andere honden passeren...

Vroeger als ik andere honden moest passeren zag Pim ze al op een km afstand en raakte zo gefixeerd dat mijn arm eraf werd getrokken, als we dan eindelijk de andere hond gepasseerd hadden en dan na heel veel omkijken liep hij weer netjes mee.... Hij viel soms ook uit aan de lijn...

Dit is gelukkig helemaal over nu hij altijd losloopt. Hij komt altijd als ik hem roep (ook bij andere honden in het zicht) en kent het commando 'volg' ook aardig.... (ik moet het nog niet zeggen als er net een konijn om de hoek springt en vaak 'volg' en 'vrij' afwisselen, werkt ook nog niet vloeiend). Maar goed, als ik nu dus een andere hond komt, loopt hij netjes naast en steeds als hij een stap voor mij uit stapt, dan sta ik stil en loopt Pim snel een rondje om mij heen zodat hij weer netjes naast mij staat. Prima zou je denken...
Dit gaat echter wel gepaard met een heleboel gehijg zodra er een hond in zicht komt, hij vind het dus best spannend allemaal, maar hij doet het super (dat laat ik hem dan ook wel weten). Maar op HET moment zeg maar, als je dus net de hond wil passeren (we maken de afstand tussen Pim en andere hond altijd zo groot mogelijk) wil hij SOMS nog wel eens 'hup' in een keer naar de hond springen. Ik roep hem dan accuut terug en hij komt dan ook weer (hij komt dus ook nooit bij de andere hond, want dan is hij al weer terug geroepen), maar na een maand of 3 blijft dit nog altijd een spannend moment, want ik weet nooit zeker of hij er weer heen springt. Ik had dan ook wel verwacht dat na een tijdje het kwartje zou vallen, dat hij naast mij moet blijven lopen... Ik beloon hem namelijk ook flink (met stem en worst) als hij het ene keer wel goed doet!

Echter is het natuurlijk wel een hele verbetering met vroeger, maar ik hoop dat jullie nog wat tips hebben, om van dit laatste kleinigheidje af te komen... Worst enz. heeft hij geen oog voor als andere honden in een straal van 20m komen...

upje...

Hoe gefocust is Pim op de worst??En hoe lekker vindt hij het??

Als ik koek in mijn hand heb,en dat haar laat weten dan loop ik zo langs alle honden met haar,ze kijkt dan naar mijn handen en dan weer naar mijn ogen,handen,ogen, handen.
Hetzelfde effect heb ik met haar piepbeest.

Ookal kan ze dit alles heel goed,we hebben her ender dunne paadjes,dus als de hond te dichtbij is en ik heb geen koekje of piepbeest in mijn hand dan gaat logischerwijs de focus ook steeds even naar de andere hond.
Ik denk dat -als je echt niet anders kan dus op zo'n moment- 1,70 breed pad toch ze smal is om je hond zonder een enorme trigger als iets lekkers/leuks héél moeilijk,zeker ook met een hond die wat onzeker is en een uitval verleden heeft,Mila dus ook.

Dus als ik even geen koek/piepbeest bij de hand heb dan pak ik even haar halsband en splits de boel op met mijn eigenlijf en loop zó dicht mogelijk langs de kant.
Ze doet verder al lang niks meer,maar soms is die andere hond wel aangelijnd of zo,dus dan doe ik het ook weleens zo.

Wat bij ons pad nog wel is,is een oplopende helling,met modder en planten,dus daar ga ik dan ook weleens tussen staan,en dan met of zonder koekje laten snuffelen,als ik hurk en met mijn hand ga 'snuffelen'dan gaat ze ook snuffelen en loopt zo die andere hond voorbij.

Worst is wel favoriet bij Pim, want alleen voor worst blijft hij bij mij lopen als er iemand langs skeelert (ja, die zijn heel leuk om achterna te gaan). Hij heeft inderdaad net zoals Mila bij andere honden, dan alleen oog voor mij, maar bij  honden werkt dat niet.
Het probleem is dat als ik hem aanlijn/ aan halsband pak/ aan tuigje pak dat hij dan wel weer gaat springen/grommen (wat best vervelend is met 60kg...)

