Waarom een hond van de fokker terwijl asielelen overvol zijn

inderdaad.
rottweilers zitten er trouwens heel zelden :/

pittbulls en herders zie je regelmatig, maar en komen ook stiekem heel wat huskys voorbij

Om te beginnen: onze vorige (ras)hond kwam uit het asiel en onze huidige hond is een herplaatser. Ik ben dus absoluut niet tegen adoptie. 


Dan wil ik graag zeggen dat ik goed kan begrijpen dat mensen een rashond bij een fokker halen en, nog belangrijker, dat als je geen hond uit het asiel haalt dat dat niet betekent dat je geen hart voor dieren hebt. 

Ik durf trouwens te zeggen dat het merendeel van de honden die er ieder jaar bij worden gefokt, geen rashond is. 'Gezelligheidsfokkers' die 'voor de leuk' een nestje nemen, kun je net zo goed (zo niet meer) verantwoordelijk stellen voor alle honden in het asiel, waarvan het merendeel trouwens ook geen rashond is. 

Ik zie gewoonweg niet in hoe je rashondenfokkers verantwoordelijk kunt stellen voor het aantal honden in het asiel. 

Wel ben ik het met je eens dat mensen honden uit het asiel ook zouden moeten overwegen wanneer ze op zoek gaan naar een hond, vreemd genoeg doen ze dat vaak niet--en als het om katten gaat nog minder. 

Ik hou zelf niet zo van pups. Voor eventjes is het leuk, daarna wordt het al snel vervelend. Logische keuze voor mij is dat ik het bij volwassen honden hou en dat komt dus neer op herplaatsers en asielhonden. 

Aan de andere kant ben ik stapel op een paar rassen die je nauwelijks in Nederland ziet en die nauwelijks of niet in het asiel komen of ter herplaatsing aangeboden worden. Als je een rashond uitkiest op bepaalde karaktereigenschappen en hebt bepaald dat je daar helemaal voor wil gaan, dan vind ik dat er niets mis mee is als je een pup gaat halen bij een verantwoordelijke fokker.

dat bedoel ik dus!
1,5% is rottweiler, dat is weinig

Er zitten wel veel terriers in het algemeen, ruim 145 honden van de 475 honden op ikzoekbaas zijn terriers.. waarvan dan weer het grootste gros een schofthoogte heeft tussen de 30 en 50cm... dus een beetje de staff-hoogte.. (amstaff vanaf 45cm cm ofzo, sbt dacht ik vanaf een cm of 35)..
Van die 72 in die categorie.. zijn er dan een stuk of 12 geen staff of kruising daarvan.. de rest geloof ik allemaal wel..

Persoonlijk is mijn ervaring ook dat vaak staffords (en soortgelijke rassen en kruisingen ervan) in het asiel komen.. In het asiel waar Lady vandaan komt zaten er ook best veel..en in het asiel waar ik zelf honden uitlaat vind ik zeker met periodes dat er veel staffords (of kruisingen met) binnenkomen.. verder ook redelijk vaak herders lijkt het..

Ik heb ook wel mijn twijfels bij sommige buitenlandse organisaties. De echte goede, die ook lokaal sterilisatieprogramma's doen, voorlichting enzovoorts, daar heb ik absoluut geen bezwaar tegen.

Maar er zijn organisaties die (ook naar verhouding!!) wel erg veel pups hebben en daar krijg ik toch een foute fok gevoel van. Het zou ook niet zo vreemd zijn, mensen letten dan niet op aanwezige ouders, want het zijn toch "zwervertjes". Maar ik vermoed dat er een aantal tussen zijn die "zielige buitenlandse herplaatsers" als uitzetkanaal gebruiken voor hun broodfok.

Tja dan zeg ik het nog eens, het ligt niet aan de fokkers dat het asiel vol zit, het licht aan de mensen die een hond kochten en zich erop verkeken, de fokkers fokken gewoon naar de vraag van de consument, ik ga toch ook geen honden fokken als ik ze niet kwijt kan raken.
Wat een kostenpost heb je dan.

Mensen moeten gewoon beter nadenken voor ze iets kopen en dat is voor sommige mensen heel heel moeilijk.

