Het was gisteren zo'n mooie dag, en onze lieve hond Cubby had ervan moeten kunnen genieten. Lekker in het zonnetje liggen, daar hield hij zo van. Helaas had hij op dinsdagavond een enorme toeval gehad, met rollende ogen en enorme stuiptrekkingen... Maar tot onze grote verbazing stond hij daarna gewoon weer op, en liep hij een uur later kwispelend met mijn moeder en ik mee om zijn laatste rondje te doen. (Dat zeiden we ook tijdens zijn toeval: je mag nog niet gaan! je hebt je laatste rondje nog niet gehad!)
Helaas woensdagochtend hoorden we hem weer. Weer een toeval, en dit keer met blijvende effecten. Het was verschrikkelijk om te zien lieverd... je tong hing uit je bek, je ogen rolden, je kon jezelf alleen nog maar voortslepen (en dat deed je zelfs nog, want we vonden je onderaan de trap, wachtend op ons). Je ogen toen ik om half 6 beneden kwam vulden nog 1 keer met geluk: je bent er, je bent er! En zelf je staart kon nog even op en neer.
De dierenarts wilde je nog 1 kans geven - misschien was het vestibulair syndroom. Maar wij vertrouwden het zaakje nog niet. De dierenarts zei namelijk dat de symptomen niet klopten... kleine dingen zoals de constante stuiptrekkingen, en het feit dat je ogen op en neer bewogen in plaats van horizontaal. Een paar spuitjes en je mocht weer mee naar huis. Eigenlijk wisten we het toen al: we hadden kans gekregen om afscheid te nemen.
Alles werd alleen maar heviger, en rond 12 uur konden we het niet maar aanzien. Je besef van dat wij er waren verminderde, af en toe tilde jij je koppie nog even op om ons te zien, maar daarna sloten je oogjes weer en ging de pijn weer verder. Rond 10 voor 3 is de dierenarts gekomen, en hebben we jou, in je favoriete hoekje, waar de zon door het raam scheen laten inslapen.
Lieve Cubby, je was een kamerraad door de jaren heen... geadopteerd in Singapore, gevlogen naar Nederland, weer terug naar Singapore en weer naar Nederland. Je was geen makkelijk hondje maar het vertrouwen dat je in ons had, en de liefde die je ons gaf ten alle tijden zal me altijd bijblijven. Rust zacht lieverd, ik zal je missen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R.I.P Cubby" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Heel veel sterkte met het verlies van Cubby
Rust zacht lieve "Cubby"
Sterkte!
Heel veel sterkte met dit grote verlies
wat een triestig verhaal, arme Cuby, rust in vrede
En veel sterkte aan jullie!
Was hij al oud? Lijkt me vreselijk als je hond zomaar een toeval kan krijgen en er van de ene dag op de andere niet meer is, kan elke hond dat zomaar krijgen? En weet je wat de oorzaken waren?
Ik heb namelijk geen idee wat zo'n toeval inhoudt of waar het vandaag komt, word er een beetje bang van:s
En nogmaals veel sterkte, heb een halfjaar geleden ook mijn hond moeten afgeven, ik weet wat jullie doormaken:(
Heel veel sterkte met dit grote verlies! En wat vreselijk om je hond pijn te zien lijden..
veel sterkte!
Emmeke, hoeveel liefde spreekt er al niet uit je verhaal.
Wat zullen jullie Cubby gaan missen.
Wat een liefde was er voor elkaar, pijnlijk maar ook heel fijn om zoveel herinneringen aan je maatje te mogen hebben.
Wens jullie dan ook heel veel sterkte en kracht om het gemis van jullie Cubby een plekje te geven.
Maar hij zal voor altijd in jullie hart zijn.
Rust zacht lieve Cubby.
Ik wens jullie heel veel sterkte!
de tranen rollen lang mijn wangen als ik je verhaal lees
het doet zoveel pijn om ze te moeten laten gaan,maar we doen het uit liefde voor ze om ze pijn te besparen
veel sterkte
Heel veel sterkte met het grote verlies van Cubby !
Rust zacht lieve Cubby !
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Gelukkig is zijn lijden nu afgelopen, dat moet voor jullie geen fijn gezicht zijn geweest.
RIP Cubby
Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van Cubby.
Rust zacht Cubby
Heel veel sterkte met dit grote verlies
hij is tenminste wel op zijn favo plaatsje ingeslapen dat zal vast wel fijn geweest zijn.
rust zacht lieve Cubby, en Emmeke en familie heel veel sterkte!!!!
Heel veel sterkte!!!!
(Emmeke, bij registratie werd mijn naam overgenomen blijkbaar)
Hartelijk bedankt allemaal . Deze 'brief', als het ware zijnde, heb ik vanmorgen geschreven in een enorme huilbui. Het voelt een beetje als mijn laatste woorden aan hem en het heeft erg geholpen bij het verwerken.
