Stel...je hond moet weg...

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

familie of kennissen, want dan kan ik toch mijn band voortzetten met mijn honden. Ze zijn mijn alles. En anders naar een fokker want ik weet dat een fokker het beste met de hond voor heeft, en een goed passen thuis zoekt

oops! Mijn pagina deed raar en nu staat hij er een heleboel keertjes bij!

haha patricia, we weten het nu wel lol

Mocht het ooit nodig zijn, zou ik mijn honden het liefst naar een bekende brengen, die ook weet hoe hij met ze om moet gaan. Mocht dat niet lukken, dan zou de fokker tweede keus zijn.

Pff altijd lastig, toch weet ik al aan wie ik haar zou afstaan.
Ik heb gelukkig veel mensen om mij heen die helemaal weg zijn van Kaya.

Ik zou haar afstaan aan mijn buurman. Hij is helemaal gek op haar en zij ook op hem.
Als hij op haar past dan gaat hij met haar naar het strand of naar het bos en stuurt hij via zijn telefoon live foto's van haar!! Echt heel leuk zijn ze samen.. ook zijn huis kent ze goed dus ze zal niet in paniek raken.

ik zou hem proberen te plaatsen via stichtingen die zich daar mee bezig houden.

Als ons iets mocht overkomen,gaat onze hond naar onze dochter,dat is op voorhand afgesproken.

Als het echt niet anders zou kunnen is terug naar de fokker mijn eerste en beste keus. Ik heb geen contract waar dat in staat maar weet dat de fokker het vreselijk zou vinden als ze Spikkel op MP of in een asiel zouden vinden. Bovendien zal ze het nergens beter hebben dan bij de fokker. Als ze goed in de roedel past zullen ze haar waarschijnlijk de stress van een herplaatsing besparen en mag ze blijven. Als je bijna 20 honden hebt plus gemiddeld 3 logees dan kan die ene er ook nog wel bij.

moeilijk siteuatie

ik zou letterlijk liever op straat wonen mét pebbles dan haar wegdoen.. maar als het écht niet anders kan staan er 'n hoop mensen in een rij aan te schuiven om haar te mogen hebben...

Ik zou haar naar m'n moeder of naar m'n vriend brengen.

Terug naar de fokker, staat ook in het koopcontract.

Mijn fokker heb ik laatst nog gesproken, en hebben het in het algemeen over dit onderwerp gehad. Ze vertelde het volgende vreselijke verhaal. Loopt gelukkig goed af.

Mensen waren een drie jaar oude door haar gefokte Beagle zat. Ze boden hem aan bij de dierenarts voor een spuitje. De hond zou erg moeilijk zijn. De dierenarts wilde hier gelukkig niet aan mee werken, en zei: als jullie hem echt niet meer willen, breng hem naar het asiel, want ik ga een gezonde hond niet zomaar afmaken. Dus de hond werd naar het asiel gebracht. De hond is gechipt en heeft een stamboom. Het asiel heeft dit alles eens bekeken, en contact opgenomen met de fokker. Zij hebben de hond opgehaald in de buurt van Rotterdam en naar huis meegenomen. Is ongeveer twee uur heen en twee uur terug rijden. Ze hebben de hond een paar weken in huis gehad, en konden niks geen problemen bij deze hond ontdekken. Inmiddels hebben zij de hond herplaatst bij een leuk gezin, en gaat het hardstikke goed.

Ik zou zelf baasjes proberen te zoeken. Via via; familie, vrienden, kennissen, hier op HP...
Mocht hier niemand uit komen (wat ik me haast niet kan voorstellen, maar oke ), dan zou ik kijken of hij misschien herplaatsbaar is via de rasvereniging. Hij heeft geen stamboom (is waarschijnlijk zelfs een kruising), maar sommige rasverenigingen doen daar niet moeilijk over.
En als het echt niet anders kan, zou ik 'm naar het asiel brengen. Maar liever niet, want ik wil toch heel graag weten bij wie hij terecht komt.

Ik zou alles op alles zetten om het probleem op te lossen. Al zou ik een boterhammetje minder moeten eten.

