Verdrietig nieuws

Ik denk dat niemand kan oordelen of dit een te snelle beslissing is geweest van je om te herplaatsen of niet. Bij dit soort dingen moet je gewoon naar je gevoel luisteren en het belangrijkste is dat jij aan het einde van de dag jezelf recht in de ogen kan kijken in de spiegel.

Doggy heeft zoiets ook. Maar echt zo'n 1x per jaar. Als hij dan los loopt krijgt hij het ineens in zijn kop en begint hij tegen me op te springen en te happen. Ik kan er inmiddels mee omgaan en vind het toch een veilig idee dat hij het echt alleen bij mij doet. In 6 jaar heeft hij het nog nooit bij een ander dier, mens of kind gedaan (gelukkig!) en ik heb Doggy al sinds hij een pup is, dus ik ken hem inmiddels door en door. Zo weet ik dat hij mij uiteindelijk niets daadwerkelijks aan zal doen (behalve een paar keer zn tanden in me zetten) en vaak voel ik het aankomen, waardoor ik het vaak gauw op kan lossen.

Maar als je een herplaatser in huis neemt, ken je nog niet al zijn signalen en zijn lichaamtaal. Zeker niet als je hem zo kort in huis hebt en waarschijnlijk is het een stuk moeilijker als ze zo groot en sterk zijn. Dus ik zou zeggen; voel je niet schuldig. Het kan dat ondanks dat je het misschien een geweldig beest vond, het gewoon niet de juiste hond voor je was en jij niet het juiste baasje voor hem.

Ik hoop van harte dat hij een gouden mandje heeft nu, waar hij de rest van zijn leven gelukkig kan doorbrengen en ik hoop voor hem dat het toch te corrigeren valt en idd niet iets iets medisch is. Zoals ik je hier vind klinken, denk ik dat je de juiste beslissing hebt gemaakt.

Er is echt wel ergens een perfect hondje, dat precies bij jou en je situatie past. Dat weet ik zeker! Veel sterkte voor nu, want ik weet dat het een rotbeslissing is. Ongeacht hoe lang of hoe kort je een hond in huis hebt gehad..

Ieks, eerlijk gezegd had ik zo'n hond ook niet gehouden. Het is wat anders als je een hond al jaren hebt en die door ouderdom, pijn of wat dan ook ineens iets geks doet. Maar dit, zo vaak achter elkaar. En dan ook nog na een relatief rustige wandeling, niet echt dat je zegt overprikkeling en gewoon écht bijten... Ik snap dat je zo niet wou blijven zitten.

Houden jullie wel contact met die man, zodat je nog updates krijgt?

Zeer knappe beslissing om afstand te doen, je hecht je toch aan je beestje. Enerzijds had ik persoonlijk wel naar de DA gegaan om een scan aan te vragen, klinkt bijna als iets neurologisch / kortsluiting. Maar dat is mijn mening dan uiteraard.
Ik heb zelf meegemaakt met mijn hond, ik had hem net 2 dagen en hij dacht wel ff te vertellen wie de baas was (lees: 50 kilo hond dat boven op mij wou springen) ik zag het gebeuren dus ik ben toen met heel mijn gewicht boven op hém gesprongen en net zo lang op hem blijven liggen totdat ik "gewonnen" had / hij ontspande. Dit was puur uitproberen van hem, maar zoals jij beschrijft met die grote opgezette pupillen had die van mij totaal niet ik zou er serieus heel bang van worden denk ik!

Grote pupillen en een rood waas en vreemde blik had Lola van mij in het begin ook.  En achteraf is er gelukkig niets mis. Het was gewoon de combinatie van echte angst, niet weten waar ze aan toe is. Met haar rust en normaliteit geven is dat ook niet meer voorgekomen.



Deze pup kwam bij een junk vandaan, heel goed dat ts hem daar weggehaald heeft, dat hij dan niet weet hoe zich te gedragen is wel logisch. Dat heeft een goede begeleiding nodig en is niet zo makkelijk.


