wennen aan tuigje

Goedenavond samen,

ik heb vandaag dus twee tuigjes gekocht. De jongste hond laat zich alles wel gevallen en hij heeft zijn tuigje dus al aangehad. Het is fanastisch.

Mijn oudere hond is dus ietsje minder makkelijk. Zodra ik onder hem in met mijn hand reikte om het uiteinde van het borst-stuk te pakken, begon hij zachtjes te grommen. Hij vind het dus niks. Ik heb het maar gelaten, ik wil niet dat hij het tuigje als negatief gaat zien.

Ik had graag wat tips om hem toch aan te wennen dat het tuigje goed is, en dat ik hem dus makkelijk kan aantrekken.

Wat voor tuigje is het? Hoe vind hij het om normaal geaaid te worden?
Misschien even tuigje gewoon neerleggen en er aan laten ruiken? 

Positief belonen
Hier heb ik Max z'n tuigje aangeleerd door met een koekje voor z'n neus de tuig over z'n koppie te doen. Nu gaat hij er zelf door heen

Een Karlie sport tuigje.

Normaal vind hij het wel leuk, gaat ook tegen me aanleunen, draait zich op de rug. Hij vind het alleen niet leuk als mensen hem ongevraagd aan de poten zitten. Ik vraag ook altjd een pootje als ik het moet bekijken, maar dat gaat lastig van opzij.

Dus laten snuffelen, koekje
hand door het hoofdstuk, koekje
hem zelf naar het hoofdstuk laten komen, koekje
zelf met zijn hoofd door het hoofdstuk, koekje
en daarna werken aan het vast klikken?

Ik ga het gewoon proberen. Andere tips zijn natuurlijk ook altijd welkom!

Ik heb Mika met veel snoepjes beloont, eerst gaan zitten, snoepje dan pootje geven snoepje, dan pootje door tuig, snoepje geven, dan andere pootje snoepje. Dit ging wel in fases omdat het vreemd was en eng voor haar, maar steeds opnieuw het zelfde rideltje, nu gaat het redelijk goed af en toe loopt ze er nog voor weg, en dan kom ik weer met een snoepje en dan gaat ze er voor zitten. Ze werd niet knorrig of zo. Geduld en geduld en geduld en snoepjes

ps ik heb waarschijnlijk een ander tuigje dan jij maar dat geeft niet het blijft even wennen voor de hond.

Hoe enthousiast wordt ze van naar buiten gaan? Want dan zou ik het tuigje toch gewoon aan proberen te doen, en dan gelijk lekker naar buiten.. Zodat ze het kan koppelen aan een leuke ervaring

Django gaat heel graag wandelen. Niet dat hij druk word, dat hebben we stapje voor stapje afgeleerd, want anders trok hij het eerste kwartier zo erg aan de riem.

Je schrijft het koppelen aan een leuke ervaring, zoals ik hem de auto heb aangeleerd? Hij weet dat als we met de auto gaan, dat we wat extra leuks gaan doen.

Bij Nero (de jongste) ging het tuigje perfect, geen probleem.

Heb iig hun lievelingssnoepjes bij de slagerij opgehaald, dus straks lekker oefenen!

Maakt het tuigje lawaai als je het dichtmaakt. Ik had laatst iemand die een tuigje had dat veel lawaai maakte bij het dichtdoen. Dit hondje werd helemaal gek van het geluid.

Bij Bora werkte het lokken absoluut niet. Wat wel heel goed hielp, maar kost veel tijd was het volgende": Ik liet haar zef ruiken aan het tuigje daarna kreeg ze een voertje. Na drie keer snuffelen, liet ik haar snuffelen aan het hoofd gedeelte. Weer voertje achteraf. Op een gegeven moment stak ze haar kop er door.

Ik riep haar ook steeds bij me maar ook dat vond ze niets. Nu ga ik gewoon bij haar op de hurken en doe het tuigje om, dit gaat nu veel beter. Dodo had daar ook geen moeite mee. Soms blijft het behelpen.

Die van mij werd ook panisch van het klikken idd
Hij heeft een Hurtta tuigje maar nu het donker is doe ik hem ook z'n led-halsband om (ik vind een klein lampje te weinig vandaar de halsband).

In het begin vond die het helemaal niks zelfs wegrennen voor de band, een hele tijd positief beloond en nu blijft hij rustig zitten

Tuigje is misschien even wennen voor je hondjes, komt vast goed!

