Tweifels

Rust zacht en je bent nu vrij en over-al.

Nogmaals sterkte met alles wat dit voor jullie betekent en jullie proces.

Waarom moet de hond dan de dupe zijn? Met deze laatste zin geef je aan dat een gezonde hond hoogstwaarschijnlijk is ingeslapen   Juist waar ik voor strijd is dat WIJ,als mens, de situatie slecht inschatten, te snel handelen en teveel onze eigen dingen gaan doen.
Dit gaat echt veel te ver.

Eerst liggen morrelen dat je over de telefoon geen duidelijk beeld kunt krijgen, om vervolgens via internet TS van god weet wat voor nalatigheid te betichten. Was jij erbij? Weet jij welke GT's er zijn geweest, hoe grondig de DA is geweest...wie die tweede GT was. Weet jij allemaal niet, nog minder wat er precies besproken en geobserveerd is. Mag jij lekker naar de hond staan gapen, word de situatie niet veiliger op, of beter voor de hond trouwens. 

Ga je eens diep schamen zou ik  zeggen.

Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen, ook voor je gezinnetje, het zal moeilijk zijn voor jullie allemaal.

Kai, ik schaam me niet hoor. Jij weet helemaal niet hoe ik hier werk. Kalmerende signalen is meer dan gapen alleen.

Ts wil een mening en haar verhaal vertellen maar ik kan je vertellen dat er meer is dan gediplomeerde gt's en dierenartsen.

Veelvuldig worden er inschattingsfouten gemaakt en dat ts hier eerst meld inslapen nee dat nooit en geen uur later wel inslapen nou sorry hoor, dan gaan mijn haren overeind. Een hond kan niet praten alleen maar reageren en handelen en wij schatten heel vaak de dingen verkeerd in.

Ze is niet volledig geweest schrijft ze zelf. Nou had dat maar gedaan dan had ik er misschien anders in gestaan. Het hele verhaal moet je vertellen en anders is het beter om geen forum te bezoeken.

Er is geen gedegen onderzoek geweest of er daadwerkelijk een tumor was. Het LEEK alsof en de SYMPTONEN waren er. Als nu via een scan gebleken was, dat er een tumor is dan hoor je mij niet meer.

Laatst heeft 1 van mijn honden een aanval gehad vanuit de hersenen en ze was niet aggresief tegen over mij of tegen over 1 van onze honden. Ze ocht juist steun bij mij.

Ik heb hier geen woorden voor echt niet........".........

Ik ben zo kwaad dat je deze kans heb laten gaan..rust zacht lieve Pino

TS heeft hier een zeer moeilijke beslissing moeten nemen,
ik ben er van overtuigd dat dit haar heel veel pijn doet,
ik ben overtuigd dat ze er zeer lang over nagedacht heeft en inderdaad veel getwijfeld heeft.

Of het de juist beslissing is of niet, kan niemand weten,
niemand weet hoe hij/zij zou beslissen in dit geval.

Ik vind het dan ook zeer spijtig dat er nagetrapt moet worden en TS nog dieper in de put wordt geduwd omdat ze volgens sommigen de verkeerde beslissing zou genomen hebben.

Wat is het toch gemakkelijk om te oordelen en veroordelen vanachter een computer.

Ik ben blij voor de hond dat hij nu rust heeft. Geen twijfels meer, geen onrust, geen angst.

Het verhaal neigt inderdaad naar iets van lichamelijke schade (hersenschade) als je leest dat de moeder en de nestgenootjes weinig met de hond op hadden, dat hij apart gelegd werd. Bij het opgroeien ook problemen had, het staren en uitvallen naar stoeptegels of andere hele normale voorwerpen die er altijd al zijn geweest is ook geen goed teken. Als ik dat als GT hoor, gaan bij mij ook alarmbellen rinkelen en sta ik erop om eerst een volledig medisch onderzoek te laten doen. Ook het plots keren tegen het eigen gezin, uitvallen zonder (zichtbare) waarschuwing of aanleiding, het vele staren, geen goede tekenen.
Maar of het een medisch of een gedragsprobleem is, dat kun je pas beoordelen als je beide hebt onderzocht.

