hond wegdoen

Hallo lieve mensen,
Kan iemand mij raad geven. Wij hebben sinds 5 maanden een labrador pup in huis. Ik wilde zo graag een hond. Had eerder 12 jaar lang een rottweiler ook vanaf pup en dat was echt mijn maatje. Echter, deze hond is anders... Ik weet niet wat ik meemaak. Het voelt niet goed. Ik zit bijna elke dag te denken om hem weg te doen. We hebben deze hond van een boerderij zonder stamboom. Hij is vreselijk druk. Springt contstant, rent door het hele huis en vreet alles wat los en vast zit. Het grootste probleem hebben wij echter met het feit dat hij vreselijk veel blaft en ook dan heel raar uit zijn ogen kijkt. Regelmatig trekt hij zijn lip omhoog naar ons toe en hapt dan ook. Die hond lijkt helemaal gefrustreerd te zijn. Hij "rijdt" ook alles... De bench accepteert hij alleen 's nachts, of als ik boven ben of als ik weg ben. Hij accepteert de bench niet als we bijvoorbeeld bezoek krijgen. Niemand is er van gedient om zo'n wild beest op je af te krijgen, dus willen we hem in de bench doen als er wordt aangebeld. Hij draait dan echter helemaal door. Als wij aan het eten zijn, accepteert hij de bench ook niet. Wij kunnen niet meer rustig eten. Dat zit er niet meer bij. Hij springt op tafel en probeert alles te pakken wat hij pakken kan. Hetzelfde geldt voor het aanrecht in de keuken. Foei zeggen helpt niet... Ook wil hij, maar misschien is dat normaal voor zijn leeftijd, echt zo ongeveer 10 keer per dag naar buiten. Ik heb een zoontje van 5 en om het maar simpel te zeggen. Ik trek het gewoon niet meer met die hond. Hij blaft zo veel, is onrustig en daardoor is er veel ornust in huis. Ook voor mijn zoontje. De hond wil de hele dag aandacht. Als hij dat niet krijgt, gaat hij blaffen en verkeerd uit zijn ogen kijken en vervolgens bijten. Soms weten we echt niet wat er met hem aan de hand is. Zelfs als we hem dan wel aandacht geven, blijft hij blaffen. Mijn vriend voelt zich dan 's avonds heel verplicht om met de hond heel lang buiten te lopen anders is het thuis zo onrustig dat mijn zoontje niet kan slapen. We hebben al een hondentherapeut aan huis, maar dat helpt niet. Ik denk eerlijk gezegd dat deze hond psychisch iets mankeert. Ik en mijn vriend zijn er eigenlijk over uit om hem weg te doen. Maar ik vind dat wel heel erg moeilijk, vooral ook omdat mijn zoontje van 5, hoe gek het ook is, heel gek is op die hond. Mijn zoontje wil hem houden. Ik weet niet zo goed wat ik tegen mijn zoontje moet zeggen als we die hond wegdoen. Maar ik zie wel bij mezelf en bij mij dat wij werkelijk helemaal uitgeput zijn door die hond... We hebben er gewoon hartkloppingen van. Het hele huishouden is ontregeled. Wat moeten we nu doen????? Ik vind het zo erg allemaal. Heeft iemand tips voor mij ajb?
groetjes
Sandra

Hoe oud is de pup nu?

hij is nu bijna 6 maanden.

Vanaf welke leeftijd hebben jullie de pup in huis dan? Vanaf vier weken?
En hebben jullie de pup al laten onderzoeken op iets medisch?

Als ik het zo lees is mijn eerste indruk dat het het beste is om deze hond te herplaatsen naar een rustige, stabiele, prikkelarme omgeving. Echter ik ben er natuurlijk niet bij en het is lastig te beoordelen zo via een scherm. Volgens mij is jullie hondje inderdaad erg overprikkeld en gefrustreerd. Hoe kan hij overdag zijn (overtollige) energie kwijtraken? Hoeveel slaapt hij op een dag? Zijn jullie actief op een hondenschool?

Hebben jullie al eens een GT ingeschakeld?