Zo'n tuigje is mooi en trendy maar wat ik mis bij de commentaren is dat een tuigje alleen werkt als je hond niet trekt. Een tuigje is namelijk oorspronkelijk ontwikkeld voor huskies om te.... trekken. Een hond kan zonder een greintje 'pijn' zijn of haar gewicht in het tuig gooien. Ik heb meerdere honden die ook some met tuig lopen omdat ze bv mee in de fietskar moeten maar wat ik in het begin over het hoofd heb gezien is dat honden er meer van gaan trekken en dat is echt niet leuk. Via een hondengedragstherapeut die ik ontmoette in het Lage Bergse bos te Rotterdam werd ik gewezen op het feit dat het voor de hond fijn is om in het tuig te gaan hangen (denk aan een paard voor de kar, die ook gaat hangen in het borsttuig). Zij heeft mij laten zien hoe ik het tuig wel goed kan gebruiken. Haar naam is Sanne Jasperse van www.honden-nanny.nl. Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Groetjes

Waarom wil je een tuigje? Als een halsband goed werkt kan je dat toch gewoon omhouden?

Meer dan trendy & mooi hoor, hier is het ook voor praktisch gebruik in de auto aan de gordel.
+ medisch gezien word het bij hem afgeraden door de DA na een operatie.
Dat een hond met een tuigje trekt en dat het gemotiveerd word vind ik niet.
Ook dat hij met tuigje geen pijn heeft..
Nogal vreemd, wil je je hond dan pijn doen om hem naast je te laten lopen met een halsband?

Mijn hond loopt prima naast me en is goed te corrigeren terwijl die zijn tuig om heeft.

Het ligt er maar net aan hoe je er als baasje mee om gaat, tuig of halsband je moet je hondje zoiezo leren niet te trekken.

Onze Raïsa draagt bijna 9 jaar een tuigje.Toen zij vorigjaar een dag naar een pension ging wilde ze haar uitlaten met een halsband,dat deden ze bij alle honden.Zij vertikte te het de halsband om te doen.Toen hebben ze maar besloten haar tuigje om te doen.
Zo kan het ook maar dan andersom hahaha.

Wij zijn ooit met een tuigje begonnen voor het zwemmen en het was voor de auto ook handig.

Het klopt dat een hond die al trekt met tuig meer gewicht in de strijd kan gooien. Een tuig 'an sich' zou ook niet bedoeld moeten zijn om trekgedrag af te leren. Belangrijk is dat je de motivatie tot trekken achterhaalt en daar aan gaat werken. Een tuig kan hierbij wel door de verandering meehelpen in een ommekeer. Mede ook omdat een tuig wat vriendelijker is bij honden die trekken.

Het is een persoonlijk voorkeur, waarbij men (hoop ik) vooral het welzijnsbelang van de hond voor ogen houdt, of je nu kiest voor een halsband, tuig of juist afwisselend. Maar een tuig de schuld geven van trekken of kopen als wondermiddel tegen trekken bestaat niet. Trekgedrag is iets waarmee je op positieve wijze aan de slag moet gaan, motivatie achterhalen en aan het werk. Dit kan zowel met tuig als halsband.

@Jennifer en de jongens,

Het lijkt me handig eerst erachter zien te komen waar precies het probleem zit. Je schrijft dat de hond gromt als je je arm onder hem steek om het uiteinde van de band te pakken, maar merk je ook al eerder signalen? Wegkijken, verstarren, tongelen etc. Je schrijft ook dat je hond het niet leuk vind als je ongevraagd aan de poten zit. Hoe reageert de hond als je zo dicht bij hem zit, misschien wat over hem heen? Zit je naast hem gehurkt of hang je erover heen? Heeft de hond vaker even tijd nodig om aan veranderingen te wennen? Heeft de hond fysieke klachten? Zo kun je je zelf allerlei vragen stellen om erachter te komen waar en waarom het mis gaat. Als je dit weet kun je ook makkelijker bepalen hoe je hier mee om wilt gaan.

Hij had enige tijd geleden een lelijke wond aan zijn linker voorpootje. Dit is inmiddels genezen, maar hij heeft er pijn van gehad. Nu wil hij dus niet dat ik specifiek aan zijn linkerpootje kom. Als ik erom vraag, dan kijkt hij wel altijd weg. Hij kalmeert mij dus, vind het niet prettig. Over hem heen leunen is geen probleem, maar zodra ik ook maar in de buurt kom om mijn hand van naast zijn lichaam richting de voorpoten te doen, dan begint hij met zachtjes grommen. Ik wil hem niet dwingen, dus het zal stapje voor stapje gaan.

