Besluit genomen over Puff

Sandy, ik vind jou ontzettend sportief op alle reacties, positief of negatief, reageren. Daarvoor een compliment, want velen kunnen niet op dergelijke nuchtere manier blijven denken als ze in een rotsituatie zitten zoals jullie nu.
Wat ik al eerder in een ander topic over Puff schreef, is dat de mensen hier van honden houden. Van 'normale' hondenliefde tot veel meer dan dat en alles er tussen in. Ik bijvoorbeeld hoor bij de groep voor wie honden een levensstijl is en dus veel meer dan geliefde huisgenoten. Hoe iemand over honden denkt en hoe ermee omgaat, is afhankelijk van hoe de rest van je leven eruit ziet en het is ook niet vreemd of slecht dat het bij jullie weer anders is dan bij mij (laat ik het maar even bij mezelf houden en niet voor andere forummers spreken).
Wat ik wel een vereiste voor ieder type hondenliefhebber vind, is dat ze hun hond behandelen met respect voor het dier hond inclusief zijn taal, behoeften en mogelijkheden.

Met bovenstaande wil ik proberen duidelijk te maken dat ik jullie niet kan en wil veroordelen. Het enige wat mij in vele posts in verschillende van je topics tegen de borst stuit, is dat overal terugkomt dat het vooral belangrijk is hoe de kinderen zich voelen over Puff. Ik lees steeds dat Puff zich niet mag uiten (grommen) terwijl dit juist super is. Haar gedrag moet in banen geleid worden (wat dat ook betekent) en ze is aangeschaft voor je zoon. Misschien begrijp ik het verkeerd (het blijft internet) maar dat mag toch niet zo zijn? Therapiehond zou geweldig zijn, maar is het niet eerlijker om in de eerste plaats een veilig en warm thuis voor haar te zijn? En dat therapiehond een heel mooie bijkomstigheid zou zijn?
Ik las in je andere topic zelfs dat, mocht Puff evt. in het gastgezin beter af zijn, je het contact langzaam af wil bouwen omdat dit beter zou zijn voor jullie? de kinderen?

Dan komt mijn passionele liefde naar boven voor het dier wat ik zo lief heb en dat zoveel meer (kan) zijn dan een leuk huisgenootje, en vraag ik mij af: waar is Puff in dit verhaal?

Ik denk dat niemand kan inschatten of dit een goede oplossing is en dat dat achteraf pas kunt beoordelen. Tot die tijd kun je alleen doen wat je het beste lijkt. Maar als je niet wilt herplaatsen en nu even niet kan houden, is dit misschien de gulden middenweg. De tijd zal het leren. Hulphonden worden inderdaad het eerste jaar elders opgevoed, dan pas getraind en dan pas geplaatst, dus wie weet.

Kader in godsnaam wel alles af met een goed contract, blijf ook als het kan kosten van dierenarts en voer betalen zodat je als er eventueel problemen komen met het gastgezin je sterker in je recht staat.

Zo, het was even een leeswerk, maar heb alle reacties goed doorgelezen!

Ik wil hier geen mensen tegen de schenen gaan trappen, ik vind het namelijk al erg genoeg dat een hond hier de dupe is, Puff heeft hier nooit voor gekozen, die is in deze situatie gekomen en is eigenlijk nu ook de dupe..

Wat ik wel een beetje vreemd vind, de mensen die hun mening geven en het er niet mee eens zijn worden hier aangevallen.. En de mensen die het allemaal zo een goede beslissing vinden die staan hand in hand er om heen... Sorry, maar daar krijg ik nou echt de kriebels van, van mijn tenen tot mijn hoofd! Want waarom mag er wel geroepen worden dat het zo een geweldige beslissing is en dat het allemaal zo zwaar is voor het gezin etc etc en mag er dan niet gezegt worden dat het zo erg is voor Puff en dat Puff het zo zwaar heeft...

Ik denk aan de hond en ik merk dat de mensen die reacties geven en die als negatief worden gezien ook aan de hond denken in dit verhaal...

Ik vind het geen slimme oplossing en ik ga dus ook niet zeggen dat het zo goed bedacht is allemaal..

Sowieso gaat het me allemaal veels te snel en ik krijg daar gewoon een rot gevoel bij en heb een beetje het idee dat deze beslissing wellicht sowieso wel een keer was gevallen.. En dat is geen aanval, dat is gewoon dat wat ik er bij voel.. Gisteren is HD en groeipijn naar boven gekomen en nu 24 uur later is er al besloten dat Puff beter af is in een gastgezin.

Kijk en hier begint het te rommelen en gaan de meningen uiteen lopen...

