Waarschijnlijk leukemie; alle mogelijke info gevraagd!

Na de buikecho te hebben gehad (zie berichtje ergens hieronder) ziet het er niet goed uit. Waarschijnlijk heeft ons lieve kleine ventje van net een jaar oud leukemie. Vrijdag weten we het 100% zeker, maar ik ben op zoek naar alle info, ervaringen, therapien etc. Alles is welkom!!! De arts had het over een kliniek in Gouda waar Chemo wordt gegeven aan honden. Heeft hier iemand ervaring mee? Natuurlijk a ik Googlen als een gek, maar ik heb nu zo veel zorg voor Bas aan medicatie, dwangvoeding etc dat gerichte info of links heel welkom zijn! Scheelt zoekwerk! Bedankt!

hoi bas
Ik kan je niet helpen helaas
Wat erg zeg voor je
Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat er mensen op het forum zijn die je kunnen helpen
liefs joke

Dank je Joke!

ppfff ,ik schrik hier heel erg van ,wat een rot bericht zeg
ik heb het zelf twee maal meegemaakt ,maar .. met dit verschil dat het twee oudere honden waren
en wij dus niet meer hebben gekozen voor chemo
maar voor een zo goed mogelijk levenseinde dmv medicatie
maar ik wil wel voor je googlen hoor

Oei bas,
Wat een spijtig nieuws!
Hopelijk vind je de juiste hulp. Gelukkig heb je een goed baasje, die zal er meer dan ooit voor je zijn.
Sterkte

Kanker bij honden
Kanker bij dieren: hond, kat, konijn, rat e.a





Kanker is de belangrijkste doodsoorzaak bij geriatrische patienten.



De gemiddelde leeftijd van gezelschapsdieren in Nederland neemt, dankzij verbeterde leefomstandigheden, geleidelijk toe. De kans op tumorvorming wordt hierdoor groter. Onderzoek en behandeling van dieren met kanker is dan ook een belangrijk onderdeel van het werk in iedere vooruitstrevende praktijk.








Diagnostiek.

Voordat kan worden begonnen met de behandeling van een tumorpatient, is het van belang de tumor te typeren. Het nemen van een biopt (stukje weefsel) is hierbij een belangrijk hulpmiddel.

Hiervoor bestaan verschillende technieken:







1) dunne naald aspiratie biopsie (DNAB);
2) dikke naald biopsie (bijv. met een Tru-cut naald);
3) incisie biopsie;
4) excisie biopsie;







Een dunne naald aspiratie biopsie (DNAB) is bijna altijd zonder risico voor de patient. De kans op metastasering van de tumor door deze techniek is te verwaarlozen. Beoordeeld door een cytoloog levert de uitslag vaak waardevolle informatie op. Niet in alle gevallen zal dit tot typering van het proces leiden, maar bijvoorbeeld bij een mesenchymale tumor kan wel worden bepaald of het proces maligne is of niet. Het is niet de bedoeling in dit artikel in te gaan op de verschillende biopsietechnieken. Wel is het van belang te beseffen dat er een metastaseringsrisico is bij de drie laatst genoemde methodes.

Bij een dikke naald of incisie biopsie is de lokalisatie ervan zeer belangrijk. Enerzijds moet het relevante informatie over de tumor opleveren, anderzijds moet tijdens vervolgchirurgie de biopsieplaats ruim kunnen worden verwijderd, samen met de tumor, waarna sluiting van de wond nog mogelijk moet zijn. Zo verdienen longitudinale incisie biopten van processen op de extremiteiten de voorkeur boven transversaal verlopende.

Histologisch onderzoek leidt in bijna alle gevallen tot een diagnose. Na typering van de tumor dient te worden beslist of en zo ja welk aanvullend onderzoek nodig is om het proces te stageren. Hierbij wordt de omvang van de primaire tumor bepaald, het eventueel aanwezig zijn van klinisch aantoonbare metastasen of para-neoplastische syndromen. Door de typering van de tumor, bijvoorbeeld een slecht gedifferentieerd mastocytoom, is in feite zijn biologisch gedrag bekend.

In geval van het mastocytoom zal aanvullend onderzoek kunnen bestaan uit DNAB van de regionale lymfeknopen, echo-onderzoek van milt en lever en buffy-coat onderzoek in EDTA-bloed op circulerende mastocyten.

Een ander voorbeeld is het orale plaveiselcelcarcinoom. Hiervan is bekend dat het zeer laat in zijn ontwikkeling metastaseert. DNAB van de regionale lymfeknoop is het belangrijkste aanvullende onderzoek, terwijl thoraxfoto?s meestal geen metastasen laten zien.

