Leeft een hond in het heden of onthoud die ook dingen uit het verleden

Waarom deze vraag
Je hoort vaak zeggen een hond vergeet dingen uit het verleden en leeft in het heden
Nu wat ik gister avond mee maakt met taat
Wij waren oud en nieuw bij mijn broertje daar werd om twaalf uur carbiet afgeschoten voor zijn deur
Als ik dit alles had geweten had ik hier niet naar toe gegaan ,maar andere jaren was dit niet het geval
Taat vond het dood eng
Maar goed nu gingen we gister avond daar weer naar toe en Taat vond het altijd leuk bij hun
Dus ik zei we nemen haar lekker mee op visite
Komen we daar aan Taat gaat naar binnen en begint al met hijgen tong uit haar bek
Gaat voor de schuifpui staan met staart tussen haar poten en kijkt naar buiten
Toen richting voordeur ik dacht ze is niet lekker en ging met haar naar buiten
Ze trok vreselijk plaste snel,dus ik weer naar binnen
Toen ging ze onder de tafel liggen en maar hijgen ik zei nou ze is dus echt niet lekker volgens mijn .
Toen zei mijn broertje ik denk dat ze het niet meer vertrouwd hier dat het hier in huis eng is
Ik zei he ja dat was ik even vergeten oud en nieuw
Naar twee uur op visite geweest te zijn gingen we naar huis naar dat Taat die twee uur vreselijk onrustig geweest is
Taat wou niet de auto in net zo als bij oud en nieuw wij haar er ingetild en onder weg werd ze rustig en ging rustig liggen
Thuis aan gekomen was ze weer helemaal de oude Taat
Hier mee is voor mijn echt duidelijk een hond vergeet niet alles wat er wel is gezegd word
Nare dingen blijven ook bij een hond hangen volgens mijn


Ben benieuwd of jullie dat met mijn eens zijn dat een hond nare dingen in het verleden niet vergeten

Groetjes Joke

Eens

ik ben het hier ook volkome mee eens

Natuurlijk ben ik hier mee eens.
Maar gelukkig onthouden ze ook goede gebeurtenissen.
Bijvoorbeeld dat onze postbode vaak brokjes voor de hond bij heeft.

Zeker, honden zullen nog wel dingen uit het verleden onthouden. Kijk maar naar mishandelde honden. Die kun je ook niet meteen een aai over hun bol geven. Maar of jouw hond nog weet of hij dat kussen vorige week heeft gesloopt? Dat denk ik niet. Ik denk dat dingen met veel impact blijven hangen en gebeurtenissen met weinig impact worden vergeten, net als bij de mens maar dan een tikkeltje erger

Ik denk zeker dat dat waar is, maar ik denk niet dat hun geheugen zo goed is als bij mensen.
Ik heb bij mijn hond Jaida is wat uitgetest namelijk, ongeveer 5 jaar na de dood van Mike (mijn andere hond), ben ik eens enthousiast zijn naam gaan roepen, om te kijken hoe ze zou reageren. Ze keek dus niet op of om, het leek wel of ze zijn naam nooit gehoord had. Ze waren dus 3,5 jaar beste vriendjes geweest.

Als ze dingen niet zouden onthouden zouden ze ook niet leren, dan maken ze steeds weer dezelfde fouten alsof ze het nog nooit mee hebben gemaakt.

Ik ben er van overtuigd dat honden dingen onthouden, Onze Toby heeft 1.5 week een andere baas gehad, en die is niet echt lief voor hem geweest, Als hij in huis plaste werd zij boos, en met spugen dan werd er geschreeuwd, Inmiddels heeft Toby wel door dat wij niet boos worden als er iets mis gaat, maar toen hij vorige week moest spugen, kroop hij helemaal in een hoekje alsof hij bang was om slaag te krijgen, En aangezien wij daar niet boos om worden moet het ergens anders gebeurt zijn!

Ik heb het dus met taat ook Taat is ontzettend bang voor kinder speelgoed en knuffels en als ik zeg taatje mag wel krimt zei helemaal in elkaar volgens mijn ook iets uit haar verleden
Ben bang als ze iets van de kinderen pakte dat ze dan vreselijk op haar kop kreeg bij de vorige eigenaren

Natuurlijk kan een hond dat. Het enige verschil is, dat een hond geen last heeft sentimenten, en veel mensen wel.
Het verschil tussen gevoelens, emoties en sentimenten vond ik goed uitgelegd in dit artikel.
http://www.lightofbeing.org/inhoud/nl/publicaties/recensies/rec-jnana.html

