Nieuwe hond kiezen, welke, waarom...

Ik vind herders geweldig!! Oer het algemeen iets 'makkelijker' dan de dobermann, maar wel ook honden die graag met je werken/bezig zijn. Ik denk dat het wel meevalt voor je kinderen als ze met een pup opgroeien. En niet onbelangrijk; misschien komen ze dan van hun angst voor herders af! Omdat ze dan meekrijgen dat niet iedere herder gemeen is.

Ik ken veel mensen die voorheen een Dobermann hadden die nu voor een Duitse Pinscher zijn gegaan.
Juist omdat ze wel het zelfde soort hond wilde, maar door emotie liever geen Dobermann weer namen en zo uitgekomen zijn bij de Duitse Pinscher.

1 van mijn pups in uit het vorige nest is ook naar een echtpaar gegaan die jaren Dobermanns opgevangen hebben, veel waren herplaatsers die nergens anders geplaatst konden worden.
Ook wilde ze wel een ras wat qua karakter over een kwam met de Dober.

Misschien een overweging waart.

natuurlijk hebben we allemaal het leukste ras (vinden we zelf )
Als je er nou met je gezin niet uit komt welk ras is het misschien een idee om voor een rasloze hond te kiezen.
Asiels zitten vol met prachtige honden en pups die allemaal op zoek zijn naar een liefdevol huis.

Vanaf welke leeftijd heb je honden in het asiel? Ook pups?
(denk aan de opvoeding, een te zwaar verleden is misschien moeilijk met kinderen)

In het asiel kunnen zowel pups als volwassen honden als senioren zitten. Ook genoeg jonge hondjes die weg zijn gedaan wegens te weinig tijd, geen geld, of in beslag name. Zeker de moeite waard eens te kijken op www.dierenasiels.com

Mijn ouders hebben vorig jaar onze Bo (golden retriever) moeten laten inslapen.
En hoewel de omstandigheden erg verdrietig waren, zei mijn moeder meteen: als er ooit weer een hond komt, wordt het weer een Golden.
Mijn ouders werken beide best veel, en willen nu wat meer gaan reizen. Dus voorlopig komt er geen nieuwe hond. Maar als hij/zij er ooit komt, wordt het dus weer een golden.
Zowel mijn moeder als vader waren echt gevallen voor het karakter van een Golden. Lief, zacht in de mond en redelijk goed luisterend.

Wat ik wil zeggen is: vaak val je voor een bepaald soort ras vanwege bepaalde karaktereigenschappen. Dus waarom niet weer een dobermann?
Of zoals Veronique zegt: waarom geen Duitse Pinscher?

Neem de tijd. Kijk wat je graag terug zou willen hebben in jouw toekomstige hond. En kijk welke rassen hierbij passen.
Ik wens je veel wijsheid toe in deze beslissing.

ik ga gewoon lekker de rest napraten

hoewel erg beladen, toch leuk nieuws
ik denk ook, vergelijken zul je automatisch een beetje gaan doen...al kan ik hier niet over meepraten.

maar als je weg bent van een ras, en voor jou is dat de dober, prima toch
zolang je maar in je achterhoofd houdt dat het wodan niet is.

maar overweg eens een staffordshire bullterrier, de familiehond
haha

Na mijn eerste Landseer wilde ik nooit meer een hond. Hertog was geweldig, geen enkele andere hond kon daar nog na komen. 15 jaar later, toch een Landseer... Er kwam een hond, gelezen, forums bekeken, en het kon niks anders worden.

Fedor is in veel opzichten een totaal andere hond, niet te vergelijken. Kan niet zeggen dat de een voorkeur heeft boven de ander.
Geen spijt van gehad om weer hetzelfde ras te nemen. Al zat er natuurlijk wel erg veel tijd tussen.

Kies met je hart, niet met je hoofd

Moet zeggen dat ik eigenlijk wel blij ben dat ik 'erover' durf te denken.
Dat ik 'toevallig' een ga tegenkomen, daar hoop ik op, maar ben er nogal nuchter in; als ik iets wil, zal ik er zelf voor moeten zorgen...

Vind het ook interessant om te lezen; een ander ras, iets in het verlengde, of dezelfde...

Ieder heeft daarin zijn eigen ervaring, maar voor ieder argument valt iets te zeggen.

Het zal idd vanuit het hart zijn, zo heb ik Wodan ook gekozen.

Hai saskia,
Wat spannend om je te orienteren, en wat moeilijk lijkt me zo uit je post qua emotie....ik heb niet alles gelezen, dus sorry als ik iets dubbel schrijf...
Je schrijft dat je een herder heel erg aantrekt, maar dat je kinderen bang zijn? Zou dit niet anders zijn als je een herder pup zou hebben wasr ze rustig aan kunnen wennen zodat ze niet bang hoeven te zijn? Of neem ze mee naar een goede fokker om zo je kinderen te begeleiden in hun angst?
Een Dobberman heeft duidelijk nog veel te veel emotie, dus misschien kan je iets met mijn tips? Zeker als je buiten een dobberman een herder ook geweldig vind.

Succes!

Als ik alles zo lees, zal er toch veel vergeleken worden, maar is dat iets wat erbij hoort, of het nu hetzelfde ras is of niet.

Een hond is meer dan de rasgroep waartoe hij behoort . Er zijn agressieve chi's en loebas' stafford's. Net zoals met Wodan zal de opvoeding het bepalendst zijn.

360° graden zicht!

Hi Saskia,

Wat leuk dat je weer voor een hond gaat! