Ik word hier zo verdrietig van...

Pfff...ik moet weer even wat kwijt hoor...

Een meisje van een jaar of 16 woont een straat verderop.
Zij heeft afgelopen zomer een puppy mogen aanschaffen (ze woont nog thuis natuurlijk)
Een kruising labrador, golden retriever.

En ze was er zo gelukkig mee. Ik zag haar continue liefkozend haar puppy uitlaten. Het beestje heeft de naam Bella gekregen.
Ook haar kleine broertje liep wel eens mee, en die mocht bella dan niet vasthouden langs de drukke weg. Dat vond ze te gevaarlijk.
Erg goed ging het. Hoewel ze wel vanaf dat het beestje 10 weken was een uur ging wandelen. En dan kwam ze na een uur terug met het hondje al slapend in haar armen. Maarja, niet iedereen kan alles weten natuurlijk.

Het meisje gaat natuurlijk naar school. Dus laat haar moeder de pup uit.
Tot mijn grote verbazing zag ik op wat voor manier dit ging. Continue rukken aan de riem. Trapjes geven. Schreeuwen. Beestje zag er erg angstig uit en zat totaal niet lekker in haar vel. Ik dacht nog: zou dat meisje het weten? Hoe haar moeder omgaat met haar pup? Het lijkt me echt niet dat ze dat weet.

Ik net Cody en Flynn uitlaten. Zie ik het meisje en haar moeder en Bella.
Zie ik dat ze gewoon nog erger als haar moeder is. Er was een slipketting aangeschaft. Daar werd elke 3 seconde een ruk aan gegeven. Wanneer de hond snuffelde, stilstond, keek naar andere honden volgde er een ruk.
Beestje liep voortdurend met de staart tussen de benen.
Ik liep er maar met een grote boog omheen. Wil immers niet veroorzaken dat dat beestje nog erger op dr donder krijgt. Bella gaat stilstaan. Meisje gaat schreeuwen : LOOP NOU DOOR!! Ze bukt en maakt aanstalte om het beestje een mep te geven. Dit deed ze gelukkig niet.

Ik ben bijna uit mijn slof gevlogen. Moest met met veel moeite inhouden. Ik kreeg tranen in mijn ogen als ik naar dat hondje keek. Bibberend. Totaal niet wetend waarvoor het gestraft werd. Staart tussen de benen.
Het lijkt wel of deze mensen een hond hebben puur m hun frustratie erop af te reageren.

Hoe zouden jullie deze mensen aanspreken? Zouden jullie ze uberhaupt aanspreken? En wat zouden jullie dan zeggen? Ik ben er gewoon niet zo goed in en ben bang dat ik gelijk ruzie krijg.

Ik zou er op af gaan en vragen waarom ze zo doet. Zeggen dat het ook anders kan. Ik zou zelfs zeggen dat ik haar anders wel wil helpen en als ze kwaad worden dan zal ik ook wel uitvaren maar wat ik dan zou zeggen zou niet echt vriendelijk zijn en desnoods aan de moeder alles uitleggen dat dit echt niet kan. 
Normaal stap ik ook nooit zomaar op iemand af maar als ze zo doen met hun hond dan kan ik mezelf gewoon niet houden.

wat erg  , ik zelf zou ook niet weten hoe je hierover iemand aanspreekt ... ik weet wel dat je echt een koud hart moet hebben om een hond zo te behandelen , en tog gebeurt het veel meer dan we denken

Ik zou zeker erop aflopen!
En hun eens de waarheid vertellen

Tja ik weet niet of ik er wat van zou zeggen. Heb laatst staan kijken bij een puppycursus, wilde daar agility voor beginners volgen met Django, maar heb ervan afgezien. Daar deden ze exact met de puppies zoals jij nu omschrijft. Elke paar seconden een ruk aan de riem. Stem verheffen, want dan laat je zien wie de baas is.

Is iig wel erg triest voor het pupje... Waarom willen sommige mensen toch een hond?...

