de konijntjes achterna...

Hallo iedereen!

We hebben onze Pipa inmiddels een 7-tal weken geleden uit het asiel gehaald en het gaat ontzettend goed met haar! We hebben al allerlei kleine probleempjes overwonnen. Maar nu het zo goed gaat en we haar ook zo vaak mogelijk los willen laten tijdens onze dagelijkse boswandelingen, stuiten we op een nieuw probleem...
Pipa durft wel eens weg te rennen als ze iets gezien of geroken heeft (een konijn, een kat,...). We laten haar los, maar ze is dan niet helemaal te vertrouwen. Ze schiet er opeens vandoor en als je haar niet achterna gaat, ben je haar gegarandeerd kwijt. Zo heeft mijn vriend haar eens twintig minuten lopen zoeken. Frustrerend hoor! En zo is ze er nog enkele keren vandoor gegaan, maar hebben we haar op één of andere manier toch terug tot bij ons gekregen. Echt jammer, want als er geen afleiding is doet ze het ontzettend goed! Ze blijft bij ons in de buurt, volgt ons overal en komt bij ons als we haar roepen. Maar door het weglopen heb ik wel eens dat ik haar aangelijnd hou uit angst haar kwijt te spelen. Jammer, want het is zowel voor haar als voor ons zoveel leuker als ze los kan. Ik weet niet of dat dat er nog uit gaat. Zo ja, wat kunnen we hieraan doen? En zo nee, moeten we haar dan telkens aangelijnd houden of toch het risico nemen en er van uit gaan dat ze elke keer wel terug komt? Hebben jullie hierover misschien nog enig advies?

Groetjes,
Conny

Luna doet dat ook, maar wij hebben geleerd er zeker niet achteraan te gaan want dan word dat alleen maar erger. Wij laten haar doen en wachten op de plaats waar ze vertrokken is en ze komt automatisch terug nadat ze zich heeft uitgeleefd en snapt dat dat konijn toch net dat ietsje sneller is Bij ons is het bos wel veilig (volledig afgezet, ze kan dus niet weg) en ze kent het ook op haar "pootje" dus vind ze ons altijd terug.
Misschien best eens raad vragen aan een hondentrainer. Het enige wat ik je kan aanraden is er niet achterna lopen en niet beginnen schreeuwen dat ze moet komen want in hun eerste opwinding luisteren ze toch niet.

Groetjes Melody, Luna en Rocky

Hoi Conny,

Er zit toch labrador in bij Pipa? Dat zijn werkhonden, die moet je tijdens de wandeling een beetje bezighouden, anders verzinnenn ze zo zelf hun eigen activiteiten. Zo hou ik mijn dobers bezig met een bal, met als hoogtepunt de hondenvijver.

Ik denk dat je het in die richting moet zoeken, maar Ilja en de andere kunnen je vast wel wat meer tips geven, zeker Ilja heeft wat meer ervaring met trainen.

Groetjes,

Linda.

Hoi,

Natuurlijk "jaagt" mijn Sterre ook...
ALS ze de lengte krijgt...

Ik heb het namelijk omgedraaid...!!

Sterre is dol op haar balletje. Ik heb een bepaald fluitje aan dit balletje verbonden, wat ik alleen laat horen als de bal er aan komt...
.
Zodra ik dit geluidje dus maak, komt Sterre als een speer terug, omdat zij haar balletje dan mag vangen...
YES... !!

Jagen is n.l zelfbelonend gedrag. Daarom is het zo moeilijk af te leren...

Nu ik Sterre een balletje aanbied - om ná te jagen én te vangen - verkiest Sterre het balletje boven een renpartij achter wild aan.

Ik heb hier geen afgesloten parken of bossen. Sterre en ik moeten dwars door het terrein wat het wild toebehoord.

Met Jip, mijn overleden reu heb ik reddingswerk gedaan. We trainden dan ook vaak op de Veluwe. Hij liep dan ook regelmatig langs wild, maar zijn balletje was dan altijd nog belangrijker!!


Sommige mensen keuren het af omdat het óók jagen is. Ja, dat is zo...
Maar dan wel onder "mijn" controle..

Het werkt perfect!

Dus als het jullie wat lijkt is er werk voor jullie aan de winkel, dames....

Het mag natuurlijk ook een touwflos zijn of iets waar de hond ook gek van is...

