De ware Stafford

Geweldig filmpje!

Oh wat een geweldig filmpje Zo leuk om zien !!

Ik las net toevallig het verhaal van onze Beau in het asiel (zie hierboven) voordien noemde hij dus Bodus.

Ik wist het zelf niet dat hij in zulke omstandigheden was gevonden en dat hij dus door de meeste asielen gewoon aan zijn lot werd overgelaten Dat noemt zich dan dierenbescherming...begrijp ik niet hoor ! Zie hoe zielig Bodus erbij ligt toen hij nog niet in Weelde zat. Ik ben alvast heel blij dat Veeweyde wel toezegde om Bodus op te vangen, waarom moest hij aan zijn lot worden overgelaten, enkel en alleen omdat hij Stafford is ?

En dan te weten dat Bodus'je met een gebroken kaak zat ! Zoveel pijn en nog was er niemand van de andere asiel bereid hem te helpen ?

http://www.dierengazet.be/bodus-de-hond-die-niemand-wilt.html

En onder deze link vond ik (na wat scrollen) het hele verhaal (in stukjes) over Bodus. Ik werd er niet vrolijk van...ook klagen ze aan hoe er met dit ras wordt omgesprongen en gelijk hebben ze !

Het laatste berichtje mogen ze natuurlijk wel schrappen, want Bodus vond nog geen nieuwe thuis
Maar ik ga er van uit dat dit nog wel lukt en dan moet hij nu heeeeeeeel goed zitten !

http://www.adma.be/home/

Wat een heerlijk filmpje en wat een heerlijke energie word je vrolijk van

Ik blijf erbij, zet eender welke hond bij een slechte eigenaar en je krijgt een "slecht geconditioneerde" hond.

Lijkt me écht een schatje!

Ohh... ik zeg: kijk die hond met dat kuikentje... en woorden zijn overbodig!

Zo kan het dus ook, het is maar net waar jij als baasje voor kiest!

Geweldig dit soort filmpjes!

Gisteren sprak ik nog met een asielmedewerkster over de Staffies en de problematiek errond. Ze zegde dat Staffies meestal erg lief zijn en de mensen een totaal verkeerd beeld van hen hebben, wat resulteert in zo'n schrijnende toestanden als met Bodus, die dan nog geluk had, want als het aan de andere asielen had gelegen was hij dood geweest. Maar het is daardoor wel een feit dat de Staffies vaak lang blijven zitten of helemaal geen baasje vinden, allemaal door die vooroordelen ! En heel eerlijk zegde ze, het gebeurt meer dat een Retriever ofzo agressief gedrag durft vertonen dan een Stafford....want bijv Retrievers zijn vaak overfokt wat soms resulteert in onvoorspelbaar gedrag. Vond het alvast wel goed om horen dat ook zij geen vooroordelen had tegenover de Staffies

Vond ik ook Ze moest trouwens lachen...ze vroeg me wat mijn favorieten waren in het asiel en ik noemde als nummer 1 Tyson (Rottweiler), nummer 2 Bodus (Staffie), nummer 3 Chelsea (Stafford) en nummer 4 Remco (Stafford) en zegde ze, jij hebt zelf een Golden

Haha, ze heeft wel een punt natuurlijk, maar wat niet is kan nog komen hé Ach, ik zie gewoon alle honden graag en Tibo is een echte lieve Retriever, maar ben me bewust dat er ook anderen zijn. Dus daarom, nooit een heel ras veroordelen, daar blijf ik bij ! Ik zal de Stafford etc blijven verdedigen, dat verdienen ze !!

@Marie-Rose & Tibootje: Ik snap helemaal wat jij zegt! Mijn hond is een ondefinieerbare mix van herdershond en van alles en nog wat. In elk geval lijkt hij bepaald niet of een staff of pitt.
Toch kan ik het nooit laten het eventjes op te nemen voor deze lieve honden met hun nare reputatie!
Ik draag ze gewoon een warm hart toe.