Maar het snuffelidee vind ik wel een goed idee! Ga ik zeker eens proberen! Al helemaal omdat ik hem meteen rustig krijg door hem te laten snuffelen in de berm als hij een hond heeft gepasseerd!

zo is de ene hond de andere hond niet, mijn Bamse is stoicijns wat anderen honden betreft, tuurlijk heb ik ze in het begin kort gehouden wat anderen honden betreft, geen een hond heeft bamse besprongen, ja als pup zijnde graag willen spelen, nu niet meer.

het is altijd moeilijk als een hond enthousiast naar anderen honden wilt, niet agressief, welnee , besnuffelen en begroeten, en ook wel eens bazig. dat is hond eigen.

en dan aan jou om dat in goede banen te leiden, als je je hond aan de halsband pakt, zoals je beschrijft, krijgt de hond steun aan je.

wat ik gedaan heb, losjes de lijn in mijn handen genomen, ging de lijn strak, direkt rechtsomkeer gemaakt, verbaasde blik, en het loont dan niet. iedere keer dat geoefend, en dat lukte goed, veel geduld er mee gehad, en nu ? ze laat iedere hond met rust, en mag er naar toe als ik zeg, ga maar.

Ik lees even mee. Lola valt gelukkig niet uit maar kan wel hieperdepieper doen. Dat is ook niet altijd even grappig als je hond bijna 60 kg weegt.

Willemijn, jouw, trucje heb ik ook al uitgehaald, heel consequent maar Lola maakt van een nood een deugt, de andere kant oplopen is ook leuk en dan trekt ze alsnog. Stilstaan hebben we ook al gedaan en dat ze moet zitten, ze doet alles wat ik vraag maar ze wordt niet rustig. Ze blijft al zittend zo hard kwispelen dat ze bijna opstijgt, die staart is net een helicopter.

Momenteel neem ik meer afstand, wellicht vindt ze het toch heel spannend, wel leuk spannend, niet op een onvriendelijke negatieve manier, maar ze is gewoon onrustig.
Als ik haar los zou laten zou mevrouw op elke hond af denderen en dat wil ik er eigenlijk best graag af hebben.

Ze heeft een paar vaste speelvriendjes waar ze mee mag ronddenderen en de rest van de honden die we tegenkomen mag ze van mij niet zomaar mee spelen.
Een andere hond kan erg schrikken van zo´n ongeleid projectiel. Om te voorkomen dat ze gegrepen wordt blijft ze dus gewoon aan de riem totdat ik zeker weet dat een andere hond haar leuk vindt.

Even een paar dingetjes, ze is nog nooit echt gegrepen, ja 1 keer zijn we door een Jack Russel in de rug aangevallen, maar die heb ik geblocked en weg gejaagd voordat hij echt iets kon doen.
Ze heeft ook nog nooi gevochten.

Ze gedraagt zich gewoon als een grote pup van 4 jaar en vindt alles leuk.
Ze wil ook graag werken, dat doen we in huis dus ook. Was uit de machine halen, samen eitjes rapen, dingen voor me dragen. Zo probeer ik haar een taak te geven zodat ze die engergie ergens in kwijt kan en haar hersenen aan het werk zet.

Ik ben dus nog lang zover niet als Pim. En ik zou maar wat graag zo ver komen.
De beloning van een andere hond ontmoeten is nog altijd groter dan welk stuk lekkers dan ook.
Ik neem aan dat de afstand dan gewoon te klein is?

Hartstikke goed al Manon, wat heb je al veel bereikt.

Ikzelf doe ook vaak als ik zie dat het eigenlijk te spannend is vantevoren lekkers strooien om haar af te leiden en ze die kan gaan zoeken en ontspannen. Ze lijkt dat zelf heel prettig te vinden.

LO&SO.

Bamse weegt ruim 75 kilo, dat is ze al een hele poos, Bamse is niet geboren als een rustige hond, integendeel, heb heel wat languit in het gras gelegen, of onder de pinautomaat, het gaat niet vanzelf.

ook het omkeren niet, dat deed ik met dr, en in flinke pas, volgen. zodat ze verbaasd naar mij opkeek, en als ze rustiger werd door het volgen, vervolgde ik weer de normale weg op. en dat heeft ook een poos geduurd, niet direkt heb je resultaat.

en lantaarnpalen waren toch maar wat fijn als die aan de kant van de weg stonden.

na lang oefenen, en ook volwassen worden van Bamse, heb ik, zeg het...een super hond, lekker stoicijns wat andere honden betreft, ze loopt los aan de voet, door, en als het mag, mag ze gaan, mag ze niet, dan blijft ze keurig naast me lopen, maar niets gaa vanzelf, niets. er zal altijd geoefend moeten worden.