Ik wil graag een tuigje omdat als hij incidenteel trekt, ik zijn nekwervels niet doe beschadigen. Daar is het mij om te doen. En in de auto, als ik hen in de gordel zet, dan is dat ook veiliger.

De jongste hond vind het tuigje prima. Die staat vrolijk met zijn staart te zwaaien terwijl ik hem bevestigd...

Het probleem zit 'm dus vooralsnog niet in het tuigje, maar juist in de benadering van hem op een manier die hij als onplezierig ervaart. Ik zou het tuigje voorlopig aan de kant leggen en kijken of je op dit punt weer vertrouwen kan creeeren. Daar zul je dan wel mee aan de slag moeten want het gaat niet vanzelf over. Heeft hij ten tijde van die wond veelvuldig vervelende handelingen moeten ondergaan (door jou uitgevoerd) ?

Ja, ik moest geregelt het verband verschonen, of weer op zijn plek plaatsen.

Hoe win ik zijn vertrouwen weer terug?

Ik heb een hurtta tuigje voor Cody.
Nou...ik begin er niet meer aan. Hij hangt ongebruikt aan de kapstok.
Cody vind het verschrikkelijk...een tuig.
Koekjes geprobeerd...hij wil ze niet, want ik heb het tuig in mijn handen.
Cody, ga je mee wandelen? Meneer spring overeind. Jaaaaa!
Ik pak het tuig...."oo...moet ik die om? Laat dan maar. Ga maar alleen."
En hij gaat snel weer naar de woonkamer.

Hij wil het gewoon niet, een halsband werkt goed. Dus doen we dat lekker.
Ook Flynn vind een tuigje niet prettig. Het idee dat er iets over hun hoofd moet is ook een rede denk ik.

Ook vind ik dat je met een halsband veel meer controle over je hond hebt. Je kunt ze beter sturen.

Over het hoofd is geen probleem. De halsband die ik nu gebruik gaat ook over het hoofd. Het is mij meer te doen van dat hoesten wat hij doet als hij een keer trekt. Klinkt echt niet gezond. Het probleem doet zich voor als ik het borststuk tussen zijn voorpoten door steek. Dan vind hij het niet meer goed.

Concreet advies vind ik lastig omdat ik de hond niet ken, jou niet ken en ook jullie als koppel/relatie niet ken en dus ook niet kan inschatten wat voor jullie kan werken en ook acceptabel is. Mochten er andere dingen spelen waardoor dit een probleem is zit ik er helemaal naast


Heb je het idee dat er voordien wel goed vertrouwen was? Kon en mocht je aan de hond komen? En was het een geworstel die verband wissel handelingen (min of meer onder dwang?) en hoe deed je dat precies?

Als er voordien nooit problemen waren kan het zijn dat de hond nu mogelijk negatieve associaties heeft hierbij waardoor hij jou daar niet vertrouwd vanwege mogelijke handelingen die je zou kunnen gaan doen die hij mogelijk associeert met pijn of ongemak. In dat geval zit de truc zit hem erin om er weer positieve associaties aan te koppelen en zo langzaam op te bouwen naar hernieuwd vertrouwen. Los van het tuigje lijkt het me sowieso fijn als dit niet meer tussen jullie in staat. Anderen kunnen het vast beter uitleggen dan ik


Zelf ben ik van langzame gewenning in korte sessies naar (weer) positieve associaties in langzame stapjes op geleide van het dier. Denk aan bv spelenderwijs met iets wat de hond heel leuk vind of met lekker voedsel of juist wanneer de hond ontspannen ligt een korte massage als hij dit fijn vind waarbij je voorzichtig opbouwt. Niet gelijk handelingen gaan doen waar de hond nog niet aan toe is, dus het tuigje voorlopig even opzij leggen. Dat tuigje kun je later wel weer proberen als je hond zover is dat er weer vertrouwen is.

Houd hierbij wel de grens van kunnen en signalen van de hond in het oog. Het moet positief zijn, want anders bouwt je hond niet het vertrouwen op en ook kan het risico's opleveren als je over die grenzen heengaat.