Tsja krul ik ben het wel met je eens maar ik zal je vertellen waarom wij geen asielhond hebben. (overigens niet het hele topic gelezen dus excuus als het dubbel is)

Mijn vader is vreselijk allergisch voor honden haren en daarom kunnen wij dus niet zomaar een ras uitkiezen, er zijn maar een paar rassen die echt weinig tot geen reactie geven bij hem. Deze rassen vind je vrijwel niet in het asiel om dat de meeste mensen die een hond kopen terwijl ze allergisch zijn hier beter (langer?) over hebben nagedacht dan mensen die op dinsdag besluiten dat ze een hond willen en hem op woensdag hebben. Daarom zijn wij op zoek gegaan naar een ras dat hypoallergeen is en dat ook bij onze wensen past, daar bleven er heel weinig over. We hebben nog bij de rasvereniging van de schnauzer gekeken of daar een herplaatser was maar die waren er niet dus vandaar dat we voor een dwergschnauzer pup zijn gegaan. De meeste mensen zullen niet allergisch zijn en die kunnen daarom naar het asiel om een leuk beestje uit te kiezen maar niet voor iedereen ligt het zo simpel.

Wellicht dat mijn volgende hond ook een herplaatser wordt maar ook dan zit ik weer met mijn vader die niet tegen de hond zal kunnen (dus kan die nooit mee of mijn vader naar mij komen) of ik zal toch een pup van een hypoallergeen ras moeten nemen.

Wij hebben een herplaatser. Een bewuste keuze van mij. Toch hadden we zo het nodige te stellen met onze hond. Met begeleiding van een heel goede hondenschool en heel veel geduld en trainen hebben we er nu een superhond aan en voor geen goud kunnen we hem missen.

Eind dit jaar/begin volgend jaar willen we een tweede hond. Ditmaal een grote hond. Mijn man wil nu absoluut een pup. De reden is heel simpel. Een hond uit het asiel daar ken je vaak de achtergrond niet van. Mijn man durft daarom niet het risico te lopen ivm onze jonge kinderen. Mijn man en ik hebben meerdere malen een gesprek hierover gehad, omdat ik eigenlijk veel liever voor een herplaatser zou gaan. Wat voor mij uiteindelijk de doorslag gaf om toch voor een pup te gaan, was dat mijn man zei dat hij een grote hond moeilijk zou vertrouwen met de kinderen en dat een hond dat aanvoelt. Ik besefte dat hij daar een punt had en ben toen overstag gegaan voor een pup.

Het is voor iedereen een eigen persoonlijke keuze. Ik kan me goed voorstellen waarom mensen kiezen voor een herplaatser/asielhond. Maar de mensen die bewust kiezen voor een pup begrijp ik ook heel goed. Alles heeft nu eenmaal 2 kanten en bij de een past heel goed een pup, bij de ander is een asielhond een betere keuze.

Persoonlijk heb ik bewust gekozen voor een hondje via een stichting die hondjes uit de buitenlandse overvolle asiels halen. Het is echt een super hond, maar wat wel heel lastig was op het begin, was het feit dat je ECHT niet weet wat je kan verwachten. Hij was 6,5 maand toen hij bij mij kwam, zijn hele leven eigenlijk met andere honden in asiels gezeten. Ze hadden mij verteld dat hij erg makkelijk was, en heel lief. Nu is dat ook zeker zo, vind alles en iedereen leuk, nergens bang voor, vind alles prima etc. Maar van zijn gedrag/karakter verder wisten we echt niet wat we konden verwachten. Hij bleek errrugggg zelfstandig te zijn, en ik heb ook regelmatig doodangsten uitgestaan als meneer echt wegliep. Gelukkig na castratie en veel trainen gebeurd dit niet meer, maar ik kan me wel voorstellen als je voor een bepaald soort echte rashond gaat, dat je dan beter weet waar je op kan focusen me betrekking tot zijn/haar gedrag. Dit terzijde, zou ik zelf rustig nog een keer een hondje uit het asiel nemen, maar dan meteen beginnen met trainen (nu heb ik meer ervaring, en kan ik hondengedrag beter lezen) en heel alert zijn op bepaalde gedragstekenen.