Bamse was ook heel lang pup. en als ik het zo lees van jouw hond, je komt er wel, grote honden zijn laat volwassen, conseqwent blijven, aan de riem dan houden, en als het kan, los gooien, zo heb ik dat ook heel lang gedaan. nu ben ik zover dat bamse los naast me loopt. en niet naar anderen honden gaat.

maar nogmaals ook Bamse is geen robot hond hoor, er is ook wel eens zo als ze los is, ziet ze in de verte een hond, dat ze ook gaat. en hoe het komt weet ik niet, maar van verre ziet ze dat het goed is, altijd bij elkaar dan plezier. hoe ouder de hond wordt, hoe meer ze beseffen hoe de andere hond is, heb dus geen angst meer dat als ze gaat dat het fout afloopt.

Euhm een Bullmastiff is er wel op gefokt om zelf beslissingen te nemen he.
Het daarbij een waak en verdedigingshond. Je kan het niet vergelijken met Bamse die een heel ander temperament heeft.
Ik blijf ook stug volhouden hoor. Mij maak je de pis niet lauw.
Maar ik zou Lola dus nooit zomaar onbevangen los kunnen laten lopen, ze luistert prima, maar als ze denkt dat ze mij moet beschermen doet ze dat ook.
Mijn taak als eigenaar is uit te vinden of iets bedreigend is of niet.
Het zou alleen fijn zijn als ze tijdens dat uitvinden mijn arm niet zowat uit de kom zou rukken.
Ik ben al 4 jaar bezig met de andere kant oplopen, zitten als er een andere hond komt, afleiden met iets lekkers, maar het doet die dikkop allemaal niets.
Bij die 2 anderen van me werkt het prima, Knor en Ali boeit het niet meer, ook al komen er tien honden aan.

Er is hoop voor je hoor
Pim neemt ook zijn eigen beslissingen en dat mag hij ook...
Ik let erg goed op hem, vooral ´s avonds....

Gister bijv. stonden er een paar jongens in een steegje te roken... Pim begon al te grommen en ging al aan de andere kant van mij lopen (zodat hij tussen mij en de jongens liep). Op zulke momenten lijn ik Pim dan snel aan, want als hij denkt dat die jongens niet goeds in de zin hebben en ze doen een stap mijn richting (of beginnen te roepen), dan hangt Pim in hun arm....

Ik ben er niet bang voor dat hij er ooit wat gebeurt, hij ´sluipt´ er eerst zeg maar naartoe en dan is hij nog prima terug te roepen, als hij zijn sprintje inzet naar mensen die hij niet vertrouwd niet meer. Maar als je op hem let hoeft dat hier niet zover te komen

uhhhh klopt. Bamse vraagt eerst aan mij of het goed is, en dan neemt ze een beslissing, zou dat waar zijn ? hahahaha

Hahaha nee dat bedoel ik niet. ik bedoel dat Bamse minder geneigd is om meteen in actie te komen behalve als het om water gaat natuurlijk. Daar springt Lola dan nooit in.

Lola sluipt ook niet hoor. Die gaat meteen van 0 naar 100 in 2 seconden en heeft dan dikke bananen in de oren. Niet als de honden nog ver weg zijn, dan roep ik haar dus terug en komt ze ook wel.

Vanaf een meter of 30 afstand wordthet tricky bij Lo, maar ik heb haar altijd voor die tijd al vast.

Allereerst complimenten hoe ver julie gekomen zijn, ik weet hoe moeilijk zoiets is. Wat me opvalt aanhe verhaal is dat nog steeds spannend is voor Pim. Wat je nog zou kunnen proberen is iets aan dat gevoel doen. Klassieke conditionering dus,om hem te leren dat het naderen van een andere hond een goed gevoel oplevert. De methode die daarvoor wel beschreven wordt is het "bar open bar gesloten" principe. Zodra je een andere hond ziet, ga je Pim vol worst stoppen, je blijft hem kleine stukjes voeren tot de andere hond voorbij is. Idealiter doe je da eerst gecontroleerd, dat wil zeggen dat je niet over de comfortgrens van Pim heen gaat en da is makkelijker als je weet dat er een andere hond aankomt en als je om kan draaien als het Pim teveel wordt. Het wordt hem te veel als hij stopt met eten of erg gaat hijgen. Kortom, zoek vrijwilligers met andere honden zodat je dit kan oefenen. Meer gedetailleerd staat dit beschreven in het boekje Feisty fido van Trish McConnell. Succes!

Mireille