Tweifels

Wij hebben een hond van 2 jaar die echt een knuffelbeertje is maar er is ook een grote MAAR..
Hij is vanaf pup bij ons en altijd goed gesocialiceerd.
Hij heeft vanaf pup al bepaalde neigingen maar niet zorgwekkend en altijd gecorriceerd en geprobeerd eruit te trainen.
Sinds die 1.5 is, is het gedrag heel erg omgeslagen langzaam aan.
Nu wordt hij bijna 3 en zitten we toch op een punt wat moeten we nu ondanks alle dingen die we geprobeerd hebben wordt het alleen maar erger en erger.
nou het probleem.
Hij is heel erg onvoorspelbaar.
hij staart naar alles (doelloos naar iets kijken dit kan die makkelijk een half uur volhouden en niet op een speelse manier)
Hij trekt vaak zijn lippen op als je bv naar hem toeloopt of langs hem afloopt.
Hij is vanaf pup met andere dieren opgegroeit en de afgelopen 2 weken heeft hij er enkele gedood.( ook naar het scheiden brak die door de omheining van de ren)
Onze andere hond valt hij regelmatig voor niks aan.
Tijden het eten waar ze op een afstand van 8 meter ong gescheiden eten gaat hij geregeld staren naar zijn voerbak vliegt naar mijn andere hond om aan te vallen en net zo snel als die er heen ging vliegt ie ook weer terug naar zijn eigen voerbak.( heeft geen voernijd )
Normaal ken ik altijd alles terug pakken maar enkele weekjes geleden gaf hij mij een waarschuwings beet in me hand toen ik iets terug pakte ( normaal geeft hij het altijd af).
2 weken geleden zat een vriendin van mij en ik samen op plaats aan de tuintafel te praten opeens gaat hij in een aanvals positie staan tegen overhaar ( zij ken hem al vanaf pup en komt dagelijks over de vloer bij ons en ook dagelijk op plaats bij ons).
Vorige week liep ik op de plaats gaat hij voor mij grommend en blaffend staan in aanvals positie.
Hij gromt en blaft geregeld op mij zonder aanleiding.
Tegenover andere honden buiten reageerd hij op de meeste agresief.
Als ik links wil en hij rechts dan gromt hij en gaat soms in aanvals positie staan en heeft mij 1x in me hand gehapt daarmee.

Ik ben veel bezig geweest met dat proberen eruit te trainen alleen de laatste weken wordt het alleen maar erger en erger en er komt 0,0 vooruit gang.

Ben enkele maandjes geleden bij de dierenarts geweest met hem omdat hij geen gram aan komt en redelijk dun is, alleen bloedprikken ging niet omdat hij de dierenarts wou aanvallen en zelfs met muilkorf durfde ze het niet aan ( waren met 2 man).
Ik heb al langer het vermoeden dat hij een tumor ofzo in zijn hoofd is omdat hij van knuffelbeertje om kan slaan tot agressie en dit kan net zo snel verdwijnen als het weer gekomen is maar soms moet hij echt afkoelen tot hij weer rustig is.
Ik ben totaal niet bang voor hem en trek dus ook niet terug als hij dat gedrag vertoont.

Hij heeft altijd een goede opvoeding gehad maar vanaf pup af aan vertoonde hij al kleine sinalen waarop we hem toen al corriceerde.
Hij was 1 van de kleinste in het nest en zijn vlies was in de moeder al kapot gegaan waardoor hij bijna dood geboren werd naar veel stumeleren, opwrijven en longen leeg maken hapte hij pas naar adem.
Misschien heeft hij er een hersenbeschadeging aan over gehouden of toch een tumor ofzo.

Hij heeft dan ook vaak van die rare dingen die hij vertoont zoals dat staren bv naar een tegel of een muursteen etc etc zonder dat er een aanleiding naar toe is.

Herplaatsen is voor ons geen optie! ( ben bang dat zijn gedrag daar verdubbeld en dat het fout gaat aflopen.)
We hebben zelf een klein kind rond lopen en oudere kinderen en we zijn bang dat de jongste dadelijk een prooi voor hem gaat worden.

Ik zit er al een heel tijd aan te denken om hem te laten inslapen puur omdat zijn gedrag erger wordt en niet verbeterd.
Naar dat hij de laatste keer serieus in aanvals positie tegen over mij stond begon ik er nog veel meer aan te denken want het schoot meteen in me hoofd wat als de jongste naar buiten loopt en hij dit bij hem doet, dit zou ik me eigen nooit vergeven.

Ene kant denk ik, ik ben vandaag nog voor een afspraak ondanks hoe moeilijk het ook is maar aan de andere kant dan zie ik hem zitten en dan is het weer de sullie zelf.
Maar ben zo bang dat dit fout gaat aflopen.

