Gewoon een leuk verhaaltje...

Misschien is het leuk een serie belevenissen op te tekenen, die je ooit met je hond hebt gehad.

Wij waren ooit eens op vakantie. We hadden een recreatie huisje - in het bos - in de achterhoek.
M'n eerste hondje "Sadie" was natuurlijk met ons mee...

Sadie was bij mij in de keuken aan het scharrelen, ze liep me een beetje voor m'n voeten, terwijl ik met het avondeten bezig was.

Dat begon mij behoorlijk te irriteren en op een gegeven moment zei ik - een beetje aangebrand - tegen haar;
Nou Sad', hoepel nu eens op, ga in je mand óf ga buiten liggen"!!....
Waarop Sadie -tot mijn grote verbazing "letterlijk" uitvoerde wat ik haar vroeg;

Zij liep direct naar haar mandje, nam de mand in haar bek, sleepte hem richting openstaande deur, wurmde de mand door de deuropening en ging buiten - op het terras - in haar mand ging liggen..



Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Mwuahahahaa Ohw prachtig Ilja!
In jouw geval zou ik me gelijk schuldig voelen.. of er lekker bij kruipen.
Dibbes hoort ook aan mijn stem wat ik al dan niet meen. En wanneer mijn geduld op is.

Liefs

Nou ik geloof echt dat honden je verstaan hoor... ik zei altijd tegen Cobus Ga maar even in de tuin vrouwtje moet even dweilen en dat deed hij dan ook braaf hoor.
Groetjes Alice en Willem.

Hoi ilja
heeft die hond van jou even lettelijk gedaan wat je vroeg.En dan maar zeggen dat honden je niet verstaan.Weet je ik heb er een die kan praten Als ik Taat uit laat en zei ziet in de verte een bekende dan begint ze heel hard te blaffen nou ja blaffen zeg maar loeien met andere woorden wacht even ik kom er aan .Zo rijdt er hier ook een boer op een groene tractor die ze heel goed kent er kunnen tien tractoren voor bij komen die groen zijn en ze haalt precies er uit waar die boer in zit die ze zo aardig vind en begint dan luid keels te loeien van de week stonden er een paar bouwvakkers bij de nieuwbouw op het dak en die vonden het zo geweldig dat die jongens mee begonnen te loeien Taat had echt zo iets waar komt dit nou vandaan we hebben met ze alle ontzettend gelachen ze stond zo dom te kijken .Die meneer met die tractor stopt dan ook en krijgt zei lekkere paarde brokjes het is geen gezicht die meneer blijft gewoon in zijn tractor zitten en doet zijn deur open en taat met zijn grote poten lukt het gewoon om er bij te komen .Die boer vind dit ook geweldig .Wat kunnen we toch een plezier aan onze beesies hebben Als ik wil dan kan ik nog wel uren over haar door praten maar dat zal ik maar niet doen he

groetjes joke en taat

O ja vegat even te zeggen dat ze dit ook doet bij bekende mensen die geen koek op zak hebben anders zou je zeggen dat ze het voor het eten doet
groetjes joke en taat

HOi Ilja,

Grappig dat ze het echt precies zo uitvoerde...Hup mand naar buiten en er lekker in gaan liggen! hahaha
Onze Flos is ook echt zo'n slimmerik. Hij slaapt vanaf pups af aan al bij ons boven. Vroeger toen hij nog alleen met ons was in ons oude huisje, deed hij soms de gekste dingen. We hadden daar een touwtje boven het bed om de lamp aan te maken. Iedere dag zag hij dat ik of mijn mannetje aan het touwtje trok. Na een x-aantal keren deed Flos het al voor ons. LAMP AAN/LAMP UIT! Ook zag hij ons iedere morgen de wekker uitduwen. Maar soms waren we ook vergeten de wekker uit te zetten. Mijn mannetje zei toen zo mooi tegen mij..."het zou fijn zijn als Flos ook de wekker uit kon zetten"! En raar maar waar....De dag erna ging de wekker en onze Flos liep naar het nachtkastje en legde zijn poot op de wekker...en de wekker stopte met piepen! Ik weet dat wij elkaar toen aankeken en echt dachten "oeps Flos snapt dus echt alles wat we zeggen!" Ook met zijn speeltjes, ging hij altijd precies halen wat we hem vroegen en we hebben echt niet vaak gezegt dat PIWI een piepbeestje is..Hij had destijds een KOE/AAP/BAL/PIWI/FLESJE etc etc. Ook haalde hij altijd heel lief mijn sigaretjes die ik toen nog rookte! Dit heb ik hem ook niet echt geleerd. Ging bijna vanzelf...Hij is ook zo'n hond die altijd zijn kop scheef houdt als je tegen hem praat. En ik ouwehoer een hele hoop verhalen tegen onze doggies!! Ik zelf zeg dus ook altijd dat ze echt wel meer begrijpen als wat wij denken!

