Kwaaraardige tumor in bek cocker spaniel

Xandra... Kijk om je heen en zie hoeveel mensen eenzaam zijn... Hun zware last of ziekte alleen moeten dragen... en dan zwijgen we nog over dieren.

Je Bobo is echt gelukkig met een thuis zoals bij jullie. Je ziet het, één keer spugen hoeft nog niet het einde te betekenen. Dat de wonde ettert nog niet dat Bobo onnoemelijk afziet als hij nog kan eten. En je hebt echt al zoveel heel goed voorbereid.

Je zult vast wel merken wanneer het Bobo teveel wordt. Hij heeft gelukkig een fijne thuis gehad. Of dat nu één jaar duurt of 20. Het belangrijkste is dat hij thuis is bij mensen die van hem houden en die hem, als zijn tijd gekomen is nooit zullen vergeten en altijd in hun hart dragen.

Heel veel sterkte nog.

Hi...
Heb het idee dat de tumor een x zo groot geworden is.. Waar we eerder aan zijn wang konden zitten als we nu eraan zitten trekt hij zijn koppie weg.. Ik zat er ook niet aan.. Maar gisteren knuffelde mijn jongste hem te hard.. Hij schreeuwde het uit! Ik schrok ervan!!! Niet dat hij Mijn dochter wat deed, de lieverd... Dus heb ik hm later voorzichtig geaaid.. Toen zag ik dat zijn wang veel dikker is en voelde dat het nu veel groter is.. Natuurlijk ruik ik dat ook... Maar schrok dat het zo veel groter geworden is.. Ondanks de medicijnen... De pillen tegen de geur zijn nu op.. Jij heeft nu alleen nog pijnstilling... De bult zit aan zijn onderkaak maar zit nu qua grote tot aan zijn neus bovenaan... Hij eet veel... Hij loopt graag buiten... Binnen minder actief... Alleen als deurbel gaat blaft ie als vanouds... Buiten speelt hij zelfs nog beetje...
Ben geschrokken van de grote van de bult in verhouding met paar weken terug...

Ben erg verdrietig...

Anouk; geen linken plakken over je topic.De reden heb ik je uitgelegd. (is hier niet zo leuk, snap je)
daar gaan we vanzelf wel op af! 

Daarbij wil ik nog aangeven dat als je hond zo ziek is, je op moet passen wat de kinderen met hem doen.
 Knuffelen is blijkbaar al veel te pijnlijk, let daar wel op.Als een hond zoveel pijn heeft kan hij ook de kinderen gaan bijten.
Ik denk dat jouw lieverd de  rust verdient.............................

Xandra,
Ben het volledig met Roos eens; hoe moeilijk en verdrietig dit is, Bobo verdient rust en verdient geen lijden.
Het zou precies zo moeten zijn, zoals jij schrijft, je mag geen hondenleven met ernstig lijden rekken omdat jij geen afscheid kunt nemen.
 
Toen mijn Cavalier op 2-jarige leeftijd de diagnose kreeg ernstige erfelijke aandoeningen met vooruitzicht op nog meer lijden, heb ik op dat moment al de beslissing genomen om mijn lieverd niet te laten leven als zij oncontroleerbare pijn zou hebben, omdat ik geen afscheid van haar zou kunnen nemen. Met heel veel verdriet en innerlijke pijn heb ik haar op nog geen 4-jarige leeftijd in laten slapen.
 
Ik kan je vanuit mijn eigen ervaring en gevoel maar een raad geven; verlos Bobo van deze lijdensweg. Hij zal je straks hierboven daar dankbaar voor zijn.

Ik wens jou veel kracht om hier mee om te gaan.

Xandra, het is gewoon heel moeilijk....
Niet willen loslaten en aan de andere kant moeten om verder lijden te besparen.

Kijk goed naar Bobo, als je goed kijkt, zie je wat je moet doen...

sterkte

Wat erg! Sterkte de komende tijd.

Als je het beste wilt dan moet je het nu doen!