Vragen altijd welkom..

Succes en lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Is een goed idee met dat fluitje, maar Luna heeft niets waar ze echt gek op is (speelt ook nooit met speeltjes) zou het ook lukken met een kauwstaaf? Die krijgt ze wel bijna iedere dag zonder dat ze er iets moet voor doen. En ik vind het dan ook zo jammer haar terug te roepen als ze zich zo amuseerd. Bij ons is dat bos een waar hondenparadijs, alle honden lopen los en kennen elkaar (gebeurt vaak dat je omver wordt gelopen door 2 spelende honden die achter een hoek vandaan komen)Het is echt leuk om ze allemaal zo gelukkig te zien!

Hoi,

Als je hond niet op de weg kan geraken kan je haar laten gaan...
Ze kan dan niet verongelukken door onder een auto te lopen??? Of dat iemand zich om een boom rijdt om jouw hond te ontwijken??

Het is ook een stuk appél hé...
Alleen de ranghogere jaagt!

Ik geef - door Sterre het balletje te laten najagen - haar opdracht om met mij mee te jagen... Zoals het in een roedel wolven ook zou gebeuren...

Je kunt Luna ook leren dat ze een "stoffelijke" beloning krijgt bij dit fluitje...
Een beetje extra honger in je hondje en wat overheerlijke beloningen in je zak en de kans is groot dat Luna er voor komt....
Maak het dan wel even "spannend" door het even - laag - over de grond, weg te gooien, zodra ze in de buurt is...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Nee ze kan de weg niet op het hele bos is afgezet met 2 meter hoge hekkens en auto's zijn ten strengste verboden en komen er niet in!
Dus haar het fluitje leren ascocieren met lekkers, dat moet lukken! Bedankt voor de tip Ilja!

Dat kunnen we inderdaad wel proberen met een balletje ofzo. Ik moet alleen even kijken wat ik zal gooien, want ook Pipa heeft niet echt een favoriet. Ik probeer het maar gewoon met een balletje denk ik...
We hadden al eerder geprobeerd om haar telkens 'hier' te laten komen en haar een lekker vleesje te geven, Dat werkte super, want ze week niet meer van onze zij! Ze moest zo maar eens een kans mislopen op dat lekkers! Zoals gezegd: het werkte dus ontzettend goed. Tot ze dan toch een konijntje zag huppelen en dat lekkers toch veel minder interessant bleek...

Bij ons is het bos niet afgesloten. Er lopen fietspaden door en aan de rand gaat het bos over in openbare weg. Kan dus best gevaarlijk zijn als er toevallig een auto voorbij komt.

Dus toch maar het balletje dan

Ilja, hoe introduceer ik dit dan bij Pipa. Ga ik straks gewoon aan de gang door eerst te fluiten als ze bij me is en dan de bal te gooien. En vervolgens te fluiten als ze weg is ofzo?

Ik bedenk trouwens het volgende... Het is vaak zo bij Pipa dat we iets gooien om te apporteren en dat ze het op een gegeven moment halverwege laat liggen en begint te snuffelen. Dit kan bij de tiende keer gooien zijn, maar soms ook al bij de eerste keer. Hoe reageren we hier dan op? Ze moet namelijk wel enthousiast op het fluitje/balletje reageren natuurlijk.


Groetjes,
Conny

Hoi conny
Taat is hier ook goed in in jagen .Alleen jammer genoeg intreseerd taat zich niet voor speeltjes .Maar ik zie wel heel goed aan haar wanneer ze aanstalte maakt om te gaan Kop om hoog neusvleugels heen en weer en staart recht achter uit Dan roep ik er bij me en beloon haar met iets lekkers wat ik op dat moment bij me hebt En doe er dan even aan de lijn want net zo als jij ben ik bang om haar kwijt te raken en de bossen in het gooi zijn zo groot en er tussen door ook heel veel verkeer moet er niet aan denken dat ze dood gereden wordt Ik hoop dat het bij jou lukt met een balletje want dat zou een uitkomst zijn
groetjes joke en taat

Hoi,

Je kunt P gek maken op een balletje, door dit specifieke balletje alléén de eerste dagen te laten zien en er gek mee te doen; Gooi het in de lucht, maak er een spannend geluid bij en het specifieke geluidje, stuiter het een keer op de grond...
Maar Pipa mag het niet hebben alleen naar kijken!!Ze moet er opgewonden van raken...!!
Daarna stop je het weer weg!!
In de la, op de kapstok, in de keukenkast...

