De ware Stafford

Van Stafford's denken de meesten dat ze agressief zijn.
Meermaals zie ik bezoekers in het asiel waar ik vrijwilligerswerk doe die in een boog rond een kooi gaan omdat er Stafford op het kaartje staat.
Voor al die personen die dat doen wil ik nu de ware aard van Staffies tonen.

In hun kooi durven ze wel eens blaffen en springen ze tegen hun kooi.
Dit komt door de stress.
Eens ze buiten hun kooi zijn en weg zijn van het asiel zie je ze totaal veranderen.

Zo ga ik nu al enkele weken op stap met Sheba.
Ook Sheba springt tegen haar kooi op en durft wel eens blaffen.
Maar kijk eens hoe ze is al je buiten het asiel met haar bent



Zeg nu zelf ziet deze lieve schat er nu zo agressief uit ?


Dus als je nog eens in een asiel langskomt.
Geef deze schatten dan een kans en je zal zien dat ze juist heel vriendelijk, lief en mooi zijn.

Oh wat een schatje....hoe kun je daar nou niet verliefd op worden
Heb zelf een kruising staff. en het zijn heeeerlijke beesten met een zacht karakter!

Heb altijd gedacht dat ik ooit een staff uit het asiel wil redden, een hond die met een goede hand wordt opgevoed daar kan niet veel met mis gaan.

Super foto's trouwens Melissa! Super hartverwarmend!

Wat een prachtige hond! Staffords zijn verschrikkelijke lieve honden.
Ik ben gek op het ras

Wat een enorme lieverd!!

Ach zulke mensen zullen waarschijnlijk ook altijd blijven denken dat goldens en labs never nooit bijten en kiezen daar dan voor als perfecte gezinshond.

Als deze mensen eens het besef zouden krijgen dat iedere hond vals te maken is, ongeacht de grootte, sterkte enz, dan zouden er minder staffs en pits in de media komen.

Maar ja, het is menseigens om altijd een speciefiek zondebok te zoeken en daar dan op blijven vastpinnen. Helaas geldt, dat met name door het verleden en de achtergrond, er altijd een pispaaltje is waar men de vinger naar kan wijzen.

Gelukkig zien vandaag de dag meer en meer mensen in dat Staffs en pits ook de perfecte gezinshonden kunnen zijn.

Fijn dat jij er bent voor Sheba!

Heel triest dat er zoveel van zulke honden in asiels zitten dat verdiend geen enkele hond, de kleine schattige hondjes zijn meestal weer snel weg, maar de herders, de staffs en andere grotere honden worden toch anders gezien door mensen. Helaas trekken ze ook vaak de verkeerde mensen aan.

Onze stafford komt ook uit het asiel!
Ook daar waren mensen er niet dol op,
zelfs de eigenares van 't asiel zei: hij mag zeker niet bij een andere hond, hij is een probleemhond die alles kapot maakt. En jullie zijn niet geschikt want jullie hebben een kindje.

Na veel overleggen en vertellen dat sam in een kennel zou geplaatst worden en dergelijke hebben we hem toch meegekregen. 3 weken langzaam kennis gemaakt met onze leonberger,
resultaat: sam kan perfect met andere honden om, zolang ze hem niet willen domineren. Tegen onze dochter is hij superlief! neemt snoepjes heel voorzichtig aan. Het enige wat correct is is zn sloopgedrag. Hij kauwt aan alles, maarja daar is gemakkelijk een oplossing gevonden toch. Geen emmer water meer maar een ijzeren. Hele harde speeltjes en
3 kauwbeenderen zodat hij zich kan bezig houden en zijn hok blijft oké. Een kennel is zelfs niet meer nodig.

Kortom doe je lief tegen eens stafford, dan is hij even lief teegn jou

Staffies zijn inderdaad geweldige honden!
Helaas bestaan er over dit ras heel veel vooroordelen
Al denk ik dat de vooroordelen hier op hondenpage.com minder zijn.

