De alpha-hond/dominantie theorie

ik volg even

Ten eerste kan je de moderne tame hond niet vergelijken met een wolf. Honden en mensen leven al zo'n 15.000 jaar samen. Vermoedelijk zijn die eerste honden voorgekomen uit een wolf. Onderzoek op vossen heeft aangetoont dat er met 35 generaties (40 jaar!) al sprake was van tamme vossen. Dat proces is dus snel gegaan en daarna hebben honden nog duizenden jaren gehad zich verder te ontwikkelen.

Elk onderzoek naar honden wat zich baseert op wolven is dus al een paar jaar uit de tijd. Wolven en honden hebben veel overeenkomsten maar zijn wel aparte diersoorten en dus dien je zo ook als hoedanig te zien.

De dominantie theorie mag dan onder vuur liggen, de ervaringen van talloze honden eigenaren tonen wel nadrukelijk aan dat honden behoefte hebben aan duidelijkheid. Een hond die vrij is z'n eigen keuzes te maken wordt vaak een probleemhond. Het is aantoonbaar dat honden die consequent zijn opgevoedt en duidelijkheid in hun leven hebben het gewoon beter doen in het contact met mensen.

Evolutionair gezien is voor fysiologische veranderingen 15.000 jaar inderdaad niet zo lang. Voor gedrags veranderingen daarentegen is het wel heel erg lang, zeker als je nagaat hoeveel generaties honden er tussen zitten. Dan moet je echt in termen van honderd duizenden jaren voor mensen gaan denken. Aanzienlijk dus. Je moet bij het vergelijken van tijdslijnen wel meenemen dat we het over honden hebben en niet over mensen.

En honden zijn wel degelijk een andere soort. Weleswaar deel van dezelfde familiegroep, maar honden en wolven zijn net zo min het zelfde soort als dat chimpansees en gorilla's dat zijn.

Er is bij honden geen sprake van evolutie maar van selectie door de mens. En dan is een paar duizend jaar behoorlijk lang.

Hier een interessante link (wil in het.engels) over of de hond nu wel of geen roedel dier is

http://www.caninemind.co.uk/pack.html

Hier nog een stukje
http://voice4dogs.blogspot.nl/2010/10/are-dogs-pack-animals.html?m=1

@Frank
Een hond is geen wolf, dat klopt, maar wil je nu gaan vertellen dat een hond wel een vos is? Aan de ene kant mogen we geen honden met wolven vergelijken, maar vervolgens haal je zelf de vossen erbij.

Om even terug te komen op het dominantie verhaal, wil je vertellen dat dominantie niet voorkomt bij honden, want dat haal ik niet uit je reacties. Dominantie is volgens dit artikel juist noodzakelijk om agressie te vermijden. Dat zorgt er voor dat er geen gewonden vallen. Dat is niet alleen noodzakelijk voor wolven, maar m.i. ook bij honden en ook bij mensen.

Vergelijkingen zijn onvermijdelijk, ik kijk slechts naar wat ik denk dat relevant is. Een onderzoek naar wolvengedrag in het wild is weinig relevant voor de moderne hond. Het zegt niets relevants over het dier.  Een onderzoek hoe je Canidae van wild naar tam kan brengen zegt dat ook niets over de moderne hond, maar zegt wel iets over hoe  makkelijk de band tussen honden en mensen tot stand heeft kunnen komen. Een historisch relevant gegeven.

Ik heb me niet zoveer in de dominantie dicussie pur sang betrokken, maar omdat je het specifiek vraagt.

Ten eerste heb ik er wel moeite mee dat alleen de band tussen dominantie en agressie wordt gelegd. Ja, dominantieagressie is een van de meest voorkomende vormen van agressie (vaak hond- of mensagressie genoemd, en daarmee verkeerd benoemd) maar dominantie beinvloed ook talloze andere facetten van het zijn van een hond. Dominantie beinvloed met name de hierarische samenstelling van een groep. Los van de historische verbanden waar honden al dan niet in hebben geleefd is in elke groep een hierarchie essentieel.

Een hond die een ander wil domineren (lees voorbij wil gaan in de hierarchie) kan dit op tal van manieren doen. Agressie is er daar ook eentje van, maar ook maar eentje. Ik zie dominantie dus niet zomaar als noodzaak ter voorkoming van agressie. Gedrag gaat echter veel dieper dan dat. Sommige honden zijn er gewoon bereid om toch agressie over te gaan dan anderen. Talloze andere gedragskenmerken komen dus ook om de hoek kijken.

Dominantie komt dus echt wel voor, maar ik zie het in ieder geval niet als een een dimensionaal iets, niet als een enkele factor die je los van al die andere factoren kan toepassen op het begrip (voorkoming van) agressie.

@Frank
Waar haal je dat vandaan dat dominantieagressie het meeste voorkomt? En wat versta jij onder dominantie?

