Gedragstherapeut ingeschakeld

Wat een onwijs mooie foto!!

Sorry, helpt je niet met 't probleem maar móest 't even zeggen Cindy!

Weet je.....haal de druk maar even van jezelf af en van de hond. Mellow voelt zich denk ik ook onder druk gezet.
Angstige honden kan je niet forceren, dat heb ik wel van Ali geleerd.
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.

Niemand faalt hier. We hebben het over emoties.

Ik ken je gevoelens. je voelt je schuldig als je hond niet haar behoeftes heeft gedaan en niet even lekker gerend heeft.

Maar heeft zij wel de behoefte om te rennen en donderen als ze zo bang is? Of heeft ze meer behoefte aan de veiligheid van jullie huis?

Laat je gevoelens los. Als ze niets wil doen, dan doet ze maar even niets buiten. Je kan het er moeilijk uitknijpen toch?

Ik had met Ali zoiets van als het echt niet anders gaat dan doe je maar een plas in de tuin. Hiervoor belonen we echter niet, dit doen we buiten de tuin wel.
Verder zoek ik de rustigste momenten van de dag uit om hem uit te laten.

En als Mellow voorlopig nou eens 1 keer per dag lekker met jullie naar de dijk gaat? Dan ga je lekker met z'n drietjes uitwaaien. Als ze iets doet is het mooi maar jullie gaan er in de eerste instantie naar toe om te ontspannen.

Laat het geen enorm issue worden, hoe drukker je je maakt, des te slechter gaat het.

Ik forceer niks, gaat ze in de ankers, dan keer ik ook gewoon weer om (waar ik haar eerst nog mee probeerde te krijgen).
Heb wel geleerd dat haar toch maar proberen mee te krijgen alleen maar averechts werkt.
Had juist goede hoop nadat ze gisteravond zo lekker mee liep.

Ze ligt nu gewoon lekker op de bank, niks aan de hand.

Ik zet mezelf ook gewoon veel te veel onder druk.
Overal lees je dat een hond niet genoeg heeft aan 5 minuutjes wandelen en ik krijg het niet eens voor elkaar om 5 minuten te lopen met haar.

In het bos geniet ze zó ontzettend en daar geniet ik dan ook weer van (ondanks dat ik weer gewond ben van gisteren haha )
Vind het alleen zo triest dat ze dan nu weer geen enkele behoefte heeft om te plassen. Lijkt me gewoon ook niet echt goed, ze is vanmorgen om 7 uur uitgeweest en daarna dus niet meer.
Aan de andere kant: als ze écht moet, dan zal ze het wel aangeven toch? Al houdt ze het wel héél lang vol, alles om maar niet naar dat enge buiten te hoeven.
Want als ik straks met haar ergens naartoe ga dan komt er een megagrote plas uit (zo een dat ik denk 'ben je nu nog niet klaar?')

Ik heb met je te doen hoor. Met Ali ging het net zo en ik voelde me net zoals jij nu doet.
Maar ik heb al die gevoelens los gelaten want je kan er niets mee. Je haalt jezelf van alles in je hoofd over hoe je hond zich wel of niet zal voelen.

Nou geloof me, ze geven het wel aan.

En als jij 10 keer naar dat stomme enge fietspad bent geweest terwijl het er rustig was en Mellow gemerkt heeft dat het toch minder eng is dan gedacht, dan zal ze bij de 11 e keer als er een randdebiel voorbij komt een stuk minder hard schrikken.

Maar het is moeilijk, je gaat steeds 3 tredes omhoog op de trap en vervolgens weer 2 naar beneden.

Je kan beter 1 keer per dag echt genieten en een uur voor haar reserveren waarin ze mag doen wat ze wil en je daar aan vasthouden dan krampachtig maar proberen met haar te wandelen.

Gut ik wilde dat ik in de buurt woonde, dan mocht ze zich optrekken aan mijn roedeltje.

Maak je nou niet zo druk! Mellow heeft er echt meer aan als jij lekker zen bent...ONTSPAN mmmmmmm.

5 minuten is ook niet genoeg voor een heel hondenleven lang, maar dat is meer een richtlijn voor lakse baasjes zonder hond-met-uitdaging. Denk niet dat je daar nu enig waarde aan moet hechten...Jullie gaan toch regelmatig naar het bos? Schrap die regel dan maar.