Groetjes Monique

Dat is echt fantastisch! =)
Na een tijdje als je hond goed luisterd kun je precies tegen je hond beginnen te praten (het *bevel* zit dan in de zin) Bv. "Ga eens naar de *garage*" of "Pak de bal nou eens *vast*" Ze begrijpen je precies!

Nou ze horen misschien woorden ja, zoals je zegt.
En dibbes die is gevoelig voor de toonhoogte van mijn stem.

Maar ik ben er nog steeds van overtuigd, dat honden geen zinnen begrijpen.
Overigens is het ook in mijn optiek zo dat honden niet denken maar doen uit driften en gewoonten.

waarom denk je anders dat honden veel sneller reageren als je simpel wel 1 commando geeft? ipv een hele zin?

Honden lezen ook veel nonverbale communicatie, vergis je daar niet in.

Of ben ik nu weer de spelbreker? (probeer er -buiten dat het echt heel grappig is- ook een beetje realistisch naar te kijken)

Met Tosca heb ik laatst ook zo gelachen:

Ik wilde op mijn draaistoel gaan zitten, komt ze aangelopen en gaat daar net voor op de grond zitten zodat ik er haast niet meer bij kon.
Lichtelijk geergerd zeg ik tegen d'r: "mooie boel, je bent hier pas net en dan denk je al de beste plekjes te mogen opeisen?"
Gelijk staat Tosca op en gaat met de rug naar me toe in de bench liggen..helemaal beledigd....

Met Tosca heb ik laatst ook zo gelachen:

Ik wilde op mijn draaistoel gaan zitten, komt ze aangelopen en gaat daar net voor op de grond zitten zodat ik er haast niet meer bij kon.
Lichtelijk geergerd zeg ik tegen d'r: "mooie boel, je bent hier pas net en dan denk je al de beste plekjes te mogen opeisen?"
Gelijk staat Tosca op en gaat met de rug naar me toe in de bench liggen..helemaal beledigd....

ja sommige honden snappen meer dan wij denken.

ik en mijn moeder hebben jaren geleden iets mee gemaakt met ons yorkytje. Hij was toen nog heel klein (is vorig jaar overleden). Mijn ma en ik zaten in de zetel en yorky lag tegen haar benen. mijn ma moest opeens een harde,luide wind laten. Yorky schrok hier zo erg van dat hij in een rotvaart van de zetel sprong , hij rende naar zijn mand en wou de rest van de avond er niet meer uitkomen.

Een andere keer was mijn stiefzus (Ellen) met yorkske gaan wandelen,mijn ma had haar al enkele keren gezegt dat ze hem niet mocht los laten omdat hij soms durfde weglopen.Ze had dit echter wel gedaan en meneer had dus de benen genomen.
Op een bepaald moment hoorde we hem blaffen aan de deur,mijn ma ging de deur openen.Ze zag hem daar alleen staan en had meteen door wat gebeurt was.Ze besloot hem in de garage te steken en te wachten tot ellen thuis kwam om haar een lesje te leren. Ellen kwam,volledig overstuur, thuis en vertelde wat er gebeurt was.Mij ma
Als we over ons yorkske praten hoor je steevast deze verhalen

vervolg:
mijn ma deed alsof ze boos was maar yorky besloot dat hij er schoon genoeg van had in de garage en begon te janken. Ellen hoorde dit en mijn ma vertelde dat geluk had want dat yorky uitzichzelf naar huis gekomen was en dat hij ongedeerd was. Ellen heeft hem nadien nooit meer los gelaten op de baan.

