hond bijt kiind

onze hond bailey heeft onze jongste zoon gebeten in de lip omdat hij zijn ijsje pakte waaraan onze hond zat te slikken.
onze vragen zijn :hoe kun je het wederzijdse vertrouwen opbouwen?
en wat kun je eraan doen? en waarom deed hij dat?

hij deed dat, omdat het zijn voer was, wat je er aan kunt doen, niks afpakken van de hond, zeker een kind niet.

vervelende situatie, maar wat doowy zegt, daar ben ik het mee eens. onze kinderen ( 4.5 en 15 maanden ) mogen nooit wat van beau afpakken, en vooral niet wat eetbaar is, andersom geldt het zelfde, beau zal nooit wat uit de handen van de kinderen afpakken !

Ja ben het met de bovenstaande eens. Je kan dit niet oefenen of leren.. De hond staat namelijk volledig in zijn recht. Gewoon goed proberen te voorkomen en de kinderen niet iets van de hond laten afpakken. Als een ijsje van de kinderen valt en de hond pakt het, dan is het aan jou om dit ijsje te ruilen met iets lekkerders om het zo af te pakken.

Gr. Alexandra

Goede vraag. Hoe oud is je zoon? Een van de belangrijke dingen is dat de kinderen van het eten van de hond afblijven, niet bij zijn slaapplaats laten komen, maar de hond naar de kinderen laten komen. zo zijn er nog wel meer belangrijke dingen maar dit zijn regeltjes die belangrijk zijn. voor je hond is dit zijn buit. Een moederhond zal ook geen eten afpakken van haar pups.

'wat je zelf kunt doen om het vertrouwen te geven aan je hond is alles samen doen met het eten. Dus voer uit de hand geven, de botjes vasthouden, kong vasthouden terwijl de hond er aan likt. Nooit zijn botten of voerbak afpakken. ZOek en speurspelletjes doen.

Sowieso nooit je hond en kind alleen laten zodat dergelijke misverstanden kunnen voorvallen!

Vervolgens, nooit zomaar een kind iets af laten nemen van een hond, ook niet als het iets is wat de hond niet mag. Dit kun je dan beter zelf doen en als het kind ouder is deze leren te ruilen met de hond, dus iets lekkers geven aan de hond zodat je het andere af kan nemen.

Kinderen zijn te klein om dergelijke dingen te regelen, dan ontstaan er dus situaties die je niet wil.

Ik denk dat de hond het ook misschien niet eens expres deed?
Het zou natuurlijk kunnen dat hij gewoon weer een hapje van het ijsje wou nemen en je zoontje per ongeluk in zijn lip beet.

Niet gelijk bang worden hoor, het is echt niet zo dat je hond nu gelijk je zoontje weer zal gaan bijten.

Ben het met bovenstaande reacties eens, het blijft als ouder zijnde altijd opletten met kleine kinderen.

weer eens met mijn bb dus sorry voor de typfouten.leer je kind mar dan ok nooit iets van j hond a te pakkenmEn zeker geen eten.
Ok de hond mag niks vn de kinderen pakken.
Dit hebben we atijd ze gedaan en dit moet je bide aanleren.
Zwel hond als kind moet j duidelijke regels oor dt anlerenm
Mijn dchter is 3 e weet dit.
Tevens wten mijn honden dat les wat ik ze niet angeef is niet vn hun.
Ze hebben hun vaste speeltjes.
Die zijn duidelijk niet voor mijn kinderen.
Maar vooral niet bang zjn of verkrampt gaan reageren.
Ook je hond zal geschrokken zijn vn de reactie van je kind.
En je kind heeft er ook van geleerd denk ik.
Hopelijk is het niet een ernstige beet geweest, waarschijnlijk een hapje om te waarschuwen,  beterschap met je kindje

Typ

pfff typ et e blackberry, r dus voor e typfouten leeg bal ran a ik het niet didelijk gtypt krijg.

ik zou maar stoppen met de black berry

dat denk ik ook, tenzij we hier een les hebreeuws krijgen..

bedankt voor de reacties,
maar ik zit op puppy cursus en daar hadden wij geleerd dat wij wel aan zijn voer mocht komen en zijn bak.
dat laat hij allemaal wel toe.
alleen hij heeft dat nog nooit gedaan,zou dat daar ook deels aan kunnen liggen?

