Lily Jane is er niet meer ...

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte...een beetje laat, maar niet minder gemeend...vind het heel erg voor je.

Heel veel sterkte!

jeetje !
heel erg veel sterkte !

Ach Petra, wat een verdrietig nieuws.

Maar je beschrijft het mooi : ze is overal

Ik kan niet meer doen dan je sterkte wensen.  Koester de liefde tussen Lily Jane en jou en natuurlijk Pip. Dat gaat nooit verloren ondanks het fysieke gemis.

Heel veel sterkte.

Ik heb weer internet en kan weer reageren.
Wat een mooie, fijne warme reacties en gedichten. In een periode als deze is het zo voelbaar hoeveel gedachten uitgaan naar ons. Het weten dat er gedachten bij ons zijn, het voelen van de betrokkenheid en het weten van hondenmensen onder elkaar. Erg dierbaar.

Onderstaande schreef ik ook al in een ander topic, maar wil ook graag hier mijn verhaal nog eens schrijven.

Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik Lily Jane thuis heb laten gaan, bevrijd heb van haar gevangenis. De keus voor thuis was heel duidelijk. Ik wilde niet meer met haar 'slepen' en ook vond ik dat ze genoeg tijd doorgebracht had in de kliniek gedurende haar leven. Wat is er fijner en vertrouweder dan in haar eigen thuis op haar eigen bed. Zowel voor haar als voor mij.

Ik wilde heel graag 1 speciale dierenarts om dit laatste stukje van haar leven en overlijden in handen te geven. In de praktijk hebben ze zo geschoven met afspraken dat ze mijn wens mogelijk konden maken.
Hier thuis ging alles in rust, vertrouwen en liefde, zoals ik het wenste. Het was een hele intense en bijzondere dag. De weken ervoor was een klaarstomen voor de laatste stap. Nog intens genieten van wat nog kon... 'carpe diem' zoals haar motto was. het weten wanneer het moment daar is om in mijn onvoorwaardelijke liefde haar los te laten. Want onvoorwaardelijke liefde is loslaten als de tijd daar is. En het was tijd, de doorslag was dat ik zondag 'brak' en zeker wist dat het niet de bedoeling kon zijn dat ik haar de verantwoording zou laten om uiteindelijk mij te moeten smeken er een einde aan te maken. Het was vooral mijn proces, zij was er klaar voor als ik er klaar voor was en zo is het gegaan. Die nacht hebben we allemaal in rust geslapen, ik lag niet te woelen en Lily had geen onrustige aanvallen...het was zover de knoop was door. En zo konden we die laatste dag in rust, liefde en vertrouwen doorbrengen.

Die dag stond voor mij ook in het teken haar zoveel te laten gaan dat ze al met drie pootjes over was en de DA alleen nog maar een kontje hoefde te geven. En zo is het gegaan.

Om kwart over 4 werd ik gebeld door de assistente dat de DA onderweg was naar mij. Toen ze er was hebben we even zitten praten en vervolgens uitleg over hoe het zou gaan. Er zijn meerdere manieren om een dier in slaap te brengen en de dierenarts zal de keus maken die het meest passend is. Lily kreeg slechts een licht roesje. Daar waar ze het liefste lag en waar ze is blijven liggen en overleden is. Totaal geen gevecht of onrust. Na het geven van het roesje is de dierenarts buiten in de tuin gaan zitten. Lily lag op haar bed en ik zat op een kussen op de grond met mijn rug tegen de muur. Ik heb haar weinig fysiek aangeraakt om haar 'wegzakken' niet te prikkelen met aanraking, maar we waren heel dichtbij. Toch kwam op een bepaald moment haar koppie nog even zoeken naar mij. Ik heb mijn hand tegen haar wang gelegd en vertelt dat ik er ben, dat ik van haar hou en dat we dit samen doen en dat het goed is zo. Dit was ons laatste contact. Ze is gaan slapen.

Een kwartier later kwam de DA weer binnen en legde ze een infuus aan (ze vertelde alle handelingen die ze deed). Toen het moment daar was dat de overdosis ingespoten zou worden heb ik iets afstand genomen. In mijn hoofd en hart heb ik haar naar het licht gedragen. Vlak na de start van het inspuiten rolde er een stroom van tranen uit de ogen van Lily Jane en ik wist meteen dat het leven hiermee uit haar vloeide. De dierenarts voelde haar al wegglijden toen de spuit er net in zat. Secondewerk ... Mijn meisje was vrij.