Mooi voorbeeld van een goed geheugen voor leuke dingen:
Ik was dit jaar met pasen eieren aan het koken. Fedor lag in de keuken. Mijn zoon komt helpen om ze te kleuren, dus een helboel bakjes met eierverf. Fedor lag lekker te slapen. Op een bepaald moment komt onze kat de keuken in en Fedor jaagt de kat de keuken uit. De eieren zijn gekleurd, we zitten aan tafel ze te schilderen, Fedor ligt naast de tafel. De kat springt op tafel en gaat naast het eiermandje zitten. Dat was NIET de bedoleing volgens Fedor. Hij was de eieren aan het verdedigen. Hij doet dan anders noooit met eten. Dus ik begon me af te vragen wat er met die eieren was. Ik was het al lang vergeten, maar vorig jaar heb ik, de eieren die over waren van pasen, gepeld en aan Fedor gegeven... Hij wist dat nog heel goed. Dat die mooi geverfde eieren voor hem zijn

Ook negatieve ervaringen weet ik zeker.. Hij is als pup van 4 maanden gepakt door een witte herder, en die ervaring heeft echt wel zijn sporen nagelaten. Ook zonder mijn gevoelens daarbij.

Wat een leuk voorbeeld zonnetje geweldig van die eieren

Absoluut onthouden ze dingen..., zelfs van lang geleden.

Dat ze door positieve ervaringen nadien er anders tegen aan gaan kijken geloof ik ook wel, maar als ze puur in het heden zouden leven, hadden we heel wat minder getraumatiseerde honden.

Positief werkt trouwens ook zo hoor...., Misty weet nog precies de nestjes van vorig jaar te vinden..., of ik dat nou positief vind is weer heel wat anders, maar aan haar geheugen mankeerd niets

Ik hoor ook regelmatig de opmerking dat honden alleen in het heden leven en ben het daar niet mee eens, zeker weten dat honden dingen uit het verleden onthouden.

Ik denk ook wel dat ze leuke en minder leuke dingen herinneren.Twinkle is gek op (bijna)alle honden, groot,klein, jong of oud.De eerste kenningsmaking met andere honden buitenom zijn mama en zusjes en broertjes was bij de fokster, achter een ijzeren hekwerk.
Wanneer ik hem uitlaat en we lopen langs zo''n hek gaat hij bij voorbaat al kwispelen

Heeft volgens mij ook met inprenten te maken, wat er èènmaal ingeprent is gaat er nooit weer uit
positief of negatief.
Onze Bas was nooit bang voor vuurwerk of onweer, totdat iemand een rotje vlak bij hem afschoot, hij was toen drie
Vanaf die tijd is hij altijd vreselijk bang geweest voor elke knal
Bas is 11 jaar geworden maar is het nooit weer kwijtgeraakt

Ciska en Douwe

Hier ook mee eens. Zo is Mellow eigenlijk niet bang voor honden (in het begin was ze voor alles bang, ook voor honden). Tot ze werd aangevallen door 2 flinke honden. Sinds die tijd wantrouwt ze elke hond die daar maar op lijkt, is ze ook écht bang (staart tussen benen, grote ogen, gebogen rug en vooral weg proberen te komen).

Terry, onze allereerste hond vroeger, is als pup zijnde in de sloot gevallen (meneer had dorst). De waterkant was wat hoger en hij kwam er niet zelf uit. Hartstikke in paniek, wij moesten hem uit de sloot vissen.
Sinds die tijd was ie bang voor water. Zelfs een waterplas na een regenbui liep hij níet doorheen.

Hetzelfde geldt trouwens voor poes Puk. Toen we haar net hadden (uit het asiel, was daar heen gekomen wegens 'allergie') was ze heel wantrouwend naar mannen. Stofzuiger was doodeng, van niezen schoot ze een halve meter de lucht in, grote voeten zijn eng.
De grote voeten zijn nog steeds niet fijn, de rest is allemaal wel bijgedraaid. Ze heeft wel héél lang aan mannen moeten wennen (mijn vriend, maar ook mijn vader, broertje en schoonvader).

Ik denk dat ook.
Gebeurtenissen, zowel positief als negatief die echt indruk hebben gemaakt, zal een hond niet vergeten.
Maar wat ze weleens zeggen, dat een hond alleen in het heden leeft, heeft volgens mij meer te maken met het menselijke wat wij doen, verbanden leggen, gebeurtenissen en acties aan elkaar verbinden, dat doet een hond niet.
Een hond maakt geen plan op basis van ervaringen.
Maar reageert n.a.v. positieve/negatieve ervaring wel zodanig op een plaats, persoon etc.

Ik kan niet zo goed uitleggen, geloof ik....