Tja, er kunnen nu allerlei tips worden gegeven, maar ik denk dat het zaak is dat jullie eerst de beslissing maken om hem te houden of niet. Ik krijg het idee dat jullie de besissing al gemaakt hebben. Er spreekt totaal geen liefde voor de hond in je verhaal. Zijn naam wordt niet eens genoemd, het is 'die hond'...

Was eigenlijk ook gelijk mijn vraag, wat doen jullie met de hond, wat is jullie dagindeling.
Wat zegt de hondentherapeut die bij jullie in huis komt.

Wat bedoel je met hij accepteerd de bench niet, wat voor gedrag laat hij zien en hoe begeleiden jullie h'm naar de bench.

Ik denk dat het voor ons achter de computer vandaan moelijk oordelen is maar geef een beetje aan wat er gedaan wordt met h'm en wat jullie zelf doen met het gedrag zo kunnen we hier mischien wat gerichter tips geven.

Volgens mij is de keuze inderdaad al gemaakt. Schaam je daar niet voor... Ik wil je erop voorbereiden dat je op het forum negatieve reacties zult treffen ten aanzien van jouw besluit, maar ik denk dat het de beste keuze is op dit moment. Ik ben dan ook hartstikke blij dat je hierheen komt om, om raad te vragen. Ik lees ook dat je al een en ander geprobeerd hebt, zoals een therapeut laten komen. Je hebt er dus goed over nagedacht. Of anderen de hond ook weg zouden doen, is een vraag waar niemand op kan antwoorden. De een is daar anders in dan de ander.

Het is voor de hond (zou je misschien wel zijn naam willen vertellen? Is zo rot om steeds 'die hond' te zeggen) denk ik ook niet prettig om in een gezin te wonen waar men de energie niet meer heeft om hem te bieden wat hij nodig heeft. Het kan en mag ook niet zo zijn dat de opvoeding van de hond ten koste gaat van je zoontje... Ik maak me ook zorgen om het feit dat hij z'n lip op trekt. Het laatste wat je wil is dat de hond iemand - en laten we hopen dat het geen kind is - bijt, want dan heeft de hond meteen zo'n stempel. Dat zou ik voor willen zijn. Ik denk ook dat het beter is om hem op jonge leeftijd te herplaatsen, dan op oudere leeftijd.

Ik zou alleen erg uitkijken hoe je de hond herplaatst. Ik zou hem niet even op Marktplaats zetten, om het zo maar even te zeggen. En als het even kan zou ik de hond bij jullie houden tot het nieuwe baasje er is, als je dat vol kunt houden.

Zijn er nog andere dingen die je zouden kunnen helpen om wat rust in huis te krijgen voor zolang als hij er is? Misschien iemand in je omgeving die hem af en toe kan opvangen of uitlaten, zodat jij even rust hebt met je gezinnetje? Ik noem maar wat hoor..

En oh, wat verwoord ik het weer lekker. Het lijkt nu net of ik het niet erg vind voor diegene die mogelijk gebeten wordt, zo bedoel ik het absoluut niet natuurlijk... Maar dat leek me zo duidelijk dat ik het niet heb vermeld.

