labradors bijten

Hier in de buurt zijn veel labradors. De meesten zijn lieve en goed opgevoede honden. Er is wel een zwarte ongecastreerde reu die erop uit is om met andere reuen te vechten. Met mijn vorige hond helaas twee keer meegemaakt dat hij er zonder waarschuwing al grommend en bijtend bovenop dook. Spencer loopt hij dan weer straal voorbij, een Duitse herder maakt misschien meer indruk.
Mira houdt echt niet van labradors! Ze negeren haar lichaamstaal volkomen. Helaas  heeft ze er dus wel al twee keer een gebeten. Afgelopen zondag nog, terwijl ze aangelijnd was. Ze kwamen met z'n drietjes op haar afgestorm, als ze los was geweest had ze waarschijnlijk weg gerend, maar nu zei ze 'hap'.

Wel merk ik dat er bij Labradoodles ook hond-hond agressie in zit. Hier in de buurt zijn ze nogal een modeverschijnsel. Dan krijg je er helaas ook rotte appels tussen.

Maar dat heb ik dus ook....
Vorige week hebben ze wat meer alleen gezeten dan normaal, plus zijn ze veel minder uitgeweest, het bos, dat kwam er niet van.
Toen ik een middag thuiskwam was mijn kerstboom leeggehaald, en ze waren aan de zwier geweest met lege petflessen en mijn kussens...
Dat doen ze normaal echt NOOIT, maar ik wijt dit dus echt aan het teveel alleen zijn geweest...
dat ligt niet aan mijn honden maar aan de omstandigheden op dat moment...'

Bij mij hebben er 3 labradors op cursus gezeten. Super sociale honden.
Voor de rest wonen er hier in de buurt nog 2 labradors waar ik ook nooit problemen mee heb. De ene is nog een tijdje mijn uitlaathond geweest, altijd zonder riem meegenomen. Luisterd perfect en is een en al goede vriendelijkheid

Dit gedrag komt inderdaad vaak voor bij labradors. En helaas heb ik er nu ook zo eentje.
Door hem dan consequent korte time-outs te geven (waardoor hij kalmeert), en hem te laten zitten bij een eerste kennismaking, is het al goed verbetert. En ik hoop dat ik het nog helemaal in orde krijg.

Maar het klopt wel dat het een gevolg is van hun enthousiasme, speelheid en sociale inslag. Ze willen inderdaad alleen maar spelen, maar hebben helaas niet door dat ze al te enthousiast zijn.
En vervolgens snappen ze ook niet waarom andere honden dan negatief reageren. Doby denkt dan steeds: oh, ik moet nog wat extra moeite doen om duidelijk te maken dat ik niets kwaad in de zin heb, en alleen maar wil spelen... wat niet zo goed afloopt...
Ik zag dat hij daardoor onzeker werd, wat prima kan verklaren waarom er labs zijn die daardoor agressief worden.

Al klopt het ook dat er veel inteelt is bij de choco's. In het begin om die bruine kleur terug naar boven te kunnen halen, nu omdat ze zo populair zijn. Hier in de buurt woonde een hele lieve, maar hoe meer broodfokkers zich ermee bemoeien...

Uhmmm, het heeft niks te maken met het feit dat het een labrador is het kan zomaar ook een andere hond zijn, het ligt aan de opvoeding van de hond..of misschien heeft de hond wel erge dingen in het verleden mee gemaakt waardoor hij/zij zo vals is geworden........Maar het heeft er niks mee te maken met het feit dat het een labrador is....Het kan zomaar ook een Deense dog  zijn of een Chiwawa. 
Alle soorten en maten kunnen.

Nou... nee hoor! Het overenthousiaste buldozer gedrag, wild in benadering en omgang, is echt wel labrador eigen!

Jouw lab is in de puberteit. Dan vergeten ze sowieso veel n hebben bananen in de oren. In deze tijd is en correctie van een andere hond juist duidelijk en laat je hond inzien dat een dergelijke begroeting averechts werkt. Het jammere is Dat veel mensen t gelijk zien als agressief gedrag.
Je moet uiteraard dit alleen toestaan bij goed opgevoerde en sociale honden.