Als P er gek van is, ga je er mee apporteren in de tuin.
Na, ongeveer een week, P er gek mee te maken...

Ze moet het direct weer terug komen brengen.
Houdt het bijzonder, door er maar één keer mee te gooien...!!!!!

Jij begint én eindigt het spel.!!!

Zorg dat je het balletje "altijd" bij je hebt tijdens het wandelen..

Tijdens de wandeling als er niets aan de hand is. Roep je P d'r naam....
Ze komt op je afgelopen en dan gooi je het balletje weg in de richting die P loopt, met het spannende geluidje/fluitje erbij....

Komt ze naar je toe gelopen dan gooi je het balletje dus achter je neer.... Gooi het laag over de grond weg en maak het geluidje er weer bij...

Altijd in dit geval maar één keer gooien! Je mag wel twee of drie keer gooien tijdens een wandeling maar nooit achter elkaar...!!

Zodra je nu gaat zien dat P iets "denkt" te zien of te ruiken, ga je de proef op de som nemen. Roep haar, wacht tot ze contact maakt met je, maak je fluitje en gooi je bal "spannend" mét geluid weg...

Pipa moet het weer komen inleveren...
Desnoods met behulp van een beloninkje...

Hoop dat ik het goed heb uitgelegd...

Nog even voor het gewone spelen met P.
Je kan beter nooit zolang blijven gooien met een hond tot hij/zij zegt; doei, geen puf meer, ga zelf maar halen...
Onthoud "jij" begint én eindigt - het ten alle tijden - het spel!!

Lieve groet, Ilja
High-five van "Sterre"

Hele duidelijke uitleg vind ik Ilja!

Enige wat ik er aan toe kan voegen: bij apporteren: als je het voorwerp zelf vast hebt en je wilt haar 'opfokken' (drift opbouwen) beweeg het speeltje dan altijd van haar af. Waar je ze ook goed gek mee krijg is met het speeltje soort van meppen op tegen haar poten en flanken. Is heel grappig als je honden ziet spelen: bijten vaak in die poten en daar krijgen ze de ander helemaal frustie mee

Ilja,


Dat zelf stoppen met het spel blijft moeilijk. Soms is het zo dat ze zelf komt vragen om te spelen door haar speeltje naar me toe te brengen. Ik reageer er dan niet op en van zodra ze het opgeeft en iets anders gaat doen, neem ik zelf een speeltje en nodig haar uit. Je zou dus zeggen dat ze wel zin heeft om te spelen. Maar als ik dan één keer gooi, gaat ze het enthousiast halen en laat het onderweg (als ze bijna bij me is) weer vallen, begint te snuffelen of staat me aan te gapen. Ik zeg dan een paar keer 'nee, hier' en wijs naar mijn voeten. Maar ze vertikt het te brengen. Ik neem dan zelf het speelgoedje van de grond, neem het mee en ga iets anders doen... Maar dat is vast niet 'het spel beëindigen' of wel? Hoe speel ik dat klaar?

Je zegt ook: "Roep haar, wacht tot ze contact maakt met je, pak je fluitje en gooi je bal spannend mét geluid weg...". Alleen dat stukje 'wacht tot ze contact met je maakt' is lastig denk ik. Als ze iets hoort, ruikt of ziet wat ze écht interessant vindt heeft ze namelijk geen enkele aandacht voor ons. Dus ook niet als we haar naam roepen...

Verder vind ik het zeker de moeite waard om te proberen. Het kan misschien wel werken. Ik ga morgen alvast aan de gang!


Groetjes,
Conny

Ow, nog even een vraagje...
Dus stel dat Pipa een konijn gezien heeft en ik heb het in de gaten, dan roep ik haar naam en van zodra ze naar me kijkt, gooi ik het balletje weg gepaard met het fluitgeluidje? Dus het is niet zo als ze gaat rennen dat ik dan fluit om haar bij me te roepen omdat ze weet dat het balletje eraan komt?

Ja daar komt het wel op neer. Dit kan ook heel goed met de clicker aangeleerd worden.
Het moet gaan betekenen: konijn zien = leuk doen met de baas. Dus iets krijgen/doen wat nooggggg leuker is dan een konijn najagen.
Dat vergt enige training..
Maar is zeker te doen!!

