Inslapen.

Beste mensen.

Ik weet niet of ik het in de juiste categorie heb geplaatst,daarvoor vast mijn excuus.

Nu mijn vraag,wat me al zolang bezig houd en kwelt:

Wanneer laat je een hond inslapen..Is het wel de juiste weg?
Mijn lieve schat is niet oud,hij is bijna 5jaar.
Maar wat een hoopje ellende.

Ik zal de situatie even kort schetsen.

Hij heeft al een geruime tijd een rughernia,waardoor hij alles laat lopen. Opereren had geen kans van slagen,werd me heel eerlijk door de dierenarts verteld,dus ik pakte met beide handen de kans aan om hem zoveel mogelijk te helpen.Hondenrolstoel aangeschaft,wat hij al gelijk vertikte om te gebruiken. Hondenluiers gekocht,maar daar kreeg hij helaas uitslag van...Dus ja , hij laat alles lopen in huis. Natuurlijk word ik daar gestrest van. Maar buiten zijn hernia heeft hij ontzettende last van zijn oren (bulten) waar aan hij is geopereerd .De kans dat het terug zou komen was aanwezig,maar dat hoopte ik uiteraard niet. En ja,het is teruggekomen,en hoe. Erger dan voorheen,het maakt hem doof.Ik moet echt mijn stem verheffen mocht hij mij horen. Maar er valt niets aan te doen,want het komt weer terug. Hij heeft ook zoveel jeuk overal..Kort gezegd,hij krijgt van alles over zich heen,en ik weet niet wat te doen. Beter word het niet. Slechter helaas wel. Ik lieg eigenlijk als ik zeg dat ik niet weet wat ik moet doen....Ik denk heel vaak dat inslapen het beste is. Maar god,ik voel me al schuldig als ik er over na denk. Hij is mijn schatje..Mijn clown..De verwendste die alles met zijn grote vragende ogen alles voor elkaar krijgt... Iedereen om mij heen zegt: Laat hem toch inslapen. Maar dat is zo hard en makkelijk gezegd. Dit is hard en lastig,ik wil niet voor God spelen maar ben bang dat het toch zal moeten. En tegelijkertijd ben ik ook heel bang als ik het toch zou doen,dat ik het mezelf nooit en te nimmer vergeef..

Hoi Linda,

Ik vermoed dat je het antwoord zelf al weet en misschien zoek je bevestiging.

Laat ik mijn mening geven. Je bent een goede baas als je je hondje geen verder lijden wenst. En als ik je verhaal zo lees, is euthenasie eigenlijk de beste oplossing, hoe zwaar ook. Uiteindelijk help je je hondje er enorm mee. Je hondje is niet gelukkig in zijn lijfje en jij bent er ook erg verdrietig onder. Al voelt zo'n beslissing enorm oneerlijk. Dat is het niet, echt niet. Het is een sterk en wijs besluit.

Sterkte!

Groetjes Marieke

Jeetje wat een verhaal.
tja het lijkt me lastig.
Ik heb zelf nog geen afscheid hoeven nemen van honden maar helaas wel al van een aantal ratjes..
de beslissing blijft lastig.
En als je de beslissing neemt zul je altijd een tijdje "had ik maar"of "had ik niet nog ... moeten proberen"
Ik kijk zelf altijd naar de kwaliteit van leven van het beestje.
Als ze er nog plezier in hebben en meestal blij zijn.. dan vind ik het nog geen tijd.
En zolang jij het geen probleem vind om voor hem te zorgen...

Maar die beslissing ligt bij jou en niet bij de mensen om je heen.
Die hebben altijd lekker makkelijk praten..

** mag ik mbt de jeuk vragen wat je hond eet? Wellicht is deze jeuk het gevolg van een "simpele"voedsel allergie. Dan zou je dor ander voer te geven al 1 probleem kunnen verhelpen...

Vreselijk moeilijk om deze beslissing te moeten nemen.

Maar als je ziet dat zijn leven alleen lijden is mogen wij mensen barmhartig zijn om te verlossen.
Ik denk dat je het zelf wel aanvoelt wanneer het niet eerlijk meer is tegen over je hond.
Is het een gevoelig ras voor allergieën?

suc6 en sterkte met je keus !

Het lijkt me ook een afschuwelijke beslissing, maar het is net zo afschuwelijk om hem alle dagen te zien lijden.

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en wijsheid wensen!