Bij stagering van een tumor hoort vaak ook een algemeen bloedonderzoek. Volledige documentatie van de uitbreiding van het proces en de algemene klinische toestand van de patient is van groot belang om een succesvol en verantwoord behandelingsplan op te stellen. De soms noodzakelijke onderzoeksmethoden lijken kostbaar en tijdrovend, maar leveren essentiele informatie op om rationele beslissingen te kunnen nemen aangaande wel of niet behandelen van het dier en op welke manier de beste behandeling kan worden uitgevoerd. Op lange termijn zal dit kostensparend kunnen zijn.

Onderzoeksmethoden als CT-scan en radio-isotopen onderzoek dienen indien nodig te worden opgenomen in het bovengenoemde protocol, in overleg met de eigenaar. Het is immers niet de behandelende dierenarts alleen die beslist of een bepaald onderzoek of behandeling wel of niet plaats moet vinden, maar deze beslissing dient in goed overleg te worden genomen. Zeker wat betreft de financiele aspecten ligt de uiteindelijke beslissing bij de eigenaar.

Behandelingsmogelijkheden.

Onderscheid kan worden gemaakt in een curatieve of palliatieve therapie. Een oncologisch riskante benadering is: afwachten of het proces groeit en even niks doen.

De veterinair ter beschikking staande behandelingsmogelijkheden zijn: chirurgie; chemotherapie; radiotherapie; hormonale therapie; immunotherapie; nutritionele ondersteuning;

Het uitgangspunt van iedere behandeling van de tumorpatient dient te zijn dat de kwaliteit van het nog resterende leven van het dier is gewaarborgd.

Dit moet dan ook expliciet worden uitgesproken in de richting van de eigenaar van het dier. Het houdt in het geval van onze praktijk in dat eigenaren altijd een beroep op ons kunnen doen om eventuele problemen direct op te lossen. Oncologie in de praktijk is teamwork, waarbij ook de assistentes een belangrijke rol spelen. Juist door het contact dat zij hebben met de eigenaar, bijvoorbeeld tijdens het assisteren bij chemotherapie, ontstaat dikwijls een bijzondere band. Hierdoor hebben zij ook een belangrijke functie tijdens periodes waarin het niet zo goed gaat met het dier of rondom een euthanasie.

Chirurgie

Tumorchirurgie veronderstelt een goede kennis van het biologisch gedrag van de te behandelen tumor. In het geval van het mastocytoom zal bij chirurgische verwijdering een marge moeten worden aangehouden van 3 cm rondom en 1 fascielaag onder de tumor. Voor het plaveiselcelcarcinoom, dat veel minder de neiging heeft te infiltreren in zijn omgeving, geldt een veel kleinere marge. Indien de situatie dit niet toelaat, is het zeker geen contra- indicatie om dichter op de tumor te opereren. Men dient zich hier dan wel goed van bewust te zijn en volgend op de chirurgie een aanvullende behandeling in de vorm van chemotherapie of radiotherapie te starten. Binnen de tumorchirurgie kan vaak ook bij uitstek worden gebruik gemaakt van reconstructietechnieken zoals vasculaire huidlaptranspositie. Soms is het geen slechte optie om te kiezen voor een ruime verwijdering van de tumor, een partiele sluiting van de wond en genezing per secundam af te wachten, onder goede begeleiding.

"Tumor seeding" door met tumorcellen gecontamineerd instrumentarium is een speciaal risico. Weloverwogen wisseling van instrumenten tijdens de operatieve behandeling van een maligniteit (kwaadaardigheid) is zeer belangrijk. Eventuele procedurefouten zullen in het operatieverslag moeten worden opgenomen en soms aanleiding kunnen zijn tot een bijstelling van het post-operatieve behandelingsplan. Vanzelfsprekend zal goede pre- en postoperatieve pijnstilling dienen te worden toegepast.

Histologisch onderzoek van het verwijderde weefsel is zeer belangrijk. Met name dient extra aandacht aan de snijranden van het specimen te worden besteed. Plaatsen die voor de chirurg van speciaal belang zijn kunnen met Oost-Indische inkt of een hechtdraad worden gemerkt. Bij vragen of onduidelijkheden kan een goed contact met de patholoog zeer waardevol zijn

Chemotherapie Deze mogelijkheid van behandelen is binnen de diergeneeskunde nog steeds een onderwerp waar geen consensus over bestaat.

