Lompe DA - Juno nu onder het mes

Goedemorgen allemaal,

Ik heb Juno net weggebracht naar de DA, voor zijn castratie. Nu wist ik al wel dat deze man sociaal niet zo handig was met mensen, maar dat het zo een ongelooflijke eikel was had ik dan ook weer niet verwacht. Anyway, wat hij zegt is minder belangrijk, het is belangrijker dat hij een goede staat van dienst heeft als het komt tot de hond.

Nu vond ik hem helaas ook hierin wat lomp overkomen, maar misschien was zijn gedrag normaal en dat wil ik even met jullie checken.

Toen Juno het 'echte' kamertje binnen moest ging zijn staart tussen zijn benen. Hier kon ik hem redelijk makkelijk doorheen helpen, en hij liep gelijk naar de weegschaal en ging erop staan. Prima. Vervolgens wilde de dierenarts naar zijn hart luisteren. Dan loopt hij dus naar Juno toe, pakt zijn nekvel, en duwt hem op de grond (!). Juno weer zijn staart tussen zijn benen en piepen. Moest ik maar goed zijn hoofd vasthouden, want ja 'het blijft toch een ridgeback he'. Met de prik geven was het hetzelfde verhaal, alleen stonden we toen met 3 man sterk mijn hond vast te houden.

Natuurlijk snap ik dat je geen risicos wil nemen dat Juno ineens druk gaat lopen doen terwijl je met een spuit bezig bent, maar dit is wel erg lomp toch??

Wat ik trouwens ook nog wel "mooi" vond, was dat hij nog even mede deelde dat hij dit wel als 2 operaties aanschouwd aangezien een bal nog in Juno zijn buik zit. Ook wederom logisch, maar dat betekend een rekening die 2x zo duur wordt waarschijnlijk, wat toch wel netjes was als ze het van te voren hadden gezegd!!

Sorry hoor maar dat moest er even uit... nu maar hopen dat hij WEL zo goed opereert als men zegt...

Groetjes Anne-Wil

Jeetje idd wel een behoorlijke lompe aanpak zeg! Waarom de hond niet even op de tafel zetten en hem dan onderzoeken en een spuitje geven? Zo gaat het er niet beter op worden voor de volgende bezoekjes denk ik.
Maar goed, duimen voor een goede afloop en dat hij snel weer lekker thuis is!

Zeker erg lomp!! Hoop dat alles goed gaat.

Jeetje wat een vent die dierenarts, als mijn dierenarts mijn hond bij het nekvel grijpt, zou ik hem aanvliegen. Gelukkig is onze dierenarts altijd aardig tegen mijn hond, en is mijn hond niet bang om daar heen te gaan ook al heeft ze wat mindere ervaringen met de dierenarts. Ik begrijp goed dat je hond bang wordt van die man. Ik hoop dat het allemaal wat mee valt voor jou en je hond. Maar ik zou dat niet pikken van de dierenarts.

Ik zou een andere DA zoeken...

Mireille

ALS ik een hond bij zijn vel pak doe ik dat met een grondige reden. En zeker niet omdat hij/zij bang is.

Hier algoed allemaal geen last mee want de onze gaat super graag naar de DA...

Misschien kan je gewoon eens praten met de DA?

quote Dan loopt hij dus naar Juno toe, pakt zijn nekvel, en duwt hem op de grond (!). unquote

Belachelijk; ik zou woest geworden zijn, maar ja jouw hond moest daar nog wel geopereerd worden.

Als deze behandeling is afgerond incl. evt. nazorg, zou ik je ook aanraden om een andere DA te zoeken.

Veel beterschap voor Juno; hopelijk herstelt hij snel.

wat jammer die lompe aanpak, heb het anders ervaren...

zo gaat de hond gestrest in de narcose, niet leuk voor jou en je hond.
misschien er zijn als je hond uit de narcose komt ? vond het zelf fantastisch dat ik er bij mocht zijn toen bamse wakker gemaakt werd, super.

je hebt het niet voor het zeggen altijd, of je een lomperik treft of niet, en kundigheid is zeker gewenst maar toch ook diervriendelijkheid, en wat ik van je lees, zou ik ingrijpen als ze dat met bamse zo zouden doen.

