schuldgevoel na haar overlijden

@Sjoerd: ook voor jou heel veel sterkte!!!

Je geeft al aan dat je merkte dat de hond het opgaf
Zou het dan eerlijk zijn als je toch nog door zou gaan?
Het toppunt van de liefde voor je hond is dat je weet en het ook acsepteerd om de hond te laten gaan
Afscheid nemen is en blijft altijd K...
Ik wens je heel veel sterkte!!!

Deze website heeft me heel veel steun gegeven. Ik mis haar nog iedere dag, ik merk nu na een week dat ik het langzaam een plekje kan geven. Er zal zeker niet op korte termijn een pup bijkomen. Daisy was uniek in alles. Gisteren werd ik gebeld door een familielid en dacht dat het na één week al beter zou gaan. Zo snel gaat het dus niet. Ik heb er nog steeds moeite mee dat het zo snel is gegaan. Ze kwakkelde al wat langer, maar zo ineens niet meer kunnen lopen. Ik heb geen autopsie bij haar laten doen, achteraf een beetje spijt, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb nog een labrador, halfzusje van Daisy. Zij is 7 jaar maar nog superfit. Daisy was op die leeftijd al echt senior. Ik heb ooit een kat gehad, zij is 15 jaar geworden. Ik was er heel erg gek mee, maar kon het accepteren omdat ze oud en helemaal op was. Daisy vind ik moeilijker omdat ze slechts 9 jaar is geworden. De tijd zal de wonden helen, maar het gemis blijft altijd.

Ach wat erg dat je Daisy hebt moeten laten gaan!
Maar je hebt gedaan wat je kon, op het moment dat jij voelt dat het klaar is, is het ook klaar..
Voel je niet schuldig, Francis!

Ik snap precies wat je voelt hoor, na het inslapen van onze vorige hond, Max, voelden wij ons ook heel erg schuldig, toen konden wij niets meer voor hem doen... Nu, jaren later, zijn er mogelijkheden die hem hadden kunnen redden en dat is heel bitter..

Ik denk dat het in jouw geval gewoon bij het rouwproces hoort, denk ook omdat het zo snel is gegaan..

Voel je nergens schuldig over Francis! Jij hebt gehandeld voor het welzijn van Daisy, als je het anders had gedaan, had ze nog langer geleden.. Dat was wreder geweest!


Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit verlies. Je kan hier altijd je verhaal kwijt.

Groetjes van mij en een pootje van Flip en Ceasar

Francis, sterkte met het verlies van Daisy. Dit doet heel veel pijn.

Bij mij kwam het ook vrij onverwachts. Nu bijna 8 maanden later worden de schuldgevoelens iets minder, vervaagd haar laatste 4 dagen die heel heftig waren en komen steeds vaker de mooie en fijne momenten naarboven. Kan weer genieten van alles wat ik in het verleden met haar heb meegemaakt en ondernomen heb ipv mezelf alles verwijten.

Ik probeer niet meer alles te analyseren en terug te denken, soms moeilijk, maar als ik dat doe maak ik mezelf echt letterlijk gek.

Nogmaals heel veel sterkte..

Ik zie dit topic nu pas. En ook ik wil je verder heel veel sterkte wensen Francis. Het is normaal dat je gaat twijfelen achteraf. Op het moment dat je de beslissing neemt heb je echter alles overwogen en/of aangevoeld. Achteraf kun je beginnen denken "Wat als"... Maar dat kun je altijd... ook als je toen besloten had nog verder te proberen om iets te doen... Dan kon je je nu afvragen of je egoïstisch geweest was en haar langer dan nodig laten afzien.

Die laatste beslissingen zijn verschrikkelijk moeilijk en ik denk dat hier op HP een heleboel mensen kunnen zeggen dat dat de moeilijkste beslissing en de meest trieste tijd uit hun leven was.

Ik hoop dat je net zoals Minoes (en ook zoals ik) stilaan met minder pijn, maar met meer vreugde en dankbaarheid kunt terugdenken aan alles wat Daisy je gegeven heeft en alles wat jij voor haar betekend hebt.

Sterkte nog met het verwerken, ook aan Sjoerd.

Ik snap heel goed hoe je, je voelt.. afgelopen zaterdag hebben wij van onze hond afscheid moeten nemen. Hij kon ook niet meer staan, verschrikkelijk.. Maar je doet het allerbeste voor de hond. Heel veel respect hiervoor.
Heel veel sterkte met het verlies, Daisy is je dankbaar voor alles.

Ik wil je heel veel sterkte toewensen met het verlies van Daisy.

Ik heb ook een schuldgevoel gehad toen ik mijn eerste hond moest laten inslapen, maar dat gaat over. Nu denk ik alleen nog aan de mooie momenten en herrineringen.
Wat andere mensen erover te zeggen hebben daar moet je boven staan. Sommige weten niet wat het is om een vriend/vriendin/maatje te verliezen en ze denken het beter te weten.
Nomaals heel veel sterkte.

Liefs Debbie en een pootje van Dana

Heel veel sterkte met het verlies van Daisy !
Rust zacht lief hondenmeisje !

Als ik je verhaal lees vermoed ik dat je een goede keuze hebt gemaakt. Ookal is het verschrikkelijk!!! Zo'n keuze maak je echt niet graag en doe je alleen, in mijn beleving, echt als laatste optie. Je moet eerlijk zijn voor jezelf maar zeker voor je hond. Laten lijden van pijn en evt operaties laten ondergaan, is dat voor de hond of voor de baas? (Vraag ik me wel eens af.)

Sterkte en hoop dat je het verlies een goed plekje kan geven.