Ben benieuwd hoe andere er over denken.
(graag niet meteen fel reageren want vindt dit al moeilijk zat dat ik hier een topic voor moet openen)

Heb je al eens een gedragsdeskundige gevraagd?
Dit is niet iets wat met een paar tips via de pc is opgelost, lijkt me.

Ben wel benieuwd wat jij bedoelt met bepaalde neigingen en hoe jullie dit corrigeerden.

Dat doden, welke dieren waren dat en wat gebeurde er?

Is de hond medisch al eens helemaal en goed onderzocht. Er zijn enkele dingen in je verhaal waardoor ik denk, doe dat eerst maar eens. Komt daar niets uit kun je nog overwegen om een goede gedragstherapeut erbij te halen om mee te kijken en een diagnose te stellen. Een GT bekijkt het in breder perspectief dan alleen de hond en probleemgedrag.

Het vermoeden van een tumor kan ook met medisch onderzocht bevestigd of uitgesloten worden. Evenals oorzaak op gedragstherapeutisch gebied (relatie/interaktie, begeleiding)

Ik neem aan dat je toch eerst wilt weten wat een hond mankeert voordat je besluit tot euthanasie. Mag hopen dat een dierenarts hier ook niet zo aan meewerkt.

Vergeten te zeggen ...

Moedig dat je het verhaal en je twijfels hier neerlegt.

VERPLAATST naar de juiste rubriek

Heb met 2 gedragstherapeuten gesproken waaronder 1 gedrags centrum en deze denken ook dat hij een hersenbeschadeging heeft opgelopen tijdens de geboorte.
Deze kunnen hem ook niet helpen omdat het niet het probleem zou verhelpen.
Ze zeggen ook beide dat het een gevaarlijke agressie is en een grote kans is op een korte termijn tot een grote bijtincident.

Bepaalde neigingen doet hij al vanaf het nest zoals staren,afzonderen, broers en zussen negeerde hem, moeder legde hem vaak apart,grommen naar niks etc.
, in het wild iets aanvallen ( iets wat er niet was).

Wij hebben hem op verschillende manieren gecorriceerd door middel van een tikje, hogere stem, negeren etc.
Goed gedrag goed belonen enzo.

Hij heeft konijnen gedood waar die mee opgegroeit is.
Uit het niets vloog die erop af en beet ze meteen dood.

Heb contact gehad met Utrecht ivm zijn gedrag en deze dachten ook dat hij een beschadeging had opgelopen tijdens de geboorte.
Dierenarts waar hij is geweest dachten ook aan tumor of beschadeging en wouden hem verder onderzoeken door middel van bloedonderzoeken en scans maar daarvoor moest hij onder narcose en omdat hij al schraal en stress vol is maakte het risico groter dit was ook de rede waarom ik dit toen niet heb laten doen.

Ik laat hem ook niet zomaar inslapen, heb met verschillende mensen al gesproken enzo en wil ook met verschillende dierenartsen overleggen.

We willen zo graag een pupje helpen, dat te klein is, geen melk wil drinken en wordt verstoten door de moeder en de andere pups.
Toch blijkt vaak dat zo'n diertje dan niet voor niks verstoten wordt. Wij vinden het moeilijk om dat te laten gebeuren, maar eigenlijk grijpen we in een natuurlijke selectie in, met (soms) alle gevolgen vandien.
Ik vind dit heel moeilijk.

TS, ik wens je heel veel wijsheid.

Dit is mijn grootste fout ooit geweest achteraf gezien.
Heb met de dierenarts overlegt en morgen om 10 uur wordt hij ingeslapen.
Naar overleg met verscillende dierenartsen en gedragtherapeuten is dit het beste omdat kans op uitlopen veelste groot is en alles neigt naar een hersenbeschadeging.


Ik vind het wel heel, heel erg.  

Dank je voor je uitleg. Je hebt dus al een hele weg bewandeld. Hij had dit dus al in het nest...

Poeh, wat moeilijk. Dit lijkt me eerlijk gezegd niet iets voor een forum. De medici en gedragstherapeuten zijn eigenlijk de enige die je zouden kunnen ondersteunen en begeleiden hierin.

Wellicht kunnen we hier nog wel meedenken over een goede GT voor een third opinion. Als je dit wilt is het handig als we weten in welke regio je woont.

Ik begrijp overigens heel goed dat je nu niet voor herplaatsen gaat, zou ik ook niet doen met alle risico's vandien. Maar wie weet via een gedragstherapeutisch centrum?

Ik wens je veel sterkte en wijheid.

Oh ... mijn bericht heeft jouw laatste bericht gekruist.