Hoi Linda,
Ik weet dat zo'n besluit nemen heel erg moeilijk is en dat je steeds heen en weer wordt geslingerd met het denken met je gevoel en je verstand.

Zelf heb ik dit besluit tweemaal moeten nemen in een half jaar tijd, zelf met een pup, en weet dus hoe moeilijk dit is. Ik kan je maar een advies geven en dat is kijken of je hond nu nog een hondwaardig bestaan heeft. En ik denk dat jezelf al met je verstand weet wat je moet doen alleen heeft je gevoel een zetje nodig.
Na je besluit zal alles op zijn plaats vallen, hoe moeilijk het ook is.

Altijd een moeilijk besluit.

Ga nog een met je da praten of een ander voor een second opinie misschien weet een ander wel iets om zijn leven te verbeteren.

mijn mening is dat een dier niet hoeft te lijden dat is voor de mens weg gelegd.

sterkte met je besluit

Dag Linda,


Wat het beste is weet ik niet, maar ik wil je mijn verhaal vertellen.

geen hond, maar een paard was tot een paar jaar geleden mijn beste vriendin. het was een manegepaard maar ik verzorgde haar elke dag, we hadden een sterke band. al snel kreeg ze last met lopen en na onderzoek bleek dat haar linkervoorbeen een groeifout had (geen idee hoe het heette) waardoor haar been langzaam naar binnen groeit. het kon niet meer gecorrigeerd worden en ze zou alleen maar meer pijn krijgen. ik vond het vreselijk en wilde haar kopen in een rusthuis voor paarden laten leven. maar wie doe je daar een plezier mee? het paard niet, die heeft alleen maar pijn en kan niet doen waar hij voor gemaakt is.. 
uiteindelijk is ze naar de slacht gebracht, de beslissing van de eigenaresse. het klinkt gruwelijk, en dat vond ik ook eerst (zeker omdat ik vegetarisch ben) maar wat ik wel wist is dat ze dan geen pijn meer zou hebben. ik heb haar tot de laatste dagen verzorgd, haar de trailer in geholpen op naar haar dood.. ik zie dit nog steeds heel duidelijk op mijn netvlies. vreselijk is dit, ik heb er nog steeds verdriet van. maar, het beste voor haar. en uiteindelijk had ik er vrede mee, ze had geen pijn meer.

het is dus niet mijn eigen besluit geweest, maar was er wel heel nauw bij betrokken. maar ik weet dat ik alles gedaan heb wat ik kon voor haar en dat zij dat weet.

Bedankt voor de reacties

Ik ga absoluut nog naar de DA voor een second opinion. Maar omdat ik eigenlijk vrijwel zeker weet dat er verder niet zoveel gedaan meer kan worden,heb ik deze topic aangemaakt.

Tuurlijk,ik kan hem nog een operatie laten ondergaan aan zijn oren,maar dan komt het weer terug. Begint alle mikmak weer van voor af aan.Ik denk persoonlijk niet dat het dan nog heeft... En ik denk zelf,als hij nogmaals zou worden geopereerd,dat hij er dan echt stokdoof vandaan komt. Want de bulten blokkeren zijn gehoor ingang,wat ze hiervoor ook al deden,maar dan nog wel wat milder,niet zo ernstig als dit keer.

Ik denk persoonlijk niet dat het dan nog''nut'' heeft.

Ging even wat fout.

Laat hem gaan, laat hem gaan.....
Het doet je nu pijn maar over 3 maand ook...
Nu laten gaan is 1 voordeel.....de hond hoeft niet meer te lijden.
Dit is geen honds bestaan.....
Schuldig voelen....idd maar dat blijf je houden ook over een jaar.....
Je denkt altijd had ik maar....heb ik genoeg gedaan....

Het is een mega moeilijke keus.
Maar denk aan de hond.....niet aan je eigen gevoelens.
Helaas wordt gewoon niet iedere hond oud....

Heel veel sterkte....

Helaas hebben wij ook een tijd geleden voor die moeilijke beslissing gestaan.
Wij hebben toen gevraagd aan de DA of hij pijn had, maar dat had hij niet op dat moment.
De DA heeft ons verteld wanneer dat wel het geval was, en wij zijn dat in de gaten gaan houden of dat dat gebeurde.
We hebben ook naar zijn ogen gekeken,daar zie je namelijk heel duidelijk aan of een dier zelf nog verder wil of niet.
Als de glans uit de ogen verdwenenen is, dan heeft het dier geen plezier meer in zijn leven.
Dat is in ieder geval onze ervaring.
Maar het is en blijft een heel moeilijke beslissing.
Wens je heel veel sterkte met het nemen van deze moelijke beslissing.

