politie vraagt naar dode hond

Oh, wat ontzettend moeilijk voor je zo'n situatie. Zeker als mensen dan een kwetsende reactie geven. Het is misschien niet kwetsend bedoeld, maar het komt keihard aan. Zeker ook omdat je zelf al aangeeft dat je last heb van schuldgevoel. Het is voor mij makkelijk zeggen, maar probeer je daar over heen te zetten. Je hield zielsveel van je hond en je bent een goed baasje geweest. Heel veel sterkte!

Zelf heb ik 4,5 jaar mijn hondje in moeten laten slapen en toen kreeg ik de volgende dag de opmerking dat ik mij niet zo moest aanstellen, het was maar een hond
Toch hebben op een gegeven moment de mooie herinneringen de overhand en leer je beter omgaan met de confrontaties met de dood van je liefste vriend. Maar daar gaat tijd overheen....
Nogmaals sterkte!

@Hesci: En omdat ik weet dat mijn hond er niet meer is, kun jij zomaar bepalen dat ik minder verdriet mag hebben dan die mensen??? Ik vind jouw reactie dat ik niet "realistisch" ben omdat ik zoveel verdriet heb van een oud hondje die ik zelf heb laten inslapen en wiens assen bij mij thuis zijn kwetsend en kan het niet appreciëren.
Begrijp me niet verkeerd: een vermiste hond is een verdomd verdrietige situatie die ik niemand toewens, maar verdriet valt niet objectief te meten. Er zijn zoveel verschillende, onmogelijk objectief te meten factoren die daarin meespelen, dat je niet zomaar kan gaan bepalen wie het meeste recht heeft op verdriet.
Ik heb overigens nergens geschreven dat mijn verdriet zo groot zou zijn, dat het verdriet van die mensen erbij in het niet valt, dus vanwaar je reactie? Heb je zelf in die situatie gezeten en heb je het er nog steeds moeilijk mee (wat overigens heel erg begrijpelijk zou zijn)? Zo ja, wens ik je veel sterkte, want het is een rotsituatie.

Kom op zeg!!!!!
Wie zegt dat ik zomaar bepaal dat jij minder verdriet mag hebben????
Ik heb juist aangegeven dat ik daar alle begrip voor heb!

Ik begrijp jouw helemaal niet verkeerd maar bekijk het ook eens van de andere kant
Als je hond vermist is weet je niet waar je aan toe bent
In jouw geval is dat wel bekend
En daar doelde ik op
Dat wil dus niet zeggen dat diegene van wie de hond vermist is minder verdriet mag hebben
Maar ik wil deze discussie ook helemaal niet die richting op sturen!
Nogmaals, het was enkel een vraag niet meer en niet minder.

@Hesci: Je zegt dat ik "realistisch" moet zijn...waarmee je dus aangeeft dat ik met mijn verdriet niet realistisch ben...hoe goed denk je dan dat dit bij me binnenkomen kan?
En ik zie niet in waarom het me zou moeten troosten dat ik weet waar ik aan toe ben...waar ik aan toe ben, is dat mijn allerliefste hondje, mijn alles er niet meer is. Dat is waar ik aan toe ben.
Ik zie niet in waarom het me zou moeten troosten dat anderen in een rotsituatie zitten, hoe erg ik het ook voor die mensen vind.
En ik heb het je helemaal nooit kwalijk genomen dat je vroeg waar de hond gevonden geweest is, integendeel. Ik hoop in elk geval voor die mensen dat ze snel hun hond terugvinden!
En net als jij wil ik het hier verder niet over hebben. Ook al is het waarschijnlijk helemaal niet je bedoeling, ik vind je reacties nog steeds kwetsend vinden en laten we het daar maar op houden.

@Doggy: wat rottig van die mensen om dat tegen je te zeggen. En dan kun je nog wel gaan redeneren dat het waarschijnlijk mensen zijn die niet van honden houden en het dus niet begrijpen, maar het blijft een ontzettend tactloze, kwetsende opmerking op een moment waarop je toch al niet sterk in je schoenen staat. Het is niet alleen een ontkenning van je verdriet, maar meteen ook nog eens een grove belediging/ontkenning van de fijne, waardevolle persoonlijkheid die je hondje ongetwijfeld was.
Ik ben het gelukkig niet tegengekomen, wel kreeg ik een paar keer de opmerking dat ik me niet moest aanstellen want: "Het was een oude hond en oude honden sterven." en "Je wist toch al lang genoeg dat het er zat aan te komen?" ??? En wil dat dan soms zeggen dat ik haar niet ontzettend kan missen???
Ik hoop voor jou dat het bij die ene keer gebleven is en dat de anderen in je omgeving wel begrip hadden.

Respect dat je dit gevraagd hebt..ik liep er ook mee, en was van plan om het te vragen. Wist alleen niet hoe. In ieder geval bedankt Hesci.

Wat confronterend zeg, kan me best voorstellen dat je even van je apropos was,bent. Ik heb mijn beide honden nog, maar eentje was tijdelijk niet bij me en toen kreeg ik ook vragen waar de ander was. En pas geleden had mijn pa de oude mee en liep ik op een bepaald tijdstip alleen met mijn teefje. Een bekende meneer hing direct uit het raam "waar is die ander!""Is ie dood???"
Ook andere mensen vroegen dagen later of er wat met mijn oudere reu was omdat ik alleen met de teef liep die ene dag. Gode zij dank niets aan de hand, maar denk dat als het wel zover is dat ik daadwerkelijk met maar 1 hond loop omdat de ander er écht niet meer is dat ik best wel wat traantjes zal laten of met een snik in mijn stem zal moeten zeggen dat hij er niet meer is.
Ik verwacht ook hier dan veel opmerkingen en vragen, puur omdat we altijd met zijn drieen lopen.
Opvallend trio, net als jij was met jouw duo schat ik in
Sterkte met het verlies van je maatje.

Je had er niet mee hoeven in te zitten om het te vragen, hoor. Ik heb meteen geantwoord en heb al een paar maal aangegeven dat ik het geen pijnlijke vraag vond, maar net een mooie.
Wie mijn antwoord niet exact genoeg vind of het liever nog eens voor zichzelf controleert, mag me altijd een pb'tje sturen voor de exacte naam/adres van het asiel en het telefoonnummer van de lokale politie. Ik zet mijn exacte woonplaats liever niet open en bloot op het net.