Ik vind het ook wel eens sneu om te zien hoe voorzichtig en bijna ''onderdanig'' Staff en Pitt baasjes zich moeten gedragen met hun hond in het openbaar. Passeer je ze op de stoep, zie je ze hun lijn al inkorten of opzij gaan, want ja, de meeste mensen zijn toch bang van hun hond of hebben een hekel aan ze?! Dus ze gaan wel opzij, gewend aan alle vooroordelen en verwerpingen. Ze worden nu eenmaal vaak met een schuin oog bekeken!

Ze zijn echt gedupeerde!

Onlangs liep ik weg van een verjaardag naar mijn auto en tegelijkertijd kwam er een man naar buiten gelopen met zijn ''mega grote Stafford''
Een reu, bijna als een kalf zo groot!

We liepen gelijk op en die man probeerde zijn enthousiaste hond strak naast zich te houden met zo'n 10 cm lijnruimte.

Hij keek me ook echt zo vriendelijk glimlachend aan van: ''niks aan de hand hoor! ik heb hem goed vast!

Ik zei: wat een prachtige hond heeft U.

Wammes, Je zag die man acuut meer ontspannen.

''Oh, dank je'' zei de man, hij mindere meteen ook snelheid en ook de hond kreeg meer lijnruimte.

'Mag ik hem aaien?'' vroeg ik, tuurlijk mocht dat.

Dus ik wende me tot die hond, keek hem aan ze zei: ''He daar, ben jij zo'n knappe kerel? kom es hier dan!''

Ha,ha,ha geweldig! er botste onmiddelijk zo'n (minstens) 55 kilo enthousiasme en vriendelijkheid tegen me op. Met zwiepende staart kreeg ik me daar een paar dikke lebbers om de oren van heb ik jou daar!

Dit soort ervaringen, daar vestig ik mijn eigen oordeel op.

Laat je niet opjutten door ''horen zeggen van''
beoordeel naar jouw eigen ervaringen.
Dit is er eentje van de mijne.

Ik heb er nog veel meer maar dan ga ik pagina's volschrijven.

Ik heb zelf tijdelijk een Staff dame in huis gehad (wegens ziekte en revalidatie van haar baasje) en ik ben eerlijk waar nog nooit zo goed verzorgd als door haar)

Ik was zwanger en ze leek mijn ''hofdame'' wel!
Ze hield mij steeds in het vizier. Gaf ik 1 kuch, dan stond ze binnen 1 seconde bij me om te kijken of het wel goed met me ging.
Als ik in bed lag, lag zij voor mijn slaapkamerdeur.

Ze is altijd naar alles en iedereen vriendelijk geweest en paste onderwijl goed op mij.
Hele goede herinneringen heb ik aan haar.

Dus ja, ik houd wel van deze honden.

Ik hoop met heel mijn hart dat we met elkaar de reputatie van deze goedzakken ooit uit het slop kunnen trekken!

Daar moeten we blijven voor gaan !! En elke mens die we kunnen overtuigen, is er ééntje hé !!

Ik houd ook erg veel van deze honden en ik was iemand die er vroeger bang van was, de Staffies hebben me echter helemaal om...zulke lieverds !

Jouw verhaal komt me bekend voor. Een tijd geleden kwam ik een dame tegen met een superlieve Staffie aan de leiband, ze hield haar ook erg kort bij zich en de meeste mensen gingen helemaal aan de kant. Maar ik vroeg of ik haar a.u.b. mocht aaien, je zag die dame haar gezicht helemaal stralen en ze zegde "eindelijk iemand die haar gewoon als lieve hond ziet". En ik kreeg ook een begroeting van haar lieve Staffie die mijn dag helemaal goed maakte

Of 1 van de daklozen hier in Antwerpen, diens Staffie krijgt van mij ook altijd een knuffel en wat lekkers, maar hij zegt "u bent zowat de enige, want daar waar de honden van andere daklozen wel aandacht krijgen, denken de mensen van mijn hond altijd dat hij gevaarlijk is en het is een echte pantoffelheld, maar ze laten hem dus links liggen ".