Heel veel wijsheid en sterkte wens ik je toe, ook ik weet wat het is!

De liefde wat je voor je hondje voelt helpt je te beslissen wat je moet doen....

Ik wens je veel sterkte en wijsheid

beste Linda
ik heb mijn labrador van 6 maanden afgelopen zondag in moeten laten slapen
hij bleek dus met zijn 10de week 3 verschillende darmparasieten te hebben
1 ervan is een heel zeldzame parasiet
is een hele poos goed gegaan met max
dmv infuus couveuse medicijnen antibiotica etc
afgelopen weekend deed hij niks anders dan overgeven niet willen eten en drinken
hij werd steeds zwakker
afgelopen zaterdag lag hij alleen nog maar in zijn mand kwam zijn mand niet eens uit
had de kracht niet meer om op te staan
ermee naar de dierenarts geweest bleek max een heel ernstig maagzweer te hebben en al zijn organen waren aangetast dooor die parasiet
ik kon hem nog aan infuus laten doen en een bloedtest laten doen
of ik kon hem in laten slapen
het was een hele moeilijke zware beslissing maar heb voor ht in laten slapen gekozen
een bloedtest en infuus heeft in mijn ogen geen enkele zin meer als zijn organen zijn aangetast

ik vondt het een hele moeilijke pijnlijke beslissing om max te laten gaan
maar als ik het niet had gedaan was het een pijnlijke lijdensweg geworden
en dat is het laatste wat ik wou voor max ik wil en wou geen lijdensweg

ik heb hier op het forum ook geleerd liefde is ook leren loslaten hoe moeilijk het ook is
niemand kan jou hier bij je beslissing helpen
die beslissing moet je zelf nemen voor je hond

ik heb voor max gekozen ik heb nu wel de troost hij nu geen pijn meer heeft

wens jou ook veel sterkte met wat je ook beslist
want dit is heel moeilijk e zwaar en heb ook heel veel verdriet

groetjes heidi

Denk dat je je hond moet laten gaan.Hij heeft al een beperking door een hernia en dan ook nog die verschrikkelijke jeuk en de bulten in zijn oren, je weet dat jeuk nog veel erger is dan pijn?Er is al geopperd eens ander voer te geven maar daar haal je de hernia niet mee weg en ook de bulten in zijn oren niet.Ik weet dat 5 jaar nog erg jong is maar heeft je maatje het zo naar zijn zin,ik denk het niet.Dus hoe moeilijk ook neem de juiste beslissing.

Linda,
Zoals anderen al schrijven; eigenlijk weet je het wel. Het is alleen zo moeilijk bij een hondje van nog geen 5 jaar. Alles bij elkaar is het veel te veel voor jouw hondje. Hondjes zijn bikkeltjes en laten pijn pas in een heel laat stadium zien.

Kijk goed naar zijn ogen en houding en waarschijnlijk zie je de pijn waaronder hij gebukt gaat. Als je echt van je hondje houdt, zou je hem moeten verlossen van al die ellende, die hij nu meemaakt. Dit is geen hondwaardig bestaan.

Helaas spreek ik uit ervaring; ik heb begin augustus mijn allerliefste Moppie Cavaliertje van nog geen 4 jaar moeten laten inslapen. Ik kon haar niet missen, maar dit lieve en wijze hondje mocht niet blijven leven met zoveel klachten en pijnen, omdat ik haar niet kon missen. Helaas moest ik haar uit haar lijden verlossen; het was genoeg geweest.

Ik wens jou veel kracht en wijsheid.

ik voelde me ook schuldig ik die beslissing genomen had

had het gevoel ik hem in de steek liet

maar heb daar eens goed over nagedacht

denk ik me schuldiger had gevoeld als ik door was blijven dokteren en rekken en max maar pijn hebben

als ik hem afgelopen zondag niet ad in laten slapen dan had ik het volgende week wel moeten doen

een hond zien lijden is vreselijk

dat gaat je als bazinnetje door merg en been

wens je veel sterkte nogmaals met wat je beslist

drang om constant bij me te willen zijn herken ik heel erg
deed max altijd wel graag bij me willen zijn
maar op het laatste des te meer

ik denk dat teresa en beau gelijk heeft
hoe moeilijk het ook is meid

maar je hond zien lijden is ook vreselijk

Wederom bedankt voor de reacties en steun. Het maakt me behoorlijk emotioneel.
Ik weet dat het geen hondwaardig bestaan is zo voor hem,daar ben ik me heel goed van bewust.