De dierenarts ging rustig opruimen en daarna hebben we samen Lily's lijfje in een mand gelegd voor vervoer. Bijzonder met hoeveel rust en gezamenlijke liefde we Lily begeleid hebben, zonder druk en onrust. Ik heb afscheid genomen van de dierenarts en heb direct een vriendin gebeld die Jip (andere hond) zou komen brengen. Daarna ben ik bij m'n meisje gaan zitten. Eindelijk kon ik weer door haar hele vacht woelen zonder pijn. Elk plekje ben ik langs gegaan om in me op te nemen. Haar 'jasje' was me zo mooi en dierbaar.

Toen kwam Jip en zijn reactie was behoorlijk heftig. Lily lag in de voorkamer en Jip stuiterde (zoals alleen Jip dat kan) blij naar binnen, naar z'n vriendin. Nog voor hij haar kon zien stuitte hij in de bijkeuken op een onzichtbare muur (de dood?), hij knalde er tegen aan en is angstig naar buiten gevlucht. Ik ben doorgelopen naar de voorkamer en op de bank gaan zitten. Tergend langzaam kwam Jip op z'n buik naar binnen getijgerd, het leken wel minuten, totdat zijn neus uiteindelijk Lily's lijfje aanduwde. Toen is er iets geknapt en ging hij lichtelijk door het lint, waarbij hij nog twee keer Lily's lijfje heeft aangetikt. En toen was er rust.

Ik heb koffie gemaakt en mijn broer zou komen om bij Jip te zijn als ik met vriendin Lily's lijfje naar het crematorium zou brengen. In alle rust koffie gedronken en anderhalfuur na haar overlijden gingen we op weg om haar lijfje naar het crematorium te brengen. Daar heb ik voor het laatst al haar tastbare door mijn handen laten gaan. Lily's ziel zou met me mee gaan en haar lijfje lieten we achter. Haar mooie, mijn dierbare lijfje wat zo vol liefde en vertrouwen 11 jaar naast mij de stappen op ons gezamenlijk levenspad afgelegd heeft ... op en af. Ze heeft mij zo'n rijk mens gemaakt. Haar leven was klaar, ze is vrij.

De as kon ik al snel weer ophalen, maar ik merk dat ik er weinig mee heb. Ik zal het uitstrooien op een fijne plek.

Zoals ik eerder al schreef is ze overal. Haar 'zijn' is er op de manier zoals alleen zij er is. Dit is zo ongelooflijk bijzonder en leidt mij door het proces van rouw en verwerking heen. Ze laat een leegte achter die zo rauw en voelbaar is, maar vult het ook weer op met liefde en vertrouwen in de wijze waarop ze er nu is. Het is er beide en mag er beide zijn.
Ik voel me rijk zo'n dierbaar maatje aan mijn zijde, 11 en half jaar. Zij heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt, wij samen!

Jip en ik vinden ons eigen ritme en balans. Hij doet het geweldig. Ik merk ook dat het leven van alledag zonder Lily veranderingen brengt. In Jip, in mij en onze relatie. Een cyclus is afgerond en een nieuwe cyclus is begonnen. En Lily, zij is er zoals alleen zij er zijn kan.

Heel ontroerend, heb de tranen niet kunnen bedwingen...
Herkenbaar ook, waardoor het ineens zo tastbaar lijkt...

Mooi dat je het zo hebt kunnen verwoorden, hier is het 2 jaar en 1 jaar geleden en ik heb in het andere topic mijn verhaal gezet en dat was ook weer erg emotioneel, voor jou moet dit dus ook erg moeilijk zijn geweest, juist omdat het nog zo vers is allemaal..

Nogmaals, heel veel sterkte!

dat is heel erg mooi geschreven Petra!!!
nogmaals heel veel sterkte met het verlies van je Vriendinnetje!
en zoals je al zegt, ze is en ze blijft bij je overal

heel veel sterkte toegewenst!  je hebt haar een prachtig leven bij je gegeven , en daar is ze je zeker dankbaar voor!

Ik las net jouw reactie op een andere topic (euthanasie thuis) en het was zo onroerend en ook zo mooi, om dit te lezen.
Ik ben het ook helemaal met Jael, reactie hierboven, eens. Je mag trots op jezelf zijn. Jullie hebben het samen heel fijn gehad. Je hebt haar een goed leven gegeven en dan moet je nooit vergeten. Ik hoop dan ook, dat je jezelf kan berusten in het verlies van Lily jane. Heel veel sterkte!

Jeetje Petra, wat heb je dat prachtig geschreven, het klinkt heel bijzonder hoe het afscheid is gegaan, de rust die je noemt komt ook naar voren in je manier van beschrijven. Wat je zegt is o zo waar, Lily haar leven is afgerond, maar daarmee is ze nog lang niet weg, ze is er op haar manier en ik ben blij dat je dat ook zo kan ervaren en voelen.