Dan zou je je zoon erbij moeten betrekken als je zijn voer afpakt, en laat zien aan de hond dat je zoon dat mag doen, maar het blijft opletten met zulke dingen.

Ik denk dat het de situatie was. Hoe oud is je zoontje/

natuurlijk mag je bij zijn bak komen, af en toe in de buurt zijn, jouw aanwezigheid voelen, of je laat per ongeluk wat vallen bij de bak..  de bak af nemen, om wat extra's te geven, mag ook....maar geef het ook terug, en geef het vertrouwen aan je hond, dat je te vertouwen bent ! Dat geld voor de kinderen net zo, niets zomaar afpakken, nooit en te nimmer...ik laat mijn oudste soms even bij beau staan als hij eten krijgt ( ik ben er altijd bij ) en laat hem beau even aaien, beau kwispelt, kijkt even nieuwsgierig om, mijn zoon zegt braaf beau, dag ventje, en loopt weer weg...mekaar het vertrouwen geven, en elkaar het gevoel geven geen concurrerende partij te willen zijn...het werkt, nog steeds.

Alleen je laatste zin snap ik niet ?

hij is bijna 8 jaar.
dat hij nog nooit het voer heeft afgepakt enz.
dat het daar ook aan ligt dat hij hem beet ,want dat heeft hij nog nooit bij ons gedaan.
(gebeten als wij iets van hem afpakten).

Waarschijnlijk was het ijsje zo bijzonder en lekker, krijgt hij dat normaal gesproken nooit, dat de hond hier heftiger op reageert als het afgenomen word.

ik zou dat niet meer doen, dit kan de hond fel op zijn eten maken en juist baknijd gaan veroorzaken, laat de hond gewoon lekker rustig eten.

http://moniquebladder.com/2011/09/21/voerbak-verdedigen/


De situatie met je zoontje had jij natuurlijk moeten voorkomen, een kind en een pup spreken niet dezelfde taal, een ongelukje is gauw gebeurd, hondje bang voor kind, kind bang voor hondje, dat is heel jammer en niet nodig geweest.
Op de site van de hondenbescherming staan heel veel goede tips, als je die als ouder goed navolgt, en je kind hier ook goed bij begeleidt, kan het eigenlijk niet fout gaan en zullen kind en hond prima kameraadjes worden.

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

Weet je zeker dat je de cursus-uitleg goed begrepen hebt? (Sorry, bedoel ik vriendelijk, schrijft een beetje lastig.)

Wij hebben namelijk eerst geleerd om onze pup zoveel mogelijk met rust te laten. De meeste pups worden bij de fokkers met zijn alle uit 1 of 2 bakken gevoerd. (Bij ons was dit ook zo) Dan hebben ze al een kleine vorm van voernijd ontwikkeld want het is dan pakken wat je pakken kan. Het liefst ze snel en veel mogelijk anders eten je broertjes en zusjes het op.
Als een pup dan bij ons komt duurt het even voordat er rustig gegeten wordt, want de pup moet nog leren dat hij niet hoeft te delen en alles in de bak gewoon voor hem is.
Bij onze cursus werd gezegd dat je pas vanaf het moment dat hij wat vertrouwder is en rustig(er) eet dat je dan voorzichtig er een beetje bij kan gaan staan. Alleen erbij staan, niets zeggen of afleiden. Dit opbouwen tot je er even naast kan staan zonder dat de pup gaat schrokken of andere 'verdedigende' reacties geeft. Pas daarna kun je een keertje iets lekkers naast de bak neerleggen. Dan ook weer opzij stappen. Na een paar keer iets naast de bak, kun je dan iets in de bak erbij gooien. Pas als dat helemaal goed gaat kun je de hond een keertje aaien. (Niet te lang en niet op zijn hoofd) Ook dit kun je oefenen, maar niet te veel en het moet geen 'storen' worden.
In dit hele proces kun je kinderen natuurlijk betrekken, maar nogmaals, laat ze nooit samen alleen als de hond eet.