Je wilt het succes van achter een konijn aanzitten en die ook daadwerkelijk wegjagen zoveel mogelijk voorkomen, daarom kan je het beste oefenen met een lange (10 meter) lijn.

Sorry Margje, ik begrijp het effe niet. Bedoel je dat het erop neer komt dat ik eerst fluit als ze wegloopt en dat ze daarop reageert door naar me toe te komen om te spelen?

Op momenten dat ik geen tijd heb om op mevrouw te wachten als ze zin heeft om weg te lopen, loop ik ook met een hele lange lijn (zal wel in de buurt van 10 meter komen denk ik). Het is alleen zo lastig om die te hanteren! En zelfs aan zo'n lijn loopt Pipa te trekken!

Hoi,

Ja, je zou het kunnen trainen - in eerste instantie - met een lange lijn...

Maaaaaarrrr... dan moet je goed opletten dat de hond niet een knal in de nek krijgt, omdat hij/zij het einde van de lange lijn bereikt heeft als zij achter de bal aanrent, want dan is het gauw over met het spannende "balletje"....

Dus laat desnoods de lijn dán los, als ze daadwerkelijk achter de bal aanholt..

Ja, met de clicker kan het ook, heel goed zelfs....



Maar ik ben buiten sneller met m'n fluitje of een geluidje.
Je moet dan al steeds met de clicker in de hand lopen tijdens de wandeling. Dat is in de praktijk niet handig...]

En.... dan moet je op het juiste moment clicken, en dát vergt enige training...

Je gaat "eerst" het fluitgeluidje aanwennen in combinatie met de bal gooien.
Dus je denkt nu ga ik het balletje gooien; eerst je specifieke fluitje laten horen. Zodat Pipa weet; Oh, de bal, snel richt baasje... !!!

Dan wacht je tot P. je genaderd is, tot op een meter of vijf, dan gooi je het balletje in het verlengde van Pipa. Zodat ze in één ruk door kan rennen....

Als je de bal gooit, maak je er een spannend geluidje bij...


Train dit "conditioneren" eerst zonder prikkels van konijntjes o.i.d....
Dus een soort "droog"oefenen eigenlijk..

Pas als P. door heeft, hoe de truc werkt en ze uit haar dak naar je toe rent, om de bal te "vangen" dan ga je het pas toepassen in de praktijk....

Succes, lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Conny,

Ik zie dat ik je vraag, een stukje terug, nog niet beantwoord heb.

Maak je klein als P terug komt lopen met het speeltje. En kijk naar NIET aan.
Kijk naar je voeten of naar de grond. En blijf vriendelijk vragen of ze bij je komt.
Zeg geen NEE, dat is negatief.. Iedere cm. dat ze dichterbij komt is super braaf....

Je kunt haar ook aan de lijn doen als je speelt met haar. Lijn gewoon los achter haar aan laten slepen.
Komt ze in de buurt met haar speeltje, dan reik je naar het EIND van haar lijn, het handvat dus.

Niet naar P. kijken niet richting apportje gaan met je handen, dan laat ze het weer los...
Ze moet het juist leren dragen...

En ga met P lopen aan de lijn door de tuin. Zeg dat ze vreselijk knap is, een super braaf meisje is, terwijl ze het speeltje vast houd in haar waffeltje.

Niet afpakken!!
Ze laat het vanzelf wel een keer los, dan pak je het snel weg.

Einde spel.

Pipa los maken...

's Middags weer proberen, of de volgende dag...

Het komt vanzelf, stapje voor stapje, wel goed...
Kijk wat je allemaal al met P kunt. Heb vertrouwen én geduld...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Inderdaad zoals Ilja uitlegd, je gaat eerst het geluidje koppelen aan het balletje. Je laat steeds het geluidje horen als je leuk met de bal gaat spelen.
Je merkt dat ze die koppeling gemaakt heeft zodra je eerst het geluidje laat horen en dan haar ziet reageren van heeee! waar is die bal!! speeeeellluuuhhh!
Dan heb je het goed 'ingetraind'.
Je kunt dan naar buiten gaan. Probeer het zo 'prikkelarm' te houden en als dat goed gaat, naar een omgeving met steeds meer prikkels.
Stop met spelen als ze nog volop in het spel zit. Zo hou je het leuk.