Indicaties voor chemotherapie zijn o.a.: hematopoietische tumoren; tumoren, waarbij na chirurgische verwijdering vrijwel zeker nog (micro)metastasen aanwezig zijn; tumoren die niet chirurgisch zijn te verwijderen, maar kunnen reageren op chemotherapie; pre-operatieve cytoreductie van grote tumoren; radiosensibilisatie van een tumor, bijvoorbeeld met behulp van doxorubicine; palliatieve behandeling van grote of pijnlijke tumoren;

Uitgangspunt voor het starten met chemotherapie is, dat de "clinical performance" van het dier goed is. Het voorstel om de hond of kat met cytostatica te gaan behandelen, roept bij de eigenaar meestal een beeld op van een brakend kaal doodziek dier en stuit in eerste instantie vaak op weerstand. In een uitgebreid gesprek lukt het ons bijna altijd om dit schrikbeeld te weerleggen. Aangezien kwaliteit van leven gewaarborgd moet blijven en dus de meeste bijwerkingen zoals humaan bekend niet acceptabel zullen zijn, worden de cytostatica in aangepaste doseringen gebruikt. Hierdoor is het echter niet altijd reeel om genezing in het vooruitzicht te stellen, maar eerder verlenging van het leven op een verantwoorde wijze. Medicijnen zoals G-CSF en erythropoietine om snel een beenmergdepressie te overwinnen, Periactin en megestrolacetaat bij katten om de eetlust te stimuleren en Zofran als krachtig anti-emeticum, maken het echter mogelijk om steeds hogere doseringen van de cytostatica te gebruiken met kortere tussenpozen.

Onze bereikbaarheid gedurende 24 uur per dag heeft o.a. geleid tot een snelle reactie bij het ontstaan van septicaemien. Door dit alles worden de successen op lange termijn steeds beter. Enige jaren geleden overleefden ongeveer 50% van de honden met maligne lymfoom, die met chemotherapie werden behandeld, het eerste jaar. Dit percentage kan sterk stijgen door een goede behandeling en zien wij de meeste van deze patienten na het eerste jaar behandelen nog steeds terug.

Het gebruik van cytostatica brengt naast risico's voor de patient ook gevaar voor zijn omgeving met zich mee door de carcinogene en teratogene eigenschappen van deze middelen. Uitgebreide informatie moet worden meegegeven aan de eigenaar, o.a. hoe om te gaan met oraal te verstrekken medicijnen en de excreta van het dier. Daarnaast dienen in de praktijk uitgebreide voorzorgsmaatregelen te worden getroffen, die moeten voorkomen dat contaminatie van het personeel met cytostatica kan optreden. Gedacht wordt o.a. aan beschermende kleding, laminar flow kast voor de verwerking van de medicijnen, afvoer van specifiek afval via de door de wet aangewezen kanalen en aanwezigheid van calamiteitenprotocollen.

Succesvolle behandeling, dus minimaal een significante levensverlenging, vindt op dit moment plaats bij o.a.: maligne lymfoom bij hond en kat; osteosarcoom in combinatie met pootamputatie of vervanging van het aangetaste bot door donor- of kunstbot; overgangsepitheelcelcarcinoom van de blaashals; in toenemende mate bij mastocytomen; multiple myelomen; bepaalde vormen van leukemie; gemetastaseerd hemangiosarcoom; Op dit moment is ook behandeling van honden en katten met cytostatica, lijdende aan mammacarcinomen, hoopgevender.

Opvallend is dat in tegenstelling tot wat vaak wordt veronderstelt, de meeste eigenaren, ondanks de financiele aspecten van zo'n behandeling en de tijd die moet worden vrijgemaakt, positief reageren op het voorstel tot behandelen.