... ben er even stil van.

voel me echt hellemaal door de grond gezakt op dit moment en ben er echt kapot van maar kan niet afwachten tot het hellemaal mis gaat.
Heb dit ook niet zo even beslist, ben echt ook op adviezen afgegaan en gekeken of er andere optie's zijn.
Maar iedereen adviceerd het zelfde omdat het uit de hand lopen ieder moment kan gebeuren.

Ik begrijp het en benijd ook niet waar jij midden inzit ... verschrikkelijk.

Een tijdbom in huis, zeker met kleine kinderen, is ook veel te risicovol om daar nog langer mee door te modderen.

De twee opties die je hebt is euthanasie en opname in gedragstherapeutich centrum...

Ik wens je liefde en wijsheid.

Wat droevig. Als ik lees wat je schrijft kom ik gewoon op hetzelfde uit als jij.

Herplaatsen is geen optie, tenzij bij iemand zonder kinderen of andere kleine huisdieren en die persoon moet dan weten waar hij aan toe is... Inslapen doe je niet zomaar... Als verschillende GT's denken aan een hersenletsel...

Pfff... 'k Voel met je mee hoor.

Wat Petra ook al zegt : Toch maar zorgen voor zekerheid op medisch vlak voor je euthanasie pleegt... en dus toch die onderzoeken laten gebeuren.... ? Stressvol voor Pino is spijtig... maar misschien is het z'n redding als er iets aan gedaan kan worden. En zoniet heb je kosten gemaakt die geen resultaat op leveren, maar die je wel de pijn van de onzekerheid kunnen besparen en dan toch niet echt voor niets waren.

Ik begrijp heel goed dat je dit plaatste... Het is een moeilijke situatie en dan kun je maar hopen dat iemand dit probleem helemaal herkent en er een oplossing voor heeft. Spijtig genoeg weet ook ik er geen positief antwoord op.

De gedragscentrum wou hem niet uitnodigen om ons te helpen omdat ze er geen nut inzag omdat alle symptomen die hij heeft op hersenschade neigt.
Als hij dit pas later had vertoont en niet al in het nest en een normale geboorte had gehad dan had ze het graag willen proberen maar ze zag er gewoon geen nut in.

Medisch nog hellemaal omkeren had eigelijk geen nut en beveelde de Dierenartsen ook niet aan die ik gesproken heb en de gedragstherepeuten ook niet omdat het probleem het niet zou oplossen en in die tussentijd er altijd gevaar heerst.

Als ik geen kinderen had gehad dan had ik hem binnenste buiten laten keren maar ondertussen heerst er altijd gevaar dat hij de jongste te pakken krijgt hoe voorzichtig je ook bent.
De kleine houd ik ook weg bij hem maar kinderen kunnen soms onverwachte dingen doen ondanks alle voorzichtigheid.

Naar veel overleg en verschillende mensen ook nog eens gesproken te hebben hebben wij besloten dat het beste en het veiligste is voor hem om hem te laten gaan voordat het uit de hand loopt en hij iemand pakt en dat de politie dan erbij komt en hij inbeslag genomen wordt omdat wij egoistisch waren om niet aan de veiligheid te denken.

Morgen om 10 uur wordt hij dan ingeslapen.
De dierenarts adviceerde mijn andere hond er niet bij te hebben als het zover is wat denken jullie?

Heb allemaal extra botten enzo gehaalt en een bottentaart zodat hij extra verwent wordt.
Vanavond gaan we nog naar de bossen voor de laatste keer ondanks het eigelijk niet slim is omdat hij met wandelen ook heel vaak de knop omslaat maar willen we dat toch doen en nog wat extra foto's enzo van hem maken.
De andere hond heeft al in de gaten dat er iets aan de hand is omdat zij en ik 2 handen op 1 buik zijn en ze voelt dat er iets is.
Hij zelf heeft niks in de gaten en doet gewoon zijn ding zoals altijd.

Vanavond en morgen voor we gaan krijgt ie nog een heerlijke kvv maaltijd.
Probeer gewoon er van te genieten tot morgen en hopelijk kan die meegenieten en dat zijn knop op de positieve manier blijft en niet weer omslaat vanavond.

Dank je wel, (kan niet ophouden met huilen en kan het niet van me af zetten.)

We hebben besloten om hem bij de kliniek naar het spreekuur daar in te laten slapen.
Dit omdat hij op eigen terrein fel kan reageren op vreemde en me andere hond ook.
De dierenarts adviceerde om de andere hond ( zijn moeder) niet mee te nemen omdat hij dan stressvoller kan zijn.
Maar ik denk dat ze hem dan inderdaad zal gaan zoeken en misschien wel alles bij elkaar gaat janken ( loeien) dus misschien neem ik haar wel gewoon mee en kunnen we daar als nog kijken wat we het beste kunnen doen.