Tja ik persoonlijk zou vragen hoe het nou is om de pup zo te mishandelen en als ze daar niet rap mee zouden ophouden ik een melding ging maken bij de dierenbescherming dat ze hun frustratie op een jong hondje afreageren.

wat zielig arme hond zou ze toch aanspreken hoor

Ik zou mezelf niet in kunnen houden, zeg ik heel eerlijk.
Zou die mensen dus echt wel flink op de waarheid hebben gezegd.
Heb het helaas al eens vaker gezien en heb dus ook al vaker iemand behoorlijk de waarheid gezegd.

Helaas geloof ik niet dat het echt iets uitmaakte, maar bij zulke situaties ontpop ik me echt weer tot een tijdbom die tot ontploffing komt.

Ja, maar bereik je echt iets met het aanspreken? Of krijg je er eigenlijk alleen maar ruzie door en nog meer frustratie? Frustratie die wellicht weer op t hondje afgereageerd word. De dierenbescherming doet niets aan dit soort gevallen. De hond heeft water, eten en onderdak.

Sowieso wilde ik er net niet op af, omdat ik mijn 2 rakkers ook bij me had en het langs een drukke weg was. Plus dat ik natuurlijk geschokt was van wat ik zag, en dan kom je natuurlijk veel geirriteerder over dan handig is in dit soort situaties.

je kan ze tips geven ?in de winkel straat zagen we een labrador pup en die man die gaf die pup een ruk.
mijn moeder schrok zich rot.
en er stonden opeens veel mensen om heen die hem de les last.
misschien kan je ze het hun in laten zien dat ze fout zijn?

arm hondje !
en is altijd erg om het te zien en zeker omdat je er zo weinig aan kan doen.

Ik zou zeggen dat dit niet werkt als opvoeding, en dat hondenschool met positieve opvoeding (belonen, aaien) veel beter werkt.

Ooh bah wat vreselijk, mijn hart breekt als ik dit lees. Arm, arm diertje.

Je kan niet veel doen, vaak luisteren ze toch niet

Zou ik zien dat ze het dier fysiek wat doen, zou ik het hondje wel beschermen..

Je kan misschien proberen een keer voorzichtig te vertellen dat ze het hondje bang maken en dat er betere manieren zijn. Alleen betwijfel ik dat ze zullen luisteren naar je.

Hopelijk weten ze gewoon niet beter en luisteren ze naar jouw input.

Zo niet, heb ik medelijden met Bella ..

Ik kan me voorstellen dat je geschokken bent zeg.
Pfff, ze zien een keer iemand op tv voordoen hoe het moet en doen dit vervolgens helemaal verkeerd na op een uit verband getrokken manier. sommige mensen verdienen geen hond.  

Ik had de eerste keer ook niets gezegd, veel te bang dat ze mijn takkies uit boosheid een rotschop zouden verkopen, want daar zie ik dat soort mensen dan wel voor aan.

Is er niet een meldpunt dieren mishandeling?
Ik denk dat zelf gaan praten namelijk niets oplost in dit geval.
Misschien dat een autoriteit meer indruk maakt.

Sterkte.

Helaas zijn er nog steeds mensen die denken dat ze met een grote bek hun hond kunnen laten doen wat zij willen.  

Mijn broertje stond laatst ook zo te schreeuwen tegen hun hond. Hij had haar uitgelaten, het regende. Dus moeten de pootjes even worden afgedroogd. Ze werkte niet echt mee en hij begint toch tegen d'r te tieren! Heb de deur open getrokken en gezegd dat ze daardoor écht niet mee gaat werken. 

Ter vergelijk: tweede kerstdag daar gegeten en ik heb haar uitgelaten. Ook een beetje regen.
Thuisgekomen, handdoekje gepakt en pootjes afgedroogd. Klaar, niks geen gedoe of geschreeuw nodig. 