Ik vind de stelling behoorlijk zwart/wit.
Een rashond van een fokker is voor eigen plezier. Een hond uit het asiel is dierenliefde.
Van de hond uit het asiel ga je toch ook plezier hebben of voel je je alleen maar 'de redder' ? Kan alleen een hond uit het asiel plezier hebben omdat hij/zij ooit 'gered' is ? Rashonden bij een fokker kennen dat gevoel niet dus hebben ook geen plezier ? Dit vind ik wel heel veel onzin bij elkaar.

Mijn rashond van de fokker is zo gezond mogelijk gefokt. Dit zou ik in het asiel nog kunnen vinden maar niet in combinatie met het ras dat ik wil. De keuze voor dit ras heeft dan weer te maken met mijn gezondheidsproblemen. Zou de Whippet niet bestaan dan had ik waarschijnlijk niet eens een hond gehad. Als het mogelijk is om ooit nog een hond te nemen dan wordt het wel een herplaatser maar geen asielhond. Een oudere kleine windhond die vanwege omstandigheden herplaatst moet worden is welkom. In dat geval komt mijn rashond dan toch weer bij de fokker vandaan. Windhonden van erkende fokkers zitten namelijk niet in het asiel maar tijdelijk bij de fokker of een gastgezin.

Ik denk wel dat bepaalde dingen makkelijker te plaatsen zijn als je een rashond hebt.
Nu vraag ik me vaak af of iets nou bij Mellow hoort of dat het toch iets is wat bij een van de rassen hoort.
Denk beiden wel, inmiddels (her)ken ik de meeste dingen wel, hebben de dingen in haar rugzakje een vast plekje en is het wat overzichtelijker allemaal.

Is met een straathond uit het buitenland altijd een beetje en verrassing wat er uitkomt als ze volwassen is.

Niet alles is makkelijker met een rashond.
Hier lopen 2 Ridgbacks, nou, die zíjn me een partij onaardig! Er komen dusdanige geluiden uit als ze ons zien dat ik niet hoop dat ze ooit ontsnappen. Daarentegen lopen ze wél altijd super relaxt.
Poedel van 2 straten verderop loopt ook altijd heel rustig. Tot ie Mellow ziet, dan hangt ie vól in de lijn, wurgt zichzelf bijna en blaft een lage, boze blaf. De ene keer blaft ze terug, de andere keer hoor ik haar bijna denken 'joh, doe normaal'

Dan toch liever een Mellow die niet zo netjes loopt

Waarom een rashond en geen asielhond..

Nu heb ik er niet veel over te zeggen, mijn ouders wouden gewoon een geteste grote hond en zekerheid over het karakter omdat we hier 2 kleine kinderen hebben rondlopen en ik (16) en mijn zusje (15)de hond moest gaan verzorgen..

Maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik ook hierna voor een rashond bij een goede fokker zou gaan, dit omdat ik gewoon gek ben op een bepaald ras, Rottweiler, waarvan ik zeker de eerste keer geen asielhond zou nemen met de nodige bagage..
De franse bulldog, andere lievelingsras, zou ik nog wel als asielhond/herplaatster willen halen, maar de pup periode en het echt zelf naar de hand zetten etc. vind ik toch wel leuker.

Ik weet wel zeker dat als ik over een bepaalde leeftijd, rond de 60 ben en ik nog steeds honden wil (dat is wel zeker ) ik dan wel herplaatster ga nemen en dan al de wat oudere, die niet meer zo snel een plaatsje krijgen en ook rassen die niet zo snel meer een huisje krijgen..
Dit omdat ik denk dat ik dan sowieso wel genoeg hondenkennis heb voor honden met een rugzakje en ik het niet eerlijk zou vinden voor een jong hondje als ik dan misschien niet meer zo actief ben..