De hond heet overigens Remi. Deze naam heeft mijn zoontje bedacht omdat hij van een Disneyfilm houdt waar Remi de rat een kok is. Dus vandaar die naam.
Ik ben de hele dag thuis en laat Remi dus heel vaak uit. 1 keer per dag maak ik met hem een lange wandeling. De hondenthereapeut zegt dat wij veel met hem moeten oefenen en dat hij een verkeerde start heeft gehad bij die boer waar we hem vandaan hebben. Daar had hij namelijk geen contact met mensen maar was opgesloten in een schuurtje. Ik klink misschien inderdaad wat oneerbiedig naar Remi toe, maar ik probeer ook veel contact met hem te maken door bijvoorbeeld met hem te knuffelen of hem te aaien. Echter, hij geniet daar helemaal niet van maar hapt dan in het rond. Hij kan niet rustig liggen. Hij staat dat eigenlijk niet zo toe hebben we het idee. Verder slaapt de hond nog wel regelmatig overdag en dat zijn dan nog de rustige momenten voor ons in huis. De hond slaapt dus niet in de bench maar in een mand. Nogmaals ik vind het heel erg allemaal. We hebben ook het idee dat we gafaald hebben. Ik heb eerder dus een rottweiler gehad en dag ging prima, 12 jaar lang. Ook heb ik tijdelijk een Duitse Herder in huis gehad als pup en dat was een geweldige tijd met die hond. Ik vond het erg dat ik hem weer terug moest geven maar dat was toen de afspraak helaas. Ik verbaas me daarom nu over hoe het nu gaat met deze hond. Natuurlijk twijfelen we aan onszelf. Ik moet zeggen dat onze zoon ook nogal druk is en veel aandacht vereist. Ik kan die hond niet de hele dag door aandacht geven ook al zou ik het willen. Het lijkt erop dat die hond dat wel wil. Hij zoekt mij ook altijd op en gaat bij mij liggen, aan mijn voeten ook als ik aan het koken ben. Ik vind ook dat ik niet genoeg band met hem heb. Ik ben dat anders gewend. maar ik doe echt heel erg mijn best maar het lijkt erop alsof hij het niet toestaat. Aan de ene kant wil hij geaaid worden maar aan de andere kant wordt hij daardoor ook onrustig en gaat happen als je dat doet.
Ik srping misschien nu van de hak naar de tak. Maar mijn zoontje kan geen vriendjes meer thuis ontvangen door die hond. Dat gaat gewoon niet. Ze zijn allemaal bang voor hem. En dan willen ze dat ik de hond in de bench doe als ze hier zijn maar dat doe ik niet. Dus dan maar geen vriendjes, maar dat vind ik dan wel weer erg voor mijn zoontje. Hebben jullie ervaring met een labrador? Ik hoorde wel dat het sowieso moeilijke honden zijn in het eerste jaar...

ff voor de duidelijkheid : hoe oud is de hond nu en hoe oud was hij toen je hem in huis kreeg?

Herplaatsen kan maar ik vind het altijd zo jammer dat men niet eerst iemand in de hand neemt om er echt serieus naar te kijken.

Wat doe je op een dag? Hoeveel wandel je? Maak je hem ook geestelijk moe (dus oefeningen doen, zoekspelletjes) Hoe lang slaapt  hij op een dag? Waar slaapt hij? Wat voor voer krijgt hij en hoevaak en hoeveel (ik heb nl. een labrador op les gehad die voer kreeg waar weinig voedingsstoffen in zaten en daarom werd hij druk)?

Kortom veel vragen en mocht je toch voor een gedragsbegeleider gaan, in welke provincie woon je? Misschien kunnen wij iemand aanraden.

in ieder geval bedankt voor je lieve reactie. Ik denk dat ik er wat aan heb. Ik moet nu stoppen. Ik ga Remi uitlaten. Ik kom nog wel terug op alle reacties. Volgens mij weet ik alleen nog niet helemaal hoe deze forum werkt... maar dat komt wel goed.
groetjes,

Vrienden van mij hebben een labrador pup van rond de 20 weken. Die pup is ook wel druk en hapt er ook lustig op los af en toe. Dit komt echter door het wisselen en door de ontwikkeling van het gebit. Nog een andere labrador die ik ken zet ook de boel op stelten, al vanaf dat hij merkte dat hij wat kracht in zijn lijf had en dit leerde te gebruiken. Deze hond is echter van een kinderloos stel en dus blijft de hond gewoon. Dat die labrador dwars is vind ik niet zo gek, maargoed, dat is een ander verhaal.

Mijn ervaring met labradors is inderdaad dat ze het eerste jaar, of de eerste anderhalf jaar best lastig kunnen zijn in de opvoeding. Druk, bewegelijk en veel uittesten. Dat is MIJN ervaring, en elke hond is natuurlijk weer anders. De puberteit bij die labradors was best heftig en consequent zijn is hierin zo ontzettend belangrijk. De volwassen labradors die ik ken, die dus allemaal de pupperiode hebben doorstaan, zijn uiteindelijk ontzettend lief, trouw en braaf 'geworden'.

ik denk dat remi heel snel overprikkeld raakt, simpelweg omdat hij die prikkels en herrie niet gewend is waar hij vandaan komt.is er geen kamertje in huis waar je hem kunt leggen als het te druk is voor hem,en hem dan langzaamaan opnieuw socialiseren, en laten wennen aan drukte?