Als je wilt kunnen we een keer een afspraak maken, dan kan ik 'live' begeleiden. Je kunt daarvoor een pbtje sturen als je dat wilt.

hallo Conny!het is allemaal wel leuk de hond met de bal, maar dat heb je niet effe geleerd bij de hond,als je gaat wandelen, en de hond rent achter een konijn aan,blijf dan gewoon op dezelfde plaats staan,hij komt vanzelf terug, het kan een kwartiertje duren maar hij komt terug het enige wat je moet doen, is steeds hetzelfde fluitje gebruiken dat hij weet dat je er nog staat!en wat lekkers meenemen.ik heb het ook met m'n honden gehad, die ene is nu 12jaar en heeft er niet zoveel zin meer in,ik heb 30 jaar honden gehad en heb het altijd zo gedaan. groetjes!!

Ik moet zeggen dat ik het een klein beetje beu word dat Pipa steeds wegloopt. Ik ben haar minstens één keer per week kwijt. Telkens als ik haar dan terug heb, ga ik geïrriteerd naar huis (ik doe niet boos tegen Pipa) en zweer ik dat ik haar nooit meer los laat. Maar bij de volgende wandeling kan ik het dan toch niet over mijn hart krijgen en mag ze weer lekker vrij rond rennen.

Maar het is zoooo frustrerend! Ik mag roepen wat ik wil, haar achterna rennen, een kwartier op haar wachten, de andere kant oplopen, verder wandelen, noem maar op... Ze doet haar eigen zin en blijft rond snuffelen en over en weer rennen. Vaak tot ik haar niet meer zie...

Ik probeer haar nu af te leiden met een balletje (tip van Ilja), maar ik krijg niet eens haar aandacht.

Pfffft, zit er dan toch niks anders op dan haar aan de lijn houden?
Of ga ik ervan uit dat ze wel terug komt en maak ik me teveel zorgen???


Groetjes,
Conny

Ja dat is wel lastig, misschien moet je dan toch maar met zo'n balletje proberen! en af en toe proberen weer los te laten. sommige honden leren dat niet af, of heel moeilijk. als hij wat ouder is wordt het wel minder, maar daar heb je nu niks aan he?ik heb het met m'n ene hondje dat ze van alles opeet. is ook vaak aan de riem, ik heb altijd m'n honden los gehad, maar deze ook niet.veel succes met je mooie hond hij is prachtig hoor.nu nog een beetje luisteren he? groetjes!

Hoi conny
Ik heb dit met taat ook gehad O wat was ik bang om haar kwijt te raken .Ze ging altijd ende van mij van daan ook verschildende keren weg gelopen Maar gelukkig ze doet dit niet meer december is de laatste keer geweest .Ik klop dit even af .Maar moet wel zeggen in het bos laat ik taat niet meer los We hebben hier ook een hele grote hei en dat gaat heel goed Op het moment doe ik het zo als zei links af gaat ga ik rechts af ik roep er een keer zo dat ze kan zien welke kant ik op ga .En op den duur komt ze dan aan rennen als een speer en stopt dan naast me met andere woorden vrouw hier ben ik .Ik moet wel zeggen dat ik wel de kriebels in mij buik heb als het lang duurt voor dat ze komt .Maar het gaat wel steeds beter Maar daar tegen heb ik taat natuurlijk eind oktober al twee jaar
Wie weet gaat pipa het ooit ook nog is leren
groetjes joke en taat

Oh, leuk herkenbaar verhaal.

Daisje is een Amerikaanse Cocker, een echt jachthondje. Daisy vindt het dus af en toe heerlijk om een konijn achterna te gaan. Ik heb me er tijden lang druk over gemaakt, maar ondertussen geloof ik het wel. Ik loop gewoon door. De eerste paar keren ben ik achter een boom gaan staan, gewoon zo dat ze mij niet meer zag. Als ze dan kwam kijken schrok ze best flink, dan meteen roepen en dan kwam ze meteen.