Worden honden als je ze uit het asiel haalt getest op gedrag?

We willen er ooit een 2ehond bij, mijn vriend wilt dus een staff, ik wil een super sociale hond. Het lijkt me als je een volwassen hond krijgt dat die al helemaal gevormd zijn? Dus tijdens de test heel sociaal zijn ze niet meer een gedragsverandering krijgen? Want dan weet je toch juist dat je de hond kan vertrouwen?
Of zeg ik nu iets heel doms.

Mijn zus heeft een bull terier, echt een lief beest hoor! Naar mensen wel te verstaan
Hij was 8 weken, en we wilde hem natuurlijk ook socialiseren met mijn konijnen. Eerst door het hokje laten snuffelen, god dank dat er een hekje tussen zat dus, want het kleine lieve pupje veranderde in een heel ander beest!
Veel mee gewerkt en na een aantal weken kon hij in de tuin in de buurt van het hok van de konijnen komen zonder te flippen.. maar ze moesten niet teveel bewegen.
Als pup opgegroeid met katten, katten thuis, mijn katten, katten van mijn moeder. Tot de katten van mijn moeder gaan spelen en de hond ligt, vliegt op en pakt er eentje. Was gewond aan zijn rug. Gelukkig was mijn moeder er snel bij.
Maar toch vanaf geboorte bij verschillende katten geweest.

In het nest was het al een hondje wat er altijd boven op zat als andere pups onenigheid hadden. Nu ze een jaar is zie je dat heel erg terug in haar gedrag naar andere honden. Puppycursus gedaan, drie a vier keer per week wandelen met verschillende andere honden, maar nu kan ze echt niet meer los. Zodra er enige actie ontstaat of het nou geïrriteerdheid of spelen is, ze klapt erop.
Hondje van goede fokker, stamboom, ouders vriendelijk.
Het valt niet altijd te zeggen.
En echt het is een schat van een hond en mijn zus is er gek op en ze is ontzettend leuk met mijn nichtje. Maar ze heeft alle socialisatie gehad, een goede fokker en ik geloof dat met goede begeleiding het nog beter zou kunnen gaan, maar het is in aanleg een licht ontvlambare hond als het op andere dieren aankomt. Met mensen heeft ze een engelengeduld!

In het asiel waar Tibo vandaan komt werden er wel soms gedragstesten afgenomen bij de honden (al stel ik me vragen bij die zogenaamde MAG test en onze hondentrainer trouwens ook..) + ze merken ook al heel snel hoe de honden zijn. Vallen ze uit naar andere honden, kunnen ze met katten, zijn ze onderdanig of juist dominant etc...daar wordt toch allemaal naar gekeken bij ons in het asiel!

In asielen is het meestal inderdaad wel zo dat Staffies niet met andere honden worden geplaatst, maar hangt een beetje af van de nieuwe baas in kwestie en de Staffie. Zo was er bij ons een Stafford die al met veel andere honden in een hok had gezeten, dat ging allemaal prima, dus die mocht gerust bij andere honden worden geplaatst (al gebeurde dat niet, want de nieuwe baas wilde haar als enige hond ). Ook onze Rakker, die kwam bij mensen terecht die al een hond hadden.

Nu ben ik gaan wandelen met een nieuwtje en daar merkte ik dat ze lief was naar andere honden toe en wilde spelen op haar enthousiaste manier + dat ze haar commando's goed onder de poot heeft , echt een lieve Staffie. Je merkt dus al snel hoe ze zijn. Zijn er Staffies die echt niet met andere honden kunnen, wordt dat ook heel eerlijk gezegd. Soms blijkt achteraf ook wel het tegendeel. Ik hoorde al van mensen die een Staffie adopteerden (niet bij ons asiel) dat ze in het asiel hadden gezegd van "niet bij andere honden laten, want daar viel hij echt uit", maar dat het tegendeel uiteindelijk waar bleek. Weg van het asiel en de stress, kon hij het wel goed vinden met andere honden en ravot nu regelmatig op de hondenweide met zijn maatjes.