Labradors zijn idd erg drukke honden. Een goede dagindeling is een must. En dit betekend een balans tussen geestelijke activiteiten, lichamelijke activiteiten en rust.

Veel mensen en gedragsbegeleiders zeggen meer doen maar ik zeg juist een balans zoeken. Lees dit artikel maar eens door http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php

tja gwefeliciteerd, je hebt een pup
die kun je niet vergelijken met een volwassen stabiele hond..
helemaal niet als ie uit een schuur ofzo komt...

maar ook deze hond kan weer een fantastische hond voor je worden, alleen ze komen niet opgevoed.

lola kon je toen ze jong was ook niet rustig aaien, was ook superdruk.
het kost echt tijd en inzet.

maar het klintk niet echt lekker moet ik zeggen, kan aan mij liggen, maar ik krijg niet het idee dat je blij bent me tje hond.
wees eerlijk naar jezelf, het kan altijd gebeuren dat je je vergist, dit geen goed idee was.
of dat deze hond, dit ras of whatever niet bij je past.
dan zou ik zeggen, zoek een goed ander thuis voor je hond.

of ga er voor, geen gemopper, verdiep je in het opvoeden en maak er samen wat van

Meid adem in adem uit pffffff rustig aan je springt inderdaad van de hak op de tak.

Probeer een rustig de dagindeling op te schrijven, wat je allemaal met Remi doet.
Vanaf dat je 's morgens opstaat tot dat jullie weer naar bed gaan.

Gaan jullie ook naar een hondenschool?

Daarnaast wil niet iedere hond gezoend en geknuffeld worden en aan z'n nek gehangen worden.
Een logische gevolg kan dus zijn om zich heen happen

Sta toch wel te kijken van de reacties dat een labrador redelijk moeilijk is in de opvoeding het eerste jaar.
Heb ik dan zo veel geluk met Dana of moet het nog gaan komen
Ik merk dat het bij Dana heel goed werkt om haar genoeg rust momenten te geven.
Natuurlijk speel ik veel met haar en wandel ik regelmatig.
Maar ze kent nu haar rustmomenten en pakt de rust nu ook zelf.
Heb haar inbegin toen ik haar had in de bench gezet als ik wou dat ze haar rust moest pakken.
Nu doet ze dit zelf en gaat lekker langs de bank liggen.
Dus denk dat rust en regelmaat erg belangrijk is.
En natuurlijk wel genoeg spelen en aandacht/spelletjes
Maar ook weer niet te veel van het goede want het lijkt mij dat de hond dan geen rust meer in zijn lijf krijgt.
Weet natuurlijk niet of dit voor jou hond werkt maar bij Dana heeft dit erg goed geholpen.

Misschien lees ik er over heen ,maar ik kan nergens lezen hoe oud deze pup bij de moeder weg is gegaan.
Mocht dat idd met vier weken zijn dan kunnen we wel allemaal adviezen en tips geven maar geloof niet dat dat dan veel nut heeft.
Dus aan de ts: hoe oud was de pup toen jullie hem in huis gehaald hebben?

Klinkt als een iets ergere versie als onze hond, toen we hem uit het asiel haalden.
Ik ben het met Esther eens, het klinkt alsof je hond totaal overprikkeld is.
Dat ertikel kreeg ik ooit vaniemand anders, en heeft mij echt de ogen geopend.
Het draait vaak omj minder doen met de hond, veel minder dan je zou denken.
Wellicht is de GT die je nu hebt niet de juiste voor jullie.
Onze trok, sprong, en reed de hele dag door.
Hij blafte alleen niet.

Met heel veel trainen, 100% consequent zijn en een lange adem zijn we waar we nu zijn.
Een fijne hond, met streken, maar die niks onder doet voor een andere hond.

Hey, wat jammer dat het zo loopt op dit moment.
Heb niet zo direct tips...
Misschien als je je topic laat verplaatsen naar opvoeding puppy (weet nie de preciese benaming van de rubriek) dat je nog meer reacties gaat krijgen, want hier staat het een beetje verloren.