Toch vind ik je beslissing moedig. Ik weet persoonlijk hoe zwaar het is om te leven met een hond die ieder moment om kan slaan, het gevaar voor je omgeving. Mijn eerste hond was een hond die tot vier maanden in een schuur had gezeten, geen daglicht, weinig eten. Zo'n hond moet je nooit nemen.. maar laat hem maar eens zitten als je hem daar tegen komt..
Hij zou mij nooit iets gedaan hebben, maar verder was iedereen een potentieel doelwit. Medisch onderzocht, vier weken intern geweest bij Martin Gaus, zeker 6 andere trainers/gedragstherapeuten gehad. Ik was 19/20/21 en al mijn geld ging eraan op. Dus ruzie met vriendlief met wie ik samenwoonde.. want het was op een houtje bijten en alles week voor de hond. Geen mensen over de vloer, geen nichtjes of neefjes die kunnen komen logeren, Oud en Nieuw kun je nergens vieren, hond kan je niet alleen laten en meenemen is helemaal geen optie, niet met vakantie kunnen. Ik had het er allemaal voor over hoor, die hond was mijn alles. Tot ik hem op een dag voor de deur uit de auto wil laten om direct naar binnen te gaan (wandelen deden we heel vroeg 's ochtends en 's avonds zodat je zo weinig mogelijk mensen tegen komt) waar hij altijd wacht tot ik zeg 'kom maar' (als ik de riem vast heb) sprong hij al en rende 100 meter weg naar mensen die van ons af liepen, draaide er om heen en beet de jongen van voren in zijn bovenbeen. Liep daarna rustig terug naar mij om naar binnen te gaan. De jongen was vol in zijn been gebeten, kon wel weer na behandeling in het ziekenhuis naar huis, maar heeft daarna nog weken in het ziekenhuis gelegen door bloedvergiftiging. Onze hond heb ik in laten slapen. De moeilijkste beslissing ooit.
Na jaren ben ik er nu van overtuigd dat ik hem een dienst bewezen heb, hij vond dit leven vreselijk, hij was altijd bang als ik niet direct naast hem stond. Hij leefde voor mij en ik voor hem. Maar dat is niet gezond.. Gekke is dat hij altijd vreselijk was bij de dierenarts, maar deze keer niet. Hij bleef heel kalm, kon zo zijn prikjes krijgen, hij had er zelf vrede mee, zo leek het. Of zo wil ik het graag zien, dat kan ook.

Heel veel sterkte de komende tijd, je gaat het nog zwaar krijgen.
Maar alleen jij kan deze situatie zo inschatten, niemand laat voor de lol zijn hond gaan waar hij al zoveel mee heeft meegemaakt.
Ik wens je alle sterkte. Dikke knuffel.

Helemaal met je eens Xtine, het is al moeilijk genoeg voor deze mensen. Je kan niet alles uit het verhaal opmaken, maar wel dat ze ontzettend hun best hebben gedaan, het is natuurlijk lastig om op een forum alles te vertellen wat je in de afgelopen 2 jaar hebt meegemaakt, zo kan het lijken of ze er te weinig aan heeft gedaan, maar mijn gevoel zegt van niet. Dus natrappen in deze moeilijke tijd vind ik dan ook 'not done'.

Ik weet niet zozeer of ik me aangesproken moet/mag voelen. Ik voel wel de behoefte om even in te haken op de opmerking of TS er wel of niet alles aan gedaan heeft.

In mijn schrijven verwijt ik TS niet dat ze er niet alles aan gedaan heeft. Daar kan ik niet over oordelen. Wel kreeg ik door het schrijven de indruk dat de GT's en DA er niet alles uit gehaald hebben. Kortom, ik twijfel echt aan gedegen onderzoek en begeleiding. Maar dit kan ook zeker geleid worden doordat ik niet alle ins en outs van de weg die bewandeld is ken.

Ik weet zelf hoe het is als je als 'leek' te maken krijgt met een dier waar 'iets' mis mee is. Ook ik heb me met mijn vragen gericht tot 'deskundigen' en ben aangelopen tegen de beperkingen, maar zeker ook onzorgvuldigheid en onkundigheid soms. Juist als je zelf vastloopt hoop je op ondersteuning en antwoorden waar je echt verder mee komt. Het is voor mij heel onbevredigend om hier dan niet verder in te komen. Vreselijk moeilijk is dat.

Bij mij gaan echter wel alarmbellen rinkelen als ik lees dat iemand op basis van een kort oordeel van onafhankelijk GT de weegschaal laat doorslaan, zoals in dit topic gebeurt is na openingsbericht en live gevolgd kon worden door ons. Deze onafhankelijke GT kan nooit zijn oordeel vellen door een kort gesprekje zonder gedegen onderzoek. Het feit dat TS wel waarde hecht aan dit oordeel zegt mij ook iets over de manier van hulp zoeken/vragen. Nee, dat is geen trap na, dat is wat gebeurt als je op een openbaar forum je verhaal neerlegt en bevestiging of ontkrachting zoekt voor datgene waar je mee zit.

Het begin topic leek of TS op zoek was naar een escape voor deze verschrikkelijke beslissing en vrij snel draaide dat om in bevestiging voor de reeds gemaakte keuze. Ondank advies en aanbiedingen. De keuze was dus al vooraf gemaakt en ik had dat niet op tijd door. Ik heb begrip voor de twijfels, een verantwoording om hierin te moeten kiezen is 'killing'

Ik vel geen oordeel goed of fout, zelfs al zou ik in de hele situatie kunnen kijken is dat nog steeds niet aan mij. Maar het doet wel wat met me ...