Even een vraag aan de mensen die al eens hun maatje hebben moeten laten inslapen..

Verwennen jullie je hond ook extra veel in zijn laatst dagen?Laat je alles toe wat normaal niet mag?

Juist dit lijkt mij juist lastig. Geeft dat dan niet misschien de indruk dat je denk dat het juist weer beter gaat?Omdat je dan alles toelaat? Bedenk je je dan niet nog een keer? Zoveel vragen.

En zoals nu,ligt hij op de bank ..half te slapen...Maar hij maakt van die zuchtende geluiden ook altijd...Zoiets als mensen zuchten als iets tegen zit...Ohh,mensen ik weet heel goed wat me te doen staat van binnen. Ik wil niet zeurderig overkomen maar nogmaals het is zo moeilijk. Zoals ook al werd geschreven net,liefde is ook loslaten gaan...Klopt helemaal.

ik kon max geen eten meer geven
wou hij niet meer max is 6 maanden oud geworden

ik heb hem nog meer liefde knuffels lekker dicht bij me zitten en bij me laten liggen

nu kan het nog straks niet meer

misschien heb ik het tog onbewust aangevoeld dat ht de verkeerde kant op ging

verwen hem maar lekker ! en geniet nog van hem !  Mijn ouders hebben een golden gehad , is 13 jaar geworden, ik ben er mee opgegroeid, was mijn maatje maar het mannetje was op, leeftijd doet er in deze niet toe, het gevoel blijft hetzelfde....
Je bent geen zeur, zeker niet, het is je gevoel en dat is je goed recht, loslaten doet zeer.
Je weet zelf wanneer het zover is om 'de' beslissing te nemen ...succes meid !
Wij medeforummers zijn er voor je als de tijd gekomen is !

Als twee bruine ogen vragen help mij, want ik voel me niet zo fijn.

Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, egoïstisch zijn.

Als je van de dierenarts hoort: dit komt niet meer goed en hij krijgt steeds meer pijn

Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, egoïstisch zijn?

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed en je zonder hem naar huis toe moet

Met een riempje in je hand en je hart vol pijn.

Dan probeer je jezelf te overtuigen, ik mocht niet egoïstisch zijn.

Al die tijd met z’n tweetjes, elke dag samen was een feest

En al die trouwe jaren is hij niet één keer egoïstisch geweest.




als jij zeker weet dat het niet beter gaat worden voor hem, ben je eigenlijk verplicht om hem uit zijn lijden te verlossen, hoe zwaar dat ook is.
schuldig voelen is juist niet nodig, voel je getroost door de wetenschap dat je alles hebt geprobeerd wat je kon.
nee, voor ik mijn honden in liet slapen, mochten ze niet meer dan anders. wel nog een fijne afscheids-wandeling.
heel veel sterkte met je besluit.

Beste Linda, 


Wat zit je in een moeilijke situatie, heen en weer geslingerd tussen je verstand en gevoel.
Je verstand zegt dat je al weet wat je te doen staat, wat het eerlijkst is naar hem maar je gevoel het is zo moeilijk om dat los te laten, om zeker te weten dat je alles gedaan hebt wat je kon. Maar wat ik lees dat heb je echt gedaan. Bij een goede hondenbaas horen niet alleen de leuke dingen, maar ook de moeilijke beslissingen, de beslissing te nemen wanneer de tijd gekomen is om afscheid te nemen. 
diep in je hart weet je dat deze tijd is aangebroken. Een mens kan praten en vertellen wanneer het zijn tijd is om te gaan, maar een hond kan dit helaas niet. Je bent een goede baas met je hart op je juiste plaats voor je lieve maatje, ik weet het dat loslaten is zo moeilijk, naderde afscheid doet zo'n pijn. 
Voel je niet schuldig, je hebt echt alles gedaan wat je maar kon. En schrijf wat je nodig hebt hier van je af, een heel forum is er om jou er door heen te slepen. 

Heel veel sterkte met dit moeilijke besluit... 

Druk nog even een dikke knuffel van ons hier door t scherm heen.