Laatste dagen

Het is zeker heel erg moeilijk maar het zal voor de hond beter zijn.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Het is zeker heel erg moeilijk maar het zal voor de hond beter zijn.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Heel veel sterkte gewenst. Ik wens je kracht toe in deze moeilijke tijden. Vertel je lieve schat maar hoe veel je van hem houdt...

Laat hem voelen dat je je erbij neerlegt... Dat hij mag gaan, geen pijn meer hoeft te lijden. Dat alles wat je van hem kreeg een geschenk was dat je zult koesteren en dat de band voor altijd blijft. Hij hoeft niet meer mee te gaan wandelen nu het pijn doet. Hij heeft voor altijd een plaatsje in je hart en wandelt dus overal met je mee.

In gedachten een knuffel voor jou en voor Jengo.

Hoe gaat het nu?

Vandaag laten we hem inslapen, ik ben vreseljk verdrietig en het doet zo'n pijn..
Dag allerliefste van de hele wereld, ik zal je nooit vergeten.
Bedankt voor al jullie lieve woorden en Ans, ik ga je gedichtje inlijsten, hij is zo prachtig en waar.

Heel veel sterkte voor jou.....
Ik heb op dit moment geen woorden om je op te beuren...

ursula,
ik weet en voel waar je doorheen gaat!
Een moedig besluit om je hond uit zijn lijden te verlossen.
Heel veel sterkte.

sterkte,

Ursela ik lees dat je vandaag Jengo laat inslapen, hoop dat je met je da er voor hebt kunnen kiezen om het thuis te doen, vertrouwd en met tijd voor het afscheid.Wens je heel veel sterkte en kracht om dit verlies en gemis in de toekomst een plekje te geven.Het valt echt niet mee, maar de herinneringen aan jou Jengo zitten voor altijd in je hart en zorgen er voor dat het je ook troost kan bieden.
In gedachten ben ik bij jullie.

Sterkte

Heel veel sterkte toegewenst!!!

Ook ik weet hoe moeilijk en pijnlijk het is.
Maar denk aan al de mooie jaren die hebt gehad een kleine troost.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Ook ik weet hoe moeilijk en pijnlijk het is.
Maar denk aan al de mooie jaren die hebt gehad een kleine troost.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.

heel veel sterkte.

Ursula, heel veel sterkte.
 Ik schreef dit toen Roy net overleden was:

Daar ligt je kussen,
en het is leeg
je speelgoed ligt nog op de vloer.
Je bal ,je flos, je speelgoedbeer
Ik raap het op,
maar leg het weer neer.
Ik kom er niet toe het op te ruimen.
 In de kast zie ik je brokken staan,
in de vriezer ligt nog KVV.
je snoepgoed staat nog op de kast.
Weg doen? Och waarom?
 Jij bent weg,
voorgoed uit ons leven
Maar je blijft ook voorgoed in ons hart.
Lieve Roy,
rust in vrede.

Je neemt een dapper besluit, ik hoop dat ik het ook kan. Heel veel sterkte de komende periode.
Mijn oudste krijgt het ook moeilijk en ook al heb ik er nog drie andere, die ene komt nooit meer terug. 

Jemig, wat vreselijk! Ik weet precies hoe je je voelt. Een hondje is net je kind en het doet vreselijk pijn om die te verliezen. Veel sterkte. :(

Ik begrijp heel goed wat je nu doormaakt. Ik heb hetzelfde een half jaar geleden meegemaakt.
Maar laat Jengo niet lijden. Door hem van zijn pijn te verlossen help je hem.
Dat was ons uitgangspunt ook bij het afscheid nemen van Beau.

Ik wens je heel veel sterkte toe in deze moeilijke dagen.

Vergeet niet dat Jengo in je hart verder zal blijven bestaan.

Heel veel sterkte met het gemis van je lieverd.
Vreselijk om zo'n beslissing te moeten maken.

Ik voel me zo in en in verdrietig, weet me geen raad en mis Jengo zo vreselijk.

Heb ik wel de goede beslissing genomen, oh wat erg ik twijfel zo, hadden we hem nog wat langer bij ons kunnen houden, het houdt maar niet op in mijn hoofd met wanhopige vragen en geen antwoorden.

Hebben jullie dat misschien ook gehad, ik heb zoveel steun al gehad aan jullie antwoorden.

Mijn man weet zich nog minder raad en verwijt zichzelf van alles, we zitten werkelijk in het diepste dal van ons leven.
Wat heeft Jengo ons toch veel gegeven en wat had ik hem graag nog om me heen willen hebben.