Heb net een crematorium gebeld van hoe en wat allemaal.
Denk dat we hem ook laten cremeren en dat ie dan een plekkie in huis krijgt.
Ondanks zijn negatieve knop maakt het niks minder dan de rest natuurlijk.
Heb ook besloten dat zijn moeder naar het inslapen we haar er even bij laten en dan mag zij beslissen wat ze ermee doet er even bij blijven of dat ze het genoeg vindt.
Hem mee naar huis nemen doen we niet ivm de jongste.

Jeetje wat moeilijk zeg.
Ik kan ook niet meer dan jullie heel veel sterkte wensen morgen.

Ik hoop dat hij vredig zal inslapen en wens jullie, ondanks dat wat komen gaat, toch nog een paar fijne wandelingen met hem.

Dapper ook dat je dit hier post, lijkt me ook best heel moeilijk.

Moeilijk was het zeker om deze topic te openen.
We gaan gewoon genieten tot het voorbij is zover het lukt.
Probeer me morgen ook sterk te houden op het moment dat en hoop dat hij niet merkt dat dit de laatste x is dat ie gaat slapen.
Ik wil moeder ook de tijd gunnen om afscheid te nemen.
Dank jullie voor de berichten.

Ook ik wil jullie heel veel sterkte toewensen komende tijd. Wat een vreselijke situatie zitten jullie in...Ik denk dat jullie er, hoe erg het ook tegen je hart in gaat, een verstandige beslissing hebben gemaakt. Ik hoop heel erg dat jullie nog een beetje kunnen genieten voor het zover is.
We denken aan jullie

Nogmaals heel veel sterkte.
Geniet nog maar even van hem.

Knuffel.

Heel veel sterkte bij deze moeilijke beslissing.

Moeilijke beslissing maar ik wil je toch aanraden om het niet te doen. Ik laat hem niet zomaar inslapen schrijf je om 12.17 uur en om 13.17 uur zeg je toch inslapen.

Het klinkt alsof je hond erg onzeker is en dit kun je begeleiden. Het kost tijd en moeite om anders naar honden te leren te kijken. Dit soort honden heeft veel rust nodig en dan merk je dat het beter gaat.

Vele gt's denken nog vanuit de dominatie maar ik kijk vanuit een ander perspectief nl. de kalmerende signalen.

Hersenschade is het vermoeden maar er is nog niet echt goed onderzoek verricht.

Wat jammer dat er geen andere oplossing is. Ik begrijp je volkomen en je kan het risico niet nemen met je kinderen maar ook andere mensen blijven risico lopen, maar neemt niet weg dat ik het verschrikkelijk vind dat een jonge hond zo vroeg aan zijn einde gaat komen.Wens je heel veel kracht en steun en zal morgen in gedachten bij jullie zijn.

Hoop dat waar hij ook naar toe zal afreizen, hij de rust in zich terug zal vinden.

Dit gaat niet over 1 nacht waarop we even beslissen om hem te laten gaan.
We haden zoiets we laten hem niet zomaar inslapen omdat hij ook nog jong is.
Heb vanmiddag nog een keer met gedragstherapeuten ook onafhankelijke gesproken en hebben we het besloten om hem toch te laten gaan.
Dat het een hersenstoorenis is voor 99% zeker.
GT en DA bevestigen het allemaal.
Om verder nog aan hem te gaan touwtrekken zien we alle niet zitten en de DA adviceerd het ook niet te doen.
Ik laat niet zomaar een dier inslapen en vooral een gezonddier niet maar ze zeggen allemaal dit kan je er niet uit trainen dit wordt alleen maar erger en beter nu dan als het hellemaal mis is gegaan.
Je kan ook aan hem zien dat er iets mis is met hem (Oogstand, houding, gedrag etc..)(beetje mongolisch om het zo te zeggen)
Onzeker is hij totaal niet.

Ik snap dat je zegt onzeker is hij niet.

Maar een hond kan murf gemaakt worden door de mens. Teveel willen, teveel corrigeren etc.etc.

Maar laat maar, je hebt je keuze gemaakt

Ik vind het wel heel, heel erg.   quote
______________________________________________________
Ik wil nog even zeggen dat ik bovenstaande zin niet negatief naar jou bedoelde, zeker niet.
Al jankend dacht ik na over hoe je dàn om moet gaan met pupjes die het eigenlijk niet zouden redden, want ik zou het heel moeilijk/erg vinden om te moeten beslissen over het leven van zo'n pup. 

Ik kan me dus voorstellen dat het voor jou en ook voor jouw hond moeilijk is.