Ik zei "een van de meest voorkomende"  waarbij ik me baseer op Dr. Bruce Fogle. Hij omschrijft een aantal verschillende oorzaken voor agressie waarbij de meeste situationeel zijn. Denk aan nestagressie van teven met zeer jonge pups om een voorbeeld te noemen. Ik realiseer me nu dat daarbij had moeten zeggen dat ik doel op agressie tussen honden onderling bij de term dominantie agressie.

Wat ik onder dominantie versta is een goede vraag waar ik eigenlijk niet zomaar een antwoord voor heb. Ik denk dat mijn beste omschrijving is dat het gedragingen zijn die bijdragen aan de sociale orde binnen een groep.

Dat is dus meer dan hierarchie, meer dan agressie of dwang. Het is ook fluide en veranderlijk. Sorry dat ik mijn denkbeeld hierbij niet duidelijker kan omschrijven. Ik hoop dat het jou duidelijk is.

WAT!!!!!

Haha, ja, dat gebeurt wel eens in discussies

Gevonden...

http://m.youtube.com/#/watch?v=EE-3aggrAHI&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DEE-3aggrAHI

Bedankt voor de link. ben em aan het downloaden, weer iets voor in de trein om op de tablet te kijken!

Leuke en interessante links allemaal.

Voor mij is het altijd simpel geweest, en zo heb ik honden ook altijd benaderd.
Je hebt een afhankelijkheidsrelatie met ze, of zij eigenlijk met jou. Ze zijn afhankelijk van jou. Dat kun je vergelijken met de relatie die kinderen met ouders hebben.
Ouders doen kinderen in de regel ook geen pijn om hun gezag te laten gelden, een kind dat goed opgevoed is weet dat hij moet luisteren omdat er anders misscien sancties zijn. Is dat stress? Ik denk het niet. Dat is om de relatie duidelijk te houden. Vroeger was dit overigens veel duidelijker dan dat het vandaag de dag is. Opvoednormen en waarden veranderen ook steeds weer, zoals je ook bij honden ziet. En toch is niemand er ooit slechter van geworden; die duidelijkheid.

Ouders hebben gezag over hun kinderen, zo noem ik het. Ik heb gezag over mijn hond. Ze weet dat en als het goed is accepteerd ze en respecteerd ze dat. Door dat gezag wil ze me graag tevreden houden en dingen goed doen. De gevolgen van ongewenst gedrag moeten niet pijn, angst of stress zijn. Maar negeren, belonen als het wel goed gaat. En natuurlijk af en toe een ferme "nee" die ze heel goed begrijpt. Net als kinderen wil een hond je gezag af en toe ondermijnen, dat is heel normaal denk ik. Dat hoort bij het opvoeden, het spel en het leven. Het verkennen van grenzen. Daar leer je van, als ouders, als kind en als hond.

Dominantie is een woord dat ik liever ook niet gebruik. Ouders domineren hun kinderen niet. Om een gezonde (gezins) relatie in stand te houden moeten ouders echter wel gezag hebben en krijgen. Kinderen bepalen niet wat er gebeurd, dat doen de ouders.

Overigens denk ik wel dat jij als baasje het gezag in macht veranderd, je hond de verkeerde kant op gaat. In principe heb je een macht over een "zwakkere". Misbruik je die, dan krijg je angstige of juist agressieve honden. En dat heeft alles te maken met onduidelijkheid, onzekerheid, angst. Niet meer weten wat te doen. Je wordt onvoorspelbaar voor je hond en dat is echt funest. Net als bij kinderen overigens.

Bij wolven is het in mijn ogen niet heel anders. Is het niet dat mensen net zo territoriaal zijn en ruzie gaan zoeken als er indringers in hun territorium komen? Wolven verwonden in regel hun roedelgenoten niet, slechts die binnendringers.

Natuurlijk leven we met veel meer mensen op een kluitje dan wolven in het wild. En hebben we ons moeten leren aanpassen. Maar vreemde mensen op "ons" plekje levert altijd een soort van stress op.
Het is dat de mens beschaafder is en niet meteen tot de aanval over gaat .
Maar ergens lijken we best op wolven. En dus ook honden.

De discussie lijkt alweer wat doodgebloed maar ik kwam dit stukje tegen op een andere site.

Dominantietheorie volgens Sacha Gaus

Ja, Sascha Gaus. Ik ben wat allergisch geworden voor de naam Gaus de afgelopen jaren maar toch is dit stukje, met het oog op de dominantietheorie, het lezen waard. Best veel zinnigs, al is dat natuurlijk slechts mijn mening

Ik heb "plenty in life is free" van kathy sdao gekregen met de kerst. Buiten het "spirituele" deel, een fijn boekje waarin vrij goed wordt weergegeven hoe ik er over denk.