Radiotherapie

In Nederland is deze vorm van behandeling in beperkte mate mogelijk in twee centra, waar met röntgenbestraling wordt gewerkt. Het maximale energieniveau ligt dan in de huid, waardoor alleen oppervlakkig gelegen processen voor deze therapie in aanmerking komen. Ons idee is dat grote chirurgie, bijvoorbeeld ter verwijdering van plaveiselcelcarcinomen of fibrosarcomen in het kopgebied, ethisch alleen aanvaardbaar is, wanneer deze wordt gevolgd door adequate radiotherapie. Immers in dit soort situaties zal de kans groot zijn dat tumorcellen achterblijven in of net buiten het operatiegebied. De macroscopisch aanwezige aandoening zal dan veranderd zijn in een microscopisch probleem. Tumoren met de hoogste "growth fraction" en de beste oxygenatie zullen het meest gevoelig zijn voor radiotherapie. Deze situatie is bij uitstek aanwezig in het geval van tumorcellen die zich uitsluitend nog op microscopisch niveau bevinden en verlangt een kwalitatief goede radiotherapeutische nabehandeling met bijvoorbeeld een Cobalt 60 bestraling of een lineaire versneller. Deze behandelmethode wordt tot op heden nog uitsluitend in het buitenland toegepast nl een veterinair radiotherapeutisch instituut in Parijs. Met de hier aanwezige bestralingsapparatuur kan veel dieper in het lichaam worden doorgedrongen. Bestraling vindt gefractioneerd plaats, aangezien cellen maar gedurende een korte periode van hun delingscyclus gevoelig zijn voor de effecten ervan. Patienten uit onze praktijk worden gedurende vier weken in totaal twaalf maal bestraald. Hiervoor in aanmerking komende tumoren zijn o.a.: plaveiselcelcarcinomen en fibrosarcomen, na incomplete resectie (verwijdering), in het kop/halsgebied; niet volledig te verwijderen mastocytomen in een extremiteit, waarbij pootsparende chirurgie gewenst is; mastocytomen op andere plaatsen, die voorspelbaar niet volledig chirurgisch zijn te verwijderen; hierbij kan onderscheid worden gemaakt in pre- en postoperatieve radiotherapie; sterk gelokaliseerde lymfomen; perianale tumoren; tumoren in de neusholte; radiotherapie zonder voorafgaande chirurgie is mogelijk bij tumoren < 2-3 cm3, anders is chirurgie vooraf noodzakelijk; osteosarcoom van de distale radius, voorafgaand aan pootsparende chirurgie, bijvoorbeeld door vervanging van het aangetaste botdeel door een donorbot of kunstbot; acanthomateuze epulis; hersentumoren; Een andere indicatie voor radiotherapie is de palliatieve behandeling van tumoren die veel pijn of andere ongemakken veroorzaken. Gedacht kan worden aan een osteosarcoom in een extremiteit of door een tumor veranderde inwendige darmbeenlymfeknopen. Naast deze vorm van radiotherapie worden via onze praktijk ook patienten behandeld met behulp van brachytherapie. Hierbij wordt Iridium192 in hiervoor in aanmerking komende tumoren geimplanteerd. Deze behandeling kan o.a. worden toegepast bij dicht bij de ogen gelegen tumoren en pre- of postoperatief bij fibrosarcomen.

In het laatste geval kan ook worden gedacht aan de zgn. "vaccin induced sarcomas". Als laatste bestaat de mogelijkheid om bij katten met hyperthyreoidie een behandeling met I131 te laten uitvoeren. Dit kan een oplossing zijn in geval van multiple ontaardingen van schildklierweefsel, die opgespoord dienen te worden met behulp van een Technetium-scan. Ook hier blijkt weer dat een grote groep eigenaren positief reageert op ons voorstel tot behandeling met behulp van radiotherapie in het buitenland.

Hormonale therapie. De meest bekende vorm hiervan is behandeling met corticosteroiden. Vooropgesteld dient te worden dat deze medicijnen een mogelijke werkzaamheid op ontaardingen van cellen van het immuunsysteem hebben en bijvoorbeeld niet op sarcomen. Corticosteroiden worden bijna altijd gebruikt in combinatie-protocollen, bijvoorbeeld ter behandeling van maligne lymfomen, leukemie en multiple myeloom. Palliatief gebruik van corticosteroiden vindt o.a. plaats bij tumoren van het centrale zenuwstelsel en inoperabel insulinoom. In het eerste geval zal de aanwezige ontsteking perifeer van de tumor worden geremd, waardoor druk op het omgevende weefsel afneemt en daarmee tijdelijk de klachten. In het tweede geval wordt gebruik gemaakt van de glucocorticosteroid werking, met als gevolg een verhoging van de glucoseconcentratie in het bloed. Het is niet verstandig na het stellen van de diagnose maligne lymfoom direct te starten met corticosteroid behandeling, aangezien hierdoor de kans op "Multi Drug Resistance" toeneemt. De best onderzochte vorm van multi drug resistance (MDR), is toegenomen expressie van het celmembraaneiwit P-glycoproteine. Humaan zijn er twee genen, MDR1 en MDR3, die coderen voor dit eiwit. Evolutionair lijkt de base volgorde van de MDR-genen sterk te zijn geconserveerd. Met name een toegenomen transcriptie van het MDR1 gen is verantwoordelijk voor de multi drug resistance. In deze situatie ontstaat in kankercellen een resistentie tegen de meest gebruikte cytostatica. P-glycoproteine werkt als een actief pompmechanisme, waardoor cytostatica snel uit de kankercel worden verwijderd en hun intracellulaire werking niet kunnen uitoefenen. Het overwinnen van deze resistentie is geen eenvoudige zaak en dient dan ook te worden voorkomen door het hanteren van de juiste doseringen en doseringsintervallen. Immunotherapie. Hiertoe behoren voornamelijk experimentele behandelingen. Veel belovend is de behandeling van osteosarcomen en mammacarcinomen met L-MTP-PE (liposome encapsulated muramyl- tripeptide phosphatidylethanolamine). Een tweede voorbeeld is de behandeling van maligne lymfoom met monoclonale antilichamen (MoAb 231).