Wat een lomp figuur!! Belachelijk!
Daar zou je mij dus nooit meer zien.

Tja, ik zou dan toch maar naar een andere dierenarts gaan! Als hij zo al is met je jonge hond, hoe gaat hij dan doen als je hond volwassen is ? Een ridgeback blijft het nl........

Sterkte met je hond! Vertroetel m maar lekker (maar wel uitkijken he, het is een ridgeback...)

ik lees net je berichtje ANNE WIL.

hoe ze het bij Bamse gedaan hebben ? bamse is een giga hond van 75 kilo, ik werd binnen geroepen, en de tafel waar ze op zou gaan, stond beneden op de grond.

eerst werd de hond uitbundig begroet, door ja echt, twee bomen van kerels, ondertussen vertelde ze aan mij wat er van MIJ verwacht werd.

Bamse ging op de tafel staan en zitten......al die tijd was ik gewoon bij dr, lekker kletsend dat alles goed ging. en de mannen pratend met bamse en aaiend, geruststellen, de tafel ging omhoog, en terwijl er een praten met bamse deed de ander de canule in haar poot met een klein beetje verdoving alvast, zodat bamse lekker al rustig ging liggen en slapen, zodra ze sliep, ging er de slang in de canule en werd er bijgespoten, ik zag echt dat ze sliep, en ben weg gegaan.

hoe ik me voelde doet niet ter zake


na de ingreep operatie, kwamen ze me halen , de eerste keer, ik werd bij bamse gehaald toen ze wakker werd gemaakt, super. de tweede keer ging dat niet, ze moest daar blijven, dus werd ik ruim van te voren naar huis gestuurd, maar voor mij was het heel goed hoe ze daar handelden.


utrecht. dierenkliniek.

Hmm, zal best een kundige DA zijn, maar zijn omgang met honden laat te wensen over !! Dat pikte ik niet, ging ik nooit meer.

Ook ik heb al de nodige operaties gehad met Yoshike vroeger, hij woog 38 kilo. En ook Tibo heeft al een groot aantal injecties gehad. Zo'n aanpak heb ik nog nooit meegemaakt.

Bij ons kom je binnen en mag je bij de hond blijven, de DA volgde dan en ging gewoon mee op de grond zitten bij de hond (omdat de tafel al niet bepaald leuk is). Hem terwijl toesprekende en knuffelen. De spuit hield ze in haar hand en tijdens het knuffelen kreeg hij die dan, hij wist niet eens dat hij een spuit had gehad. En ik bleef er bij tot hij in slaap was. En dat is iedere keer zo. Zowel Yoshi vroeger als Tibo nu, wandelen zonder schrik bij de DA binnen, niet dat ze helemaal op hun gemak zijn, maar toch geen angst. Dat was vroeger anders, toen had ik ook een DA die totaal verkeerd met Yoshi omging, op de duur wilde hij er zelfs niet meer naar binnen.

Neen, ik zou een andere DA zoeken, zal beter zijn voor je hond, maar ook voor jou

Hoi Anne-Wil,

Wat ontzettend jammer zeg dat dit zo gelopen is, is voor jou en Juno een hele slechte ervaring ...

Je hebt er nu niets aan, maar ms zou je voor de toekomst een andere DA kunnen uitzoeken, in ieder geval eentje die een RR wel kan waarderen.

Zoals je ws wel weet hebben wij ook een RR en bij ons zijn ze ze ontzettend lief voor haar, wel doortastend (en dus niet meegaan in de drama die ze kan maken om op de weegschaal te gaan), maar wel liefdevol.

Over een kleine 3 maanden laat ik haar steriliseren en heb het volste vertrouwen in hen.

Ik hoop dat je straks je ventje weer gezond en wel kan ophalen en dat ie niets overhoudt aan deze ervaring, sterkte !!

Laat je nog wel even wat weten??

