Al wekenlang zit ik met een knoop in mijn maag. Lopen de tranen langs mijn wangen als ik er aan denk. En merk ik dat mijn chronische buikpijn nu op zijn top zit.
Mijn meisje, mijn trots, mijn stoere chihuahua! Zij heeft me zo ver gebracht. In de tijd dat ik het heel moeilijk had heb ik haar gekocht. Zij heeft mij overal doorheen gesleept en overal bovenop gebracht. Waar er niemand was om mij te steunen, had ik altijd mijn kleine meisje nog. Zij voelde mijn pijn en heeft zich daar aan aangepast. Geen moment was voor haar te veel. Zij is mijn heldin!
En nu, de laatste weken, zit ik toch enorm met haar in mijn maag. Ik ben natuurlijk begonnen met mijn eigen bedrijf. Dit heb ik onder andere gedaan om gewoon 24 uur per dag bij mijn honden te zijn. Zij zijn mijn leven, en daar is het allemaal mee begonnen. Maar daarvoor had ik al pijn in mijn buik.
Ik merkte dat ik Bailey er geen plezier mee deed als ik haar meenam in de auto. Hoe graag ze hier ook in zit als ze bijvoorbeeld bij mij op schoot mag. Alles heb ik geprobeerd. Mandje, kussen, tas, cabrio (transportbox waar dak van open kan) en zelfs bij mij op schoot tijdens het rijden. Maar ik deed haar geen plezier hier mee.
Om overdag thuis te zijn vond zij helemaal niet erg. En het zou ook niet de hele dag zijn, alleen tijdens het bezorgen. Zij heeft haar plekje gevonden en slaapt het liefst de hele dag. Maar als ik er ben dan springt ze wel de hele dag door en is ze lekker bezig.
Als ik Diesel niet had gehad, had ik waarschijnlijk dezelfde beslissing genomen. Dit omdat ik gewoon weet dat er een andere plek is waar zij een veel fijner leven zou kunnen hebben. Zij is namelijk tijdens haar pup periode grotendeels grootgebracht bij mijn ex. Ik was daar meer dan dat ik thuis was. Zij hebben ook een kleine hond wat haar enige vriendinnetje is. Zij is ook weg van mijn ex-schoonouders en zij op haar. Toen het ook over was tussen mijn ex en mij, vertelde zij mij nog vaak dat zij haar nog missen.
Toen zij hier kwamen tijdens mijn openingsfeest zag ik hoe blij bailey was om hen te zien. Ze was het echt nog niet vergeten en oo toen kon ik nog net mijn tranen binnen houden. Ik zat er namelijk al mee in mijn hoofd, en toen ik dit zag wist ik het eigenlijk al zeker.
Zij kan niet zo heel goed met Diesel samen. Dit omdat zij heel veel spanning heeft. In het begin ging dit heel goed, maar nu even minder. Dit proces zou nog maanden, misschien wel langer dan een jaar duren. Een proces wat ik zeker aan zou willen gaan als de rest van de omstandigheden perfect waren geweest. Maar ik weet dat zij daar meer uit haar leven kan halen dan dat zij hier kan. En ik wil haar dat niet ontnemen.
Maar wat hield me tegen. Toch het gevoel van falen. Ik wilde niet opgeven. En ik heb er dit weekend even heel goed over gepraat met mijn vriend. Alles kwam er uit, en je kon hier echt dweilen. Het doet gewoon zo pijn om dit te doen. Na een periode waarin ik enorm veel heb meegemaakt (alles wat ik niemand zou gunnen, zelfs mijn ergste vijand niet) was zij mijn kleine lichtje in de duisternis. Hoe kan ik dat nu opgeven. Maar ik weet dat dit gewoon het beste is. En mijn vriend wist dit ook zo te verwoorden, wat mij de kleine zekerheid gaf toen ik besloten had om mijn ex-schoonouders te mailen:
Ik vind het echt heel groot van je schat, echt waar. Het is echt pure liefde dat je haar boven jezelf stelt. Ik vind het echt heel knap van je.
