mijn aan baarmoederontsteking gestorven herder

Wij hebben een maltezer van 15 jaar oud,had ook een baarmoederontsteking.Ze was erg ziek,slap en ze dronk veel,kwam etter uit de vulva. Wij zijn hier mee naar de dierenarts gegaan de volgende dag is ze geopereerd. Het was erop of eronder omdat ze al op leeftijd is. Gelukkig heeft ze het gehaald! Het leek alsof ze gelijk al wat opgeknapt was..het is nu een week geleden en ze is al bijna zo goed als de oude.
Wij zijn erg blij dat we haar niet zomaar hebben in laten slapen.

Wij hebben een Westie ( West highland terrier)
van 12 jaar oud. Vorige week werd baarmoederontsteking bij haar geconstateerd, we hebben in de eerste plaats antibiotica en pijnstillers gekregen. Afgelopen weekend verslechterde de situatie en zijn we afgelopen maandag naar de Dierenkliniek teruggegaan, ze is met spoed geopereerd, het was erop of eronder. gelukkig is ze er goed uitgekomen en zien we ze met de dag vooruitgaan, ze eet weer, ziet er fitter uit en haar vacht glimt weer.
Ben erg blij dat we erop tijd bij waren en alles goed is gegaan.

heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Is wel een oud topic, maar wil ook graag mijn verhaal doen.
Allereerst mijn diepste medeleven aan alle baasjes die hun kanjer zijn verloren

Enkele jaren geleden hebben wij een teefje van 9 maanden moeten afgeven aan een baarmoederontsteking.
Ze was 1.5 maand ervoor voor de eerste keer loops geweest. Na 3 weken was de loopsheid gestopt, maar 2 weken verder begon ze opnieuw bloed te verliezen. Ze was niet zoek, buiten het bloedverlies. Omdat ik dit toch niet vertrouwde, hebben we een onderzoek gevraagd bij de DA. Hij kon ook niet dadelijk hier een verklaring voor vinden, maar gaf ons een antibiotica-kuurtje mee. Enkele dagen verder vond ik haar 's avonds opeens heel ziek thuis: hoge koorts en bijna niet meer kunnen lopen. Met spoed naar de DA. Diagnose: baarmoederinfectie. Maar omdat ze zo slecht was, kon hij niet dadelijk opereren. Dus verschillende spuiten gegeven. Als ze de nacht goed doorkwam en ze stabiel bleef, zou hij de volgende dag overwegen te opereren. Maar terug thuis gekomen ging het van kwaad naar erger. Ze kon niet meer lopen, ging een doodstrijd aan, en ging in shock. Wij midden in de nacht terug naar de DA. Maar terwijl we haar op tafel legden, slaakte ze nog een laatste zucht en verloren we ons jonge meisje...
Bij autopsie bleek dat haar baarmoeder was gescheurd...
Ik heb me lang schuldig gevoeld, dat ik haar niet dadelijk had laten inslapen, dat ze nog zo een pijnlijke, nutteloze strijd heeft moeten ondergaan tot haar laatste snik. Had ik dit voorop geweten, had ik haar waardig laten inslapen...

Op 13-01-2011 werdt bij onze hond angie baarmoederonsteking vastgestelt.Je staat dan voor een moeilijke keuze.Ze is 11 jaar een lid van je gezin,ze heeft je alleen maar vreugde,liefde,troost,en een enorme schat aan geweldige herinneringen gegeven..Ze is onmisbaar, en je wilt niet dat het eindigt in een steriele omgeving. Als Angie ervoor wilt vechten, dan gaan wij met haar mee de strijd aan, en staan we vierkant achter onze beslissing om haar te laten opereren.De kans dat een hond dit overleeft is 9 van de 10 honden,ondanks haar toch hoge leeftijd bestaat de kans dat ze er wel goed door heen komt,werdt ons nog meegegeven op weg naar huis.Niet opereren betekent haar dood vonnis, want dan scheurt de baarmoeder, en is het afgelopen.De dagen erna vol hoop,intens verdriet hoezeer ze heeft gevochten tegen de pijn, en ellende,zal ik maar besparen.Ze heeft nog 1 poging gedaan om zich te verzetten tegen de dood, maar we hebben die strijd verloren.We hebben haar gewassen,op een schoon dekentje gelegt, en thuis gehouden,want het crematorium kon haar niet komen ophalen op zondag..Wel kon de dierenarts haar komen ophalen,en bij hen in de koeling leggen en dat het crematorium haar daar maandags kwam ophalen..Dat wilde we niet, we hebben haar zelf die maandagochtend naar het crematorium gebracht,afscheid genomen,om de dag erna haar crematie bij te wonen.Ieder moet met een beslissing leven,wel of niet opereren is geheel aan de toestand waarin de hond of jezelf in verkeert.Niet iedereen heeft de mogenlijkheden om een opereratie te bekostigen,want het loopt echt behoorlijk in de papieren.Als ik niet mijn overuren uitbetaalt had gekregen had ik het geld moeten lenen,of nog erger,het niet kunnen doen.Het graag willen doen, maar door finaciele problemen het gewoon niet kunnen doen is onmenselijk.Ik leef dan ook heel erg mee met Branco en wens je veel sterkte...

Dinsdag voelde mijn hondje zich niet lekker, was lusteloos niet eten. Ik naar de dierenarts die in eerste instantie ook geen duidelijkheid kon geven, wel een ontstekingsremmer gekregen.
De volgende dag zag ik dat ze veel likte aan haar vulva, en nog steeds was ze niet oppie toppie. Ik zag dat er pus uit de vulva kwam. Vandaag gelijk weer heen geweest, en het vermoeden wat ik had bleek te kloppen baarmoederonsteking. Ze is 10 jaar en wordt maandag geopereerd. Gelukkig is haar baarmoedermond niet gesloten en kan de pus eruit. Nu zit ze op de antibiotica, en maandag onder het mes. Gelukkig heb ik een hele goede dierenarts, die wel een afbetaling accepteerd. Dus goed in de gaten houden die oude teefjes.....