Stress in het asiel is voor alle honden niet te onderschatten en een Stafford is ook erg gevoelig !

niet om iemand tegen het hoofd te stoten

maar toen ik stage lieg als dierenartsassistent heb ik hem ooit eens gevraagd van welke rassen hij het meest gebeten werd. Wel, laat ik zeggen dat ik meer dan verrast was.

Blijkt uit meerdere studies dat de voornaamste bijtincidenten (bij dierenartsen dan wel) voorkomen bij de golden retrievers en gerelateerden. Dan denk je idd twee keer na voor je een ras uberhaupt 'agressief' noemt.

Sja, wat kan ik zeggen; alle rassen zijn vals te maken, alle rassen kunnen lief zijn. Tis maar net hoe je ze opvoed en wat ze meemaken en wat de hond persoonlijk aankan van 'stresslevel' voor ie bijt.

PS: ik ben helemaal weg van staffords, ga er ook altijd mee wandelen in het asiel. Mensen kijken dan nogal vreemd; haha zo'n iel ding met zo'n krachtige hond. Maar tzijn schatjes!

het quoten lukt even niet helemaal dus ik doe het even zo (deze quote is van Vivi (gast)
Hoi Melissa (en alle anderen hier)

Ik vind het een mooie hond om te zien. Toch heb ik werkelijk geen enkel begrip voor mensen die vechthonden in huis halen. Mijn boxer is tweemaal aangevallen (absoluut zonder reden en hij zat zelfs in onze eigen tuin) door een stafford en tijdens zo'n aanval kun je werkelijk zien hoe zo'n beest in elkaar zit. Die bijt door tot er geen greintje beweging meer zit in zijn tegenstander. Nu hadden wij het geluk een boxer te hebben, die van zichzelf ook behoorlijk sterk is, dus die kon zich aardig verweren, maar met een kleinere hond was het ongelofelijk fout afgelopen. Het is daarnaast absoluut niet de eerste keer dat een stafford of een pitbull-achtige hond andermans hond zou doodbijten.  
Nu zie ik hierboven veel stafford-liefhebbers en ik hoop dat we normaal in discussie kunnen gaan, maar zou één van jullie me nou eens uit willen leggen waarom je perse een vechthond in huis wilt hebben? Uit meerdere onderzoeken blijkt toch dat dit soort honden verantwoordelijk zijn voor de meeste dodelijke of zwaargewonde slachtoffers onder zowel andere honden als mensen (kleine kinderen). Ik vind het dan altijd een wat makkelijk argument om te roepen: dat ligt aan de opvoeder. Uit andere onderzoeken blijkt  namelijk dat dit soort honden genetisch meer agressie meekrijgen dan andere honden. Er zijn zo ontzettend veel leuke honden in alle formaten te verkrijgen. Waarom dan een vechthond? Ik ben benieuwd naar de reacties. "