Ons Zyta (berner) kan ook goed windjes laten. Als het een "stille genieter" is dan heeft zij zelf er weinig last van, enkel de geur dan en komt ze iedereen aan de kont snuffelen want nee, juffrouw heeft het zelf niet gedaan maar als ze er ene laat met geluid, dan kom ik niet meer bij, dan kan ze zo mooi liggen slapen en ineens komt dan die luide wind van haarzelf en springt ze geschrokken recht en gaat ze lopen. Op een afstand staat ze dan te kijken naar iedereen met een kop van: "wil je het wel eens laten met mij te laten schrikken als ik slaap". Echt super als ze dan ook nog niet beseft dat ze het zelf was.

Er zijn natuurlijk zoveel verhalen die zo leuk zijn maar dan zijn we nog even bezig denk ik zo en dit was het eerste wat in me op kwam.

Groetjes

Hoi allemaal,

Leuke ervaringen, geweldig..

Ik denk niet dat honden je écht verstaan, hoor ...

Daarom is het zo bijzonder dat je hond toch reageert en soms letterlijk uitvoert wat je zegt of vraagt...

Ze begrijpen wél woorden uit je zin, zoals Ingrid bedoelt....

Zoals mijn hondje precies deed wat ik vroeg. Het is de combinatie van woorden die zij kende. "naar buiten" én "in je mand"....
Dat Sadie er zélf een combinatie van maakte, vind ik dus wel bijzonder...

Zo'n ervaring als Monique heeft met het touwtje en de wekker, heb ik ook met Jip..

We waren een ochtend een keer wat later met opstaan.
Onze honden slapen op "de deel" maar kunnen wel bij ons komen in de slaapkamer.

Mijn echtgenoot draagt een bril.
Op die ochtend - dat we iets uitsliepen - was Jip al een aantal keren - zuchtend - op de slaapkamer komen kijken of we al aanstalte maakten om op te staan.

Toen Jip het wachten té lang ging duren, liep hij naar de kant van het bed van mijn echtgenoot, pakte voorzichtig de bril van het nachtkastje en legde die op het kussen, vóór het gezicht van m'n partner....

Jip had ook een "combinatie" gemaakt; ik zie de baas de "bril pakken" en "opstaan" !

Zó werkt het bij honden...
"COMBINEREN"..; 1 +1 = 2

Zo werkt het ook met speurhonden, reddingshonden..!

Honden van de narcoticabrigade zijn niet verslaaft aan drugs.
De honden werken voor hun balletje/speeltje.
Zij hebben geleerd; "ik ruik drugs - ik krijg balletje van de baas"...

Reddingshonden; "ik ruik/vind slachtoffer - ik krijg balletje van de baas"!
Hoe krijg ik dat balletje van de baas?
Door de baas op te halen en naar het slachtoffer te brengen.
Er gaat natuurlijk eerst een heel proces - van oefeningen - aan vooraf...!

Ik hoop dat jullie nog meer leuke ervaringen hebben...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Hoi Ilja en de rest van de familie!

Geweldig die anekdotes van Sterre en Jip!Ook de prachtige verhaaltjes van de anderen!Ik heb ze met een "big smile" gelezen en zie het dan allemaal gebeuren!Ze zijn zo slim,onze hondjes.
Deze zomer was dit ook het geval met Puck.In Canada is het behoorlijk heet en Puck,de waterrat,kon maar niet genoeg krijgen van zijn plonsbadje!Het zag eigenlijk niet uit,zo'n grote hond in een piepklein babybadje.Maar goed,we waren dus onkruid aan het wieden en Puck stond al een tijdje voor mijn neus te hijgen en te puffen en me aan te staren.Na wat gepraat heen en weer zo van:"heb je het warm jongen?" en "ja,je hebt ook zo'n dikke zwarte jas aan!Ga toch lekker in je bad!" Regelrecht liep hij naar zijn bad,dat toch wel 20m verder stond,zonder om te kijken en sprong erin.Als een klein kind ging hij met zijn voorpoten op het water slaan en dompelde zijn balletje steeds onder water zodat het weer omhoog sprong.
Het was de eerste keer dat ik dit specifiek zo zei en hij dit meteen uitvoerde!Mijn man en ik keken elkaar ook verbasd aan en schoten in de lach.Natuurlijk kende hij het woord "bad" en dat betekende:verkoeling!
Een ander ding dat hij deed met een waterstraal uit een tuinslang was, dat hij die probeerde "op te eten"!Zo komisch!Onze zoon die moest daar altijd zo mee lachen!De bek van Puck ging dan heel snel open en dicht zodat je zijn tanden tegen elkaar hoorde klappen dan en het geluid van het water tegen zijn kaken!Zó lachwekkend en hij kreeg er maar niet genoeg van.Hij sprong ernaar als de straal dan weer omhoog ging en rende erachter aan om hem te "pakken" als je in een rondje ging.Op het laatst,als dan de kraan dicht ging dan was het goed,dan had ie al het water "opgegeten" en was ie tevreden!
Wat hebben we ons altijd zó geamuseerd met hem!
Lieve groetjes,
Jeannette