Ik denk dat honden inderdaad in het heden leven. Dat ze nare ervaringen onthouden ligt volgens mij niet zo zeer aan hunzelf maar aan hoe je als baas reageert op z'on ervaring.

Dat is dus niet altijd waar, wij hebben Misty gekregen toen ze +/- een jaar was, behalve dat we wisten dat ze uit Spanje kwam, een korte tijd daar in het assiel heeft gezeten, ontzettend sociaal was naar andere honden, wisten we eigenlijk niets.

Ik heb haar niet ingeprent dat vissers, mannen in uniform of mannen met petten eng zijn..., dat was haar ervaring van voor haar assiel periode.
Hoogst waarschijnlijk is ze dus van een jager geweest en voldeed niet aan de behoefte, dus is gedumpt...., maar dat ze een nare ervaring met een bepaald soort uiterlijk heeft, is wel duidelijk.

Nu gaat het steeds beter, we kunnen gewoon langs vissers lopen, ze durft zelfs na haar boogje, om te draaien en te gaan snuffelen, maar dat was toen we haar net hadden echt wel anders...., zonder dat wij daar ook maar enig debet aan hadden.

Ik begrijp wel wat je bedoelt.

Ik geloof dat een hond leert door middel van het leggen van verbanden. Zowel positief als negatief. Taat heeft dus waarschijnlijk het verband gelegd met dat huis en die enorme knal, waardoor ze dus angstig werd.

Maar als je bijvoorbeeld met je hond op een speelveldje bent geweest en de hond heeft heerlijk gespeeld met andere honden en je komt daarna weer thuis, dan geloof ik niet dat een hond denk van ´goh, wat een leuke hond was dat, daar heb ik echt superleuk mee gespeeld´ nee, de hond denkt dan gewoon ´zo ik ben weer thuis, ga nu lekker liggen´
In dat opzicht leven ze dus wel in het heden.
Maar als je hond de volgende keer weer diezelfde hond tegenkomt, dan heeft ie het verband gelegd van ´hee die hond = leuk spelen´

Zo zie ik het.

Ik weet t ook wel zeker hoor.
Ik heb ooit een nestje puppies gehad (rooie der zussen en broer).
En daarvan heb ik 1 pup eigenlijk nooit meer gezien. (was ondertussen ook van eigenaar veranderd)
Ik liep toen eens met mijn zusje in het winkelcentrum toen we die hond zagen lopen met iemand.
Wij zaten te kijken en echt die jongen werd ondersteboven getrokken door de hond om echt keihard op ons te komen afrennen....piepen springen likken uitsloven alles werd uit de kast getrokken .
Wij vroegen aan hem heet ze zo en zo komt ze daar vandaan...uhhh ja. JA zeiden mijn zusje en ik dat is een van onze baby's geweest (na 5 jaar) Zo leuk. Dus ik denk ook wat de meesten hier zeggen : iets wat grote indruk heeft achtergelaten of dit nou negatief of positief is zal toch wel wat blijven hangen. In dit geval positief he

Dat lijkt me onzin. Kiwi is doodsbenauwd voor vuurwerk, Jamie totaal niet. Ik reageer op hen beide hetzelfde. Kiwi is hier niet als pup gekomen, Jamie wel. Toch iets uit haar verleden lijkt me.

Esther wat bedoel je het is zo als een baasje er op reagger ik was dat voor val vergeten hoor maar taat niet en ik heb het ook genegeert de angst gister avond

Goed dat je het aanhaalt Joke! raar dat er nog steeds misverstanden zijn mbt dit onderwerp.
Natuurlijk onthoud een dier iets uit het verleden, anders zou hij niet kunnen leren. Veel mensen proberen zich nog steeds voor te stellen hoe een dier denkt. dat weten we natuurlijk nooit, net zo goed niet als dat ik precies weet wat een aneder mens denkt. Ik heb vaak al moeite genoeg mijn eigen denken proberen te verklaren of te begrijpen.

Opvallen is dat mensen als het om dieren gaan altijd ervan uit gaan dat dieren erg bep[erkt denken en voelen. Wij als mens denken zogenaamd heel complex en intelligent, maar hebben blijkbaar toch zo weinig empathisch vermogen, dat we altijd een ander levensvorm als bij voorbaat niet in staat tot iets zien, wat dicht bij ons denken en voelen in de buurt kan komen.

Dit is mi toch echt een beperking van de mens, wij zijn mi vaak echt niet zo verschillend van dieren. Onze 'kracht' ligtalleen daarin dat we middels onze taal en schrift makkelijk ervaringen kunnen overleveren aan volgende generaties, die daar weer van profiteren.
Maar als individueel mens zijn we echt niet zo super, en hebben we niet zoveel mogelijkheden, als we vaak van onszelf vinden.