Misschien dat ik van mijn 8 honden er 5 via HP of een bevriende stichting zou kunnen herplaatsen, maar de rest zou waarschijnlijk een spuitje krijgen: incontinente rolstoelers en rolstoelers in wording zijn nouwelijks te plaatsen......

Ik zou zelf een baasje proberen te zoeken !! Maar ik zou het ook alleen maar doen in geval van ziekte en ik er echt niet meer voor kan zorgen. Anders nooit of tenimmer !

als dat was zou ik spike naar familie of kennisen brengen want dan kan je je hond nog altijd zien

Hier is dat besproken vóór we de honden aanschafte.
De honden gaan ten alle tijden pas weg in echte nood en dan gaan ze naar mijn ouders.
Kan het niet bij mijn ouders dan worden dit mijn schoonouders.
Zo hebben wij dit allemaal geregeld in de familie.
Zo komt de hond van mijn broertje bij mij mocht er iets gebeuren.

Ligt ook heel erg aan het waarom.
Maar ik zou alles op alles zetten om te zorgen dat Mellow niet weg hoeft.
Ze komt al uit het asiel, ik wil haar écht niet weer terugdoen naar het asiel.
Hetzelfde geldt trouwens voor Puk.

Al moet ik 5 dagen in de week witte rijst met ketchup eten, als dat betekent dat de diertjes kunnen blijven, dan doe ik dat.

En anders misschien mijn ouders, maar dan zou ik wel zoveel mogelijk helpen.
Schoonouders zijn er allebei niet meer, al had mijn schoonmoeder Mellow geweldig gevonden.

Jeetje ik zou er niet aan moeten denken. Ik weet dat een dalmaat het hele jaar door veel haar verliest en je zou er allergisch voor zijn...

Ik zou het eerst via de organisatie, dalmatiers in nood doen en danook particulier een oplossing zoeken.

Geen asiel of marktplaats. Neeeee dat kan ik haar echt niet aandoen...
Dan slaap ik geen nacht.

Via de fokker zou ook nog een optie kunnen zijn.

Maar zoals die eerste post, vanwege niet oplosbaar gedrag...dan heb ik mijn vraagtekens...
Nou dan zadel je er maar lekker iemand anders met die problemen op en die het wel aankan......

Santa zou ik officieel terug moeten brengen naar het asiel waar hij vandaan komt.
Dus dat zou het dan worden, puur omdat ik daarvoor getekend heb.
Het is dan wel zo dat ik geen andere keus zou hebben, dus geen familie of vrienden waar hij naartoe zou kunnen.
Maar o, ik moet er niet aan denken zeg!
Ik heb weleens gedacht nav een topic, wat als we uit elkaar zouden gaan?
Voor Santa zou het bv niet goed zijn om heen en weer te switchen, denk ik.
Wat deden we dan?

(heeeeele erge ruzie krijgen )

Familie etc eerst. Of vrienden van familie, dus toch mensen die "te vertrouwen" zijn. Al zegt dat ook vrij weinig tegenwoordig.

Anders via een stichting.

Terug naar de Stichting.

Moet er ook niet aan denken....maar mocht het zijn dat ik dat niet meer zelf kan regelen, om wat voor reden dan ook..... ik heb alles op papier staan...met tel.n.r. van de stichting.

Mijn kids zijn hiervan ook op de hoogte, en de stichting ook.

Ik snap dat het soms nodig kan zijn of dat het soms beter is om een hond te herplaatsen..
Maar ik word er toch altijd wel verdrietig van om het te horen of lezen.:
Dus ik ga hier niet eens over nadenken verder want ik hoop echt NOOIT voor zo´n situatie te komen!

grtzz

Ik moet minstens op sterven liggen wil ik Mila herplaatsen.

En als ik dan sterf,dan blijft mijn vriend ook over,zijn familie woont in Suriname,dus het meest logische lijkt me:huis verkopen en naar Suriname verkassen!Met Mila

En anders liever hier mensen proberen te vragen,aangezien ik hier al een beetje weet wie wie is en hoe ze denken over de omgang met een hond .