hoi,

ik weet ook zeker dat een hond alles begrijp,als ik pinky om een kusje vraag,dan geeft ze likjes.
als ik tegen haar zeg ga papa halen(mijn vriend dus)gaat ze hem dus ook echt halen,als hij bv in de badkamer zit ofzo.dan springt ze tegen hem op en omgekeerd als hij het tegen pinky zegt,ga moeke halen (ik dus)komt ze naar mij en springt ze tegen mij op.
soms begrijp ik pinky haar boodschap wel,maar altijd niet.want als ik voor de pc zit,dan komt ze soms ook naar mij,en wil ze precies iets zeggen,maar dan weet ik niet wat ze ermee bedoelt,ik denk dat ze dan misschien wil gaan wandelen.ze kent zelfs namen van mensen en honden.als mijn ouders komen,die hebben zelf een teckel bobby is zijn naam.dan zeg ik tegen pinky:papa en mama van bobby komen sebiet,dan gaat ze naar het terras of op de leuning van de zetel en dan zit ze te wachten tot ze er zijn.dus de hond begrijpt wel als je haar iets zegt of vraagt.

groetjes

Ik heb dit al eens opgeschreven op een ander forum..maar het blijft leuk!


Welke Soorten Honden Bestaan Er?


Ik durf het bijna niet op te schrijven maar vooruit,..daar gaat ie dan!



Ruim anderhalve week voor de Briarddag werd Barca op dinsdag niet zo lekker. Hij liep de hele dag te smakken en had ook wat last van diarree. Ik maakte mij best wel zorgen en vrijdag werd het te erg.

Die vrijdagmorgen werd Barca
echt ziek. Ik zag op zijn buik bultjes en de diarree werd te erg.

Obstipatiediarree, (ooit eens geleerd tijdens mijn pleeg zijn periode) dacht ik toen. Ik ben langzaamaan die bultjes gaan betasten en gelukkig, het zakte wat. Barca en ik zijn toen gaan wandelen. Mijn achterliggende gedachte was: als hij loopt dan raakt hij dat wel kwijt en misschien ook die nare diarree. Daar heeft hij al zo snel last van!

Onderweg zijn we op een bankje gaan zitten. Barca piepte wat en ik maar masseren. Het hielp iets, volgens mijn inschatting. Zo rond 17.00 vonden we Barca in de huiskamer met allemaal schuim in zijn bekje. Hij stond zo raar! Voorpoten wagenwijd uit elkaar en smakte en hapte naar lucht. "Dit gaat niet goed, dit gaat hartstikke verkeerd" zeiden we tegen elkaar. Met een noodgang liep ik even naar de buren. Ik kreeg het flesje: Rescue van Bach, mee. Barca heb ik een keer in zijn mond gesprayd en hup naar de DA. Wederhelft had al gebeld en we konden meteen komen. Het klonk te ernstig om te wachten. Onderweg dwong ik echtgenoot om harder te rijden dan de toegestane snelheid. Wat kan mij die bon brommen...rijden! Je mag in dat dorp maar 30km en dat was nu onverantwoordelijk!