Toen we Sier net hadden deed ze 1 plasje per 24 uur, dus echt ze kunnen het heel lang vrijwillig ophouden... misschien een idee te wachten tot ze het zelf aangeeft? Dan is het ook meer belonend omdat ze dan (in dat enge buiten) verlost word van die volle blaas misschien?

In elk geval super dat de GT komt! Dat kan zoveel duidelijkheid en inzicht geven. Puzzelstukjes vallen op hun plek. Echt fijn om iemand te hebben die er blanco in stapt. En dat je over die drempel bent gegaan hulp in te schakelen (wat helemaal niets is om je voor te schamen maar juist trots op mag zijn), petje af!

Jullie hebben ook hartstikke gelijk, dat weet ik ook wel.
Maar toch, ik ben zo'n doemdenker en zie het op zulke momenten gewoon allemaal heel somber in.

Wilde om 16:30 even naar buiten (ze gaf zelf aan dat ze wel moest), weer via de tuin (aangezien ze voor nog steeds aan het werk waren). Ze had er zin in, zat helemaal blij op het poefje, tuig om, pootje er door en zo de tuin in gehuppeld
Gangpad door, naar het gras, groooote plas. En toen hoorden we 2 joggers op Het Fietspad...
Ik voelde haar spannen, ze begon te piepen en ging zo in een rechte lijn weer naar de tuin *zucht*
Ben naar binnen gegaan, autopapieren en sleutel gepakt en ben via de voordeur weer naar buiten gegaan. Ze sprong gelijk in mijn auto.

Lekker een uur in het bos gelopen, gespeeld met herfstblaadjes, gek gedaan en lekker gerend.
Zo'n wandeling doet me gewoon zó goed!
Ga me maar niet meer zo richten op wandelen in de wijk, lukt het, dan lukt het en lukt het niet, dan gaan we weer terug.
Desnoods inderdaad gewoon elke middag een uur naar het bos, ik heb er tenslotte de tijd voor.

Morgen komt de GT, ik ben benieuwd. Ben er totaal niet bekend mee en hoewel ik dat graag zo had gehouden, ben ik toch blij dat ik de stap heb gezet.

En Dobry, bedankt voor de nieuwe titel!

Ik stap ook 1 keer per dag in de auto om met mijn honden te gaan wandelen, en die zijn niet bang. Dus dat is op zich niet zo gek met een hond. 

Als je redelijk engels leest, kan ik je deze blog aanraden Fearful dogs blog Die gaat niets oplossen, maar wel veel ervaring van mensen (comments en links naar andere blogs) die een nog angstiger hond hebben. En bij de ene hond lukt het om die redelijk normaal door het alledaagse leven te slepen en andere honden komen niet van het erf af en functioneren in die beperkte wereld. De hoofdboodschap is dat je je aan moet passen aan wat de hond kan en daarbij jouw daarmee conflicterende wensen los moet laten.

Tot afgelopen zomer werkte ik nog hele dagen, behalve de woensdag.
Elke middag ging ik na mijn werk zeker 3 kwartier lopen (soms wat langer, soms wat korter), maar dat deden we gewoon hier in de wijk (kan verschillende rondes lopen, verschillende kanten uit) en op woensdag vaak even met de auto ergens heen.
Nu werk ik halve dagen en kan dus inderdaad elke middag lekker er op uit.
Lost het probleem niet op, maar geeft ons beiden voorlopig wel wat rust ja.

Ik moet ook wat dingen loslaten, zoals Iris ook zegt.
Dán maar 1 plas hier in het gras en weer naar huis. Als ik een paar uur later dan lekker naar het bos ga krijgt ze haar beweging ook wel.
En ik moet al zéker niet gaan denken in de richting 'wat zullen andere baasjes wel niet denken', want ik zie heel wat mensen die veel kleinere stukjes lopen (1/3 van ons kleine rondje van 15 minuten...)

Ik moet alleen ook even zorgen dat ik dat gevoel vasthoud...
Ga morgen zeker goed luisteren naar de GT, haar tips en observaties en weet ik veel wat nog meer.
Ook veel vragen stellen, er is nog zóveel wat ik nog moet leren, vooral in het lezen van Mellow.