Erika & Toska - hij was wel 14 ja, maar bij nader inzien denken we dat het niet de eerste keer was. Toch wel erg abrupt, binnen 17 uur waren we ons hondje kwijt. Twee jaar geleden heeft hij iets gehad wat sterk op vestibulair syndroom leek, want de achterhand is daarna redelijk stram en onstabiel geworden. Toch heeft hij in Singapore toen de O.K gekregen om naar Nederland te vliegen een jaar later. Tot op het moment van de aanval was hij compleet zichzelf - dolblij om ons te zien, blaffen naar de katten en lekker door de tuin rennen. Hij lag gewoon lekker te slapen in zijn mand, en het volgende moment viel hij eruit en kreeg hij de toeval die enorm eng was, rollende ogen en geen besef van ons meer. 's Ochtends heeft hij er weer 1 gehad, en daarna hield het stuiptrekken nooit meer op. Ook hing zijn koppie volledig schuin. Zelfs met valium had hij constante toevallen, tussendoor was hij soms er even bij en kon ik hem water van mijn hand laten likken, maar daarna begon het gewoon weer. Dierenarts denkt dat hij een tumor had - hij at de laatste tijd af en toe aarde en ging met zijn voerbak 'sjoelen' met zijn hoofd. Daarnaast werd hij enorm lief t.a.v vreemden (vroeger werd een man altijd uitgebreid gecontroleerd bij binnenkomst, nu werden ze nog net niet het huis ingelikt!) Dus genoeg tekenen maar bij elkaar leek het allemaal gewoon op ouderdom, uiteindelijk heeft onze dieranarts gezegd dat veranderingen in gedrag vaak tumorgerelateerd kunnen zijn, maar dat het niet per se hoeft!
Op dit forum hebben we vaak 'gelurkt' om tips te zoeken voor ons eigenzinnige hondje. Een nieuw hondje komt er zeker, alhoewel het nooit meer hetzelfde zal zijn als dit dominante, maar enorm loyale'Singa-doggie'
Cubby in de zon, omstreeks 18 september 2010 =)
Je hebt een mooi verhaal geschreven over je hondje uit Singapore. Wat een grote reizen heeft Cubby gemaakt zeg.
Fijn hè, om hier over je geliefde hondje te mogen schrijven. Ik wens je heel veel sterkte.
Rust zacht, lieve Cubby.
het is een prachtige foto van je lieveling in de zon!
je hebt gedaan wat je kon en ook gedaan wat je moest al deed dit veel pijn,toen je zag dat het niet meer verder kon heb je een vreselijke beslissing genomen uit liefde voor je maatje
hier kun je alles neerschrijven,iedereen begrijpt je hier zo goed en weet wat het is om je maatje te verliezen
nog maals veel sterkte
Ah wat verschrikkelijk! Ik herken je verhaal zo goed, enkele van deze symptomen had mijn hondje ook voor ze stierf, eerst dachten ze idd ook dat syndroom..
Wat verschrikkelijk! Heel erg veel sterkte met het verlies van jullie Cubby!
Veel sterkte met het verdriet en het gemis..........
Veel sterkte Emmeke, ik heb zelf pas mijn JR moeten laten inslapen door een plotse aanval.
en de kenmerken wat je zegt zie ik terug voor me. met de ogen, de tong die eruit hangt, kopje scheef
maar je hebt nog een mooie afscheid kunnen nemen en koester dat moment
je zit nu vol in verdriet maar naar gelang de tijd zal dat veranderen in mooie momenten die jullie samen hadden
Heel veel sterkte gewenst Emmeke.
Cubby heeft moeilijke laatste dagen gehad, maar gelukkig had hij z'n baasjes dichtbij. Hij wist dat hij in goede handen was... Baasjes die hem hielpen als het kon en nodig was, baasjes die hem niet langer lieten lijden dan nodig was.
Ik vind het droevig, maar ook mooi dat je het mist dat Cubby nu niet in het zonnetje kon lopen of liggen . Hij heeft waarschijnlijk wel al honderden keren kunnen doen in z'n leventje. Zelfs z'n laatste minuten was hij op z'n favorite plekje bij het raam... Je hebt het in enkele zinnen erg goed beschreven.
Het is nu een tijd van rouwen en gemis.. en het missen zal blijven. Maar bewaar in je gedachten en in je hart, Cubby in het zonnetje.
Liefs en in gedachten een knuffel voor Cubby.
Heel veel sterkte toegewenst met het enorme verlies van jullie lieve trouwe viervoeter
een dikke knuffel van skyla
Sterkte met het verlies van Cubby, heel triest en ontroerend
Tranen in mijn ogen wat een liefde rust zacht lieve Cubby en sterkte baasjes.
veel sterkte voor jullie,rust zacht lieve Cubby
Je zal wel veel vriendjes hebben in de honden wereld
veel liefs Noella en Igor
Veel sterkte met het verdriet om je lieve Cubby
heel veel sterkte met het gemis van je trouwe kameraad
Wat een triest verhaal,heel veel sterkte !
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R.I.P Cubby" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?