(en een DA die de RR niets vindt, nou daar snap ik niets van hoor, het zijn GEWELDIGE honden)

Jeetje wat een onbeschofte vent zeg!

Dit zijn dingen die je echt niet hoeft te te staan hoor. Je had er best wat van mogen zeggen.
Dat is geen manier van omgaan met een hond.
Hij is de rede dat honden een hekel krijgen aan een dierenarts. Het hoeft niet met grof geweld.

Bij onze da word alles op de hond zijn tijd gedaan en met koekjes.
Tussendoor even wandelen door de behandelkamer heen als er even niet naar de hond gekeken word.
Je moet Djago eens zien als hij de da ziet.
Hij is door het dolle heen en zij heeft bij hem mijtonderzoek gedaan. D.w.z. huid wegschrapen tot bloedens aan toe.
Gewoon rustig aan gepraat en wat koekjes erin en het was goed.

En de opmerking 'het blijft een Ridgeback' slaat natuurlijk nergens op.
Ik denk dat die da gewoon bang is van grote honden en ze zo denkt in zijn macht hebben ofzo.
Nouja ik zou zeker een andere da zoeken.
Iemand die wel weet hoe ie met dieren om moet gaan.

Ik hoop dat de operatie goed gaat en dat hij snel weer thuis is!
Beterschap voor Juno.

Belachelijk dat je twee rekeningen krijgt ivm niet ingedaalde bal.

Bij mijn dierenarts is er al gezegd dat als ik hem zou laten helpen, het een tarief voor een teef wordt aangezien zijn buik open moet. (ook hier een niet ingedaalde bal). Dus ja, van tevoren bekend wat het plaatje totaal zou gaan kosten.

Daarnaast, mocht hij je hond niet vertrouwen, geef hem gewoon een snoetje om. en laat de baas goed meewerken.
Hier ook een andere aanpak hoor, ik houd de hond vast en ze gaan hem aaien, onderzoeken en uiteindelijk wordt er een spuitje gepakt en onder het aaien wordt het velletje opgepakt en de spuit erin gezet. Voordat de hond het doorheeft zijn ze al klaar.

Bij mijn JR hebben ze ooit een snoetje gegeven. Hij had ontzettend last van zijn rug en had de DA en mij al bijna gebeten. Dus toen kwam het snoetje te voorschijn, hond werd rustiger en ze kon de nodige onderzoeken verder uitvoeren. En ik stond ook wat lekkerder, aangezien ik zijn kop vast mocht houden.

Wat een belachelijke gang van zaken, ik zou daar onmiddelijk wegwezen! Door de hond rustig te benaderen bereik je zoveel meer. Op deze manier wordt Juno alleen maar banger voor de dierenarts en dan kan je er donder op zeggen dat hij het een keer niet meer pikt. Helaas zijn veel dierenartsen van de harde aanpak en weten ze weinig van hondengedrag af.
Ik heb goede ervaringen met de dierenkliniek Any Animal in Heiloo, nadat ik ook ben weggevlucht bij een 'enge' dierenarts.

Dobby is behoorlijk druk, ook bij de dierenarts. Hij vind alles leuk, maar er is een keer geweest toen was hij snauwerig. Toen moest ik hem vasthouden, hij leunde ook tegen mij. Een assistente was er voor het vasthouden van het hoofd en toen ging hij snauwen. Pijn aan zijn pootje door het vele likken, wat een meut.

Toen kreeg hij een snuitje om zodat de dierenarts rustig kon werken zonder gevaar te lopen. Vond Dobby helemaal niet erg. De volgende keer huppelde hij weer gewoon naar binnen.

Nu weegt Dobby maar 28-29 kilo, maar van dwang is hier bij onze dierenarts geen sprake. En ook een hond van rond de 30 kilo is lastig te houden als die gaat lopen wurmen of écht weg wil.

Hummer had ook maar 1 ingedaald balletje, die tweede moesten ze uit zijn buik halen.
Dit was wel iets ingrijpender dan een normale castratie, maar qua prijs was het bijna evenveel als een normale castratie.