Wat een schatje! En die oortjes!!! Ahhh.. Zou ze allemaal wel willen hebben haha

http://www.youtube.com/watch?v=TtGT2apOlKwPitbullblues

Heerlijke plaat als ik deze opzet komt onze grote staff lekker met me knuffe

Een stafford komt er hier later zeker in, en hopelijk eentje uit het asiel, onze buren hadden er eentje, superleuk hondje!

Heb in de familie ook al gehoord dat er toch wat vooroordelen zijn over staffords, mijn mama vindt het een beetje een enge hond, en mijn tante zei "dat zijn de enige honden die ik ni vertrouw" ha ik zal ze wel het tegendeel bewijzen!!

Heel goed van je Melissa dat je dit nog eens extra vermeld !! Ik ben het volledig met je eens, zoals je wel weet

Ben ook een Stafford fan en in het asiel krijgen zij altijd wat extra aandacht van me, je krijgt er zoveel liefde voor terug ! Ik vind het dan ook bijzonder triest dat er nog steeds al te veel mensen geen Staffie durven adopteren omdat ze denken dat die allemaal agressief zijn

Het is gewoon een hond zoals een andere, je kan ze agressief maken, maar alles staat of valt met de opvoeding. En er zitten ook in de asielen superlieve Staffords die een kans verdienen ! Vaak blijkt ook dat ze zich buiten het asiel helemaal anders ontwikkelen, want het zijn gevoelige honden en de stress in asielen is ook voor hen heel erg.

Bij ons in het asiel zat deze lieverd. Hij kwam binnen met een gebroken kaak (op twee plaatsen gebroken), dus hij had heel veel pijn. Toch bleef hij superlief, hij was dolblij met de aandacht die hij kreeg. Veel honden zouden toch agressiever worden met zoveel pijn, hij niet ! Nu is hij geopereerd en zou gisteren naar een nieuw baasje vertrekken. Zijn kaak zou helemaal weer goedkomen. Ben heel blij dat het asiel en nog een Stichting zich voor deze lieverd heeft ingezet, velen zouden zeggen, het is maar een Staffie .



Ook een andere Stafford kwam in het asiel, heel lief, kon met alles, maar werd (hoogstwaarschijnlijk) de poot overgestampt door zijn "lieve" baasje. Ook hij werd geadopteerd, maar later weer teruggebracht wegens...te lief ! Nu vond hij weer een baasje, dus hopen we derde keer goede keer ! Maar als een moegetergde Stafford dan toch eens zou uithalen, dan staat het weer in grote letters in de krant ! Niets te vinden over al die mishandelde sukkelaars die toch even lief blijven !

Ach waarom deze foto's???????

Dan wil ik er ook een hahhahahhahahhaha

Cyra haar beste vriend is een staf heerlijk om te zien.... Klein en groot 

En jij????? Een dotje hoor

Ons Taajtje ook uit het asiel

Mij hoefde je niet te overtuigen hoor, ik vind Staffords ook geweldig .

Een buurman heeft er één geadopteerd uit het asiel en hij en Dwight zijn de grootste vriendjes.
Wat erg uitzonderlijk is want meestal heeft Dwight het niet zo op intacte reuen.

Dus wie weet in de toekomst...

ik ga juist altij naar e staffies toe in het asiel

prachtige honden, met meestal een leuk, enthousiast karakter

heel leuk om mee te wandelen, compacct, sterk en vol energie, maar toch aanhankelijk

ik ken jammer genoeg geen staffies persoonlijk

Aaaahw! wat een lekker koppie!!!  Echt schattig gewoon! 

Ik heb niks tegen staffies (pitbulls , rotweilers etc. )
ik weet dat het aan de opvoeding ligt.

Maar wat een schatje is die stafford zeg

Ik vind staffords net de liefste van allemaal!