Daarnaast vergeten veel mensen dat de bruine lab komt uit een kruising vn een labrador met een duitse staande korthaar. Dit zijn dus 2 pittige jachthonden bij elkaar. Ik zie in Casper veel van de staande. Het aanwijzen van een prooi is daar een belangrijk voorbeeld van.

Een duitse staande is een pittige jachthond met een sterk karakter en een zeer goed jachtinstinkt. Daardoor heeft een bruine lab duidelijk een sterkere wil om te werken en jagen en veel meer uitdaging nodig. Dit is echter niet wat bij veel bruine lab bezitters bekend is...

Labs zijn zeer enthousiast en vergeten daarbij wel eens beleefd te zijn. Dit is iets wat te trainen is. Vooral voor t baasje door te letten op kalmerende signalen!!

Hier ook een aantal labrador bulldozers in de buurt.. En inderdaad: ze zijn allemaal choco en naar mijn smaak veeeel te dik. Volgens de baasjes willen ze alleen maar spelen. Dat geloof ik ook wel; ze bijten niet, maar ze komen wel als een achterlijke, los mijn aangelijnde roedeltje in stuiterballen, zonder enig signaal van mijn honden op te vangen. Ze gooien zich met minstens 35 kilo overgewicht boven op mijn Ollie, die met zijn 4 kg en drie pootjes maar moet zien hoe hij zich redt. Want volgens hun baasjes is het niet goed als ik hun hond blokkeer in zijn actie, daar zou de stemming van om kunnen slaan.
Ik ken trouwens ook een paar bruine labradors die wel mooi slank en gespierd zijn. Grappig genoeg zijn die ook netjes opgevoed en gaan ze heel wat voorzichtiger met kleinere hondjes om. Ligt dat aan de baasjes, de voeding of de foklijn? Ik weet het niet, maar ik ben vooral bij nog jonge, te vette labradors goed op mijn hoede...

Baasjes!
Ik heb ook zo'n voorbeeldige labrador! Niet allEen perfect op gewicht, luisterd goed ( heeft ook wel eens zijn momenten hoor ) en geeft veel signalen af!

@Kim: dit gedrag komt bij mijn Doby niet voort uit zijn puberteit, integendeel: het was als pup een stuk erger.
En ik heb er een column over geschreven (vind je op mijn blog), maar Doby begrijpt correcties alleen van honden die én met hem willen spelen én minstens even groot zijn én voldoende zelfvertrouwen en sociale vaardigheden hebben. Niet alleen moeilijk om te vinden, maar hij leert er ook niet van dat hij dit moet veralgemenen naar alle andere honden.
En dan vind ik het zo zielig voor hem dat hij wil spelen, dat die andere hond ook wil spelen, maar het mis gaat zonder dat Doby snapt waarom.
En Doby is vroeg aan zijn puberteit begonnen, en er ook vroeg vanaf (sinds kort). Hoera!

Ik twijfel wel een beetje aan jouw uitleg over choco's. In mijn labradorboeken staat namelijk dat het chocogen altijd al in labradors gezeten heeft, maar er bijna volledig uit gefokt was omdat ooit alleen zwart toegestaan was.
Zoals dat ook voor blonde het geval was.
Ik wil hiermee niet beweren dat jij het niet bij het juiste eind hebt, misschien staat het gewoon fout in de boeken die ik heb. Waar heb jij die uitleg vandaan?

ook @ Kim: grappig dat jij schrijft dat dit soort gedrag goed op te lossen is door te letten op kalmerende signalen. Ik zeg "grappig" omdat ik gisteren eindelijk het boek gekocht heb. Nu nog even wachten tot het toekomt... ik ben benieuwd!
Staat het in haar eerste boek beschreven hoe kalmerend signalen hierin kunnen helpen?

Succes t boek is heel interessant! Je zult er zeker wat aan hebben!

Mij is uitgelegd dat een bruine lab vroeger als fout werd gezien. Deze pups werden niet geaccepteerd en vak gedood. Jaren later werd de kleur herontdekt en teruggefokt met een duiste staande. Tot de labrador die we nu kennen Van oorsprong schijnen er ook ( german) pointers gebruikt te zijn bij t ontstaan van de lab.