Voor de mens is het wellicht een goede oplossing, hond in een gastgezin, kinderen veilig (al waren ze dat in mijn ogen al) en geen stress meer, mooi opgelost toch? En wanneer het zware werk is gedaan dan kan Puff (misschien) terug komen. Ai, ik vind het niet lekker klinken, maar het is wel zoals het is...

Maar voor de hond, is dit voor de hond ook zo mooi?

Hond is gaan wennen in dit gezin, gaan hechten aan de rituelen, omgeving etc etc... Hond moet weg want is eigenlijk even een "last" . Hond gaat dus naar een ander gezin en mag daar hond zijn met regels en gewoontes waar het ook weer aan moet wennen... Dan is de hond eindelijk daar weer gewent en heeft haar draai gevonden en dan zou het weer weg moeten, weer naar het gezin waar eerst stress en onzekerheid was... De hond gaat er dan wellicht weer wennen en moet weer aanpassen aan de regels en gewoontes die daar zijn.. En wat nu, wat als het dan toch niet goed gaat? Dan moet de hond weer weg?

Nee, sorry, ik vind het een rot oplossing voor de hond, verre van ideaal.. Eigenlijk is het natuurlijk ook een tikkeltje egoïstisch, want deze oplossing is gemaakt in het belang van de mens in dit verhaal.. Want bij definitief afscheid nemen breekt een mensenhart.

Maar hoe zit het dan met een hondenhart?

Ik had het nooit zo gedaan en nee dat is niet makkelijk praten en met mijn vinger wijzen.. Ik had het echt nooit zo gedaan.. Of ik was er met mijn gezin *die in trouwens niet heb* aan gaan werken met de beste begeleiding en hulp uit alle hoeken en gaten in de omgeving waar de hond voor altijd moet blijven en dus leven. Dat lijkt me ten alle tijden het beste omdat de hond toch bedoeld is voor het gezin en niet voor een gastgezin. En als ik daar echt de kracht of de wil niet voor had, dan zou ik mijn eigen gevoel aan de kant zetten en in het belang van de hond denken en dan zou ik een gouden gezin zoeken waar de hond voor de rest van haar leven op de juiste plaats zit.

Maar goed, ik ben maar ik zeker, de Nanda die wijst met haar vingertje, makkelijk van achter de pc... Maar dat doen jullie hier allemaal, ook de mensen die hand in hand in een kringertje hier omheen staan.. Die doen precies het zelfde... Dus waarom mogen de mensen met een andere mening dit dan niet....

Je hebt mensen mensen en honden mensen in dit verhaal.. Ik denk in deze in het belang van de hond en het valt me op dat al deze reacties die in het belang van de hond zijn als negatief worden gezien...

Wie zitten er dan nu eigenlijk mis in dit hele verhaal... Ik heb respect voor de mensen die in het belang van de hond denken en ik zal ook ten alle tijden heel veel respect hebben voor mensen die echt handelen in het belang van de hond, ook als dit een blijvend afscheid zou betekenen of een intesieve training die heel veel zweet en tranen kost, maar wel in het belang van de hond.. In mijn ogen staat dit altijd voorop, juist omdat een hond nooit voor een situatie heeft gekozen..

Sandy ik wil jullie alleen maar heel veel sterkte wensen.
Het zal geen makkelijke beslissing zijn geweest en ik weet zeker dat jij deze beslissing alleen gemaakt hebt in het belang van je gezin en in het belang van Puff.
Heel vervelend dat dingen niet lopen zoals je in gedachten had, maar dat is natuurlijk vaak het geval in het leven.
Ik hoop voor jullie dat alles goed zal gaan en je over een tijdje weer mag gaan genieten van een stabiele Puff!

@ Nantastic: ik snap je verhaal... en ik denk dat het voor Puff het beste is om ergens anders te gaan wonen....