Beste Vivi, 

Allereerst vind ik het vervelend om te lezen dat je hond is aangevallen, er vanuit gaande dat de staffords losliepen (anders is het vrij moeilijk denk ik om een hond aan te vallen op eigen gebied) vind ik het spijtig dat deze eigenaren niet verantwoordelijk om zijn gegaan met de honden. En dat draagt weer bij aan een slechte naam voor het ras.
Vechthonden zijn het zeker niet, al zijn ze wel zo gemaakt, door mensen. Vroeger werd er een ras gefokt wat sterk was en doorzettingsvermogen had en zo kon vechten met andere honden voor vermaak en gelukkig is dit tegenwoordig niet meer waar deze honden voor gebruikt worden (uitzonderingen daar gelaten). Desalniettemin is het een pittige hond die moeilijk in de omgang is met andere honden en dat vereist verantwoordelijkheid en inzicht in een baas. Nu wil ik er wel even bij zeggen dat andere honden ook gewoon andere honden kunnen bijten, maar als je een ras hebt met flink doorzettingsvermogen en sterke kaken is de kans natuurlijk inderdaad groter dat het fout afloopt.
Ik denk dat andere rassen ook vaak zat andere honden aanvallen, alleen als een ras als een stafford zoiets doet staat het in de krant, want een chihuahua die een andere hond doodbijt wil niemand over lezen, dat is niet spectaculair genoeg ofzo. Wel is de stafford gewoon een ras met een korter lontje naar anderen dat zal ik zeker niet ontkennen. Maar ik denk dat de meeste mensen (ook mijzelf) zo trekt in deze honden is het karakter naar mensen toe, ze zijn trouw, doen alles voor hun baas, zijn super baasgericht, slim, actief en indien goed gesocialiseerd ook echte kindervrienden.
Qua bijtincidenten met honden zou het goed kunnen dat dit vaker bij staffords gebeurt, maar bij mensen durf ik er geld op in te zetten dat er tientallen rassen boven de stafford staan op de lijst met mensen-bijtincidenten. Hier is wederom het probleem dat een chihuahua of labrador 1; niet interessant is voor de media als die een mens bijt en 2; een chihuahua of labrador heeft nou eenmaal niet zo'n sterke kaken.. 
Ik denk dat veel mensen het verschil niet zien en ook gewoon niet weten dat er een duidelijk verschil is tussen hond-agressie en mensagressie. Bij staffords komt hondagressie in verhouding veel voor, terwijl  mensagressie eerder uitzondering is op de regel. Die genetische agressie waar je op doelt is dus meer gericht op de hond-agressie.  En in mijn geval en ik denk ook het geval van veel andere staffordeigenaren is het zo dat je deze hond kiest voor jezelf. Ik heb deze hond gekozen voor mij en niet voor met jan en alleman's hond los te lopen. Ik heb een stafford voor lekker samen mee te wandelen, samen mee op de bank te knuffelen, voor lekker mee te stoeien en te spelen. Echt er zit een heel andere kant aan de stafford dan die de meeste mensen zien, door media horen we alleen maar over bijtincidenten en nare dingen, en ja ik zie wel waar dit vandaan komt maar ik zie thuis ook een hele andere kant en dat is helaas een kant die zelden of nooit word belicht door de media.
Bovendien wil ik ook nog even zeggen dat de hondagressie vaak is naar vreemde honden. Die van mij vertrouw ik niet met andere 'vreemde' honden, maar ze heeft ook gewoon hondenvriendjes waarmee ik samen wandel. 
Het grootste probleem is vooral dat ze zo'n slecht imago hebben gekregen door media en onverantwoordelijke baasjes (type "dat doet ie anders nooit"). Mensen die niet weten wat voor hond ze in huis hebben en maar gewoon overal los gooien met elke hond en niet beseffen dat als het een keer fout gaat het goed fout kan gaan doordat het zulke sterke honden zijn. En vervolgens maar verbaast zijn als ze met hun kop in de krant staan. En dan met name de hardleerse mensen waarvan de hond al duidelijke signalen geeft dat hij/zij niet meer met andere honden kan en dan de baasjes nog steeds even vrolijk hun hond los door de wijk laten rennen. Met als gevolg incidenten zoals de aanval op jouw hond.
Nogmaals, ik vind het super naar wat er gebeurd is met je hond en vind het vreselijk jammer dat door deze onverantwoorde baasjes je nu spreekt van vechthonden. Want vechthonden zijn het niet, vechthonden worden alleen gemaakt. Sociaal richting honden zal ik ze zeker niet noemen, maar goed als je een hondsociale hond wil moet je ook geen stafford nemen. Een stafford neem je omdat je een (naar mensen en kinderen) lieve hond wil, een trouwe kameraad, die er prachtig uit ziet, sportief is en een duidelijke 'will to please' heeft..echt een hond die voor zn baasje door het vuur zal gaan.
Dat is de stafford echt wel voor mij. En als je er verantwoord mee omgaat heb je echt gewoon een heerlijke hond!