Ook is er wel een reele kans dat ik een rashond neem en misschien als 2de of 3de hond een herplaatster neem, maarja ik praat over zo veel later, haha

Dank je wel Floortje! We gingen kijken van oeh we moeten maar even zien. Onze rustige stabiele reu Fang was mee als graadmeter en om te kijken of ze samen zouden kunnen.
Een eerste blik op haar toen ze er aan kwam lopen met de toenmalige eigenaar en daarna op Fang hoe hij zou reageren en we wisten het. We waren verkocht. We wisten meteen dit zit goed die gaat mee. Love at first sight Het was een gevoel dingen in haar blik, dat koppie en haar houding.

Dat doet me eraan denken: opvallend hoeveel "Dogs with jobs" (national geographic programma over werk/hulphonden) uit het asiel komen, meer zelfs dan rashonden (wel veel labradors, natuurlijk Bevooroordeeld? Ik? ).
Steevast gaat het dan om honden die al meerdere baasjes gehad hebben, en uiteindelijk slimme honden met veel energie blijken te zijn: perfecte hulphonden dus.
Goed, het zal vast niet voor alle asielhonden gelden, maar het valt me toch altijd weer op.

Ja inderdaad honden die hun energie niet kwijt kunnen en geen structuur en regelmaat krijgen en niet op geduldige rustige vriendelijke maar besliste manier regels en grenzen leren, die honden komen in de problemen.

Hier ook zo'n overenthousiaste asielhond...

Niet?
In bijna alle reacties van mensen met een blijkbaar zorgvuldig uitgekozen rashond proef ik (en bij sommige lees je ook)
dat een asiel hond altijd bagage heeft en altijd lastig zijn.
Meer ervaring vragen als een pup. Dat ze nooit met kinderen over weg kunnen.

Maar wees eerlijk: hoeveel topics starten er ook niet omdat die zorgvuldig uitgekozen raspup langzaam begint te ontsporen?

Ik denk dat als je naar de volwassen honden in Nederland kijkt er net zoveel asiel-exemplaren ontspoort zijn als rashonden..

Dat klinkt al een stuk anders....

Begin eens bij het begin ,niet bij het einde. Zoals een boek... Stel je de goede vragen?
Waarom zit het asiel vol? Omdat impulsieve mensen reageren zonder te weten wat ze doen (Beetje zoals somige mensen hier reageren zonder na te denken-Zie mijn vorige reactie's ,over zo'n mensen heb ik het dus-) 
Hoe Stoppen? Niet door te ruzieën , door na te denken/informeren/... 
Denken de meesten hier echt omdat ze hier zitten dingen te zeggen dat op niks lijkt dat het eraan verandert. Nee! 
_____________________________________________________________________________________

Andersom denk ik dat je niemand een egoïst kan noemen als je die persoon niet kent. Want als je eens naar jezelf kijkt, dan zijn er pas dingen te zeggen. Sommigen -Ik zeg SOMMIGEN- reageren hier echt als kleine kinderen. Ik ga geen namen noemen, uit mijn vorige reactie's zie je wat ik bedoel. Soms hebben mensen het erover hoe teenagers op Hp reageren maar sorry hoor ik vind -Zelf teenager- dat wij (-18) soms volwassener reageren dan ENKELE +18. Mensen Egoïsten/Snobs/wat lees ik hier nog... gaan noemen noem je dat eens volwassene? Dan heb ik toch een heel andere en aparte visie hoor.  

-Respect vol-

Het maakt geen zak uit waar je je hond weg hebt, het doel is dat de hond je weer verlaat wanneer het licht uit zijn ogen is verdwenen.
Als iedereen dat zou doen waren er alleen nog maar asiels voor hondjes waarvan de baas overleden, ziek of invalide is geworden en daardoor geen zorg meer kan dragen voor het dier.

En dieren kies je voor hun leven niet voor even.

Heb eens alles mee gelezen, en niet gereageerd......