Nutritionele ondersteuning. Bij honden met kanker treden veranderingen op in de stofwisseling. Tumoren metaboliseren bij voorkeur glucose anaeroob om lactaat te vormen, dat de patient dan weer moet omzetten in glucose. Dit gaat ten koste van waardevolle energie in de vorm van ATP- moleculen. Steeds meer zijn de patienten afhankelijk van vet als energiebron, omdat de tumoren agressief strijden voor de beschikbare koolhydraten, maar niet in staat zijn om het vet effectief te gebruiken. Tumoren gebruiken ook aminozuren om energie te verkrijgen, waardoor de beschikbaarheid hiervan voor de patient vermindert. Dit heeft een afname van de spiermassa en een immunosuppressie tot gevolg. Hill's* Prescription Diet* Canine n/d* is een gepatenteerde technologische doorbraak in de nutritionele behandeling van kanker bij honden. Het is de enige voeding die klinisch heeft bewezen, bij honden met een lymfoom die met chemotherapie worden behandeld, de overlevingstijd te verlengen en de levenskwaliteit te verbeteren. Deze unieke voordelen worden bereikt door; Een beperkt koolhydraatgehalte om de tumorcellen van energie te onthouden; Een verhoogd vetgehalte om tegemoet te komen aan de energiebehoefte van de patient en om de kankercachexie te bestrijden; Een verhoogd gehalte omega-3 vetzuren om de tumorgroei te beperken, vermagering tegen te gaan en bijwerkingen van de kankertherapie te helpen verminderen; Een matig verhoogd eiwitgehalte om de cachexie te helpen bestrijden en de functie van het immuunsysteem optimaal te houden; Een verhoogd gehalte aan het aminozuur arginine om tevens de afweerfuncties te verbeteren; Onderzoeken hebben aangetoond dat Hill's* Prescription Diet* Canine n/d* in combinatie met een chemotherapie de overlevingstijd van honden met een lymfoom verlengt, het welzijn van deze kankerpatienten maximaliseert door de remissieperiode te verlengen, de schadelijke metabolische abnormaliteiten bij honden met kanker omkeert en de bijwerkingen van radiotherapie vermindert. Het is een zeer smakelijk product voor honden met kanker.

Kankerpreventie.

De dierenarts zal ook een steeds belangrijker rol gaan spelen in de preventie van kanker. Door een beter inzicht in de processen welke een rol spelen in de carcinogenese, zullen vaker preventieve adviezen kunnen worden gegeven.

Een voorbeeld is de carcinogene beinvloeding van melkkliercellen bij hond en kat door endogene en exogene progestativa. Met in gedachten de recente inzichten in het ontstaan van mammatumoren, lijkt het mij ethisch onjuist om een eigenaar van een hond of kat, die vraagt om een behandeling ter voorkoming van loopsheid of krolsheid, niet nadrukkelijk te wijzen op de voordelen van een ovariectomie t.o.v. het toedienen van progestativa. In onze praktijk is door het geven van het advies van ovariectomie na de eerste loopsheid, het aantal antiloopsinjecties gereduceerd tot nul. Hiermee is ook het aantal chirurgische ingrepen ter verwijdering van mammatumoren teruggebracht tot een fractie van het vroegere aantal.

Als tweede voorbeeld de toename van het aantal "vaccin induced sarcomas", door gebruik van geinactiveerde entstoffen, bij katten. Door een chronische ontstekingsreactie op de entplaats, welke wordt veroorzaakt door het adjuvans in de entstof, kunnen fibrosarcomen ontstaan. Met name aluminium hydroxide als adjuvans kan dit veroorzaken, maar er ontstaan steeds meer aanwijzingen dat ook andere adjuvantia hiervoor verantwoordelijk kunnen zijn. Het gebruik van geinactiveerde vaccins bij katten dient dan ook door de dierenarts kritisch te worden bekeken. Het is niet ondenkbaar dat gezien de ontwikkelingen in de USA betreffend de herziening van het vaccinatieprotocol van een jaarlijkse naar een driejaarlijkse enting, in de toekomst in Nederland dit ook zal gaan plaatsvinden.