Je kunt best een keer een luide stem opzetten, maar niet om te zorgen dat je hond dan doet wat jij wilt. 
Mijn hond loopt ook met haar staart tussen haar benen (hele andere reden) en dat vind ik al zo erg, terwijl ik daar gewoon niks aan kan doen. Zou het niet eens kúnnen om continu aan de lijn te trekken en niet normaal te praten. 

Overigens zou ik er denk ik niks van durven zeggen. Laf misschien, maar tegenwoordig krijg je al een grote muil als je alleen maar dénkt of kijkt...

Begrijp dat het altijd lastig is mensen aan te spreken op bepaald gedrag,maar hoe het ook zou lopen ik zou toch vragen waarom ze zo doen, valt het allemaal een beetje tegen is het meer werk dan verwacht,zijn jullie op cursus? Misschien werpt het een ander licht op hun eigen gedrag.Zolang ze denken dat niemand op hun let of het ziet gaan ze gewoon door.

heb je trouwens een shelty en een collie? die hebben we vroeger ook gehad, dat waren echt schatjes.
Een makkelijker ras dan mijn eigewijze takkies.  Maar ik hou zo van ze he.

Nee 2 shelties
1 pup van 4, maanden en een flinke sheltie die groter is dan de rasstandaard.

1 ding aan deze hele situatie deed me wel goed voelen...hoe raar het ook klinkt.
Toen ik Cody kreeg heb ik een aantal dingen verkeerd aangepakt. Ik wist gewoon niet beter. Dus soms boos worden als hij in huis plaste. Verkeerde voeding aan het begin. Hem niet begrijpen. Hierover voel ik me nog steeds vaak schuldig.
Maar net realiseerde ik me dat dat NERGENS voor nodig is. Cody heeft in vergelijking met dit hondje een super puppytijd en een superbaasje gehad.

Ik zou ook niet op ze af durven stappen. Ten eerste weet je niet wat ze zullen doen tegen jou en je honden en ten tweede is de kans heel groot dat de boodschap toch niet aankomt.

Misschien kom je ze een keertje tegen als ze wat relaxter is, misschien dat je ze dan kan verleiden om in een beschutte omgeving de honden eens met elkaar te laten spelen? Dan kun je heel onschuldig wat tips en "lastige punten" in de opvoeding van een pup bespreken... Maar dan moet het wel een meisje zijn wat daarvoor open staat...

ik zit bij het lezen hiervan al te koken ... en ik ken mezelf ik zou zo emotioneel reageren en dat dat dan op een hele verkeerde manier eruit zou komen en het wellicht nog erger zou maken. 
Ik zou ... het er thuis over hebben en dan zien wie er iets aan zou kunnen doen maar ja dan heb je het wel weer van horen zeggen .... 

pffffff zo moeilijk liefst zou ik dat puppy uit hun handen willen halen en meenemen naar huis. Maar ja dat gaat ook niet .....

Ohnee wat erg  Mijn hart zou ook breken moest ik dat zien. Ik zou haar, samen met haar moeder op een volwassen manier aanspreken en tips geven, in belang van de hond. Wie weet wat ze nog allemaal in hun hoofd gaan halen!

Gatverdamme :( 
Wat ik eigenlijk zou doen, is eens wachten totdat je haar tegenkomt zonder haar moeder. Ja, dat klinkt misschien raar maar moeder lief heeft waarschijnlijk dikke vinger in de pap daar, je buur meid is ook nog eens aan het puberen waarschijnlijk dus tussen moeder en dochter ook flink wat spanning zitten... Pupje l kan daar dus heerlijk tussen zitten in de spanning. Je kan natuurlijk ook moeder lief aanspreken, maar als je buurmeid zo in de weer was met de pup, wilt je juist de tiener aanspreken en niet de moeder op die leeftijd. Ze kunnen dan wel erg narrig doen in de pubertijd maar ze willen wel graag erkenning en alles zelfstandig doen... dus juist haar als volwassenen behandelen, ondanks dat ze dat nog niet helemaal is.