Ik heb alle reactiess ook doorgelezen ,en ondanks dat ik heel goed begrijp hoe je in het gezinsleven inclusief pufff staat denk ik mischien toch anders dan de meesten ,en zal ik mischien ook menig anderr voor zn schenen schoPpen ,maar ik zit met een aantal dingen die ik toch wil aangeven.
Namelijk dat ik snap dat je puff wilt houden, maar wat als na die periode blijkt dat puff zijn houding jegens de kids nog niet is veranderddit kan natuurlijk ook zo zijn.
Of z+als je boven ergens(of een ander topic) dat je het een meoilijke keus vind voor de kinderen met name ,om puff tijdelijk weg te brengen.
Nu weet ik wat het is een kind met autisme, en denk ik bij mezelf: is dit nu de beste oplossing ???zeker omdat juist zo een situatie enorm veel vraagt vooor in jou geval kind en hond!
Is het hoe jammeerlijk ook voor jou niet beter om Pufff te herplaatsen?naar een plek waar pufff beter op haar plaats zou zijn?(Nogmaals Sandy niet omdat jullie niet goed genoeg zijn )
Het is nou eenmaal zo dat een dier soms gewoon niet op zn plek is.
Is het juist voor jou zoon niet eerlijker (en dus ook voor puff)om een hond aan te schaffen die al wat meer gewend is?
We hebben Noxx om een zelfde soort reden aangeschaft maar mijn zoon heeft hem gekozen uit diverse nestjes was Noxx diegene waar mijn zoon een klik mee had.
Dat wil niet zewggen dat dat per definietie beter is hoor ,mijn zoon wil er namelijk gewoon mee gaan trainen en wat hondensport mee gaan doen.
En hier zie je dus dat een hulphond niet per definietie van een bepaald ras hoeft te zijn.
Mijn zus heeft een berner senner hond die ook als therapy hond werk, en zo ken ik er ook iemand met chinese naakthond.
Maar een ieder heeft bewuust gekeken naar de combinatie kind/hond en die klik voelen kinderen met deze beperking keigoed aan.
Het is dus duidelijk zoals ik in je oppmerkingen lees niet dat puff reageerd vanwege de pijn.
Dus is jullie gezin gewoon niet het gezin voor Puff.
Dat is niks ten nadele van jullie als gezin zo bedoel ik het absoluut niet,
Wat ik boven ook lees is dat puff tijdems de puberteit dus uit huis gaat en daarna terug komt.

En hier denk ik ook dat het voor puff alleen maar moelijker word om straks weere te wennen aan jullie gezin.
En voor je zoon denk ik net zo!
Ik ben absoluut niet tegen je Sandy,ik hoop dat je dat weet, maar ik hoop dat je dit ook meegenomen hebtr in je overweging!
Wat als het niet lukt wat dan, die garantie heb je nooit en hoe eerlijk is dit voor puff en je zoon.
De beslissing is na een dag ook wel een beetje snel naar mijn mening.

Sandy, hier iemand uit het kringetje er omheen, ik wijs met mijn vingertje , de duim, want ik vind dat je top hebt gehandeld en met alle liefde voor Puff.

een heel zwaar besluit

Hey Sandy,

Hartstikke goed dat je hiervoor gekozen hebt !!

Ik weet precies hoe je je voelt, als het mag zal ik in het kort ons verhaal vertellen: ruim 1,5 jaar geleden hebben wij een Weimaraner pup van 9 weken in huis gehad, een lief beest, maar ontzettend dominant aanwezig, hij moest en zou mij 24/7 om zich heen hebben en zo niet, dan was het gillen en krijsen. Hierdoor kreeg ik totaal geen rust en ging mijn gezondheid er zeer onder lijden (ik was dat jaar 7 maanden ziek thuis geweest met een ernstige leverafwijking). Na 12 dagen kon ik vrijwel niets meer en hebben we moeten besluiten om de pup terug te brengen. Vrijwel geen begrip in mijn omgeving, maar ik ben altijd heel duidelijk geweest: ik houd zielsveel van de hond de we al hadden en nog steeds hebben en ik zorg er heel goed voor, maar het blijft een hond. Mijn gezin is prioriteit nr. 1 !!
Toen dreigde dat mijn ziek zijn (in ieder geval de symptomen) weer terug kwam, moest ik die hele moeilijke keuze maken, maar voor ons als gezin was dit de beste keuze !
Tot op de dag van vandaag blijf ik zeggen dat het enige dat mij verweten kan worden, is dat we te vroeg aan nog een hond zijn begonnen, maar als je het daar al ruim 1,5-2 jaar over hebt met elkaar en je voelt je weer goed, tja ...
Ik vind jouw keuze om te kiezen voor je gezin dus heel begrijpelijk, dat doet helemaal niets af aan de liefde die je voor Puff voelt en hebt !!
Heel veel sterkte de komende tijd; weet je al wanneer hij bij het gastgezin terecht kan ??

Een hond hebben is zowiezo egoïstisch, dus zijn we dat allemaal.


Waarom is een hond hebben sowieso egoïstisch?

Ik heb neit helemaal meegekregen wat er allemaal aan de hand is bij jullie thuis, maar uit je stukjes in dit topic heb ik wel het een en ander gelezen.
Ik denk dat jullie een heel goed besluit hebben genomen. Ik hoop dat jullie een geweldig gastgezin zullen vinden waar Puff helemaal uit kan en mag groeien tot een fijne en stabiele hond. Daarna hoop ik dat jullie weer net zoveel plezier van elkaar zullen hebben als jullie hiervoor gehad hebben. Heel veel succes (en toch ook sterkte) met alles!