Owja en ik wil nog even kwijt; mijn hond heeft ook nog nooit naar mij gegromd of gebeten zelfs niet bij een potje stoeien of een spelletje met de bal, ze pakt het heel voorzichtig en aan als met een balspelletje ze ook nog maar merkt dat ze met haar tandjes in de buurt komt van mijn hand laat ze gelijk los.. 

En ik wil niet gaan stoken of lelijk doen over andere rassen of iets goedpraten ofzo, maar ik wil toch wel even vermelden dat mijn hond ook al 2x is aangevallen door een ander ras (zonder reden), dus ook ons 'vechthonden' eigenaren overkomt zoiets wel eens   Maar goed, het probleem is doet een stafford zoiets dan weet de hele buurt en de lokale krant er van.. en is het een (om maar even willekeurig hondenrassen te noemen) poedel, retriever of malteser dan kraait er geen haan naar..

@Vivi..

Het zijn echt niet alleen staffords hoor..

Er wordt hier over kaakkracht gesproken.. dan zal ik je alvast vertellen dat een Rottweiler/Mechelse herder/Boerboel/Dogo Canario/Amerikaanse bull etc.. veel meer kaakkracht bezitten en wanneer zij ontploffen dus veel gevaarlijker zijn voor mens en dier dan een stafford.. Dus dan moet je eerlijk blijven, en niet alleen de staffords erin betrekken..

Wanneer een hond minder lief gedrag vertoont is het de taak aan de baas daarmee om te leren gaan en zijn/haar verantwoording te nemen.

Kortom, jij hebt een onverantwoordelijke baas getroffen en dat is zeer spijtig, dat had niet mogen gebeuren. Geef het ras hiervan niet de schuld, er zijn zat staffords die wel leuk zijn! Zijn ze het niet met andere honden, zijn ze het 100% zeker met mensen.

Het gaat erom dat de baas zijn/haar verantwoording neemt.

Bijvoorbeeld:
Ik heb hier 2 dobermanns en 2 herders. Mijn ene dobermann is een pure waakhond, kan echt niet bij vreemde mensen. Als die ooit iemand in een echte kwade bui verwondt met zijn kracht en wil is er een grote kans dat diegene het niet na kan vertellen.

Ik ben dus diegene die er voor MOET en ZAL zorgen dat dat NOOIT gebeurt.

Ik hoop dat je ooit een lieve stafford/of een stafford bj een goede baas tegenkomt en ziet dat het ook anders kan..

Mijn broertje is toen hij nog een klein ventje was bijna de tijd uit geholpen door een 'Golden retriever'
Deze hond had hem zo stevig vast tussen het bekken en de ribben dat zelfs zijn lever geraakt was. Uiteraard aangifte gedaan maar er volgde slechts een waarschuwing!
Zelf heb ik een Jack-Russel in mijn kuit gehad omdat ik te 'kennelijk' te dicht langs hem heen liep.
En het vorige hondje van mijn vroegere buurvrouw (een Yorkje) heeft werkelijk naar alles gebeten waar ook maar een kloppend hart in zit!

Ik vind, dat elke hond een bakkes met tanden heeft waar flinke schade mee aangericht kan worden, onderling en ook naar mensen.
Er gaan daarom bij bij geen extra alarmsignaaltjes af wanneer ik een bepaald type hond tegen kom, ik weet inmiddels beter!

Het is trouwens wel veel erger met de reputatie van 'dit type hond' gesteld dan ik aanvankelijk dacht!
Bij mij op hondenschool doen er nu ook 2 mee, zij komen van hardstikke ver. Ik vroeg waarom ze op een hondenschool zo ver van huis zitten? Tja, op diversen andere hondenscholen werden ze niet toegelaten!