Help!
Liefs Ursula

Lieve Ursula

Heel herkenbaar hoor meis,hoort bij het rouwproces
Knuffel elkaar maar flink in deze moeilijk tijd.En laat je verdriet op zijn beloop,er komt weer een dag dat jullie weer kunnen glimlachen om de herinneringen die jullie aan Jengo hebben.Maar het kost tijd en is gewoon moeilijk.
Praat er met elkaar over zo vaak als nodig is en zolang als nodig is,want verdriet kent geen tijd.

ja dit is een moeilijke tijd en dat zal t nog wel even blijven, maar denk aan de liefde die ze jullie heeft gegeven en aan de mooie vrolijke momenten en de dingen die je hebt beleefd wat jullie deed lachen. en dan zijn er momenten dat je aan jengo moet denken en dan doet dat pijn maar na een tijdje als er dan zn typisch moment komt wat aan jengo doet denken heb je een grijns op je gezicht en voel je dat het goed zit en dat ze altijd bij jullie is in jullie hart.
liefs en dikke knuffffff

Hoi Ursula,

Ja, twijfel hoort erbij, vraagtekens of je wel het juiste besluit hebt genomen. Schuldgevoel over vanalles en nog wat. En na schuldig voelen komt vaak boosheid, omdat het zo verdomde oneerlijk is dat honden zo kort leven.

Jullie hebben het beste voor Jengo gedaan. Het valt alleen zwaar, het is n zo definitief. Hij is echt weg. En toch, hij is in alles om je heen, vooral in je herinneringen. Onze laatste hond overleed toen wij in Londen zaten, we zaten toen in een restaurant te eten en hebben samen de hele avond herinneringen opgehaald, weet je nog die keer dat, of hoe hij dit.... In een bomvol restaurant, in onze eigen cocon, beiden met tranen in de ogen. En dat was goed....

Ik vind deze nog steeds heel mooi

Do not stand at my grave and weep,
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.

En.. Durf te rouwen, je verliest een persoonlijkheid in je leven. Dat doet pijn. Niet iedereen zal er begrip voor hebben, niet iedereen zal het snappen. Geeft niet, dat is hun gebrek... Zij hebben gewoon nooit de echte liefde van een hond gehad,

Groet, Mireille

Ps nu ik dit type heb ik weer tranen in mijn ogen, kan er niks aan doen en het boeit me ook niet. Wat iemand er ook van vindt, het is gewoon moeilijk en verdrietig om je hond te moeten missen!

Lieve Ursela,

het is zo zwaar het gemis en verdriet te dragen van je geliefde maatje.Het valt niet mee om daar mee om te gaan,en zoals je kan lezen zijn wij die op jou topic reageren nog steeds bezig met het verwerken van het verdriet om het gemis van onze maatjes.Had zelf nooit gedacht dat het overlijden van mijn hond toentertijd zo,n impact zou hebben op mijn leven.dacht dat het verdriet nooit meer over zou gaan.Op een bepaald moment vinden mensen dat je er over heen moet zijn,maar ik weet nu dat daar geen tijd aan zit.Nog kan ik als ik aan haar denk,mijn tranen niet tegenhouden tot er zich dingen vormen in mijn hoofd die me doen glimlachen om ons meisje.En dat is goed maar daar ben ik dan wel twee jaar mee bezig geweest,maak je geen verwijten over het te vroeg laten gaan van Jengo,jullie hebben uit liefde gehandeld en hem laten gaan.maar nu zijn jullie in rouw om hem en dat is pijnlijk maar wel goed ,daar moet je doorheen en ik kan jullie vanaf hier alleen maar heel veel sterkte wensen,maar ik weet hoe jullie je voelen.

Herkenbaar die twijfel maar je weet dat houden van ook dit afscheid betekend.
Het zou er niet bij moeten horen, he?
Je zal je schat bewaren in je hart, voor altijd.....
Ik wens je heel, heel veel sterkte en een stevige knuffel van mij. X

Al die twijfels en schuldgevoelens horen bij 'het graag zien'.
Ik volg je topic van in het begin, en op basis van wat ik gelezen heb, mag je je echt niet schuldig voelen.(ik ken het moeilijke proces naar 'euthanasie'.)

 Het ligt zogezegd in je macht, en toch wil je niet echt die macht, te beslissen over leven en dood.
Het feit dat je het doet voor de verlossing van je hond, is het beste bewijs van graag zien, de twijfels nadien bevestigen dat.(klinkt tegenstrijdig, maar is net elkaars verlengde)
Besef dat je Jengo niet veel langer had kunnen houden, dat de pijn er toch al was. Jullie hebben hem dat bespaard. daar is veel liefde en moed voor nodig.

Jullie zijn net heel liefhebbend en dapper geweest.

Het gemis doet alleen zoveel pijn...

Lieve Ursula. Het kan niet anders dan dat je je die vragen stelt. Het was niet jullie beslissing dat er een keuze gemaakt moest worden. Je hebt de beste keuze gemaakt.