Of i helemaal waar is weet ik uiteraard niet... Er zijn jaren overheen gegaan...

de meeste labradors die ik tegen kom heb ik geen probleem mee, nu kunnen mijn dames ook ongelofelijk lomp spelen, dus met labradors kunnen ze meestal prima overweg. ben 1 keer een niet zo aardige lab tegengekomen, dat was een blonde. Robi en Waka's beste vriendje van de hondentraining is een choco lab, geweldig beest, luistert ook heel goed (wint altijd bij de onderlinge GG wedstrijdjes). door die hond kwam ik erachter dat niet alle labradors lompe ongeleide projectielen zijn

Ach dat gedoe van een labrador recht op kleine hondjes af laten rennen vind ik sowieso al vragen om problemen, ik zeg wel eens, hoe zou het baasje vinden als er een sumo worstelaar ineens boven op hun springt en enthousiast op hun rug gaat staan springen en dan ook nog roept als ze kwaad worden dat ze niet sociaal zijn.
Toen ik de schotse terrier en bassetje alleen had sprongen daar ook alleen grote honden bovenop, nu de kangal erbij loopt houden diezelfde mensen hun honden ineens wel bij zich en staan ze hysterisch te doen omdat er een grotere hond aankomt sloffen.

Als je een grotere hond hebt dien je die gewoon bij je te houden als die zich niet kan beheersen bij kleine hondjes en of dit nou een lab, een rottweiler, een berner senner of duitse dog is, een hondje van 5 kilo zal het nooit leuk vinden als er een hond van 30 kilo of meer op staat te dansen

Sorry masr dit vindt ik nu wel weer erg rechtlijnig. Casper houdt niet van kleine keffende blaffende hondjes. En die mogen wel recht op een grot hond afkomen? Blaffend krijsend met ontblote tanden? Nee kleine hondjes dienen net zo goed te luisteren en opgevoed te worden als grote. Een hond is een hond!

Zie je wel, het kan dus wel anders...

Ik wil niet knullig zijn maar dat die kleine hondjes zo vervelend doen ligt meestal aan het feit dat er enorme honden bovenop hebben staan springen, de hondjes van mijn moeder waren heel sociaal tot zo'n berner senner erop heeft staan dansen, die vrouw beweerde ook nog dat honden daar heel sociaal van werden, nu gillen ze alles bij elkaar als er een grote hond aankomt en ook mijn kleinere honden moeten niet veel meer hebben van grote honden, die kruipen al over de grond als er een grote aankomt van, spring niet op ons.

En ik ben van mening dat je rekening met elkaar moet houden en niet om al het aso gedrag goed te praten van al die kleine hondjes, maar meerendeel is gewoon al bang dat zo'n dikzak op hem springt.

En ik blijf van mening, een hond verpesten doet een ander al vaak even voor je.

Mijn kleine hondje gaat niet blaffend en met ontblote tanden op andere honden af. Doet hij niet, heeft hij nooit gedaan en zal hij nooit gaan doen. (soms lijkt het net of mensen vooroordelen over kleine honden hebben???) Toch is het niet prettig voor hem als grote honden 'm omver schoffelen. Dat heb ik nooit meegemaakt van bijv. Duitse herders, maar des te meer van labradors.

Ja en mij hond is groot, dik en lomp en ongecontoleerd...
Ook niet waar Casper ontwijkt kleine hondjes...

Ik bevoel ds maar dat niet alle honden t zelfde zijn...

Ik vrees dat Santa in het verkeerde lichaam zit...
(had een glad, bruin vachtje moeten hebben, pluspunt, hij is zeker niet te dik!)

Even serieus, jammer dat dit de kant opgaat van grote tegen de kleine honden.
Het ging over bijtende bruine labs

Hier een bijtende bruine lab

Nee, we hadden toch net vastgesteld dat Kasper niet zo'n ongecontroleerde choco is? Daar hadden we 't toch over? En dan over de vraag of dat gedrag ingefokt of "aangeleerd" zou zijn. Over jouw Kasper heb ik het dan juist niet. Voor zover ik weet heeft die ook nog nooit boven op mijn Ollie gezeten,

Tjee! Wat gevaarlijk!! Gelukkig doet die blonde het ook....
Ik blijf toch verliefd op Gelow hoor, en Doowy mag er ook wezen, voor een bruine dan

Zal inderdaad veel met de mode te maken hebben..
Bruin is in..
Met de daarbij behorende onverschilligheid van de mode bewuste hondenliefhebber.