Hoop dat je een uitweg/aanknopingspunt of wat dan ook vindt zodat jullie met z'n allen inclusief puppy kunnen beginnen genieten.

Veel sterkte!

upje

Up

Ik heb 2 labradors van pup af aan..
Ze zijn nu bijna 2 1/2 en de jonsgste is ruim een jaar...
Ik heb ze eigenlijk nooit als lastig ervaren, en ik heb zeker geen vriendinnetjes niet laten komen door de honden...
Wat denk ik belangrijk is is idd de rust en de regelmaat, consequent zijn ( maar dat geld voor iedere hond) maar ook het bezig zijn met de hond...
Ik ben met beide op cursus geweest vanaf een week of 10 de puppy cursus, en daarna gehoorzaamheid...
Met het trainen en het bezig zijn tijdens de wandelingen groeit de band met de hond iedere dag...
Labradors zijn over het algemeen honden met een grote "will to please..." en doen graag hun best voor je...
Ik heb heel veel op de hondenschool geleerd, terwijl ik het eerst niet nodig vond om erheen te gaan...
Mijn honden zijn heel makkelijk, en luisteren prima.
Ik weet niet of je ( buiten de hondentherapeut aan huis ) naar een goede hondenschool gaat, maar dat zou ik gezien de jonge leeftijd van je hond zeker aanraden.., voordat je andere stappen neemt...

Je schrijft dat je een druk kind hebt.
Dat is geen goede combinatie met een dergelijke hond.
ik denk dan ook dat je er zelf extra energie in moet stoppen wil je een totaal niet gesocialiseerde hond weer goed krijgen, maar aangezien je aangeeft dat de energie op is vraag ik me af of t zinvol is hiermee door te gaan en of t dan niet beter is een ander thuis te zoeken waar ze tijd rust en regelmaat voor hem hebben. Het is jammer dat er nog zoveel pups worden verwaarloosd als ze zijn geboren...
De drukte van je kind zal niet meehelpen want hij is sterk overprikkeld en niet gesocialiseerd, en die combi is erg moeilijk voor jullie goed te krijgen..
Een dergelijke hond heeft een heel rustige omgeving nodig en iemand die alle tijd heeft om met hem te werken. hij is nog jong en het kan nog goedkomen maar als je zelf de tijd en rust niet kunt vinden om al die energie erin te stoppen...hak dan de knoop door...

ik heb ook een lab (maandag 1jr!!!!!) en hij is wel best een uitdaging qua opvoeding!! sterke karakters hebben ze en uitdagend, blijven trekken vb (nu nog na een jaar trainen!) heb het voor elkaar dat ie wel naast me loopt maar met elke wandeling probeert ie het toch!
de rust komt vanzelf wel een keer want verder is het echt een schat!

maar meid als je het denkt niet aan te kunnen en je zit erdoor heen schaam je niet en kies voor een fijn ander gezin voor je hondje! iemand die er helemaal voor wil gaan zodat jij, je gezin maar ook je hond weer rust krijgen!

Ik lees diverse dingen waarbij ik denk huh?

Ik quote je even en dan reageer ik daarop.

We hebben deze hond van een boerderij zonder stamboom. Dat is natuurlijk al geen goede start, waarschijnlijk omdat je verder schrijft dat hij opgesloten heeft gezeten dus  een broodfok hondje en waarschijnlijk een kruising. Dat maakt verder niet zoveel uit maar heeft dan ook andere karakter eigenschappen dan een rasechte lab.

bench accepteert hij alleen 's nachts, of als ik boven ben of als ik weg ben. Hij accepteert de bench niet als we bijvoorbeeld bezoek krijgen
Hoezo accepteeerd hij dit alleen snachts? Wie is de baas in huis jij of de hond? Een hond heeft niet veel te accepteren als ik zeg dat ze in hun mand moeten gaan ze in hun mand.
Gewoon je hond aanleren dat hij overdag ook gaat zo moeilijk lijkt me dit niet (nuja ik bedoel qua besluit om hem in de bench te doen)

 Hij springt op tafel en probeert alles te pakken wat hij pakken kan
Hoe kan een labrador van 5 maanden zomaar op een tafel springen? Tis niet een klein iets wat even op die tafel moet springen. Gewoon in de bench doen al jankt en blaft hij alles bij elkaar pech gehad hij moet leren dat hij in zijn bench of mand ligt als jullie eten.