In de wachtkamer werd Barca gelukkig iets rustiger. De DA kwam snel en we mochten als zijnde spoedgeval met hem mee. Gelukkig! Ik liet een diepe zucht, er was nu tenminste hulp! Om te ontdekken waar al dat schuim vandaan kwam ging de DA met zijn hand in Barca zijn bekje. Ondertussen vroeg hij "smakt Barca veelvuldig"? Ik antwoordde naar waarheid "Ja, hij haalt bijna geen adem en die bultjes en diarree, ik snap het echt niet dokter". Tot mij verbazing vroeg de arts "Wilt u de eer hebben om de eerste, tweede of misschien wel zijn laatste, te hebben"? Eer, eer, welke eer? De DA haalde zijn hand uit Barca's bekje en opende zijn hand. Daar zag ik het liggen. Een pracht van een kies. Het bleek één van zijn kiezen te zijn, die week was hij aan het wisselen geslagen en had alles ingeslikt. Daar kwam het schuim en zijn diarree vandaan. Ik voelde me, lichtjes gezegd, een beetje dommig. Dus gooide ik het over een andere boeg. Moet natuurlijk wel terrein winnen en ik ben niet voor niks naar de DA gegaan. Dus zei ik (en had ik dat nu maar gelaten!) "Doker, en die bultjes dan? Ik heb hem de hele dag moeten masseren, hij piepte zo naar". Om daarop meteen door te geven dat die domme bultjes inmiddels waren vertrokken. Dat vond de DA inderdaad vreemd. Gelukkig ging hij Barca even nakijken. Barca moest op de onderzoektafel en zijn buik werd grondig nagekeken. Daar was ik heel erg blij mee.

Ineens barstte de DA in lachen uit. Een bulderende lach, waardoor zelfs de assistente even kwam kijken. Mijn wenkbrauwen hadden inmiddels mijn haargrens bereikt, ik snapte er niks van. De DA vroeg of ik het verschil wist van een puppie? Kom zeg, natuurlijk wel! Dus zei ik "pup is pup en hond is hond". Die man kwam werkelijk niet meer bij en de assistente inmiddels ook niet. "Nee" zei de DA. "Dat bedoel ik niet, puppie's en honden heb je maar in twee soorten. Er zijn teefjes en reutjes". Ergens ging mij iets dagen maar nog niet helemaal. Inmiddels had mijn echtgenoot zich ook aan het lachsalvo gevoegd. Die drie bleven lachen. Waarop de DA zei "Meissie, je hebt er de hele dag, al masserend, voor gezorgd dat Barca zijn balletjes keurig heeft ingedaald".

Nou, toen kreeg ik een vreemd brandweerrood kleurtje in mijn gezicht. Ik opperde nog dat ik in de overgang was, maar het mocht niet meer baten. Wederhelft tilde Barca op en zette hem op de grond. Alledrie bleven ze lachen en ik.....ik had toch het belangrijkste in mijn zak. Het kiesje van Barca!

P.s. Mocht het helpen tijdens het lachen, het pleit wel voor mij dat ik altijd teefjes heb gehad en nog nooit een reutje.

Veel liefs, Wilma.

GEWELDIG Wilma...!!

Dat is nou een erug leuk verhaal!!

Goh,wat heb ik moeten lachen met jouw belevenissen Wilma!Geweldig!Het zal je maar gebeuren!Gelukkig was het allemaal niet zo ernstig als dat het zich voor deed!
In verband met het indalen van de ballen,schiet me opeens te binnen dat wij het tegenovergestelde hebben meegemaakt bij ons allereerste hondje Boyke!Hij was nog maar een pupje van enkele maanden en héél druk met onze poes Poepie aan het spelen.Het was kostelijk om te zien.Op een gegeven moment begint ie toch te jánken kan ik je vertellen,niet normáál zo hard!Het was alsof hij levend gevild werd of zo.Hemeltjelief wat is er toch aan de hand?We kregen hem maar niet stil!Wat bleek nu?Zijn balletjes waren allebei hélemaal naar buiten gekomen en moesten dus terug en dat ging niet meer vanzelf!Geen wonder dat hij zo tekeer ging!Nog nóóit zoiets gezien eigenlijk bij een pup van die leeftijd!Nou,maar snel naar de DA dan.Arm beestje!Met een beetje hulp is het weer allemaal goed gekomen.
Zo kun je toch van alles meemaken met je huisdieren!
Groetjes,
Jeannette

PS.Ilja,je hebt wat losgemaakt bij de mensen!!

OK en nu één van mij. Getiteld:

De Adjudant

Christo is binnen onze roedel de nummer twee na het vrouwtje c.q. de überbitch. Waardoor hij af en toe, als zijn pet ernaar staat, de rol van adjudant op zich neemt. Op onverwachte momenten, en dat je dan wel even vreemd opkijkt...