Paar keer geoefend zo, en ondertussen struint ze een eind raak, jaagt af en toe op konijnen, maar komt regelmatig even kijken waar ik ben, en reageert goed op fluiten (fluiten = kom hier. Ik ben niet zo'n fluitist dat ik er meerdere commando's voor kan aanleren). Kwijt ben ik haar helemaal niet meer, maar eerlijk is eerlijk, dit heeft uiteindelijk ruim 3 a 4 maanden geduurd voordat we dit een beetje in de vingers hadden.

Ik ben het helemaal eens met het stukje appél dat wel heel erg belangrijk is trouwens. Misia (de Amstaff) heeft als 6 maanden oude pup onder een auto gelegen, mevrouw sprong over de achterbank, over de bestuurdersstoel zo de voordeur uit toen ik uitstapte om een hek open te maken. Nadat ze op de ene rijbaan werd aangereden en de andere rijbaan opvloog schoof ze daar onder een auto die -gelukkig- al aan het remmen was... Stukje appél is dus zeker niet overbodig, zeker als ze een tikje (ahem) aan de eigenwijze kant zijn. Ik snap nog steeds niet hoe Misia het overleeft heeft, maar ze kroop onder die auto vandaan met alleen een hersenschudding, en een flinke snee op de aanzet van haar staart (6 hechtingen in totaal) en natuurlijk flink wat schaafwonden.
Ironisch feitje: Ik was op weg naar de hondentraining, en deed het hek open van de parkeerplaats, om de auto weg te zetten...

Hoi Conny,

Wat jammer dat het niet lukt meis...
Nee, daar wordt je niet vrolijker van... :-(

Ik ben er geen voorstander van haar maar te laten jagen...
Ik ben altijd als de dood dat er iets gebeurd onderweg...
Nou is het dit jaar wel écht een hazen jaar...
Konijntjes zitten hier praktisch niet, in elk geval dit jaar.
Een konijn is ook niet zo erg.
Die rent zijn hol in en dan is de jacht is over.
Een haas heeft geen hol en blijft dus rennen....
Het zelfde met een ree of een hert...

Loop je in het bos of in het veld. Kan je de situatie in de omgeving niet goed overzien. I
k bedoel dat je de hazen niet eerder kan zien dan P.
Met honden wandelen vergt altijd toch een bepaalde mate van om je heen zien of er niet iets ergens zit wat P kan najagen, zodat je P voor bent en kan aanlijnen...

Jouw horizon is verder dan die van P, omdat je groter bent.
Daarin tegen heeft P een betere neus en misschien ook wel een scherp oog...

Was P wel allert in huis en in de tuin op het balletje??
Snapte ze de koppeling met het fluitje in combi met de bal..??
Heb je ook tijdens de wandeling, toen alles veilig was gespeeld met de bal..

Had je bal nog gegooid gek op is...

Vind ze een ballenwerper niet leuk??
Zou dat iets zijn om haar gek te maken...

Ik probeer maar en beetje te brainstormen voor je...

Eventueel toch met een 10 meter lijn gaan werken....

Ik lees het wel...
Er moet toch een oplossing voor te vinden zijn...
Ik geef niet zo snel ophoor...

Vertel - als je wil - eerst even hoe P op het balletje met het geluidje reagerde...
Want je moet niet te snel opgeven hé...
Het is een proces wat omgekeerd moet worden...

En dit is nog een moeilijk proces ook, omdat jagen zelfbelonend is...

Hoe gaat het apporteren in de tuin/huis...?

We lezen het....

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Conny,

Op welke tijden ga je met Pipa wandelen? Zelf vermijd ik altijd zoveel mogelijk de vroege ochtend en de avondschemering. Dat is wanneer het wild zich gaat roeren, en wanneer de sporen vers zijn. Dan raak ik mijn dobers ook altijd kwijt, die lekkere verse sporen ruiken dan te goed.

Andere tijden zijn als het pas geregend heeft of als er veel vocht in de lucht zit, dan kunnen ze ook veel meer geuren opvangen. Goede dagen zijn als de zon schijnt of als de lucht droog is.

Een ander truucje wat ik mezelf aangeleerd heb met mijn shibaatje is een speciale manier van roepen die op het janken van een hond lijkt. Dat gaat zo (oren dicht): "DuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuRGA!"