Een voldoende immuniteitsopbouw is dan alleen te realiseren met een levend gemodificeerd kattenziekte vaccin. Het wel of niet immuniseren van katten tegen FeLV dient mijns inziens ook sterk af te hangen van de locale risico's. Gezien de prevalentie studies, komt FeLV in Nederland nagenoeg niet meer voor en zal enting op maat moeten plaatsvinden. Hetzelfde geldt voor rabiesvaccinatie bij de kat. De veel langere immuniteitsopbouw dan 1 jaar rechtvaardigt mijns inziens een herziening van de grensoverschrijdende bepalingen wat betreft rabiesvaccinatie voor katten, gezien het risico van "vaccin induced sarcoma" bij jaarlijkse enting.

Een ander advies ter voorkoming van het krijgen van kanker is de bescherming van on-gepigmenteerde, dun behaarde huidgedeeltes voor ultraviolet licht met een zonnebrandcreme met hoge beschermingsfactor.

Niet alleen honden en katten zijn veel gehouden huisdieren, maar in Nederland neemt bijvoorbeeld het konijn snel in populariteit toe.

Inmiddels is bekend dat voedsters, die niet jongen, een vergrote kans hebben op het krijgen van baarmoederkanker. Ook hier zou als preventieve maatregel een ovariohysterectomie kunnen worden geadviseerd. Wij leven in een tijdperk van snelle vooruitgang binnen de mogelijkheden van diagnostiek en behandeling van kanker bij gezelschapsdieren. Deze toename in kennis heeft als gevolg een sterk verbeterde kwaliteit van leven, een toename van de ziektevrije periode en een toename van de overlevingstijd en kans van de kankerpatient. Het is zaak dat de toepassing van deze kennis in een aantal gespecialiseerde centra ten goede komt aan gezelschapsdieren lijdend aan kanker, maar tevens dat de practici in het algemeen genuanceerder gaan denken over deze ziekte. Dit laatste zou in kunnen houden dat minder snel tot euthanasie wordt overgegaan en zorgvuldiger wordt nagedacht alvorens het mes in de kankerpatient te zetten.

Dierenkliniek Goeree Overflakkee

Oh wat erg voor jou en je hondje !!

Ik heb er zelf ook geen ervaring mee, maar hoop zo dat jullie toch nog een tijd samen gegund is !

Veel sterkte !
Liefs,
Marie-Rose

Wat een vreselijke tijd zit je nu in tot vrijdag. Bah de akelige onzekerheid.
Ik zal mijn vingers blauw voor je duimen dat hij het niet heeft.


Heel veel sterkte

Groetjes Marianne

wens je heel veel sterkte toe met je zieke hondjes

Hallo,

Welk onderzoek heeft jou hondje gehad? hoe hebben ze die leukemie vastgesteld?

Ik heb een hond gehad( was toen ongeveer 1 jaar) waarvan ze dachten dat gezien zijn slecht bloedbeeld dat ze dachten leukemie, maar ben toen een ruggemergpunctie moeten laten gaan doen, en dat onderzoek gebeurde in universiteit Gent.

Bleek na onderzoek geen leukemie te zijn, maar auto-immuumziekte, hij is vier jaar geworden.

Veel sterkte en succes

Liefs

Martine

Wat een erg nieuws zeg

Mijn Berner Sennen is op 3 jarige leeftijd overleden aan leukemie. Het is toen heel snel gegaan, op tijd van 4 dagen was het gebeurd en was ze zo ziek dat we haar hebben laten inslapen.

Misschien niet wat je wil horen... Maar dat is wel al bijna 8 jaar geleden dus ik neem aan dat er ondertussen heel wat meer mogelijk is hierin.

Heel veel sterkte de komende tijd!

hoi,

wat afschuwlijk voor je!! en voor je hond.

de faculteit diergeneeskunde in utrecht heeft ook chemo therapie. je zou ze natuurlijk altijd kunnen bellen voor info enz.
aangezien ze een universiteitskliniek zijn, zijn ze vaak goedkoper ook.

ik hoop voor je dat het toch wat anders blijkt te zijn, iets onschuldigs of wat ze makkelijk kunnen verhelpen.

veel sterkte in ieder geval!!

lieve groet eileen

ach jeetje

Ja Utrecht die kliniek is geweldig proberen hoor

Zal voor je duimen hoor!!!!!!!!!

Liefs Yvonne en en poot van Cyra

Gelukkig geen ervaring mee...., maar iig heel veel sterkte toegewenst.....

en ook ik ga voor jullie duimen,

knuffel,
Ramona

Pfff jee wat erg zeg! Heel veel sterkte

Groetjes,
Yvonne

He wat een naar bericht.
Ik wens je heel veel sterkte!!

groetjes Thea

Wat een akelig bericht.

Wens je heel veel sterkte met je hondje.