En hij heeft gelijk. Ik verkies haar boven mezelf, en daarom moet ik dit doen. Ik moet haar niet bij me houden omdat ik zo veel om haar geef, maar ik moet haar het leven geven wat ze verdient. En ik kan haar altijd opzoeken, dus ze zal nooit uit mijn leven gaan.
Ik heb ze vanavond het mailtje gestuurd, en ik wacht nu op hun reactie.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De moeilijkste beslissing van mijn leven..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Jeetje dat is een moeilijke beslissing. Sterkte
Woow meis, ik schrik hier best van.
Moeilijke beslissing, maar volkomen begrepen!
Succes en heel veel sterkte gewenst.
Fijn dat je haar toch nog kan blijven zien.
ooo meis wat vind ik dit erg voor je ! ik kan me de meeste van jou topics nog wel herinneren heb niet allemaal gereageerd maar wel gelezen, de liefde voor je hondjes straalt er altijd af. Wat moet dit een vreselijk moeilijke beslissing zijn!
maar wat dapper en knap om zo voor je kleine meid te kiezen, die zo voorop te stellen ondanks ik me kan indenken dat je hart breekt in duizend stukjes!
vanaf hier een hele dikke knuffel en heel veel sterkte bij het nemen van deze moeilijke beslissing
Dankjewel Het zal een hele moeilijke periode worden. Geen klein meisje meer die me in de ochtend wakker maakt. Geen gekke buien meer ongeveer 8x per dag. Geen gescheld meer als ze der eigen wil doordreef. Alles zal ik missen, maar ik weet dat ik haar het meeste plezier hier mee zal doen.
Ik denk ook wel dat zij het raar zal vinden als ik er niet meer altijd ben. Maar ik zorg er gewoon voor dat ik haar elke maand of 2 maanden kan zien. Hun hond eet het voer wat bij mij vandaan komt, en dat kom ik bezorgen. Ik kan dan gewoon weer bij haar zijn.
Jeetje, wat heftig, maar ontzettend dapper van je dat je deze beslissing hebt genomen. Knap hoor! Heel veel sterkte en knuffels van mij en de teckelmeneren!
Ik ben heel blij voor je dat zo'n relatie met je exschoonouders hebt. Die uitvalsbasis is niet iedereen gegeven...
Dat je zo flink en moedig voor haar kiest, is een pluim voor jou!
Het is niet simpel-zwak uitgedrukt- maar je verliest haar nooit!
sterkte
Ik krijg net ook een sms van mijn ex of alles wel goed met me gaat (zo snel hebben ze de mail dus gelezen).
Ook of ik het echt zeker weet. Omdat ik natuurlijk weet wat hun antwoord zal zijn (ze zijn echt gek op die hond, wat ook niet anders kan).
Hij schrok er wel van.
En hij zei ook dat ik haar altijd mag blijven zien en dat ze nog heel veel om me geven.
Dan weet je dat ze er daar niet licht over gaan...
Lief
Jeetje, wat een moeilijke beslissing....
Maar ik moet je vriend gelijk geven.,
het is pure liefde dat je haar boven jezelf stelt...
Heel veel sterkte Maxime....
wat een moeilijke beslissing.
Maar o zo knap dat je deze beslissing neemt.
heel veel sterkte !!
Moedig hoor! Ik wens je veel troost toe!
Dankjewel
Het is nu zeker dat ze weg gaat. Ik mag elke dag langskomen als ik wil (wordt wel lastig aangezien ik in het westen van het land woon en zij in noord-limburg).
Mijn vriend, die een soort 'conflict' heeft met mijn ex (lang verhaal) zei dat ik elke dag langs mocht gaan (terwijl hij nu echt loopt te zweten als ik er langs moet voor voer) en dat ik eventueel kan kijken of ze soms een weekendje hier mag zijn ofzo.