Je kunt je nu gaan voorstellen dat Jengo nog mooie dagen of weken gehad zou hebben... Maar je weet diep in jezelf dat dat niet zo is. Het zou enkel zwaarder geworden zijn voor je hondje.

Geloof er maar vast in dat je goed gedaan hebt. Je hebt de keuze gemaakt waarvan je voelde dat dat het beste was... en geloof me maar... je gevoel bedriegt je niet.... Een paar dagen of weken met veel droefheid en pijn eraan toevoegen hadden het nu voor jullie niet gemakkelijke gemaakt en voor je hondje al zeker niet.

Ja, heel velen hier kennen het gevoel.. Maar ook het gevoel dat het nooit goed is... Dat een geliefd e hond altijd te vroeg heengaat... Dat niets de pijn en het verdriet wegneemt... Niet omdat hij jong was en tot op het laatste moment gezond... niet omdat hij oud was en een lang mooi leven achter de rug had... niet omdat het onverwacht was, noch omdat je een lange tijd voor afscheid nemen kreeg. Dat jij en je man nu zo'n droeve tijd moeten doormaken geeft vooral weer hoe belangrijk Jengo voor jullie was. Wat een geluk jullie gehad hebben om hem te hebben leren kennen en wat een geluk Jento hadt dat hij bij jullie terecht gekomen is.

Ik hoop dat het verdriet een beetje plaats kan maken voor dankbaarheid om wat jullie hadden en om met een glimlach aan die kostbare schat die nu verder leeft in jullie hart en gedachten terug te denken.

Heel veel sterkte gewenst en in gedachten een knuffel voor je lieverd.

Ursula...ook ik begrijp heel goed hoe je je voelt...Houden van je dier kan zo intens zijn, dat valt soms niet eens uit te leggen ..
En nu moet je zonder hem verder....dat lijkt haast onmogelijk, want je bent zo verdrietig..
Ik hoop dat je mensen om je heen hebt met wie je kunt praten, herrinneringen kunt ophalen, en huilen
Dat is belangrijk, en heel normaal....het zal je ook wat helpen...
Ik wil je heel veel sterkte wensen....

Ook van deze kant wil ik je heel veel sterkte wensen.
Ook wij hebben helaas een tijd geleden afscheid moeten nemen van onze lieve Falcor,helaas veel te jong.
Wij hebben hem laten cremeren en hij staat nu in een urn op de kast in de woonkamer.
Ook heb ik toen een verhaal voor hem geschreven op mijn website en een gedicht geplaatst.
En het helpt echt als je er met mensen over kunt praten die je begrijpen, en hier op HP om het van je af te schrijven, en dan de lieve reactie die je dan ontvangt.
Het heeft mij toen heel goed gedaan en ik hoop dat jij er ook veel aan hebt.
Ik wil je nog een gedicht hierbij geven wat ik gevonden heb op internet.
Wil je heel veel sterkte wensen.

Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dan klommen we hoog de hemel in
en brachten je mee terug
als sterren konden spreken
als sterren konden zien
zou je dan vanavond heel even willen zwaaien
en twinkelen als een groet
zodat wij hier beneden weten
hoe het zonder jou verder moet.

3 weken geleden alweer, de pijn is nog steeds vreselijk en ik mis Jengo nog elke minuut, wat hebben we toch een heerlijk beestje gehad, dat vrolijke snuitje, zijn positieve aanwezigheid, zijn liefde voor ons, alles heeft een herinnering, een eitje koken, de buxussen in de tuin, zijn riem die nog op dezelfde plek hangt en die ik eigenlijk nog steeds wil pakken om te gaan wandelen, het watertje waar we elke dag langs gingen, de sloot waar hij zo graag in sprong, het praatje met de buren, de buurtwacht die me had gevraagd op te letten, alles is anders, ik loop daar niet meer, ja alleen, zonder hem, wat een andere wereld ineens, geen stoere zwarte makker meer naast me, geen liefdevolle blikken meer voor hem, dat mega stoere lekkere ding met zijn altijd enthousiaste koppie, houding en alles eigenlijk.
Ik wil jullie gewoon even op de hoogte houden en aangeven dat ik al jullie berichten en lieve woorden op heb geslagen en jullie wil zeggen dat alles wat je zegt help, ook als het nog steeds zeer doet, het medeleven helpt, jullie ervaringen helpen en jullie liefde voor je dier en gevoel erbij helpen me absoluut om door deze moeilijke tijd heen te komen, dank jullie wel daarvoor en voor degenen die nog voor deze vreselijke beslissing staan, je mag me altijd benaderen, samen staan we altijd sterker.
Dikke knuffel voor iedereen. XXX Ursula