roepen op de roedel?

Sorry als het alsnog dubbel verschijnt (ging iets mis toen ik dit postte bij de club en het ook op het forum wou)
Sinds twee weken hebben we er een malamutje bij, en het gaat geweldig tussen m'n doggies!
Omdat het kleintje (Nukka) uiteraard nog niet de wandelingen kan maken die Nanu (de volwassen hond) doet, maak ik apart uitstapjes met haar.
Als ik de deur uitga met Nukka, en Nanu blijft thuis (hetzij alleen,hetzij bij m'n man die dan ook thuis is) dan gaat Nanu in de gang liggen aan de voordeur en gaat ze huilen. Stel je hierbij geen het tafereel van verlatingsangst voor! Ze gaat rustig liggen, legt langzaam haar hoofd in de nek, tuit haar lippen in een ronde 'o'vorm en dan komt er van diep uit haar lijf een langzame, klaaglijke "Woeeeeeeehoeeeeeeehoeeeew". Dan wacht ze een tijdje, en doet ze het opnieuw. Het klinkt heel emotioneel en krachtig. Een echte oerklank.
Het lijkt of ze de puppy roept.
Maar is dit zo? Of interpreteer ik dit fout? Wat denken jullie?

Dit denk ik wel inderdaad. Ze heeft een soort moederpositie nu. Is ze, wanneer ze samen, ook vaak bezig met het 'moederen' en helpt ze met het opvoeden?

Ze is opeens haar pup kwijt hihi

Ja ze roept de roedel bij elkaar,ze wil graag alles bij elkaar houden.

kan natuurlijk ook jaloezie zijn. jij gaat opeens met de kleine erop uit terwijl zij alleen binnen moet blijven.

Het is hartstikke logisch dat je de deur uitgaat om met de pup te oefenen.

Maar voor Nanu is het toch een opbreking,zij hoort er ook bij en roept jullie beide denk ik terug,luisterd of zij antwoord krijgt en huilt nog eens.

Ik denk ook indd dat ze haar "kleintje" roept, want die gaat opeens weg...

Misschien is het niet zozeer om de roedel bij elkaar te roepen, maar een manier om te laten weten/horen dat ze nog steeds onderdeel van de roedel is.
(ik weet niet zo goed hoe ik moet omschrijven wat ik eigenlijk bedoel).

Ik sluit me aan bij Soraya.

Ik nam trouwens beide honden mee toen ik mijn eerste twee Malamutes had en stopte de kleien in een rugzak op mijn buik, op een broodplankje, als ze moe werd.

Het is natuurlijk ook goed om ze individueel te leren bv op jouw gericht te zijn, maar ik merkte dat juist de tweede zo makkelijk opvoeden was omdat ze veel over nam van de eerste.

Een rugzakje... hmmmm. Es uitproberen.
Toch wil ik ook apart dingen blijven doen met de honden, zowel met Nanu als met Nukka. 
Ik zie wel dat Nanu een deel vd opvoeding op zich neemt. Ze 'creeert' echt situaties voor het kleintje, om haar dan duidelijk te maken wat wel en niet kan. Nanu is een hond die heel erg staat op respect, en dat merk je nu ook in haar houding naar de pup toe. Heerlijk is het om die twee bezig te zien! Hoe Nanu in een spel (al dan niet met een echt speelgoedje erbij) Nukka wijst op beleefdheid, maar het toch leuk en vrolijk houdt. Ongelofelijk.
Maar ik wil wel bepaalde dingen met Nukka apart trainen. Tenslotte is het een pup die in een mensenwereld terecht komt, en die 'mensendingen' wil ik haar zelf graag leren

Als ik het zo lees......vind ik het eigenlijk bijna lief klinken.
Een beetje het och gossie effect zeg maar

Naar mijn mening blijven het roedeldieren die moeilijk kunnen begrijpen dat ze niet alles samen doen. Hier precies hetzelfde, samen dingen doen blijft toch het leukst.....

Wat jij met Nanu en Nukka beschrijft klinkt precies als Chenak en Janouk, alleen waren dat mannen, dus Chenak vaderde . Wij namen ze idd meestal samen mee. Alleen in het begin ging mijn partner met Chenak steppen en ik met Janouk wandelen en dan ging juist de kleine op zijn kont zitten en huilen op zoek naar de rest van de roedel

Leuk hoor, zo'n moedertje en heel nuttig, Janouk had dat talent / die eigenschap niet, ik merkte echt een groot verschil. Hij hielp helemaal niet om de puppen mee op te voeden, hij wist zich er eigenlijk niet helemaal raad mee..

Mireille

Een hond wil graag alles bij elkaar houden dit is inderdaad het echte roedel gedrag...Jou Nanu is waarschijnlijk de leider in jouw roedeltje en geeft heel duidelijke signalen af door deze geluiden te maken..

Kijk dit artikel eens door op onze site dan zul je meer begrijpen van de hondentaal..

http://zaros.jouwweb.nl/hondentaal

Baylee heeft het ook wel een beetje . Maar die is zelf nog pup maar ik heb wel idee dat ze helpt opvoeden , Baylee is ontzettend zachtaardig van karakter. Ik heb een paar keer gezien dat als Goku begon te kluiven aan een meubel Baylee toch echt heel bewust naar hem toeliep zijn nek vel vast beet en goku er af trok en vervolgens liet ze m weer los en ging of in een speelbuiging staan of ze liep gewoon weer weg. Beetje in de zin van dat mag ik niet dus jij ook niet . Maar als die twee gescheiden zijn gaan ze elkaar ook roepen met name Goku die Baylee terug roept.

Alhoewel ze m niet alleen bij z'n nekvel pakt achterpoot( en dan trekt ze m naar achteren) is ook een makkelijk plekje maar ik vind dat persoonlijk niet zo een puik idee van Baylee.