Even een vraagje: heb haar zaterdag een paar en zondag wat meer brokjes laten speuren. Gewoon achter de tafelpoot, op de leuning van de bank, onder een speeltje, in een speeltje, onder een dekentje. Hartstikke simpel eigenlijk, maar ze vond het leuk
Hoe vaak kan ik dat doen? En wat is de max. tijd dat ik dat kan doen?
Ga maar eens knutselen, dit kan ik best zelf maken

Is er niet iets waar je haar aandacht totaal mee kan winnen? BV een balletje. Als je dan fietsers aan ziet komen, zou je haar af kunnen leiden met het geen haar aandacht kan trekken. Haar favoriete speeltje of zo. Ik denk als je haar vooraf laat zitten, dat je daar al een seintje mee afgeeft dat er iets aan gaat komen. Of je zou haar vaker onderweg moeten laten zitten, zonder dat er iets aan komt. Eigenlijk moet je zo normaal mogelijk blijven doen. Of even de andere kant oplopen langs de voet. Even jouw aandacht winnen. Lijkt me erg lastig als je hond zo extreem bang is! Eigenlijk moet je laten zien dat ze niet bang hoeft te zijn en dat ze op jou kan vertrouwen. Ik denk dat het belangrijk is dat je met haar heeeeeel veel aandachtsoefeningen gaat doen. Ik heb dat zelf met Lotje in het begin gehad. Ze was ontzettend bang voor aanhangers en tractors! Toch heb ik er nooit op gereageerd en probeer haar vooraf altijd af te leiden. Nu loopt ze gewoon netjes door als er een aanhanger voorbij komt. Tractors kan ze soms nog voor willen vluchten, maar gelukkig herstelt zij direct als het voertuig voorbij is en loopt ze gewoon weer mee! In het begin bleef ze dan wel de hele weg wat achterdochtig, maar nu merk ik daar nog weinig van. Gelukkig is zij gek op een bal waar ik haar aandacht altijd mee kan winnen! Als ze haar bal ziet of heeft, ziet ze niets meer van de rest van de omgeving! Ideaal op momenten dat ze bang is....

Goed gevonden, zo kun je haar binnen toch de nodige mentale uitdaging geven! Ik zou het niet te lang achter elkaar doen, zodat het leuk blijft. Speuren en zoeken zijn inspannende activiteiten voor de hond.

Als ze het leuk vind, kun je ook praktijkspeuren overwegen. Grote kans dat Mellow zo opgaat in het speuren dat ze veel minder bezig is met de omgeving.
Als ik normaal met Skip loop, is hij nieuwsgierig naar vrijwel elke hond. Als hij aan het speuren is, dan loopt hij ze straal voorbij.

Mooi om te lezen hoe jullie met Mellow bezig zijn, ze heeft het getroffen met jullie!
Voor morgen wens ik je veel succes met de GT, hopelijk is het iemand die je bruikbare tips kan geven.

Het maakt Mellow -als je haar reactie's zo leest- echt niet uit om per dag 3 plassen voor de deur te doen en 1 keer per dag 1 uur of 1,5 uur lekker door het bos te gaan.Het zal haar alleen maar verder helpen.
Door al die angstfases gaan kost tijd,volwassen worden kost tijd,angsten overwinnen kost tijd.

Je beseft het zelf al,maar echt stoppen met doemdenken hoor,ik krijg heel sterk het gevoel dat je er echt doorheen begint te raken.
Zie het zo ,hoe onstabieler jij bent(of dat nu boos,gestrest ,gefrustreerd,angstig,verdrietig is),hoe minder zij op jou kan vertrouwen(spreek uit ervaring,zoals je weet).
Een angstige hond moet je en wil je steun geven,maar dat kan alleen met een gevoel van 'Ik ben sterk,er is niks om bang voor te zijn,kom maar hier'.En zelf mee gaan voelen in haar paniek en angst,of zelf een onzeker gevoel hebben op dat moment met 'zie je wel,nu is ze weer bang,het komt nooit meer goed'Dat werkt niet.

Probeer morgen het gesprek met de GT op te nemen,want dan kun je het later nog eens terug luisteren,op zo'n moment krijg je vaak (te) veel informatie.

Blijf rustig en probeer je eigen stabiliteit terug te pakken.
Leidt Mellow.

Meid wat moeilijk, ik weet wat je voelt! Ik heb zelf ook een hond gehad die steeds meer angsten kreeg en naar verschillende gt geweest voor advies en info enz enz enz.

Probeer het asiel waar je Mellow vandaan hebt eens om advies te vragen, misschien willen ze je wel begeleiden en hebben ze dit soort dingen wel eerder bij de hand gehad! En misschien kennen ze wel een goeie gt bij jou in de buurt! Je weet maar nooit! Als ik het goed heb onthouden komt Mellow uit een goed asiel dus vraag ze gewoon om hulp. Ze hebben daar ook een gt en misschien kent zij wel een iemand die je kan helpen in de buurt! Ik wens je heel veel succes.
Ik vind Mellow ook echt een scheet en kan me voorstellen dat je heel gek met d'r bent, tis een poepie!