Sandy
Wauw wat een beslissing.
Ik heb maar 1 kind en zij is gezond, maar zelfs zij heeft soms de "bananen" in haar oren als het neer komt op de hond met rust laten.
Ze is 4 en ook wij kunnen niet zomaar veranderingen doorvoeren in ons gezin.
Kan me dus ook heel goed voorstellen dat het in jou situatie lichtelijk onmogelijk zou zijn.

Ik vind dit echt een heel dappere keuze en hoop dat Puff nu in alle rust kan uitgroeien.
Ook hoop ik van harte dat het allemaal uitpakt zoals je hoopt en je niet met nog meer teleurstelling te maken krijgt.
Sterkte de komende tijd, want hoe dan ook Puff zal wel gemist worden.

Voor de rest met alle kritiek (al dan niet goed verwoord en onderbouwd)ook mijn gezin gaat VOOR de hond in welke situatie dan ook.

tuurlijk heeft ieder hier zn eigen idee en mening over..de een meer vanuit mens, de ander vanuit hond...

maar ook vanuit hond, ik snap het probleem niet zo...?
het is net of puff heeeel zielig is en zwaar dramatisch wat haar overkomt...

komop zeg, honden worden toch zo vaak herplaatst, ook tijdelijk...

als puff nu naar een fantastisch geweldig ideaal gezinnetje gaat, wat kan daar dan mis aan zijn??? Ja ok, ze moet weer even aan een nieuw huis wennen, so what??
honden kunnen heus weleens van eigenaar/huis wisselen zonder daar trauma's aan over te houden

En nantastic, de ace hondjes van jullie die uit spanje komen..komen hier vaak eerst in nl bij een opvang adres?? om vervolgens naar de echte eigenaar te gaan..is dat dan ook niet zielig? dat een hond maar zo van huis wisselt..of kan het dan ineens wel? en dat zijn hondjes met nog veel meer bagage, die veel meer behoefte aan stabiliteit hebben

het gaat toch gewoon om een goed thuis voor puff, en als dat "thuisadres" nou een paar keer wisselt in puff haar leven, is dat dan zo verkeerd?

Ik begrijp de post van Dewi heel erg goed....,
vooral de voorlaatste...
Ik respecteer ieders mening en ook die van Sandy.
maar ik moet toch eerlijk zeggen dat het bij mij ook een beetje kriebelt.
Puff een warm en veilig thuis bieden, dat zou de basis moeten zijn.
De rest zou meegenomen zijn..
Mijn oudste hond is een herplaatser, eentje die enorm vernaggeld is door zijn vorige eigenaar..
Wij kregen hem in huis en niet lang daarna werd bij mijn dochter onder andere de diagnose ASS gesteld een lang traject van hulpverlening, testen, andere school e.d volgde.
Ik heb echt wel eens getwijfeld, maar heb nooit over mijn hart kunnen verkrijgen de hond weer weg te doen. Hij is dus gewoon gebleven, met al zijn nukken...
Achteraf heb ik geen spijt gehad van mijn beslissing, mijn kind leerde van hond, en hond leerde van kind om met elkaar rekening te houden. Een mooie bijkomstigheid voor een kind met ASS..
Wij leven zo al heel veel jaren samen, er kwamen zelfs de jonge jongens bij...

Nogmaals, ik respecteer ieders mening en val niemand aan,
Maar mijn hondenhart is minstens zo groot als mijn moederhart...
en in mijn optiek kan dat prima samen gaan....

Ik vind het juist de minst onegoïstische beslissing die jullie hadden kunnen nemen.. Maar wat aanmodderen is ook niet goed, schept geen duidelijkheid voor Puff en de kids, die het juist zo hard nodig hebben. Jullie hadden het zelf ook graag anders gezien. Jij kent Puff en jouw gezin het beste.

Vind het eigenlijk raar dat buitenstaanders hier kritiek op kunnen hebben, het is niet zo dat de hond 'gedumpt' word na de eerste week proberen. Het lijkt me een hele mooie oplossing en ik hoop dat Puff weer terugkomt in jullie gezin als de tijd rijp is

Sterkte met de ongetwijfelt moeilijke beslissing op het moment.

Wat is dat nou voor opmerking Mary, iedereen die iets typt hier in dit topic doet aan oordelen... Dus je reactie is echt totaal geen toevoeging in deze..

Als we niet mogen oordelen had dit topic niet moeten bestaan, het topic bestaat wel dus mogen mensen ook hun mening geven...