Durga heeft inmiddels geleerd dat ik die u-klank aanhou net zolang tot ze voor mijn neus staat. En het werkt nu ook bij mijn dobers. Het is ook een soort hondentaal, zo van 'allemaal verzamelen!'. Ik gebruik het overigens spaarzaam. Ook omdat je een beetje voor gek staat als je het doet... Maar het werkt wel. De lol gaat ook een beetje van het jagen af als je steeds zo afgeleidt wordt...

Pipa is nog jong, en nog niet zo lang bij je. Kies de tijden dat je wandelt zorgvuldig uit, geef haar dan af en toe de kans om in de fout te gaan, en blijf werken met het balletje, op den duur zie ik dat best wel werken. En ben je haar echt kwijt, dan zou je zo'n yell kunnen uitproberen.

Groetjes,

Linda.

Hoi,

De tekst is verwijderd inmiddels maar ik wilde toch nog even reageren op het advies wat Margje aan Conny gaf.

Persoonlijk vind ik het erg flauw dat er adviezen gegeven gaan worden die niet openbaar zijn...

We willen elkaar allemaal helpen. Onze honden een zo'n fijn mogelijk leven geven doormiddel van oplossingen en inzichten bij problemen..

Laten we onze adviezen dan wél openbaar houden!!

Ester heeft ook een hondenschool, zij geeft ook adviezen aan "iedereen" en die "iedereen" kan lezen !!

->"Iedereen"<- heeft hier dan baat bij ..

Wil je je "geheime" trainings tactiek niet kwijt, kom dan niet op een openbare site....
Maar bewaar het dan voor je betalende klanten op je eigen hondenschool..

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi ilja
Ik ben het helemaal met je eens .
Jij geeft ook hele goede adviezen in het openbaar .Ik lees deze dan ook altijd .Al antwoord je op iemand anders zijn topic ik haal daar ook vaak weer dingen uit voor mijn zelf ik ben blij dat jij het niet allemaal prive wil doen .Anders hebben we niks aan dit honden forum .Op deze manier leren we allemaal van elkaar
groetjes joke en taat

Het gaat er helemaal niet om dat ik het niet wil delen met anderen, graag zelfs.
En als iedereen de gehele stappen hier wil lezen, ook prima.

Ik snap persoonlijk niet wat er mis mee is om een persoon via PB verder te helpen...

Het gaat mij hierom: ik geef advies specifiek voor dit geval. Andere mensen lezen dat, gaan het gebruiken voor iets anders en het lukt niet. Dan deugt het advies niet meer denkt men. Terwijl het niet gebruikt is voor het juiste doel.

Het is heel goed om van elkaar te leren, anders was ik hier helemaal niet op het forum!

Om maar weer eens ontopic te gaan:
Connie maak je gebruik van de clicker?

Groetjes,

Margje

Hoi Margje,

Ik ben benieuwt naar je advies. Ik wil óók graag leren en leer ook iedere dag weer bij...
Zoals zo velen mét mij...

Er worden hier wel meer adviezen gegeven voor "speciale" gevallen...
Vandaar de vele verschillende onderwerpen..

Echt onzin dat je hier iets zou neerschrijven waar men dan niet van zou begrijpen waar het voor is...
Mits, jij duidelijk genoeg bent...

Voor jouw informatie;
We zijn allemaal wél-denkende mensen...
Als iemand iets niet snapt, komt men wel met een vraag terug...

Ik wil niet vervelend zijn maar kennelijk heb je geen hoge pet op van de mensen die hier op het het forum komen met vragen...

Hoop snel je clicker oefening te lezen, zodat we allemaal kunnen vernemen hoe dit werkt...

Vriendelijke, Ilja

Hallo Ilja,

Het is niet zozeer dat ik geen hoge pet op heb van de mensen hier, dat zou inderdaad raar zijn, want ik ken jullie nog niet eens!

Het is dat ik vaak in groepslessen al merk dat specifiek advies voor een hond gedeeltelijk wordt onthouden, wordt toegepast er dan nog tegen me wordt gezegt: het werkt niet, ik heb het precies gedaan zoals je zei. En als ik vraag het voor te doen, dan blijkt dat heel anders gaat en ook nog niet eens voor het doel waarvoor ik het advies gegeven had!
Daarom ben ik voorzichtig.

De clickeroefening zet ik er vanavond even op. Ik moet zo weg en ik wil het dan even goed in stapje neerzetten.
Niet dat ik denk dat jullie achterlijk zijn hoor, echt niet!

Groeten,

Margje