Als ik zie hoe dieren zich gedragen denk ik dan ook dat onze denk- en gevoelswereld, zeker van een hond, niet zoveel verschild. Voor allen die anders denken: leef eens samen met je hond, laat hem eens pups krijgen, laat hem met een pup opgroeien en zie hoe ze van elkaar houden. Zie waartoe je hond in staat is aan complex handelen, zonder dat hij er een boek over gelezen heeft, of iemand hem de gebruiksaanwijziging geleerd heeft. Hij moet immers wel steets opnieuw het 'wiel' uitvinden.

Natuurlijk zijn er net als bij mensen verschillen in intelligentie, verschil in karakter en verschil in prikkeling en verrijking door omgeving. Des te belangrijker om onze honden niet te onderschatten en te zorgen dat ze ook een goed 'rijk' leven krijgen waarin er plaats is om zich te ontwikkelen.

Maar dat kost wel tijd , inzet, liefde en aandacht van zijn mens. en dat is iets wat veel liever niet al te veel in investeren. Die vinden het veel makkelijker om te denken dat een hond niet zoveel denkt en voelt.

Ik denk dat er niet wordt begrepen wat ik bedoel. Tuurlijk heeft een hond hersens en kan hij dingen onthouden maar wat ik bedoel is dat de hond dingen uit het verleden onthoudt omdat je er als baas op een bepaalde manier op reageert. Als een hond voor het eerst vuurwerk hoort en hij schrikt daar van dan is het als baas heel erg belangrijk om zelf volkomen kalm te blijven en net te doen of het niks voorstelt.

Hier is b.v een filmpje van een K9 training waar ze met de hond spelen tussen het vuurwerk, (begint na 3 minuten ongeveer), dit om aan te geven dat een hond van nature niet bang hoeft te zijn voor vuurwerk.

http://www.youtube.com/watch?v=K6TZzDfyjCI

En niet elke hond wordt een politiehond dat snap ik best het heeft ook met ras en karakter te maken.

Het rare van de reakties vindt ik dat er altijd wordt gezegd je mag een hond nooit achteraf straffen ergens voor omdat een hond dan niet meer weet waar hij voor gestraft wordt, nou hoe zou dit nu komen????????
Hij leeft in het heden dus en hoe goed ik ook begrijp dat er mensen zijn die er anders over denken mijn mening verandert daar niet door

ik ben het er helemaal mee eens,
tuurlijk onthouden ze dingen,
merk ik aan droop ook, die is bij degene waar wij hem gekocht hebben met 8 weekjes, met slaan zindelijk gemaakt, en dat merken we nu nog wel eens,
als hij soms een keer wat gedaan heeft in huis, dan kruipt hij al weg,
en als we hem roepen en zeggen kom droop even naar buiten dan begint hij te rennen en spelen en gelukkig weet hij dan dat wij hem niet slaan,
maar je merkt het nog steeds,

Was het maar waar dat een hond het verleden vergat.
Dan zou Levi een heel stuk makkelijker leven.
Het slijt wel ,maar weggaan doet het nooit meer.

Het rare van de reakties vindt ik dat er altijd wordt gezegd je mag een hond nooit achteraf straffen ergens voor omdat een hond dan niet meer weet waar hij voor gestraft wordt, nou hoe zou dit nu komen????????

De reden lijkt me eerder dat een hond niets verkeerd doet in zijn beleving, dus kan je ook niet straffen, dat zou hij niet begrijpen en er dus ook niets van leren. Straffen zou ik zelf ook nooit doen omdat naar mijn mening een hond geen fouten maakt, maar dat is een andere discussie

Ooooohh... die arme schat !!!

Ik denk dat je maar erg vaak weer terug moet op visite,
zodat ze er weer aan kan wennen, dat er niet altijd zo´n
verschrikkelijk lawaai is.

Ik denk dat voor een hond herinneringen terug komen bij bepaalde situaties, plaatsen of geuren.
Toen Bas een paar maanden geleden werd 'aangevallen' door een Ridgeback is hij nog steeds op dezelfde plek in 't bos bang. Maar ik betwijfel of hij thuis in z'n mandje daar nog eens aan denkt van brrr...toen was ik bang.
En Mini denkt volgens mij ook nooit terug aan haar drie knieoperaties, tot we haar onlangs meenamen naar ons nieuwe leegstaande huis en daar moesten wachten op een aannemer. Voor haar was het als wachten in een wachtkamer van de dierenarts. Ze zat enorm te hijgen en te piepen van de spanning.