OMGANG OP HET FORUM

HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.

In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.

Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.

Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.

Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!

Voel Me ook aangesproken en terug lezen ook terecht ...

Maar sta er nog wel achter wens de topic begir sterkte met haar verlies

Pino,

Hoe moeilijk het besluit ook is, ik vind dat je heel sterk bent en ook het juiste besluit hebt genomen!

Je hebt je best gedaan, je hondje is ziek en een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving.

Sterkte!

Esther, ik ben geen hond maar een mens met hetsenschade. Maar dat is medisch niet aan te tonen. Je kunt zoveel scans maken, die zijn normaal. Dus denk ff na wat je allemaal zegt, niet alles is aan te tonen. Sommige dingen zijn echter redelijkerwijs wel aan te nemen.

Je vraagt naar onze mening, maar niet te hard, ik zal het proberen :

mijn mening is dat ik het heel erg vind dat er geen uitgebreider medisch onderzoek gedaan is omdat hij dun en zwak was, maar nu is hij er helemaal niet meer, dus ik snap niet waarom een dierenarts een hond inslaapt waarbij hij niet eens alles onderzocht heeft,  of er uberhaupt wel iets mis is in zijn hoofd of omdat zijn gedrag misschien vanuit zijn omgeving veroorzaakt wordt.

En ik vind het heel jammer dat je Esthers aanbod niet aangenomen hebt, een andere manier van denken en omgaan met de hond had misschien wel degelijk ikunnen helpen.

We zullen het nu nooit weten, ik hoop dat de hond (lees ik erover heen of heb je nergens zijn naam genoemd? Heet hij Pino of is dat je andere hond?) nu zijn rust heeft en ergens op een fijn plekje is waar hij gelukkig is.

Je hebt zelf het gevoel alles gedaan te hebben en het beste voor de hond gekozen te hebben begrijp ik, daarom wens ik je veel sterkte met het verwerken van het verlies.

Pino,
Ik wil je heel veel sterkte wensen! Mijn mening is dat je niet over één nacht ijs bent gegaan en dat de dierenartsen en GT´s ook in het welzijn van de hond en jou en je familie hebben nagedacht. De symptomen en het gedrag doen bij mij alarmbellen rinkelen. Dit 'ragesyndroom' kan bij de Cocker Spaniel, Bullterriër en Golden Retriever soms voorkomen. Als alle symptomen zo duidelijk zijn kan ik mij het advies om je hond in te laten slapen heel goed voorstellen. Hoe moeilijk het ook is.
Nogmaals heel veel sterkte!

Sterkte heb respect voor je beslissing

Dank jullie voor de fijne reactie's

Meis heel veel sterkte. Ik zou ook niet weten wat ik zou doen.

goh, kan aan het late tijdstip liggen.. maar ik vind sommige oordelen hier wel erg hard...

Als ik het goed heb gelezen was dit hondje al vanaf het begin het zorgen-pupje van het nest, waar zowel de moeder als de nestgenootjes weinig van wilden weten... als dit juist is vind ik het al heel erg goed dat dit pupje bij de fokker is gebleven....

ten tweede geeft de TS aan dat ze met meerdere GT's aan de slag is geweest, en dat zowel de GT's als de DA hebben gezegd dat er toch echt sprake moet zijn van hersenletsel....

Wie zijn wij om vanaf een beeldscherm, zonder dat we de hond ooit zelf hebben meegemaakt, meerdere GT's en een DA stellig ongelijk te geven? En idd.. niet alle hersenletsel is af te lezen door middel van een MRI...

Ik ben heus de eerste die bij gedragsproblemen aangeeft om eerst een DA te raadplegen om te kijken of er een lichaamlijk probleem is, en zo niet, om dan aan het werk te gaan met een GT... liefst met ook een 2nd opinion... maar als ik het goed lees heeft de TS dit allemaal gedaan.. een is steeds dezelfde diagnose teruggekomen....

Ik kan dan ook niet anders dan de TS heel veel sterkte te wensen met haar verlies en verdriet...

Wat jammer dat dit is gebeurt, voor de hond en voor de TS. Ik weet dat de meeste niet fan zijn van CM maar die is juist heel erg in het opvangen en mensen begeleiden met dit soort problemen.

Jammer dat hij niet in nederland woont...

Ik wens jullie verl sterkte met dit o zo moeilijk besluit...

Pino .. ik vind het een moedige en in mijn ogen ook wel verstandige beslissing ... ik krijgen tranen in mijn ogen maar begrijp je heel goed, en zeker als je zegt al het mogelijke al gedaan te hebben om het te verhelpen .. jammer dat de onderzoeken niet gelukt zijn waardoor je nooit echt die zekerheid gaat hebben !

het zal moeilijk en zwaar geweest zijn en ik hoop dat zijn urne een mooie plaats krijgt, ben ik zeker van ! veel sterkte ! je hebt je best gedaan !