Groetjes Annelies

Ach wat zonde,heel veel sterkte.
Groetjes Ingrid

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Bij Bas is een punctie van zijn lymfeknopen genomen en dit weefsel is naar Utrecht. Ik heb het er momenteel heel moeilijk mee. We hebben nu continue zorg, in de vorm van dwangvoer en bijna ieder uur andere medicatie. We doen het met meer dan alle liefde, maar ik kan er moeilijk meer mee omgaan. Want wat doe je nu? Ben je bezig een aflopende zaak te rekken, of ben je bezig (als het een ontsteking is) om hem te genezen? Ik wil zo graag alleen aan het positieve denken, en samen met hem vechten vechten vechten, maar waartegen en heeft het nut? Af en toe leeft hij op. Dan zien we weer een glimp van onze jonge vrolijke vriend. Toen we dit gisteren samen zagen hebben we ook min of meer besloten om wat er ook gebeurt zijn kwaliteit van leven te waarborgen. Niet onnodig verlengen omdat het voor ons zo moeilijk is. Hij moet weer de oude kunnen worden, anders niet. Dan geen onnodig gevecht meer. Hij ligt heel de dag te strijden. Dat kleine lijfje gaat heen en weer, wordt volgestopt met pillen en hij zucht en kreunt. Maar goed, dat zeggen we nu. Wie weet hoe ver we nog gaan als we vrijdag de ergste uitslag krijgen die er is. Ik hoop dat we eerlijk naar hem toe kunnen blijven. En wat betreft Utrecht. Daar is nu het biopt heen. Ik wilde er gisteren eigenlijk direct al naar toe, maar Bas is zo zwak dat dat eigenlijk onzin was en het weefsel ging daar toch al heen. Maar wij hebben ook goede ervaring met Utrecht en dat gaan we zeker ook benutten. We geven niet zo maar op!

Ik leef zo met jullie mee !!! Wat erg voor jullie en kleine Bas, waarom toch...

Dit moet zo ontzettend moeilijk zijn, ik mag er niet aan denken !

Ik hoop toch zo dat hij kan genezen worden, want daar heb je toch alles voor over hé ! Maar onnodig laten lijden, neen dat kan ook niet, maar al deze gedachten en beslissingen zijn zo verschrikkelijk.

Geef de moed in ieder geval nog niet op ! Ik had jaren geleden een Pekingees van 1jr die door de DA was opgegeven, doodziek was hij, maar hij is er toch doorgekomen en oud geworden.

Je weet nooit en het is een cliché maar zolang er leven is, is er hoop !

Jullie doen alles wat jullie kunnen en zijn er voor hem, meer kunnen jullie echt niet doen !

Sterkte !
Liefs,
Marie-Rose

ik kan me er echt alles bij voorstellen ,en het is zo oneerlijk he ? zo,n jonge hond en dan al zoiets
weet wat het betekend ,heb ook eens heel abrupt een jonge hond van net 2 jaar moeten laten gaan
maar laten we voor jullie nog hopen op een klein wondertje
heel veel sterkte ,en een dikke knuf voor die kleine Bas

Verschrikkelijk zeg! Wat ontzettend moeilijk...
Onzekwerheid is slopend en idd waarvoor?!
Ik hoop op een goede afloop, dat hij weer de oude wordt!

Groetjes, Anita.

Hoi,

Wat een vreselijk nare situatie! Ik wil je heel veel sterkte wensen, Bas heeft in ieder geval geweldige baasjes! Geef hem een dikke knuffel en we duimen voor een goede uitslag...

Groetjes Ellen.

Hallo!

Ikzelf ben sinds kort te weten gekomen dat mijn hondje leukemie heeft.

In het kort al de info die ik heb:

Symptomen van lady: rare, groenachtige stoelgang, lusteloosheid, minder actief, niet veel zin om te eten, ...
Algemene symptomen: vergrote schildklieren (maagstreek en nek), overgeven, ...

Er werd bloed getrokken: lady had verhoogde witte bloedcellen (bleven stijgen) --> kan wijzen op een infectie, dus kreeg ze een antibioticakuur, daarna stegen de bloedcellen nog, dus werd ze open gedaan. In haar buikje vond de arts een vergrote milt (2maal zo groot) met witte vlekjes en twee tumoren op (~ splenectomie).
Na onderzoek bleek dat lady leukemie heeft.

Behandeling: Lady kreeg eerst cortisonen en antibiotica toen we nog niet wisten wat het was. Zorg ervoor dat je hondje nog geen prednison krijgt! Dat maakt namelijk deel uit van de komende chemo en dit mag ze niet op voorhand krijgen.
Lady is nu aan chemo begonnen. Eerst krijgt ze een protocol van Dokter Vos van de kliniek in Ottenhorst. Hij raadt aan om op dag 0 en dag 7 asparaginase te geven. Daarna volgens een schema de vincristine, doxorubicine en prednisolon, ... Dit afwisselend met infusen en tabletten.

