekeken... Maar ik wilde dit keer echt een BC (mijn droom).. En ik heb contact opgenomen met border collie rescue in Engeland omdat er toen heel veel BC's "werkeloos" werden ivm de sluiting van heel veel boerderijen ...

Mij is toen met klem afgeraden om een herplaats BC in huis te nemen gezien de leeftijd van mijn kinderen (toen 10 en 8)... Wel ben ik toen via via in contact gekomen met een werkende boerderij waar al een nestje was geboren... En de pup die al vroeg werd gezien als niet geschikt om te werken... Dat is Tess... Geweldig lief, maar van pups af aan al bijzonder geluidsgevoelig...

Toen we over nummer 2 aan het nadenken waren, zat ik al volop op HP... Mijn kids waren pas 12 en 10... En dus heb ik weer voor een pup gekozen... dit keer wel van een hele goede fokker... En dat is Bonny

Mocht er een nummer 3 komen... Dan zijn tegen die tijd mijn kids wel oud genoeg om een herplaatser zeker tot de mogelijkheden te rekenen ... Maar met jongere kids vind ik het een te groot risico dat het niet goed gaat... En zelf een hond eerst een gouden mandje beloven, en dan toch weer weg doen... Dat kan ik niet ... Dus in deze fase van ons gezin heb ik op "safe" gespeeld... Wat de toekomst brengt... Wie zal het zeggen

Ik heb niet alle tekstjes gelezen ,Sorry. 
Maar er zijn verschillende punten waar ik het over wil hebben bij de teksten dat ik las:
1. Respect!
Iedereen heeft een eigen mening. Ja,iedereen eens? Oke goed, Die meningen respecteer je dan ook! Niet iedereen moet hetzelfde denken. Gelukkig anders zou iedereen bv. Courgetten haten... 
Het is niet omdat (Nu verzin ik namen!) Jeff kiest voor een asielhondje en Annelies voor een rashond, dat Annelies een slecht mens is. Waar denken jullie dat SOMMIGE (Let op m'n woorden ik zeg SOMMIGE) asielhonden van komen? Van fokkers.Zijn dat altijd broodfokkers? Neen. Het zijn gewoon impulsieve mensen die honden kopen als speeltje en daar na beu zijn. Net Kleine kindjes van 3! Ga nu aub geen mensen "aanvallen" omdat zij kozen voor de rashond en niet voor een asielhond want anders had jij. Trouwens waar helpt dat boos zijn en aanvallen aan? Tot niks helpt dat. En aub in het lager onderwijs leer je al respect hebben voor andermans mening dus nu vraag ik me af op sommige reactie's wie volwassener is...

2.Wat een vooroordelen hebben sommigen hier??
Als ik sommige reactie's lees denk ik 'Omg, waar haal je dat nou?'...
In iemand's reactie las ik 'Ik wil een gezonde hond... zonder kwalen etc.'  Wie zegt dat alle honden in asiels probleem honden zijn? Zelf hebben we een hondje naar het asiel gebracht,Snoopy. Een YorkShire die we gevonden hebben vast gebonden aan een hek/boom. Maar wij konden hem niet houden. Hij was Jong, Lief,Zindelijk = Super hondje dus. We hebben hem naar het asiel van St-Truiden gebracht. Wat was er mis met het hondje? Niks. Waarom is het dan een ProbleemHondje. 
Met een beetje ervaring zijn HEEL erg veel dingen af te leren. Maar trouwens Iemand zei iets in de zin van 'Ik wil de problemen van andere niet oplossen' (Honden met verleden dus) Honden zijn niet altijd Probleemdieren als ze in dat asiel zitten. Ik heb als teenager al in een asiel geholpen (uit laten honden,voeren,Ontspanning,...) Daar waren een redelijk aantal honden waarvan het baasje van overleden was of noodgedwongen met pijn in zijn/haar hart het dier moest verlaten omdat ie moest verhuizen naar een app ofso. Zijn dit dan ProbleemHonden zoals genoemd? Ik zie de problemen niet.