Lijkt mij dat deze modebewuste hondenliefhebbers hier niet op het forum te vinden zijn..
Enkel jammer dat bruine lab eigenaren die hier wel aanwezig zijn, en het tegendeel kunnen bewijzen, dit niet kunnen melden aan de eigenaren die wel problemen hebben..

Lees de gebruiksaanwijzing bij aanschaf van de hond.. 

In mijn boek staat dat er nog steeds heel af en toe eens een choco pup geboren werd. Ze mochten niet gebruikt worden om te fokken, en waren ook niet welkom op tentoonstellingen en andere wedstrijden.
Er zullen inderdaad wel een aantal van gedood geweest zijn. Maar er waren ook fokkers die ze aan mensen gaven die enkel een lief huisdier wilden.
Op een gegeven moment kwam er echter een vraag naar choco'tjes (niet vanwege kenners of stamboomvereniging, wel zoals sommige honden plots in de mode komen). En toen werd er dus gefokt met die paar choco'tjes.
Vanuit de stamboekvereniging was het nog steeds niet toegelaten en kenners keurden het nog steeds af. Maar omdat ze steeds populairder werden, en het niet om kruisingen ging, is men uiteindelijk overstag gegaan.
Met de blondjes is het ooit ook zo gegaan.
Tenminste... dat staat toch in mijn boek.

Hoedanook: zodra er ook maar een klein spatje labradorbloed inzit, kan het voor mij onmogelijk een slechte hond zijn. Dus kruising of niet: ik blijf ze graag zien.


En ja: labradors zijn het slachtoffer van hun goede imago. Hoe vaak ik met Caedlih niet te horen heb gekregen: "Waw, wat een gehoorzame, brave hond! Maar ja, het is dan ook een labrador, hé? Die zijn zo braaf."
Voor Caedlih dacht ik trouwens net hetzelfde: "slome, doodbrave, sullige honden; die labradors. Het lukt hen nog net om een rondje om het park te slenteren. Dat hoef ik niet, hoor!"...

Labradors worden tegenwoordig gefokt om heel sociaal te zijn. 'Ideale gezinshonden' worden ze ook wel genoemd. Kunnen met kinderen en andere dieren, overal mee naar toe.
Maar iedereen leest ook dat het heel belangrijk is om je hond te socialiseren, wat natuurlijk ook zo is. Alleen is socialiseren meer dan je hond kennis laten maken met allerlei soorten dieren, mensen en situaties. Het houdt ook in dat je hond leert wat een normale omgang is met andere, of dat soortgenoten zijn of niet.
Wat er gebeurt is dat labradors 'oversociaal' zijn en dus eigenlijk asociaal. Alles is leuk en ze stuiteren overal op af. Vele andere rassen honden kunnen dat niet waarderen en ik hoor ook vaak baasjes van labradors die toch echt niet snappen waarom hun hond telkens wordt aangevallen, want hun hond is toch zo lief en wil alleen maar spelen.

De mix van bruine labradors is inderdaad een genetische factor die de honden feller maakt. (of kan maken)
Ik denk dat met opvoeding al heel erg veel voorkomen kan worden. Het probleem daarbij is dat mensen die een labrador kiezen vaak zelf ook 'type labrador' zijn: chaotisch en vooral niet zo consequent
Op cursus vele springlabradors gehad en ik kom ze ook regelmatig tegen. Maar gelukkig ook mensen met keurig opgevoede, goed de hondentaal sprekende labradors. Vaak zijn dit overigens wel mensen die werken met hun labrador of op sportief gebied veel doen met hun hond.

Dat bevestigt mijn idee dat vooral de"overvette" choco's zo onbesuisd ziin.

Lhet ligt eraan hoe je ze opvoed. Doe je dat slecht, krijg je een agressieve hond he.

euh... type labrador? Ik?
Sociaal: ja. Speels: ja. Proper jasje niet zo belangrijk vinden: ja.
Maar chaotisch? Lieve help: ik leef volgens een dagschema en heb keurig geordende kasten.
Sinds Doobs weet ik helaas wel dat niet 100 procent consequent zijn, op mij van toepassing is. Want deze labrador is namelijk wel consequent: elke keer weer profiteert hij meteen. En dan bedoel ik: meteen. Dus huh: ik niet consequent? Dat zal niet lang meer duren met zo'n goede leraar...