@Nantastic, heel intens en emotioneel. Alles staat zo wagenwijd 'open'. Ik kan me voorstellen hoe dit jou ook weer terugbrengt in de tijd. Dit soort processen zijn net zo moeilijk/verdrietig als intens bijzonder. Zo dicht bij elkaar als nooit tevoren en dan loslaten ...
@Caitlin, inderdaad de rust, beRUSTing. Daarvoor heb ik wel een strijd moeten leveren om dwars door het proces te gaan. Maar toen de knoop door was heb ik alle liefde en kracht gebundeld om haar de rust en het vertrouwen te geven die ze nodig had om het leven los te laten.

Dit is een laatste foto van ons die dag ... ik heb even getwijfeld om het te delen, maar het voelt goed.

Een prachtige foto, ze heeft zo'n lieve kalme uitstraling, dat is mooi zichtbaar. Een dierbare foto, die mooi de band tussen jullie laat zien.

Zo moe ... ze liet het hele gewicht van haar koppie in mijn hand rusten.

Zoals ik eerder ook al zei, bevestig je hier weer.
Jullie band is onbeschrijfelijk, zo intens en zo mooi!

Een inspiratie voor ons alle, het is mooi en rustig gegaan. Het doet mij terug denken aan de tijd dat ik mijn kat liet inslapen, zelfde soort proces, ze was klaar met dit leven. Een dikke 20 jaar geworden, veel mee gemaakt en nu mocht ze rusten.

Heel mooi, en heel ontroerend.

Bedankt dat je laat zien hoe een relatie tussen baas en hond moet zijn.

Dank je wel Gerdine. Het is ook zoals ik het voel, weet en ervaar. Dit is ook wat zij me gegeven heeft. Door haar 'zijn' kon ik leren en groeien en kon ik uiteindelijk dit proces op deze manier doen. Met onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen.

Er zijn momenten in het proces geweest dat ik dacht ik kapot ging, maar toen ik 'kapot' op de grond lag heeft de onvoorwaardelijke liefde me gedragen. Het is zo bijzonder hoeveel kracht daarin zit. Zij heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt, wij samen.

Een ontroerend afscheid...mooi,dierbaar
Herkenbaar ook,ik kreeg er een krop van in mijn keel.
En wat een dierbare foto's,mooi,met een verhaal!

Pff, Petra, wat heb je dat prachtig opgeschreven, ik ben ontroerd en geraakt.
Heb er verder niets aan toe te voegen. Je foto zegt alles.

Heel mooi geschreven Petra. En wat een prachtige, ontroerende foto.

wat een emotie komt hier los, door jou intens geschreven ervaring.
zo herkenbaar hier,  pijnlijk en toch zit er ook veel troost in ingesloten

de foto's laten het zien, een intens verbond tussen hond en mens.........

Enorm veel sterkte toegewenst!

Sorry, lees het hele topic nu pas.

Wij willen je nog heel veel sterkte toewensen met het verlies van Lily Jane.

Het is voor mij ook zo intens en emotioneel en het is uit jullie reacties zo voelbaar hoeveel het raakt aan eigen herinneringen en/of gevoelens. Bijzonder om dit zo te kunnen delen. Bedankt daarvoor.

De foto's zijn me ook heel dierbaar.

Och Petra,  ik zie de foto nu pas. Ik krijg het er koud van. Ze doet me denken aan mijn oude brakje van 16 jaar die niet meer kon. Nogmaal heel veel sterkte.

@Mimi, jij hebt een brakje gehad? Och, 16 jaar. Van Lily is het altijd een verrassing gebleven welke jachthond(en) erin verstopt zaten.

Petra, zo wijs en zo sereen als jij dat hebt gedaan...de tranen zijn er niet minder om, maar het loslaten was echt een laten gaan...met vertrouwen en berusting...
Ik wens je nogmaals veel sterkte, Lily Jane heeft voor altijd een grote plaats in je hart, en zal je altijd bijstaan.

Dank je wel Saskia, Lieve woorden.

lees dit nu pas...

heel veel sterkte met dit verlies!!!

Lieve Petra,

Uit jou woorden en korte stukje text voel ik zo wat ze voor je betekent heeft!
Ik heb zelf zo verschrikkelijk veel pijn gehad toen mijn lieve Lilo is heengegaan.
nu ik jou stukje lees voelt het heel even alsof je mijn emotie even typt.
Zo mooi verwoord je een emotie die totaal niet te verwoorden valt.
Lilo was ook mijn alles en ze was zooo verschrikkelijk dierbaar voor me .
Ik heb heel veel bewondering dat je dit deelt met ons en pink een heel langzaam biggelend traantje weg.
De foto van lily en jou is hartverwarmend .
koester dat moment meid en weet wat jij ook voor haar hebt betekend.
een hond is een weerspiegeling van je ziel.
Heel veel sterkte de komende periode .

liefs ons.