Kortom, alles wat je doet is de hond vertrouwd maken dat jij / de kinderen geen eten komen stelen. Dus dat hij geen rede heeft om het te verdedigen. Je haalt ook niet de bak weg, en haalt geen brokjes eruit. Je voegt alleen maar brokjes toe. (of vlees natuurlijk, maar voor gemak heb ik het over brokjes)
Haal je de bak weg of pak je brokjes uit zijn bak, ja dan geef je hem juist reden om het te verdedigen. En logisch toch.. Want je pakt het toch ook af en je stoort hem toch..
Maar als je pup/hond eenmaal weet dat jullie geen gevaar zijn, dan zal hij nooit zijn bak verdedigen. Ook niet als er echt iets is waarbij je zijn bak moet afpakken.

Je zou wel kunnen oefenen met ruilen.
Stel je geeft hem een lekker botje of kauwstaafje en houdt deze zelf vast. Laat hem even een paar minuutjes kauwen en dan tover je een stukje worst of kaas uit je zak. (hij moet het wel lekker genoeg vinden!) Je houdt hem dan de worst voor en als het goed is laat hij het bot los en eet de worst. (hier zou je het commando los aan kunnen koppelen, maar dit leren jullie vast ook p[ de cusrsus)
Als hij het botje geruild heeft voor de worst is hij braaf..(stembeloning) en biedt je het botje opnieuw aan.
Als dit een paar keer goed gaat kun je het bot loslaten en dan het ruilen oefenen zodat je, als hij het loslaat voor de worst, je ook daadwerkelijk het bot moet afpakken.
Ook zo leert hij dat het afpakken iets oplevert en dat hij het ook wel weer terug krijgt.

Het ijsje was misschien te lekker waardoor hij het graag wilde hebben. En ik denk echt dat het een ongelukkig voorval is geweest.
Ik zou zelf je kind(eren) leren als er iets valt om te roepen. Niet zelf terug te pakken. En is het een broodje of iets anders wat niet zoveel kwaad kan, ja, dan heeft de pup gewoon een bonus
Met en ijsje (stokje/bekertje?) kan het nodig zijn om te ruilen. Met dan ook iets heeel lekkers.
Of je pakt het ijsje af en geeft hem gelijk een stukje ervan dat geen kwaad kan (zonder stokje/papiertje/bekertje) en de rest gooi je weg.

Gr. Alexandra

Kleine aanvulling:
Het ruilen nooit oefenen met zijn etensbak, alleen met kauwbotjes of speelgoed.
Ruilen is handig om het commando los te leren en om dingen (eten/afval op staat/kinderspeelgoed) te kunnen afpakken zonder dat er een strijd ontstaat.
Gr. Alexandra

Wacht even, hoe oud is je hond omdat het bij puppy staat?

Gedrag ontstaan nooit zomaar. Tenzij de hond pijn heeft maar dan nog onstaat het niet zomaar. HOnden geven vooraf altijd signalen af en als wij die niet herkennen dan wordt er pas gebeten.

Stel als ze jou eten weghalen dan zou jij ook reageren, de eerste keer zal je een beetje lauw reageren maar gebeurt dat vaker dan zul je boos worden.

Heb je ook nooit speeltjes afgepakt of dingen die je hond buiten in zijn bek nam?
Hoe gaat je zoontje om met de hond, hoeveel wordt de hond geaaid. Hoe speelt je zoontje met de hond.

Je zoon is 8 jaar?

Als de hond nog een pup is moet hij nog leren waar nou precies de grenzen liggen, en ook, hoe hard je een mens kunt bijten zonder daarmee schade aan te brengen (als hij dit niet bij de fokker voor een deel al geleerd heeft)

In tegenstelling tot andere mensen die hier reageren vind ik niet dat de pup in zijn goed recht staat te bijten of happen als iemand zijn eten afpakt. Ten eerste omdat dit schadelijk kan zijn voor mensen (en dus op lange termijn de hond) en ten tweede omdat het eten helemaal niet van de pup is, maar ten alle tijden van jou. Dat de hond dit laatste anders ziet is volgens mij het echte probleem.

