fokker en het vertrouwen

Ik lees veel op dit forum dat de echte goede fokkers hun hond niet zomaar aan iemand meegeven. Maar als toekomstig fokker vraag ik mij af:  Hoe weten zij nu echt aan wie de hond wordt meegegeven. Zomaar iemand kan toch bij een fokker langsgaan en zeggen dat ze veel tijd voor de hond hebben en dat er niet mee zal gefokt worden? Is hier enige vorm van controle op of mogelijk, of is dit eerder gewoon een vertrouwensband? Dus ik als toekomstige fokker moet mensen leren inschatten en leren kennen en hopen dat ze te vertrouwen zijn?

voor een heel groot deel is het gewoon het gevoel wat je als fokker bij bepaalde mensen krijgt.
er zijn wel fokkers die op huisbezoek gaan voor ze beslissen of mensen een pup mogen hebben, ik breng de stambomen persoonlijk langs, dus dan zie ik de puppen als ze bij de nieuwe baasjes zijn nog eens.

maar je kan het nooit 100% zeker weten, al is het wel heel knap als iemand op meerdere bezoeken kan blijven liegen zonder fouten te maken en enthousiast en geloofwaardig kan blijven terwijl hij/zij dat eigenlijk niet is.
Wat natuurlijk ook kan gebeuren is dat een gezin momenteel veel tijd heeft, maar dat 1 jaar later ineens door ziekte o.i.d. de situatie helemaal verandert. veel fokkers hebben wel een verkoopcontract waarin staat dat de hond terug naar de fokker moet als de pupkoper niet meer voor hem/haar kan zorgen. zo doe je als fokker je best om problemen te voorkomen.

Ik denk dat het een heel deel mensenkennis is en juiste vragen stellen...

Verder is dit ook iets waar ik mij al zorgen over heb gemaakt dus ik lees graag even mee

Volledige zekerheid heb je nooit. Maar door veel vragen te stellen, kom je al een heleboel te weten. Als iemand zich echt anders voordoet, komt dat meestal toch wel uit. En inderdaad is mensenkennis ook erg belangrijk, op je gevoel vertrouwen. Ook al beantwoordt iemand alle vragen "goed", als je gevoel bij die persoon niet goed is, dan ben jij (gelukkig!) niet verplicht om een pup aan die persoon te verkopen. Je hoeft niet eens een reden te geven als je dat niet wilt, maar het is natuurlijk wel netter als je dat wel doet...

En verder regelmatig contact houden met je pupkopers, een keer langsgaan als dat mogelijk is, etcetera. Als een hond echt niet goed behandeld wordt merk je dat snel genoeg.

Kandidaat kopers op visite laten komen en kennis maken.

Ze ook enkele keren laten komen kijken naar de pups en in geen enkel geval een pup meegeven wanneer je de mensen voor de eerste keer ziet.