Morgen maar verder bespreken, ik heb nu al weer te veel emoties gezien voor 1 avond.
Veel sterkte, en lief dat je haar altijd mag bezoeken al is dit natuurlijk niet zo eenvoudig met die afstand. Koester de foto's en herinneringen , en trek je op aan de wetenschap dat als je het moeilijk heb,t ze ze steeds kan bellen of bezoeken om je schatje te horen of te zien. En misschien moeten ze effe skype op de pc zetten, dan kan je via de webcam ook even gedag zeggen... Sterkte alleszins met het maken van alle beslissingen...
Dit zal wel heel moeilijk zijn Maxine... Maar als je weet dat dit het beste voor je Bailey is...
Ook ik kan me voorstellen hoe erg dit voor je is en hoe hartverscheurend. Maar je zou dit nooit doen als je niet aanvoelde dat het een goede keuze is. Je hondje gaat ook niet naar een vreemde plek of bij mensen die ze niet kent. Waar ze vroeger 'thuis' was zal wel heel vlug weer vertrouwd voor haar aanvoelen...
En dan nog een speelmaatje waar het mee klikt... . Ook nog belangrijk he.
Een heel trieste situatie voor je... Maar ook : Jullie mogen allemaal blij zijn met jezelf en met elkaar. Het is mooi dat jullie elkaar geen verwijten maken, vertrouwen en dat iedereen (jij, je vriend, je ex, zijn ouders...) vooral begaan is met het goede te doen.
Als je dat kunt, en dat jullie, ondanks dat een hechte relatie verbroken, is nog belangrijk kunnen zijn voor elkaar en een kind, of zoals hier een hondje, geen speelbal is... dan zijn jullie allemaal toppers. De wereld zou er heel wat mooier uitzien als iedereen zo bekommerd om elkaar zou blijven en om de huisdieren.
Succes en in dit geval denk ik dat het alleen maar goed is dat je je lieverd nog eens gaat bezoeken. Je zult natuurlijk rekening moeten houden met je vriend. Als hij er wat jaloers om is dan betekent dat dat hij je graag bij zich houdt. Niet slecht dus Hij moet zich op zo'n momenten een beetje wegcijferen. Maar ik ben er zeker van dat hij je nu en dan met een gerust hart mag laten gaan. Je gaat dan omdat je Bailey nog eens wil knuffelen, dat begrijp ik duidelijk uit je berichtjes. Laat hem dat ook maar goed voelen
Succes!
Jeetje wat een moeiIjk beslissing Maxine! Dit had ik niet verwacht.. Sterkte ermee!
Veel sterkte met deze moeilijke beslissing
Ik snap dat dit heel zwaar voor je moet zijn ...
Wat ontzettend zwaar moet dat geweest zijn.
Had de tranen in mn ogen staan
Fijn dat je haar toch zo vaak mag bezoeken als je wilt.
En misschien is af en toe een weekendje ook wel erg leuk. Je moet het natuurlijk wel kunnen.
Heel erg veel sterkte voor de aankomende tijd!
Tjee Maxine, wat vreselijk. Ik heb een diep respect voor je dat je kiest voor het geluk van Bailey. Jij ziet dat ze zo niet gelukkig is en kiest ervoor om er iets aan te doen. Zo zijn er niet veel. Respect hoor meis.....je bent een super baasje.
Gelukkig weet je al een super goed huis voor haar en dat scheelt misschien wel in je beslissing. En je blijft haar volgen zolang ze leeft. Het zal ongetwijfeld veel verdriet en tranen kosten maar uiteidelijk is dit de beste oplossing voor je Bailey meisje.
Schrijf het hier maar lekker van je af. We hebben hier veel (virtuele) schouders om op uit te huilen. Sterkte meis.