Jij geeft het eten, en jij mag ook weer bepalen wanneer het word afgepakt, en wie dat dan mag doen, daar heeft een pup (ook in zijn nest) nog helemaal niks over te zeggen. Als hij dat aankan kunnen die rechten (en dus ook de verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken) alsnog later ontwikkeld worden. Dat is wel iets wat je de hond gaandeweg duidelijk moet maken, kun je doen door strakker te gaan beheren wanneer het eten komt, op wie zijn initiatief dat is (de jouwe dus) en eventueel een commando aan te gaan bieden (zitten bijvoorbeeld) voordat de hond toestemming krijgt te eten. 

Ik zal het er maar even bij zetten: dit alles zonder geweld natuurlijk.

"oneens!"
Volgens mij haal je dingen door elkaar. Jij 'als leider' bepaald welke spullen/plaatsen van de hond of kind zijn. Waar de hond mee speelt, waar het kind mee speelt, op welke plek de hond ligt en welke plekken voor de kinderen zijn enz. Maar eten is een levensbehoefte, geen voorwerp, en een heel ander verhaal.
En een hogere zal nooit gegeven voedsel terug nemen. Echt nooit. Eens gegeven blijft gegeven.
Tuurlijk kun je best je hond laten zitten dat maakt niet veel uit. Op het moment dat je dan de bak geeft dan is het voor de hond. En blijft het ook zo. Het afpakken is dan ook onnatuurlijk en maakt jou een onberouwbare leider.
Het kan alleen (op een juiste manier) geleerd worden door vertrouwen. Zoals door iedereen al eerder beschreven.
Ja een hond is een huisdier, maar het blijft een dier.. En bepaalde oerinstincten horen gewoon bij de hond en ik vind dat wij als mensen daar aandacht aan moeten besteden, aan de hond zijn eigen 'taal' en dit ook respecteren. En door de hond meer in zijn eigen waarde te laten en op een meer hondse manier te behandelen krijg je een veel betere band met je diertje en dat is toch wat je wilt? 
Je kan alles wel afdwingen en je kan zo 'baas' zijn als je zelf wilt, maar hiermee zul je nooit het vertrouwen verdienen van je hond en nooit een respectvolle band opbouwen samen. Dan heb je misschien een hond die 'luistert', maar daar is ook alles mee gezegd.

Hier moet ik toch even iets van zeggen Mimi, heb je wel eens een nestje gehad? Je moet juist de moederhond bij het eten van de pups weg houden anders eet zij het gewoon op. Het is een misvatting dat honden zo aardig zijn, en dat wanneer ze eten hebben dat ze dit mogen houden. Als je een nest puppen hebt bepaald de moeder hond wanneer en hoelang er gegeten mag worden. In roedels honden pakken ze gewoon elkaars eten af, en het kan goed zijn dat er één met al het eten vandoor gaat.
Dit gaat niet altijd zonder strijd, honden beschermen hun eten en bijten van zich af als ze dat nodig vinden. De rangorde in de groep bepaald of de andere hond het af mag pakken zonder strijd.

Dus ja een goede relatie baas/hond zorgt ervoor of je eten mag pakken ja of nee, kinderen worden vaak als lagere gezien, en misschien wel als pup(wie zal het zeggen) en die mogen niet altijd zomaar aan het eten van de hond komen. En dus maakt het ook niet uit of jij als volwassene er bij bent want op zulke momenten kan de hond het toe laten omdat jij er bij bent, zodra het kind alleen is kan de hond weer heel anders reageren.