Lina Mina, ook wel Durga genoemd, mijn Shibaatje, doet niet aan zwemmen. Maar met die hitte en haar dikke vacht wil ik toch dat ze tijdens een lange wandeling goed nat wordt. En nu hadden we een leuk stekje ontdekt aan de dijk met een mooie, schone, ondiepe sloot. Tenminste, als je het formaat dober hebt. Aidan en Christo staan daar dan ook heerlijk in af te koelen. Maar ons Lina Minaatje komt niet verder dan tot Aidan's elleboog, en voor haar is het te diep. Die blijft dus liever aan de kant.

Nu had het daarbij gebleven, ware het niet dat ze een paar maanden geleden een dwarse bui had en een andere richting in ging dan vrouwtje voor ogen had. Dwars door of liever gezegd kopje onder in een met kroos bedekte sloot (God straft onmiddelijk!). En Lina Mina bleek ineens heel goed te kunnen zwemmen.

Dus met die zinderende hitte werden er geen lieverkoekjes meer gebakken. Minaatje werd bij haar lurven gepakt, en te water gelaten. Snif. En dan heb je nog zo'n broer ook (Aidan) die het vervolgens erg leuk vindt om je te beletten weer op de kant te komen. Snik.

Na dit ritueel een aantal keren ondergaan te hebben, ging Mina ineens verdacht veel rondjes zwemmen alvorens naar me toe te komen om er weer uit gelicht te worden. Want, a) het water was toch wel erg lekker en b) madame bleek een praktische toepassing op het oog te hebben... want de volgende keer dat ze een eend achterna ging, volgde ze hem de sloot in. Zo van hey, dit bied nieuwe mogelijkheden!

Maar toch, ik heb uiteindelijk liever dat ze uit zichzelf het water in gaat. Bovendien, ze is nu zoveel keren door mij gearresteerd en in het water geplonsd dat iedere keer als ik haar kant alleen al opkijk, ze me wantrouwend bekijkt. Dus op een dag ontdekte ik een plekje aan de andere kant van het bruggetje, zo ondiep dat Durgaatje er kon pootjebaden. En zette haar neer aan de kant om haar aan te moedigen. Zo van Kijk eens! Hier kun je Pootje Baden!

Dezelfde Lina Mina die prima weet wat pootje baden betekent, en die de week daarvoor nog vrijwillig de sloot in was gedoken achter een eend aan, stond nu twijfelend te kijken. Ehm, eh, moet ik er nu uit mezelf in? Uh, hoe doe je dat?

Ik was zo een paar minuten met haar bezig, toen er een zwart gevaarte langs me heen schoof. Vlak voor Durga's neus zette Christo zijn poten precies op dat voor Durga ondiepe stuk en liep het water in. Zo van, zie je wel, het is niet eng!

Het verraste me niet echt, want Christo is altijd degene die gaat kijken waar Durga is als ze weer eens achter is gebleven, en die haar dan voor me ophaalt. Maar dat hij door had wat ik Durga wilde laten doen, terwijl ik haar daarvoor altijd in het water gooide, dat vond ik heel frappant. Vooral omdat 'zijn' stekje van de sloot aan de andere kant van het bruggetje ligt, en daar zijn tennisballen in het water dreven. Hij kwam speciaal naar ons toe om het Durga te laten zien.

Ja, dit was een pijnlijke belevenis... AUW :-(
Maar het een goede afloop gelukkig...

Normaal gesproken krijgen onze hond nadat wij gegeten hebben, hun eten op de deel.

Mijn echtgenoot zou mijn partner niet zijn, als hij het eens niet anders zou doen....

Onze keuken grenst aan "de deel".

Jip had die dag zijn eten van m'n partner gekregen, vóór wij aan tafel gingen.
De deur naar de deel stond open, terwijl wij aan tafel zaten.
Jip en wij waren dus gelijktijdig aan het eten.

Toen de bak van Jip leeg was keek hij op, richting tafel waar wij aan het eten waren.
Toen keek hij weer naar zijn eigen lege bak en opnieuw weer naar de tafel...

Toen nam hij z'n bak in z'n bek en droeg deze de keuken in en parkeerde deze óp de tafel waar wij aan zaten te eten, met andere woorden; "Schuift het nog wat.."??