@ Monique: nee, met speeltjes is ze buiten niet af te leiden. Ik gooi het weg, zij rent er achteraan, komt onderweg een blaadje tegen en ik kan het speeltje weer oprapen
Sowieso is ze met niks af te leiden als ze zo bang is.

Het zitten voor fietsers heb ik een tijd geleden ingevoerd. Ze schrok er juist heel erg van als ze ineens, zonder enige aankondiging, langs kwamen rijden (en dan viel ze ook uit in de vorm van springen en blaffen).
Ik kijk dus regelmatig om. Toen heb ik dus ingevoerd dat we even aan de kant gaan, snoepje voor haar neus wat ze krijgt als de fietser voorbij is. Op een gegeven moment wist ze het al 'hee, fietser, ik ga zitten, geef me snoep'
Maar dat werkt dus niet echt meer de laatste tijd.

@ Randje: de GT die morgen komt geeft ook dat soort trainingen/cursussen (neuswerk is in een groep, praktijkspeuren individueel). Zij gaf mij in de mail al aan dat dat misschien ook wel wat voor haar zou zijn, dus dat overweeg ik zeker. Helemaal na zaterdag

@ Soraya: geen commentaar. Je hebt namelijk helemaal gelijk
Zal even kijken of het mogelijk is om het op te nemen morgen. Sowieso maakt zij een verslag, dus dat kan mijn vriend dan ook lezen (en ik zelf ook nog eens).

@ Richard & Geke: het asiel heb ik al contact mee gehad, maar hun GT zit voor mij wel erg ver weg. Zij wil hier wel heen komen, maar ik vind 60 euro reiskosten wel érg veel en dan komt het consult er nog bij.
Dus daarom gekozen voor een dichter bij huis.

Deze gt zal je ook vast kunnen helpen! Ik wens je heel veel succes en je zult veel van deze persoon leren.

Go for it!

Ik wil nog even zeggen dat ik zóveel tips heb gehad (hier maar ook in pb), ik heb er echt heel veel aan. Sommige dingen steunen me ook extra (en oké, van sommige woorden moest ik op bepaalde momenten heel hard huilen, omdat het zó waar was wat werd gezegd).

Heel raar, want ik wéét bepaalde dingen heus wel, maar vind het soms moeilijk om mezelf tot de orde te roepen.

We hebben net lekker gelopen. Eerst de ene kant op, maar na iets van 200 meter blokkeerde ze, dus we keerden weer om.
Liep ze onze straat straal voorbij, ze wilde de andere kant op.
Oké... Uiteindelijk de grote avondronde gelopen. Ik wilde 2 keer een straat door (om terug te gaan voor ze het misschien toch weer te spannend zou gaan vinden), keek ze me aan 'nee, ik wil nog een stukje verder'.
Nou ja, vooruit dan maar
De derde keer vond ik het mooi geweest, hier gaan we wél linksaf

Cindy, ik wil je gewoon graag een hart onder de riem steken.


Een angstige hond leren vertrouwen te hebben is heel zwaar...een werk van lange adem.

Heb jij vertrouwen dat het 'wel gaat loslopen'....dan zal Mellow (met z'n mooie naam) dat ook overnemen.
er zijn geen wetmatigheden, enkel tijd...

sterkte meid

Ik moest lachen om het aaien van die stapel stenen. Dat had ik hier in het begin met Dobby ook. Maar dan met standbeelden. En er staan er hier een vijftal in de wijk. Sta je lief te praten en te aaien en te kloppen tegen een betonnen Wilhelmina, een bronzen Tsaar Peter de Grote of een Omaatje met dienblad van een restaurant. Terwijl Dobby luidkeels alarm-blaft en zich zowat uit zijn halsband wurmde.

@ Saskia: vanmiddag had ik hier héél hard om moeten huilen, nu niet

@ Wilma: het kan nóg erger hoor: we liepen net langs zo'n Dixie toilet. Dat vond ze eng, trok achteruit, ging zitten. Ik snapte het niet (de hond die aankwam was namelijk écht niet eng). Tot ik me realiseerde dat het dat hokje wel eens kon zijn.
Hond was voorbij, ze loopt met een boog om Dixie-plee heen en gaat er dan heel voorzichtig naar toe. Ik met haar mee "ja, zie je wel, is niet eng", nog een stapje dichterbij, snuffelen aan het deurtje (gatver) en toen was het goed.
En nee, ik heb dat ding niet geaaid, er zijn grenzen

---

Ik laat morgen weten hoe het bezoek is gegaan.