Onze Igor zijn vriend is een ferme schone en grote stevige Staff. Met mopsjes gaat het ook super ,maar er is een hele lieve mevrouw met een labrador en dat gaat niet om ze samen te brengen. Jammer want die vrouw is dol blij als ze igor ziet. En een babbel met haar lukt nu niet meer want t'is echt razernij tussen die twee. En die labrador kwam dan wel reuze goed overeen met mijn overleden mopsje.
Jammer maar ja zijn keuze is gevallen op een stafford en met die mijnheer isgeen goed gesprek te voeren ,want ik zeg wit en hij zwart; allee da ga nie hé

Hallo allemaal,

ik zie dat hier heel veel stafford liefhebbers en eigenaren op reageren en daarom zou ik graag jullie mening willen.

Ik heb zelf ook een stafford genaamd Jimmy. Hij is nu 15 maanden oud en echt een super lief beest, ik ben stapelgek op hem! Het enige probleem is dat hij wel eens naar reuen uithaalt. Hij bijt niet maar springt wel naar voren en gromt. Ik kan niet precies uitleggen bij welke hij het wel doet en welke niet maar vaak (niet altijd) gaat het om dominante reuen rond dezelfde leeftijd. Met teven gaat het vrijwel altijd goed en bij reuen die een stuk ouder zijn of die hij kent vanaf puppy af aan is hij heel onderdanig.
Is dit probleem gedrag of normaal voor een jonge reu? En hebben jullie tips voor mij hoe ik met dit gedrag om kan gaan? Moet ik straffen, de aandacht afleiden of misschien negeren? 

Ik heb een puppycursus met hem gedaan en ben vrij streng qua regels, ook krijg ik vaak complimenten dat hij goed luistert, ik heb dus niet het idee dat het aan zijn opvoeding ligt. 

Vandaag kreeg ik het advies van een andere staff-eigenaar om hem te castreren om dit gedrag maar ik betwijfel het of dit een oplossing is. Wie helpt mij?

Het is typisch Amstaff gedrag eigenlijk. Wat hij doet is de andere reu uitdagen om te laten zien dat hij de baas is. Dat is die dominante kant die Amstaffs soms hebben.

Afleren, tja, lastig. Beste is voorkomen en natuurlijk het goede gedrag bestendigen. Als je merkt dat hij gaat uitdagen kan je proberen zijn aandacht meteen ergens anders op te vestigen en dan wat spelenderwijs de andere hond ontmoeten. Zo wordt de ontmoeting minder direct en dus minder confronterend.

Castreren helpt bij de meeste gevallen wel, maar niet bij elke hond.
Sommige blijven heel dominant.
Je kan wel eens proberen om hem eens chemisch te castreren.
Dan is hij voor een tijdje eigenlijk gecastreerd, maar tegelijk ook weer niet.
Zo kan je zien of hij door een castratie minder dominant zou worden.
Straffen zou ik in geen geval doen.
Dat is negatieve aandacht waardoor het meestal enkel erger wordt.
Gewoon proberen afleiden.
Koekje of speeltje.
Ik lijd ze meestal af met een koekje en als ze dan braaf voorbij de andere hond zijn krijgen ze het snoepje.
En in de meeste gevallen helpt dit perfect.
Zo kan je ook wel het afleren.
Telkens je een hond gaat passeren neem je gelijk je koekje of speeltje en dan ga je er zo voorbij.
Na een tijd krijgen ze dan door als er een andere hond aan komt en ik kijk naar mijn baasje krijg ik een koekje

Oke, bedankt voor jullie reacties!
Ik vroeg me gewoon af wat nog normaal is en wat onder probleem gedrag valt en hoe jullie met dit gedrag om gaan.

Hoi Mandy,

Misschien kun je de afstand tussen jou en jouw hond en de andere hond vergroten. Wil je hond dan wel uitvallen, misschien kun je op de signalen van de honden letten. Meestal is dit vooraf goed te zien. Onze hond kan dit ook wel eens doen. Zodra ik de signalen oppik laat ik haar af gaan of gaan zitten. Ik ga er dan voorstaan en dan wordt ze rustig. De andere hond ziet dit als een onderdanig gebaar en wordt meestal ook rustig. Zo voorkom ik dan onze staff een 'slechte' ervaring opdoet.
Succes