Wij schoten in de lach natuurlijk.
Ik heb Jip voor zijn slimmigheid zelfs beloont met een stukje ei in z'n bak. Het heeft geen verdere nadelige consequenties gehad...

Wat Jip had een "kussentick". Hij liep altijd met één van de kussentjes - van de bank - door het huis te jouwen.
Hij nam ze 's zomers regelmatig mee naar buiten en ging daar dan ook met z'n kop op liggen... Net een mensje, zoals hij daar dan lag...

Ik kijk graag uit naar nog meer leuke anekdotes...!

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Jongens wat een leuke verhalen allemaal ik zit te genieten

groetjes joke en taat

hahaha

wat leuk

jaa de meeste honden verstaan je wel maar zijn gewoon oost indisch doof

Groetjes Linda & een pootje van Zoë

Amai wat een super toffe verhalen!!
Ik heb nog niets speciaals meegemaakt, maar dat zal nog wel komen zeker!

Grtjs Han en high-five Zarah!!

Hoi Joke,

Ik zat even opnieuw voor de lol alles door te lezen, en kwam je verhaal over Taat opnieuw tegen. Dat loeien - ze lijkt daarin een beetje op Aidan. Erg leuk, ik zie het voor me!

En dat ze die ene boer eruit kan pikken met zijn tractor, wat zijn ze toch slim!

Groetjes,

Linda.

schitterend,`n hond is zo dom nog niet,begrijpen meer dan je denkt hoor.
Leuk verhaaltje trouwends,zie het helemaal voor me.

Hoi ilja
Dat met die bak dat doet taat ook .Ik dacht wat ligt er toch elke keer een karne melk op de grond .Van de week zag ik het als ik mevr de bak op de verkeerde plaats neer zet dan verhuisd zei hem .Waar zei hem wil hebben ze neemt de metalen bak via de zij kant in haar bek zo dat die lekker kantelt en alles er uit loopt en zet hem dan neer waar zei hem wil hebben .Maar ik heb het opgelost zaterdag door een standaard te kopen waar je de bakken in vast kan zetten gemeen van mij he maar ik hoef niet meer elke keer te dweilen als mevr gegeten of gedronken heeft .Ze dacht nog wel even dat ze de bakken uit de standaard kon krijgen maar dat is niet gelukt ben benieuwd wanneer ze de hele standaard gaat verhuizen we wachten af want bij de hand is ze zeker
groetjes joke en taat

Hoi Joke,

Ik zou het fototoestel bij de hand houden, want Taat gaat vast en zeker met de hele standaard aan de haal....

Hoi Ingrid,

Geweldig die interactie tussen jouw honden...
Ik zie het helemaal voor me gebeuren...

Leuke belevenissen allemaal...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Deze is ook leuk.

Ik heb ooit een kermisbezoekje afgelegd omdat ik Barca graag goed wilde mogelijk een sociale opvoeding wilde geven. Dan hoort dit er ook bij. Hier is het wel handig om even te weten dat Briards niet echt overstomen van humor.
Veel leesplezier.

Tussen het voetbalgebeuren is de kermis bij ons geland. Dit leek mij een uitstekende manier om Barca verder aan geluid en drukte te laten wennen. Dat hij het hier niet mee eens zou zijn kon ik van te voren al aardig inschatten. Dat het zo'n stom staartje zou krijgen....neh, dat niet!

Op donderdagavond besloot ik samen met Barca een rondje kermis te ondernemen. Eerst de kermis op, tijdje vertoeven, dan naar mijn plaatselijke koffiehuis, laatste rondje kermis, op naar huis! Simpel toch? Wat kan er mis gaan? Volgens mij niks, dus ik vertrok met Barca achterin de auto, richting kermis.

Bij aankomst kreeg ik al een beetje door dat hij nou niet echt laaiend enthousiast overliep van dat kermisgebeuren. Hij liep netjes met mij mee en verwonderde zich over al die gillende mensen. De draaitoestellen kon hij niet naar waarde inschatten en die ratelende machine, als je hard ertegen had gebokst, was ook geen favorietje bij hem. Grijparmen om een beertje uit dat toestel te halen zag hij nou niet bepaald als zijnde een geweldig tijdverdrijf om over de ballengooitent nog maar te zwijgen. Op naar de botsauto-tjes. Ik zag hem naar mij kijken met een blik van: dit flik je mij niet! Tuurlijk jongen, wees gerust....ik ben er toch bij?