6000% mee eens...

En om je nog een hart onder de riem te steken

Waldo heeft vandaag zijn hele blaas bij de nieuwe oppas in huis leeg laten lopen na het uitlaten.(ze woont in de Jordaan en dat is druk en smal...een drama voor Waldo dus.)

Om vervolgens het uurtje dat ze naar een verjaardag was ,de hele buurt bij elkaar te blaffen...jef geen blafje meedoen hoor,maar mijn dodo is prima in staat met zijn pincher blaf en gehuil ,de boel op stelten te zetten.(de balkondeur stond open en er is ook aangeklopt)

Gelukkig is die vrouw gek op mijn honden en staat ze 200% achter ze.
 het natte tapijt en de boze buren konden haar niet schelen!
ik  werd niet blij van het horen dat hij zoveel stress ervaart ..dat hij zelfs niet durft te plassen!

Ik had haar gewaarschuwd dat hij aan het eind van de middag nog last van verlatingsangst heeft...dus beetje dom van haar ook.
(ik ben zo dom geweest om tijdstippen niet genoeg af te wisselen..ze kunnen prima 5 uur alleen zijn in de ochtend indien nodig..)
Ik ben nu 1 jaar en 3 maanden bezig met mijn slecht gesocialiseerde angsthaas van nu  9 

Waldo laat ook sóchtends vroeg of laat in de avond de  grote positieve veranderingen zien
 en geleidelijk aan gaat hij het dan ook vaker op drukkere momenten doen.

Tip ..bachbloesem zowel voor de hond en jezelf dus ook...geen wondermiddel maar het helpt wel degelijk..mits de goede!
Ik heb er vorig jaar echt wel baat bij gehad toen ik er even doorheen zat...en waldo krijgt ze nog steeds.

Super succes...en open alsjebelieft een onderwerpje over je belevenissen op de vuurwerkavond.

..verheug me niet op december met waldo in amsterdam. vorig jaar huisje buiten een  dorp (vanaf voor de kerst)
Sorry voor  het lange bericht
 ik leef met je mee dus!

@Cindy: dixie plee, haha. Hier ook een keer met vuilniszakken. IEKS! Die stonden er de vorige keer niet!!

Gelukkig is dit bij Dobby vanzelf over gegaan. Al schrok hij van de week nog van... tja, niets. Of hij had 5 seconden vertraging en schrok dus na 5 tellen van het schrapen van mijn schoen over straat. Dobby is van het type, springen, omdraaien en grark-grommen. Daar schrik ík me dus het rambam van, de ellendeling. Dus Dobby en in schrikken altijd in volgorde.

ik ben blij te lezen dat je heel langzaam een modus begint te vinden waarin jullie allebei een beetje kunnen ontspannen

van hier diep respect hoor, want met angst omgaan, dat eist ongelofelijk veel liefde en geduld en ff de moed verliezen, maar dan toch weer verder gaan....... klasse

ik hoop van harte dat de gt wat steun kan geven of dingen kan aandragen die jullie echt helpen

en dat aanraken van dingen........dat kan enorm helpen, en hoe meer vertrouwen Mellow dan opbouwt in die ervaringen in jou.............

en wat betreft die spelletjes in huis....... gewoon doen wat je hart je ingeeft, honden genieten vaak enorm van die interactie met hun baasjes, balletje balletje met een snoepje onder wat plastic bekers is ook leuk, ga samen op zoek, laat haar voorop gaan op haar manier (goed voor haar zelfvertrouwen). Neem korte momentjes (een paar keer dus maar) maar probeer wel zelf het begin te bepalen en wanneer het "klaar" is.

ik doe die spelletjes met mijn grote sloeber in huis ook, en hij begint al te huppelen als hij weet dat het weer zo ver is, en dat is met onze beschadigde herplaatser ook wel anders geweest, en hoewel hij geen angst heeft, was hji wel helemaal in zichzelf gekeerd geraakt.

echt fijn te lezen dat je toch ergens weer de moed bij elkaar hebt kunnen rapen !!