De kinderen leren om niet aan eten te komen van de hond !

kind leren wat van je hond is? komt het vast goed met dat vertrouwen. suc6

Voor mij heeft het alles met de vertrouwensrelatie/band te maken. Hiervoor is het helemaal niet nodig om het voedsel strakker te gaan beheren. Als er een gezonde vertrouwensrelatie is kun je heel erg veel bij de hond wegnemen als het nodig is. Maar waarom zou je dit (willen) doen in allerlei eetsituaties. Jij hebt het gegeven en het is ook een kwestie van vertrouwen opbouwen dat je het niet weer te pas en te onpas afpakt. Juist honden die de ervaring hebben dat hun voedsel te pas en te onpas kan worden weggenomen of er om (hebben) moeten strijden ontwikkelen regelmatig sterk verdedigingsgedrag als het op een 'prooi' aankomt.

Soms zie je ook wel verdedigingsgedrag bij iets heel bijzonders/iets uitzonderlijk lekkers. In dat geval kun je er ook voor kiezen om dat uit de hand te geven. Maar ook kun je de hond de kans geven dit op een rustige plek in alle rust op te eten.

Sowieso is mijn ervaring dat het een relationeel mooi middel is om voedsel uit de hand te delen.

Ten aanzien van het verhaal van TS vind ik dat je als ouder ten alle tijden moet voorkomen dat een kind bij etende hond kan komen. Daar spelen hele andere factoren in de verhoudingen/relatie mee. Sommige honden hebben hier geen enkel probleem mee terwijl anderen het niet pikken van een kind. Dat is een heel ander verhaal dan de verantwoordelijk die op basis van (vertrouwens)relatie bij het voedsel kan wat de hond op dat moment eet, als dit nodig is.

Het vergelijken van de pup in het nest in relatie tot moederhond gaat natuurlijk gewelding mank. Wij zijn geen nest en geen moederhond (en het kind al helemaal niet). En dan gaat het mij er niet om dat wij dit weten, maar juist dat de hond dit dondersgoed weet. Wij zullen op onze eigen manier opnieuw een (vertrouwens)relatie met het dier moeten opbouwen en er niet zomaar vanuit gaan dat de pup onze unieke relatie in het verlengde van de moederhond ziet.

Dit doen wij automatisch al het zelfde bij een pup: Wij bepalen wanneer het voesel komt en geven een bepaalde hoeveelheid waardoor we ook bepalen hoelang er gegeten wordt. Een moeder doet in mijn ogen precies het zelfde. Er is eten en als het op is, is het op. Dit heeft niets te maken met het weghalen van het voer. Een moeder zal niet naast een etensbak gaan staan, zonder het zelf te eten en haar pups op afstand houden, zo van, en nu wordt er niet gegeten pas als ik dat weer toelaat...

Pups in het wild eten ook gewoon mee. Zij worden niet weggejaagd of moeten niet wachten tot de rest gegeten heeft. (David Mech).

Gr. Alexandra

Mijn ervaring is dat dat wel degelijk soms gebeurt tussen honden. Mijn hond Lily was er zo een die op die manier prima de boel dacht te kunnen regelen. Daar hoefde ze weinig anders voor te doen dan mentaal overwicht. Hoe hilarisch om te ontdekken dat dit op de kat totaal geen effect had

Hetzelfde mentale overwicht gebruik ik om aanvankelijk duidelijk te maken dat ik graag mijn eigen bord alleen wens leeg te eten

Tussen honden geloof ik wel. Maar niet tussen moeder en pups.
En de relatie tussen hond en kat is hier ook anders Mikey jaagt de katten echt weg bij haar eten. (Maar meestal hou ik ze zelf weg) Onze vorige hond deed daarentegen gewoon een stapje opzij als de katten wilden mee eten en dan mij heel zielig aankijken van help me dan 

En ik ben het ook helemaal met je eens dat wij geen verlengde zijn van de moeder, en een andere relatie opbouwen.

Ik heb nog nooit het wonder van een nest mogen meemaken, dus ik vind het lastig om hierover een mening te geven op basis van ervaring. Ik ben hierin wel benieuwd naar ervaringen andere fokkers


Niets zo stoicijns als een kat haha Ik vind ook dat wij als verantwoordelijk mens hierin de verantwoording moeten nemen en het niet aan de dieren overlaten, maar ik vind het wel mooi om er stiekem even naar te kijken