We stonden op bijna vier meter afstand en al naar gelang zijn staartje krabbelde ik er telkens een paar centimetertjes bij. Zo kwam het dat hij uit zichzelf OP de metalen rand stond. Ja, die rand waar een botsauto tegenaan rijdt. Hij vond het super! Die flikkerlichtjes deden hem niks. Knallende discodreuntjes, Bassie stond erbij te zwiepen. Oke, nu even een glaasje cola halen en dan het laatste rondje kermis.

Ik liep het volledig verlaten winkelcentrum op en ineens bleef hij stokstijf staan. Snapte er niks van?? Wat had Bassie nou? Ik moest hem echt meetrekken en ineens ging die snuit omhoog. AHA.....het waren de wapperende oranje vlaggetjes die hij 'eng' vond. Ik ben even blijven staan zodat hij de tijd had om te herstellen. Langzaam aan liepen we verder en toen hij door had waar de reis naartoe ging, trok hij mij vooruit. Zolang hij maar binnen was....die rotvlaggetjes ook.

Mijn cola lekker opgedronken en Barca had de tijd om bij te komen. Helaas moest hij weer door die straat met al (een winkelcentrum volgehangen met die vlaglijnen!) die wapperende vlaggetjes en dan ook nog oranje van kleur! Inwendig moest ik lachen. Als hij de kermis doodeng had gevonden dan had ik dit nog wel begrepen, ik had nooit op die stomme vlaggetjes gerekend. Eerlijk is eerlijk, als je daar in je uppie loopt en het waait een beetje dan is dat best een rotgeluid.

Enfin, wij weer even rustig over de kermis om uiteindelijk weer uit te komen bij de botsauto's. Zijn reactie was al wat minder enthousiast. Het werd inmiddels aardig druk. Jong volk wat gilde en schreeuwde naar elkaar, toeterende brommertjes en hoeveel verschillende mobiele ringtoontjes wilde je hebben? Barca bleef rustig staan met zijn staartje half verstopt. Ineens was daar een miezerig TOET-TOET geluidje. Barca had het nu wel gehad en ik heb toen toch staan lachen. Dat toet-toet geluidje is een kindergeluidje wat uit zo'n loopauto voor peuters komt. De kermisexplotant gaf dit kleutergeluidje als je laatste botsminuutje was ingegaan, daarna reden de botsauto-tjes niet meer.

Ik gaf hem het naast commando en samen liepen we(Bassie soms ietsjes harder) van de kermis. Mensen mensen, wat heb ik inwendig gegild van het lachen. Bassie die bijna nergens op reageerde maar die baby toet-toetgeluidje daadwerkelijk als the end, beschouwde.

Thuisgekomen maakte ik heerlijk zijn maaltje klaar. Hij is drie meter bij mij vandaan gaan liggen en heeft mij de hele avond met van die Droopy oogjes aangestaard. Nee, hij kwam niet voor een aai. Wenste geen aandacht en zijn eten wilde hij ook niet. Prikte niet zijn snuit meer tegen mijn achterste en tegen hem kletsen had al helemaal geen effect. Nee.....Bassie had donderdagavond beslist geen gevoel voor humor!

Vandaag voor de laatste keer nog even over de kermis geweest en nu ging het stukken beter. Aangezien het nu overdag was waren er heel veel kindertjes met Papa's en Mama's. Vooral het: eendjes vissen vond hij leuk om te zien. Op veilige afstand want je weet maar nooit hoe een vissertje in dop een visje vangt. Bassie is geen visje en een haakje in zijn huid is niet prettig. De kinderglijbaan was helemaal toppie. Ietswat sneller langs de botsauto-tjes, en op naar het winkelcentrum.

Daar was inmiddels weer de fanfare. Heeft hij al zo vaak meegemaakt dat hij daar niet meer koud of warm van wordt. Hij ligt nu achter mij en hoevaak ik hem ook heb beloofd dat de kermis vanavond vertrekt....hij kijkt mij nog steeds met die speciale Droopy oogjes aan. Om een beetje terug te plagen roep ik soms...TOET-TOET. Kan ie niet waarderen. Nee, mijn Bassie vloeit niet echt over van de kermishumor.