Niemand is er van gedient om zo'n wild beest op je af te krijgen, dus willen we hem in de bench doen als er wordt aangebeld
Leer hem rustig te worden en dit leer je hem niet door hem in de bench te stoppen.
Dit is op te lossen door met hem te gaan oefenen.
Geen enkele hond vind het leuk om opgesloten te worden als er bezoek komt.

Ook wil hij, maar misschien is dat normaal voor zijn leeftijd, echt zo ongeveer 10 keer per dag naar buiten
Wat bedoel je hier exact mee? Is hij nog niet zindelijk? Op de leeftijd van 5 maanden is 4 keer per dag naar buiten indien ze zindelijk zijn meer dan voldoende. Als hij nog niet zindelijk is hoort hij meer dan 10 keer per dag naar buiten te gaan

Mijn vriend voelt zich dan 's avonds heel verplicht om met de hond heel lang buiten te lopen anders is het thuis zo onrustig dat mijn zoontje niet kan slapen
Hoelang is lang? en hoe lang doen jullie dit al om de hond rustig te krijgen?
Lange wandelingen moet je namelijk helemaal nog niet doen met zo'n jonge hond.
Hij kan last krijgen van hd, ed en dergelijke.

Ik denk eerlijk gezegd dat deze hond psychisch iets mankeert
Ik denk het eerlijk gezegd niet. Ik denk dat jullie totaal geen overwicht hebben over de hond en deze lekker doet en laat wat hij zelf wil doordat jullie geen duidelijke regels aangeven.

Als jij wil dat je hond stopt met bijten en blaffen moet je hieraan werken en dat zie ik nergens terug.
Ik zie wel terug dat je het druk hebt met je zoontje en daarom niet alle tijd hebt wat logisch is maar met een pup moet getraind worden.
Elke pup bijt en als je dit niet afleert blijft hij het doet.
Een labrador denkt op 9 jarige leeftijd nog dat hij een pup is dat is juist het leuke aan een lab die blijven heel lang druk en aanwezig maar dit is gewoon het ras.
Je wil de hond in de bench maar je zet wel een mand neer, het is dus logisch dat hij liever daarin ligt.
Haal de mand weg of zet deze in de bench als dat kan, geef hem niet de optie om te kiezen maar bepaal zelf waar jij wil dat hij gaat liggen.
Ga met je hond naar cursus en ga hier met hem werken aan je band.

Ik denk dat het grootste probleem is zoals ik al eerder schreef dat jullie de hond maar zelf laten bepalen wat hij wel en niet kan doen.
Geef je hond voldoende rust dwz 2 uur uit de bench en dan minstens 2 uur erin.
Leer hem de bench GOED aan en maak de bench leuk.
Haal de mand weg en leg deze in de bench of helemaal weg.
Laat hem eten vanuit je hand, maak van je hand een omgekeerd kommetje zodat hij je niet kan bijten.
Als hij bijt geef hem iets waarin hij mag bijten.
Ga continue hetzelfde uitlaat rondje lopen zodat hij steeds minder prikkels krijgt.
Het is je hond allemaal TE veel waardoor hij ongewenst gedrag gaat vertonen.
Doordat hij geen baas heeft die duidelijke regelsschept en alles toestaat gaat hij maar door en door en komt zometeen in de pubertijd waarin het nog erger gaat worden.
Kortom wordt duidelijk naar je hond toe, geef hem voldoende rust en zorg dat hij rustiger wordt.
Hij zal altijd iets druk blijven dit is mi lab eigen.

Ik snap er geen snars van om eerlijk te zijn,
6maanden oud en 5maanden in huis? Dat wil zeggen dat jullie hem hadden met 1 maand hoe is dat mogelijk, je pup heeft de hele socialisatie van de moeder niet meegekregen.