Weet niet of de GT al is geweest, maar zo niet: Succes vandaag! Hopelijk kan hij/zij je wat handvaten geven. Uiteraard ben ik nieuwsgierig hoe het ging en hoe je het ervaren hebt (en ik ben vast niet de enige ).

Ik was benieuwd! Is het goed gegaan vandaag en heb je veel tips enz gekregen? Vertel ......!

Henk Vervenne van DogPartner zit ook in Lelystad. Misschien kan je hem om hulp vragen, www.dogpartner.eu.

Mvg Jasmijn.

Ps: Misschien is het iets om naast gedragsterapie iets aan Hersenwerk te doen, dit helpt onderandere angst over winnen. Is er trouwens iets wat de hond erg leuk vind om samen te doen tijdens de wandelijng?

Ik heb zoveel mogelijk gelezen van het hele verhaal. Ben heel benieuwd hoe het vandaag is gegaan! '

We zijn allemaal benieuwd denk ik, maar meestal krijg je zoveel informatie over je heen dat je een uur of wat nodig hebt om bij te komen.

Nou .... ik had wel een dag nodig! Het was heel confronterend en leerzaam bij ons maar ook wel ff een hele klus!

En dat ff is natuurlijk voor lange tijd!

Cindy, Ik zou ook met m'n hele uitleg kunnen komen en hoe ik denk dat ik het zou aanpakken en wat volgens mij zou helpen... Maar hoe dan ook. Het komt op bovenstaande neer.

Ik heb het stukje 2 keer gelezen. Misschien moet jij het eens 10 keer na mekaar lezen.



Echt,voor haar is wat er gebeurt "normaal". Maar voor jou is het een probleem, je gaat stressen, je niet goed voelen, je beklag doen bij je vriend, je vriend zijn beklag doen bij jou... En dat alles vangt Mellow op. Voor haar hebben jullie een probleem. Jullie willen die wandelingetjes doen die zo enerverend zijn. Jullie vinden dat ze weer eens buiten moet en als zij thuis weer helemaal tot zichzelf komt voelt ze hoe wanhopig jij bent.

Ik lees dat je je ook zorgen maakt over hoe vaak en hoe lang een hond uitgelaten moet worden. En daar tips en regels over lezen is goed. Ze hebben bij anderen gewerkt. Maar elke hond is anders, elk baasje is anders.

Kylie kan bijna de hele dag de tuin in wanneer ze maar wil. Toch gaat ze bijna nooit in de tuin haar behoeften doen. Als ik wil dat ze het doet omdat ik weg moet, dan is dat echt op lange poten en tegen haar zin. Reden : Ze wil alles bewaren voor op de lange wandelingen met mogelijkheid tot rennen en loslopen.

Een vroeger hondje thuis wilde om het half uur de tuin in. Daar ging je je echt een portier bij voelen.

Ik zou ook denken dat je best de uitjes niet langer maakt dan nodig, maar regelmatig voor een echte wandeling gaat. Daar ook geen schuldgevoelens over hebben, want zoals je zelf al ergens schreef... Als jij je slecht voelt, Mellow ook. En dan blijf je in dat cirkeltje zitten.

Ik vind het heel normaal dat je vriend Mellow 's nachts niet op bed wil, maar zou toch zoeken naar een andere mogelijkheid dan in de bench. Voor de ene hond is een veilige plek, voor de andere een val, een cel. En vraag aan je vriend die boven zit, aan de pc ofzo of Mellow als je thuiskomt heel even naar boven mag. Hij hoeft haar enkel te vragen hoe het was... interesse te tonen voor wat ze in zich opgenomen heeft... Zeggen dat ze goed gewandeld heeft... goed geplast... ... en dat ze flink is.

Jezelf goed voelen in je vel (en dat mag je, want je doet je allerbest!!!) en ervoor zorgen dat Mellow zich goed voelt in haar vel. Haar laten voelen en enthousiast zeggen hoe goed ze het gedaan heeft en hoe flink ze was. Al was ze dat niet... Haar eigenwaarde zal omhoog gaan. Zeker weten !

heel veel succes gewenst !

Lieve allemaal,

Ik ga morgen even reageren, typen op de iPad gaat niet heel geweldig namelijk.

Ik heb in ieder geval weer wat hoop. En een proefles praktijkspeuren op de agenda.

En, naar aanleiding van de informatieavond bij de dierenarts, misschien toch weer plannen voor een cursus met haar.

Morgen meer!

Rust lekker uit!
Benieuwd naar je verhalen..