Ik wil zeggen : 
Wacht maar tot je zelf noodgedwongen je dier eens moet achterlaten en denk dan maar "wat als mensen denken zoals ik vroeger dacht (AsielHond=ProbleemDier)... Dan gaat mijn hond in het asiel nog sterven... Good Luck dan.. Gelukkig zijn er mensen die wel van ALLE honden houden...

--Dit schrijf ik in VOLLE RESPECT EN DIT WAS MIJN MENING--


 

EENS 

Hahahaa, over de jouwe! 
Heb je mooi uitgelegd

Wij hebben rashonden omda wij dit ras wilden. We hebben een herplaatser gehad via de fokker en hoe vaak we op het laatst wel niet hebben gezegd tegen elkaar, hadden we deze hond maar van pup af aan gehad, dan waren een aantal dingen beter aangepakt geweest. 
En zonder mensen als wij, die een pup kopen, kan onze fokker ook niet werken aan het voortbestaan van het ras.
Ik las trouwens een interessant stuk over asiels in de VS; in het ene asiel worden heel veel honden afgemaakt (vol = vol) en in het andere asiel, waar ze de herplaatsing op een andere manier aanpakken en in principe geen enkele hond afgemaat wordt, hebben ze een tekort (!) aan honden. Het is toch ook geen verdringing? Het is toch ook niet zo dat als niemand meer een hond bij een fokker kocht, er geen asielhonden meer zouden zijn? Ik denk aleen wel als niemand meer bij een broodfokker kocht, er veeeel minder probleemhonden zouden zijn...

Ginny komt uit zo'n 'no kill' shelter in Amerika, dat was dan weer onderdeel van de 'Humane Society'. Waarom zitten daar nu minder honden? Omdat ze niet alle honden aannemen, alleen de honden die eigenlijk direct 'adopteerbaar' zijn, en dus geen honden die bijtincidenten op hun naam hebben staan of zelfs maar licht agressief gedrag vertonen (bijvoorbeeld uit angst), die worden gewoon aan de deur geweigerd. Honden laten adopteren is de enige manier om weer kennels vrij te krijgen, in tegenstelling tot de shelters die wél honden en katten laten inslapen - dat zijn de shelters waar letterlijk alle honden binnenkomen; honden die in beslag zijn genomen, op straat zijn gevangen, afgestaan enz, etc.

Enfin, Ginny komt dus uit een dergelijke no kill shelter, en daar is toen ook bewust voor gekozen. Dat wil niet zeggen dat ze geen rugzak had. Ze maakte deel uit van een nest van 'pups' (toen net aan 5 maanden), die onder dwang waren afgestaan door een dierenverzamelaar. Ik ben dolblij met mijn hond, maar oh man, wat had ik haar graag jonger gehad zodat ik haar goed had kunnen socialiseren. Daarom kiezen wij nu met de tweede hond voor een verantwoordelijke fokker, zodat wij onze tweede viervoeter goed kunnen socialiseren en niet tegen al bestaand gedrag in hoeven te werken. Eén van allebei, dus eigenlijk

Volgens het boek dat ik gelezen heb, Pukka's promise van Ted Kerasote, is het niet helemaal waar dat no kill shelters allen directadopteerbare honden aannemen, sterker nog er zij er steeds mee die honden overnemen uit andere shelters. Hij beschrijft in zijn boek ook dat shelters die wel veel honden euthanaseren, bv ook alle pups euthanaseren omdat ze niet de mgelijkheid hem om een socialisatie te doen. Maar goed, het is 'hear say' van iemand die wel de indruk wekt zijn huswerk gedaan te hebben, maar ik weet natuurlijk ook niet wat er waar van is. Hij besluit uiteindelijk ook voor een raspup te gaan en ik snap je volledig Hannah

Misschien verschilt het ook van staat tot staat hoor Ik heb vrijwilligerswerk gedaan bij een no kill shelter toen ik in Texas woonde, en op deze manier is dit mij destijds uitgelegd Maar iedere staat heeft natuurlijk zijn eigen wetten en manieren, dus misschien heb ik veel te algemeen gesproken