Veel sterkte met deze moeilijke beslissing
vind het echt ferm dat je zo naar je hondje kijkt...denk dat ik hetzelfde zou doen... xx
Dankjewel allemaal!
Ik had het waarschijnlijk niet gedaan als zij er niet waren geweest en bailey zich daar niet zo goed had gevoeld. Maar nu ruim een jaar later heb ik hier nog geen hondje kunnen vinden die zo leuk met haar kan spelen en waar bailey ook op kan bouwen. Het is daar een rustige omgeving. Nooit meer zal ze in haar bench hoeven en ze blijft ook lekker vlees eten. Ze zal alle liefde van de wereld krijgen, want ze zijn echt gek op der.
En dat allemaal heeft mij die stap verder gezet. Op een gegeven moment ben ik alles op een rijtje gaan zetten. En toen zij zeiden dat ik elke dag langs mocht komen (graag zelfs) en mijn vriend dat ook goed vond en zelfs de weekendjes soms voorstelde, toen was ik al iets gerust.
Ik merk nu na een nacht slapen dat ik mijn emoties iets meer de baas kan zijn. Ik weet dat ik het voor mijn meisje doe. En uit mijn leven gaan zal ze nooit. Ik wil waarschijnlijk nog wel iets van een fotoshoot met haar doen, eventueel bij haar nieuwe huisje en vrie bff innetje. Ik ga een mooi fotoalbum maken en die kan ik dan altijd bekijken. En misschien wel een mooi sleutelhanger zoals iemand die hier op hp kan maken. Alle mooie herinneringen bij me houden.
Jeetje Maxine, wat een ontzettend moeilijke, maar moedige beslissing heb je gemaakt zeg.
Als je wil praten mag je me natuurlijk altijd bellen.
Dikke knuffel vanuit hier!
Dankjewel Annika,
jij weet hoe ze is, hoe stoer mijn meisje is en hoe ontzettend gek je daar op kan worden. Die rare 5 minuten die ze ongeveer 8x per dag heeft, op die momenten ga je haar echt missen.
En wanneer ik daar langs ga ben ik bij jullie in de buurt, dus kan ik vaker eventjes een avondje komen inbreken hihi!
Ooh Maxine wat een moeilijke beslissing....
Heel erg moedig dat je zoiets beslissen kan, gelukkig krijgt ze zoals ik lees een geweldig thuis.
Wat fijn dat je haar gewoon kunt blijven zien.
Ik heb heel veel respect voor jullie allemaal, het kleine meisje staat centraal en daar wordt in vriendschap over gepraat en voor elkaar gezorgt..
Heel veel sterkte hiermee Maxine, ik ben blij dat ik jullie heb mogen ontmoeten beide
Ik heb Bailey indd mogen ontmoeten en heb een beetje van de band kunnen zien die jullie samen opgebouwd hebben. Je hebt me toen verteld dat je ex-schoonouders zo gek zijn op Bailey. En zij op hen. Dit is echte liefde. Je liefste maatje een leven gunnen waarin ze alles krijgt wat ze nodig heeft.
En je bent hier altijd welkom. Dat weet je!
Ik zal er voor je zijn waar nodig is en waar ik het kan.
Dikke knuffel!
Wat vind ik dit een moeilijke beslissing voor.
Maar je doet wat het beste is voor je hondje.Gelukkig dat je haar kan blijven zien.
Heel veel sterkte.
Heel moeilijk, maar echte liefde is soms ook afscheid van elkaar nemen en loslaten!
Hoe moeilijk ook je doet vast het beste voor Bailey en ik hoop dat ze een super mooi leven gaat krijgen.. Maar als ik het zo lees zit dat wel helemaal goed..
Jeetje Maxine,
Wat een ontzettende moedige en moeilijke keuze van je. Het getuigd van heel veel liefde dat je dit doet..
Heel veel sterkte Maxine!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De moeilijkste beslissing van mijn leven..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?