Misschien ook wel een interessant artikel voor je Vivi?

http://bsl.bsl-sbt.com/bsl/bsl.php?s=&l=1

Rocky, de zwart/witte heeft bloed van allerlei honden door zijn adertjes stromen. Onder andere Mastino en Pitt-bull, daarbij een beetje labrador en border collie!
Wat een heerlijke combinatie, ha,ha,ha!
Mijn broer heeft een Am-Staff, een grotere tuttebel kun je je niet voorstellen, het liefst zou ze nog hakschoentjes dragen, denk ik! Ha,ha

Je wordt gewoon gevormd door je eigen ervaringen, gelukkig zijn de mijne positief.

Allereerst Vivi, ik heb zelf geen Stafford, maar een Golden Retriever en was vroeger ook bang van deze honden. Ik heb hen in het asiel leren kennen en vind het heel erg dat er zoveel mensen anti Stafford zijn en hen "vechthonden" noemen.

Ja, er zijn er die het absoluut niet kunnen vinden met hun soortgenoten, maar dan heb je als baas een verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat er niets kan gebeuren. Jouw hond is aangevallen in eigen tuin zeg je, waar zat die baas van de Stafford ? Maar het zijn niet enkel de Staffies die zo kunnen reageren hé ! Ik heb weet van honden die werden doodgebeten door een Golden, een Herder en zelfs een Labrador, maar dan hoor je er quasi niets over, komt het ook niet in grote letters in de krant, maar is het een Staffie oh maar ! Dus op die manier ontstaat er een hetze die deze honden niet verdienen !

Zo is mijn Golden ook twee keer aangevallen, maar niet door een Staffie, wel door een Newfie en een Labrador, moet ik dan alle honden van dat ras over dezelfde kam scheren ? Neen toch, toch is dat precies wat we wel doen met de Staffies. Hier zitten op HP tal van verantwoordelijke Stafford baasjes, baasjes die hun hond kennen en weten wat er kan en niet kan. Ze weten ook heel goed hoe lief hun honden wel zijn, want Staffies zijn echte knuffelhonden en erg gevoelig, maar dat vergeten de mensen gewoon ! Je benoemt hen als "vechthonden" omdat jij slechte ervaringen hebt gehad, maar dat mag je niet veralgemenen.

Bij ons in de buurt woont een 9jarige Stafford die de beste maatjes is met Tibo, gewoon heel lief en zelfs onderdanig. Ook op de hondenschool zit er zo eentje. Als jouw Boxer deze honden was tegengekomen, was er niets gebeurd en waren jouw ervaringen met het ras heel anders geweest. En ook, waar komen veel Staffies terecht ? Totaal bij de verkeerde baasjes en dan krijg je dingen die mensen ertoe brengen om het ras te veroordelen. Zo zag ik Staffies in het asiel die zwaar mishandeld werden door de baas en desondanks erg lief bleven, maar dat lees je niet in de kranten. Heel dikwijls is dit ras immers nog een groter slachtoffer van de mens dan andere rassen En denk aan wat CM zegt (ben het niet altijd met hem eens maar in dit geval wel) in de jaren 70 waren het de Herders, in de jaren 80 waren het de Rottweilers en nu zijn het de Staffords, wanneer gaat men eens toegeven dat de fout bij de mens ligt ? Zal niet helemaal de juiste tekst zijn, maar je begrijpt wat ik bedoel

En ook in het asiel zie ik tal van lieve Staffies passeren, die het best kunnen vinden met soortgenoten. Zo is er nu Alex, een knuffelhond eerste klas en lief tegen alle honden en katten, toch is hij ook een Staffie en ja hoor, zou hem zo in huis willen nemen !



En zelfs mijn Golden kan het niet met alle honden vinden, met sommige gaat hij echt in de clinch. Dat weet ik, houd ik rekening mee en dat zou elke Stafford eigenaar ook moeten doen. Verantwoordelijkheid nemen en zorgen dat ze hun honden kennen. Want als er iets misgaat is het telkens een heel ras dat wordt veroordeeld