Bij mij is het zo dat ik graag een newfoundlander wil , een maatje van dit ras, hier komt dus nimmer een asielhond binnen, waarom niet ? wat ik al schrijf ik wil graag een newfoundlander, en dan nog een pup ook.

ik zoek heel lang naar een newfoundlander pup en hoop dan dat ik daar jaren plezier van zal beleven, Bamse is niet mijn eerste hond, wel mijn eerste hond met grote zorgen, ik heb altijd een hond gezocht bij de fokker, en zal dat altijd blijven doen.

en niet dat ik geen dierenliefhebber ben, nee ik gun ieder hondje uit het asiel een gouden mandje.

vaak zitten de asiels vol omdat de eigenaren er geen zin meer in hebben, er geen last meer van willen hebben, de goede daarentegen uitgesloten hoor, er zijn mensen die overlijden en dan hun dier noodgedwongen naar het asiel moeten.

Hier wordt geschermd dat als er forummers een dier uit een asiel moeten gaan halen en niet bij een fokker, de eigenaren die de honden het asiel instoppen die moet je daar op aanspreken niet de forummers die bij een fokker een hond halen.

Ik heb een Golden Retriever. Geen rashond, maar daar lijkt hij gewoon het meeste op. Het zit er zeker in, maar of het 100% is? Het is gewoon makkelijker zeggen dan "ik heb een hond uit het asiel, dus ik weet niet helemáál zeker wat er in zit, maar het lijkt het meest op een Golden Retriever met korter haar".

er is totaal geen reden om elkaar te veroordelen. de ene wil liever een pup, de ander zweert bij herplaatsers(zoals ik). zoveel mensen, zoveel keuzes, en iedereen moet dat voor zichzelf uitmaken.ik kan me heel goed voorstellen dat mensen persé een bepaalde rashond van een bepaalde fokker willen, misschien voor een sport, of gewoon omdat dat je ras is, en daar is niets mis mee.
het enige waar iets mis mee is, is een hond aanschaffen in een impuls, zonder dat je erover na hebt gedacht.
er zijn altijd redenen waarbij herplaatsing beter is. een allergisch kind, lichamelijke klachten waarbij je de hond niet meer kunt geven wat hij nodig heeft, of de echte klik blijkt er niet te zijn. dan is het juist egoïstisch om de hond zelf te houden, terwijl hij beter zit bij iemand die hem wel kan geven wat hij nodig heeft, of wel de klik heeft.

Ook meeste mee gelezen. 
Onze Tuur was geen asiel hond maar wel soort van herplaatser kregen we met 11 mnd. En 1ste jaar was heel moeilijk. Hadden ook al 2 andere honden. 

Ik zal niet snel voor een herplaatser gaan gewoon door gezinssamenstelling en omdat ik er simpel weg niet de juiste persoon voor ben. 

Betekent dat dan dat ik geen dierenliefhebber ben? Omdat ik het gewoon niet in me heb om een hond uit asiel met rugzak te nemen? 

Of is het juist omdat ik een dierenliefhebber ben en dat de hond niet aan wil doen en hem juist een persoon als bv. Karin gun die hier wel mee om kunnen gaan. 

Het is heel zwart wit om te zeggen dat je alleen een dierenliefhebber bent als je een hond uit een asiel neemt. vaak wordt er ook ( is mijn mening ) te snel geroepen haal een hond uit een asiel. 

Ik kijk nog steeds regelmatig. En dan met name naar een husky. Maar A: het moet al een teefje zijn ivm Mc en B: tot op heden kunnen deze of niet met andere teefjes samen, en al helemaal niet met katten. dus dan houdt het al op.  

Soms zou je wel willen maar gaat het gewoon niet. Hoe graag had ik Boris niet in huis willen nemen maar dit lukt dus simpel weg gewoon niet. 

Het trieste van alles is: Door baasjes die niet verantwoord bezig zijn zitten de asiels vol, maar ik lees ook nog heel vaak dat er honden uit andere landen gered worden maar voorlopig ook eerst in gastgezinnen of asiels zitten .... of dat nu de juiste manier is?

het ergste vind ik nog dat stichtingen honden naar nederland halen, plaatsen, en als het niet gaat, roepen ze: breng hem maar naar het asiel.dus ook die buitenlandse honden belanden vaak in het asiel.
ik zou daar nooit een hond van in huis nemen, omdat ze vaak verwachten dat je beslist vanaf foto's, en ze hem vervolgens naar nederland laten komen. je kunt pas weten of je een klik hebt als je een hond hebt gezien.