Dat is wat ze tegen mij zeiden toen ik ervoor stond. Een hond laat nooit pijn zien als hij dit kan verdoezelen. Dus neem nooit als uitgangspunt dat hij geen pijn heeft want als je dat gaat zien is de pijn al te erg.

En aanvoelen .. dat is ook iets heel moelijks. Ik heb zelf veeeel te lang gewacht. Echt tot het uiterst. Is ook niet leuk. Ook niet voor het beestje.

Ik kan als enige advies geven: Praat met je DA en vraag zijn opinie. Misschien kan je een andere pijnstilling proberen om het te rekken. Ik gaf toen previcox. nou werelds die dingen. Heeft ze nog een jaar mee door getoefd. En 1 ding een DA is niet hard hij denkt in belang van het diertje.

Heeeeeel veel sterkte de komende tijd. Dit is echt het grootste nadeel van een huisdier. Geniet nog lekker van elkaar!

Mijn dochters mogen hem ook niet meer knuffelen als vanouds... Dat mijn jongste dat deed met die reactie van Bobo heeft nogal een schok teweeg gebracht... Behalve de geur merk je niets aan hem en dan nu de knuffel... Hij is nog zo speels buiten.. Rent.... Doet zijn ding... Zo moeilijk om dan dit te zien.. Had niet gedacht dat hij zoveel pijn heeft... Wanneer hij mij aankijkt en bedelt om aandacht... Hij oogt niet ziek!!
Ik ga maandag met de dierenarts bellen... Misschien is zijn tijd gekomen... Zou zo veel makkelijker zijn als hij ook echt ziek was... En nee wil hem niet laten lijden! Alles behalve!!!!!! Wil ook niet dat als de meisjes hem knuffelen hij pijn heeft of zou bijten daardoor... 

We hebben zoveel meegemaakt mijn meisjes en ik, het afgelopen jaar... Had NOOIT verwacht dat hij nu erbij zou komen... Hij is niet alleen mijn kindje... Hij is hun lieve hondje.. Zijn met hem opgegroeid.. Gaat overal mee naar toe... 

Ik heb het idee dat hij nog enorm geniet... Maar dat is inderdaad iets dat ik misschien alleen wil zien...

ik heb het idee dat er reacties verdwenen zijn.Heb gisteren nog gereageerd, maar dat is weg.

Ook de link van Anouk zie ik niet meer terug. (diegene waar ik op heb gereageerd)

Hebben jullie dat ook? Of komt dat door m'n nieuwe 'platte versie'?

Alleszins; veel sterkte Xandra.

Ik snapte dat bericht met link ook niet omdat ik niets zie staan...
Ik ga morgen de dierenarts bellen...

heel veel sterkte voor dat telefoontje....da zal je goed bijstaan, al is het voor jou zware kost....
Laat maar weten wat er gezegd is. 

sterkte

Heel veel sterkte!!

Ik durf het bijna niet te vragen, maar hoe is het gisteren bij de DA gegaan?

Weet je al iets meer van de dierenarts.

Ik heb contact gehad met de dierenarts...
Heb wel prettig gesprek gehad.. Gesproken over Bobo zijn kwijlen en de kleur (bruin). Zijn hoeveelheid eten en toch weer 2 ons afgevallen.. Dat hij zijn eten meer verdeeld nu.. Niet alles in een keer maar gedurende de dag steeds beetjes.. Hij poept enorm veel.. Dus eten gaat goed. Ze denkt niet dat de tumor in zijn bot zit, maar echt aan zijn kaak.. Dus dat de pijn daardoor meevalt. Wat niet wegneemt dat hij er last van ondervindt! Hij eet en poept dus dat is een goed teken. Wel gaf ze me mee dat het in afzienbare tijd afgelopen is... Dat ze begrijpt hoe moeilijk het is als hij ook nog geniet...
Ik ga de komende dagen gebruiken om met de meiden afscheid te nemen.. Ze zijn al bezig met versieringen, dekentjes en kussentjes te maken voor in zijn kistje.. Dit weekend gaan we de spullen in/aan het kistje bevestigen.. Hij is 22 februari jarig.. Misschien ook een mooie dag om te sterven...
Dit weekend wil ik naar zijn oppas opa/oma gaan.. Kunnen zij ook afscheid nemen... En dan komende week ga ik dan heel bewust met hem leven, nog extra genieten...