Neemt niet weg dat iets medisch uitgesloten is natuurlijk, maar dat zou onderzocht moeten worden.

zou een mri scan wat uitwijzen?
ik vraag het me af, of je bv een geestelijke stoornis kan aantonen met een scan
het lijkt mij zelf van niet

dt kan alleen als er anatomisch iets heel fout zit (bv een tumor) maar bij een tumor zie je ook andere problemen, zoals uitval van spieren, waggelend lopen, apatisch gedrag, braken. 

i

Ik herinner mij je vorige topic nog en ik weet dat ik toen heel blij was niet in jouw schoenen te staan. Heel moedig dat je het zolang hebt geprobeerd en ook heel knap dat je nu beslist om hem te herplaatsen. Juice voelt je angst en het lijkt mij heel moeilijk om dit nog om te buigen. Je bent echt niet egoistisch, je hebt het geprobeerd, maar als het niet werkt kun je op een bepaald moment beter besluiten tot herplaatsen.

een geestlijke stoornis en een hersentumor is natuurlijk ook niet hetzelfde. En ja het kan zijn dat een hond een geestlijke stoornis heeft neem ik aan. Zijn daar studies over te vinden, dat zou me intresseren?

Het kan zijn dat deze pup uit slechte fok komt, en er iets erfelijks in het spel is. 

Feit blijft dat deze hond als pup bij een junk is gekomen, en daarna goedbedoeld en gelukkig ook maar door ts is meegenomen. Die geen ervaring had met honden. Laat staan met een hond uit zulke omstandigheden.   Daarom is het ook goed dat de hond niet meer bij haar is naar mijn mening.


De pup eerst medisch laten checken lijkt me een goed idee, wie weet is er wel iets heel anders aan de hand, maar misschien doet een goede begeleiding ook al wonderen.

omdat het mij deed denken aan een cocker met het rode cocker syndroom
die keer op keer zijn eigenaar volstrekt onverwachts aanviel

dt is niet fysiek aan te tonen, maar deze hond is na flink schade te hebben aangericht, ingeslapen

maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet, ik hoop van harte van niet

de hond kan ook van drugs gesnoept hebben, en daardoor hersenschade opgelopen hebben.

Een goed besluit van je!

Ik vind het vervelend om te zeggen maar bij deze hond is er waarschijnlijk sprake van een hersenfout.. een grote kans dus dat het aangeboren gedrag is, en een grote kans dat hij daarom een herplaatser is..

Veel sterkte..

Ik heb even een voor een alles door zitten lezen, voordat ik iets neerzet hier.
Allereerst geef ik je gelijk dat je juice hebt herplaatst.
Ik heb zelf ook een AMStaff, die deze problemen heeft gehad.
Grotendeels door geen opvoeding en socialisatie, stress. En ik weet hoe je je op zo'n moment voelt ,want ik heb hierdoor 2x in het ziekenhuis gezeten. Alleen ben ik niet bang geworden voor 'm. Niet dat ik daarmee iets wil zeggen, maar ik ben wel wat gewend en heb altijd dit soort honden gehad.

Ook wil ik je zeggen dat toen ik met mijn hond naar de DA ben gegaan, om hem in te laten slapen!!! Dit werd absoluut niet gedaan, heb ik m binnestebuiten laten keren....wat bleek: Moob had doordat hij door een andere hond was gepakt zijn oor van binnen helemaal naar de klote was, ook had hij geen gehoor-ingang dus flinke infectie in zijn binnenoor gedeelte, wat dus zijn aanvallen veroorzaakte..Ook door de stress en alles eromheen gaf dit zo'n druk in zijn kop, dat hij dus letterlijk gek werd. Het kon weken goed gaan en ineens BAM. Eigenlijk kan er niet veel aan gedaan worden, ja zijn oor moet er helemaal af en aan de achterkant een nieuwe ingang maken. Wat dus inhoud dat Moob nooit meer mag zwemmen, mag graven, door de modder rennen..nou ja alles waardoor hij weer infecties kan krijgen.

Na dit lange verhaal, wil ik je echt op het hart drukken laat degene die Juice nu heeft, AUB ook zo'n onderzoek doen, dan weet iedereen eventueel wat te doen met de hond.
Hier is nu alles goed met Moob en dat is ook echt niet 1,2,3 gebeurd hoor.
Ik hoop dat jij over de schrik heen bent gekomen want het is niet niks, je gaat echt doordenken van wat als.....Dus moedige beslissing.

ik hoop dat je er wat aan hebt...heel veel liefs

Ik ga het hem even doorgeven wat betreft zijn oren dat kan die wel even laten onderzoeken/uitzoeken
dan kan dat in de hoop uitgesloten worden. De kosten opgesplitst dan valt het ook allemaal nog wel mee.

Verder is het gewoon even afwachten hoe het gaat op den duur. Hij is er idd niet bang voor gelukkig tot nu toe, maar hij heeft de uitspatting nog niet mee gemaakt en laten we hopen dat dat ook niet gaat gebeuren.