Vriendinnetje dochter komen niet meer spelen

Ook hier waren de vriendjes van mijn zoontje erg bang voor honden, deze angst moet je niet onderschatten.
Het nadeel als kinderen bang zijn voor honden is, dat ze gaan wapperen met hun handen en of rennen, ook kijken ze steeds naar en waar de hond is.
Allemaal uitnodigingen voor een hond om lekker te gaan spelen.
Hier heb ik wel Bink standaard in zijn hok gedaan en zijn we af en toe een snoepje gaan geven. Ook hadden we de afspraak dat ze dan ook een uurtje boven of buiten gingen spelen, want Bink de hele tijd in zijn hok, vonden ook hun wel zielig.
Later deed ik hem los als ze bijvoorbeeld een spelletje aan tafel deden of een filmpje op de bank keken, dan schoof ik de salontefel tegen de bank en dan kon Bink er niet bij komen.
Wat ook scheelt is als de school op loopafstand is, op de dag dat de speelafspraak is lopend met hond van school naar huis gaan. Met wandelen is de hond afgeleid en de kinderen ook. Plus dat het ruiken, buiten onder het wandelen al gebeurd is en dat dat voor kinderen minder bedreigend is als binnen.
Vande week waren hier de 3 helden... Alle drie tegelijk, Bink is niet in zijn hok geweest en het is die dag supergoed gegaan, wel met duidelijke afspaken. Dus probeer het zo rustig mogelijk op te bouwen, wij vinden een pup minder eng, maar voor kinderen met angst is een pup een drama, het rent het bijt en het springt en het liefst alledrie tegelijk

Sorry heel verhaal, ik hoop dat je er iets aan hebt

Nog een laatste voordeel, duuk is nog jong en slaapt nog veel, wat ik zelf ook prettig vond was zijn ritme zo in te delen dat hij moet was als mijn zoontje uit school kwam, dan kon hij in de bench en had ik alle tijd voor mijn zoontje, en als er dan een vriendje meekwam was het voor Bink ook niet raar dat hij in zijn bench moest en ging hij lekker slapen.

Ik weet van mezelf dat ik erg weinig geduld heb met kinderen die bang zijn van honden en gaan gillen als ze er eentje zien, dus ik moet oppassen wat ik schrijf Immers, ik zou nooit mijn hond wegzetten, dan leer je hem dat kinderen niet leuk zijn + de hond is thuis en ik vind dus niet dat hij moet ophoepelen of in een hok moet worden gezet. Die stelregel houd ik ook bij mij thuis aan wanneer er mensen langskomen of kinderen die bang zijn. Ik houd mijn hond dan wel meestal bij me, maar ga hem niet wegzetten. Vaak merken de kinderen en mensen dan ook dat het allemaal meevalt en hij erg lief is. Een pupje is natuurlijk extra speels, tja, ik begrijp niet zo goed hoe kinderen er bang van kunnen zijn, was ik zelf nooit, maar ik heb ouders met een enorme liefde voor honden, dat zal veel verschil maken.

Ik denk immers dat vooral de ouders veel invloed hebben op hun kinderen. Merk het ook bij mij in de buurt. Heel veel kindjes vinden de hond gewoon leuk en willen hem graag aaien, de kinderen die bang zijn horen vaak bij ouders die ook bang zijn en dit overbrengen op hun kinderen. Misschien kan je eens praten met hun ouders en kijken wat zij zeggen ?

Ik vind de kinderen zelf altijd het lastigste. Ik lijn Juno meestal aan, en leg hem af op zijn kleedje bij mijn voeten. Hij kijkt dan heerlijk naar de kinderen maar snapt dat het niet de bedoeling is erachter aan te rennen. Maar die rare kinderen vinden hem heel spannend maar ook wel heel leuk. Dus die gaan dan stiekem toch af en toe zijn naam roepen of met zijn favoriete knuffel lopen slepen om hem te 'lokken' . En buiten lopen is inderdaad geniaal; hij loopt dan los tussen alle kinderen door maar is veeeel te druk met snuffelen e.d. om zich er druk over te maken.

zie dat er al heeeeel veel bruikbare tips zijn die je kunt gebruiken,zelf heb ik niet zo heel erg veel geduld met kinderen en ik zou zeker niet mijn honden apart gaan zetten voor iemand die bang is maar juist de hond erbij betrekken,dusrustig bij me zetten zodat ze zien dat er niks aan de hand is maar of dat gaat werken?? lijkt mij het handigste de ouders mee te laten komen,en bij Gerard zijn tips zaten wel hele leuke tips bij zoals bijv samen koekjes gaan kopen oa zodat ze zien dat een hond ook leuk kan zijn...succes!