Zorg ervoor dat je arts verschillende bloedstalen neemt of een biopsie doet. Ook chemo is het proberen waard!
Mijn arts zei dat het KAN dat het hondje zichzelf geneest, het KAN ook dat er genezing is (dat nieuw protocol behaalt de spectaculairste resultaten - dus er is volledige genezing mogelijk).

Ook nog: het KAN hodgkin zijn, dan leeft je diertje wel geen vier weken meer, dan gaat het zeeeer snel achteruit...

Het spijt me als ik hiermee je hoofd op hol laat slaan, maar er is ALTIJD hoop. Zeker als je lief klein ventje nog maar een jaar oud is! Dan heeft ie een zeer sterk lichaampje! Veel liefde geven.

Als je nog vragen hebt, stel maar... Ik help graag!

xx

Reni hondengek, Hoe denk je dat het gemiddelde gezin deze behandelingen gaat betalen? De andere overweging is: kan je dat een hond wel allemaal aandoen? Doe je het voor de hond of haal je alles uit de kast omdat je je hond niet kan/wil missen?
Een kort en fijn leven is heel wat plezieriger voor een dier dan te dokteren (met alle pijn en ellende die het met zich meebrengt)tot de dood erop volgt.
Dit is mijn persoonlijke mening en iedereen moet dat voor zich zelf uitmaken.

Pfff heftig zeg!!

Ik heb er ook geen ervaring mee maar het lijkt me moeilijk om te beslissen wat je in dit geval moet doen.

Sterkte ermee!!

Jee, wat een bericht....pfff...
Vreselijk...

Ik duim hier dat het allemaal een vergissing is...

Dikke knuffel voor dat mooie manneke..

Sterkte en waar hoop is, is leven ...

Koppie ophouden; voor Bas...
Hij heeft jullie "positieve gedachte kracht" nu eens zo hard nodig...

Is schrijf je even een pbtje...

Lieve groet, Ilja

Fijne berichtjes allemaal, het doet je goed dat er mee geleeft wordt. Als ik dan weer de symptomen van Lady lees, dan denk ik weer dat hij het ook niet kan hebben. Hij heeft geen diarree, spuugt niet, heeft alleen vergroote lymfeknopen in zijn buik. Maar goed, er zullen wel zo veel vormen zijn... Ik hoop dat we morgen de uitslag hebben van het biopt en dat we niet nog een weekend moeten wachten. Hij lijkt wel wat te reageren op alle antibiotica's. De goede momenten komen steeds vaker. Ook de koorts wordt toch minder. Als hij leukemie zou hebben reageert dat toch niet op antibiotica? Ach we hopen zo voor hem. Hij strijd als een leeuw met dat kleine lijfje, wat een respect heb ik voor hem. Onze spaarpot wordt flink op de proef gesteld, absoluut. En het heeft gewoon een grens. Onze grens is zijn kwaliteit van leven. Als het wel het verschrikkelijke 'L'-woord is en we gaan behandelen moeten we gewoon zeker weten dat hij zich niet slechter gaat voelen, dat mogen we hem niet meer aandoen. Een operatie om biopt af te nemen of om goed te kijken is niet echt een optie op dit moment, hij is zo zwak en zo veel afgevallen dat de narcose al een risico is. Vandaar via echo en punctie. Duim nog met ons tot morgen!

jacko
ik heb dit stuk slechts ter info op de site gezet
en ja d.a kosten kunnen enorm oplopen ,ik weet het ,
wij hebben er indertijd voor gekozen niet !! meer te behandelen met chemo omdat beide honden al flink op leeftijd waren
en ja kwaliteit van leven zou voor mij ook absoluut belangrijk zijn ,ik zou dan ook uitgaan van de hond en niet van mijn eigen gevoel
dierenliefde betekend soms ook je hond op een waardige manier laten sterven
maar ik hoop voor die kleine bas dat er een wondertje gebeurt

Hey Bas

Als je het zo zegt, klinkt het niet echt als leukemie, nee... Leukemie reageert inderdaad niet op antibiotica. lady had een antibioticakuur gekregen en haar witte bloedcelwaarden bleven nog gewoon door stijgen... Dus... ik hoop voor je dat het dan geen leukemie is.

De behandelingen zijn altijd duur, maar ik ben van mening dat je altijd moet proberen (tenzij je hond er duidelijk onder lijdt). In mijn geval lijdt ze dus totaal niet en is ze nog heel sterk, dus ...

Het zijn altijd moeilijke beslissingen. Het moeilijkste van al vind ik nog dat je het neit kan uitleggen aan je diertje...

Sterkte!