Oooh Tyri was ook soms echt om achter het behang te plakken als klein pupje als ze niet wilde meelopen, ergste was alleen dat ik geen kleine hond gewend was dus de eerste keer dat ik dacht dat ik dr heeeel zachtjes eventjes meetrok, ging ze bijna vliegen (was zoooo geshocked dat iemand het had gezien en meteen met bijdehand commentaar zou komen) XD gelukkig nooit meer gebeurd maar ik snap niet dat mensen het normaal vinden om honden maar keihard mee te trekken...

Fijn om al jullie manieren van handelen te lezen.
Zet mij zeker aan t denken

ik zou op ze afstappen, vragen waarom ze het doen, of ze de hond nog wel leuk vinden, en het leuk vinden om zo tegen de hond te doen, en dat ik hem anders wel mee wil nemen als ze hem niet leuk meer vinden..........

ik studeer psychologie en dit zou bijna een vraagstuk kunnen zijn... je moet ze sowieso niet vertellen: 'jij doet dit fout en jij doet dat verkeerd' 
je zou het kunnen aanpakken door eerst te vragen hoe het gaat het de pup en wanneer ze dan negatief zijn kun je het betrekken op jezelf en in de ik-vorm tips geven. dan voelen ze zich niet aangevallen.

Bah, zo kwam ik een keer een jongen tegen die met een golden of labrador puppy liep. Trappen, meppen met de riem, schreeuwen.

Ik liep met Charlie en ging eropaf, riep nog naar hem, maar voor ik bij hem was verdween hij snel uit het zicht.

Dus ik had er wel wat van gezegd ja. Dan maar niet zulke goeie buren... Vrienden zijn met mensen die zo met dieren omgaan, hoef ik niet.
En ik ben echt niet zo'n held, en ik hou niet van ruzies... maar iedereen zal maar denken 'ik zeg niets'. Als die mensen nooit een weerwoord krijgen zullen ze misschien denken dat het normaal en geaccepteerd is.

Ik snap wat je bedoeld. Maar het kan ook zijn dat het enige is wat ze denken: rotwijf, waar bemoeit zij zich mee? Dat bepaal ik zelf wel! En nog een ruk aan de riem. Vandaar dat ik eerst wil nadenken hoe of wat, voordat ik ze aanspreek.

Kom je ze vaker tegen? Dan kun je inderdaad even tijd nemen om een goede reactie te bedenken. Ik was de jongen met de pup nog niet eerder tegengekomen.

En als die mensen zo'n reactie hebben die je nu noemt, zo hatelijk... daar schiet de pup ook niets mee op nee. Maar het maar één uitkomst van vele uitkomsten die mogelijk zijn. Misschien schrikken ze zich ook wel kapot dat iemand er wat van zegt en gaan ze over hun acties nadenken, en mogelijk gaan ze in het vervolg ook wat beter met de hond om. Al was het maar om gewetenswroeging.

ik zou er ook wel op afstappen, maar niet zo van dit doe je totaal verkeerd, want mensen willen vaak niet horen wat ze niet goed doen, al meppen en schoppen ze de hond. Ga jij er op af van "wat denk jij wel niet zo'n arm klein ding mishandelen" (bijvoorbeeld) zullen ze boos worden en weglopen...
ik zou denk ik het op een manier aanpakken van goh zie het nu al een poosje dat jullie wat moeite hebben met je hond, zou ik misschien wat tips mogen geven waardoor het makkelijker gaat?!
in dit soort dingen vang je meer vliegen met stroop dan azijn, en zullen ze minder snel geneigd zijn om hun hakken in t zand te zetten en niet naar je te willen luisteren. 

Het is en blijft zielig om te zien dat zo'n jong ding nu al zoveel mee maakt en totaal niet weet waarvoor het constant op zn kop krijgt. maar als je er echt op af wilt stappen zal je je emotie moeten uitschakelen om niet door t plafon te gaan van woede hoe moeilijk dat ook is.