Bobo moet eigenlijk weer getrimd worden... Zijn vacht is in ene zo ontzettend gegroeid weer... Maar ik wil hem dat niet meer aandoen... Gek om dat te bedenken!

Niet gek.

Als hij het altijd heerlijk vond, dan kun je dat doen. Anders niet aandoen.

Sterkte , en nog heel bewust genieten van elkaar.

Kwam dit gedicht tegen, heb het iets herschreven.....

Als twee grote bruine ogen je vragen,
Help me, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort, 
dit komt nooit meer goed,
En hij krijgt ook steeds meer pijn,
Mag je dan, omdat je hem niet wilt missen,
Egoïstisch zijn? 

Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan voorgoed,
En je zonder hem verder moet,
Met de riem in je hand en een hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen, dit is het beste.
Ik mag niet egoïstisch zijn.

Vele jaren is hij al bij ons
Elke dag samen is een feest,
En in al die fijne jaren,
Is hij zelf niet één keer
Egoïstisch geweest...


Ik ga vandaag bellen met de dierenarts. Ik hoop dat ze volgende week vrijdag 22-2 kunnen komen... Dan vieren we zijn 11e verjaardag... En sluiten we de dag af met het afscheid nemen van een fantastische vriend

Ik ken het gedichtje,geniet elke dag nog van elkaar en ik wil jullie veel sterkte toewensen de komende dagen .......

heel veel sterkte Xandra!

Heel moedig en wijs...veel sterkte voor jullie

Bobo is gaan bloeden... In overleg met de dierenarts zal hij morgen middag voorgoed gaan inslapen...Want ondanks dat de bloeding nu gestopt lijkt kan het elk moment gaan knappen en dan zou hij dood kunnen bloeden.... Dat wil ik natuurlijk niet!! 
Pffffff nog een laaste nacht in mijn bed....

Xandra,
Ik wist dat dit kon gebeuren; maar durfde het niet te schrijven. Heeft de dierenarts je niet gewaarschuwd?
Het was niet voor niets dat ik nogal aandrong op laten inslapen.
Het is vreselijk maar Bobo moet echt verder lijden bespaard worden.
Blijf maar heel dichtbij hem deze laatste nacht.
Ik wens je ontzettend veel kracht om hier mee om te gaan en dit te verwerken.

Vreselijk! Heel erg veel sterkte samen met je kinderen!

....in gedachten bij jullie....

Heel veel sterkte gewenst want dit zijn zo'n moeilijke dagen. De beslissing nemen en het afscheid...

Maar als je voelt en ziet dat het genoeg geweest is dan is dit zwaar voor jullie, maar een opluchting voor Bobo. Ik stuur je ook in gedachten een knuffel en denk aan jullie. Het is zo moeilijk omdat je zo van Bobo houdt. Goed dat hij jou als baasje heeft.

De dierenarts heeft me eergister verteld dat het kon gaan bloeden en dat het dan wrs niet meer zal stoppen... Vandaar dat het bloed mij zo liet schrikken... Het is vanavond ook weer gaan bloeden... En ook vanacht weer... Ik ruik het in mijn slaapkamer...
Ik kan niet sla

Slapen... Moet alleen maar huilen...
Voel me zo alleen......
Ben zo alleen... En morgen... Moet ik het verdriet van mijn kindjes erbij dragen...
Hun proberen te helpen met hun verdriet... 
Normaal, als kindjes slapen, zitten bobo en ik samen... Hij altijd mijn rots geweest... En nu... Nu zal ik morgen als de kindjes slapen... Helemaal alleen zijn... Geen warm wollig mamnetje die mij liefdevol likt als ik huil... Tegen me aankruipt met zijn bruine ogen naar mij kijkt alsof hij zegt dat het allemaal goedkomt!!'

......................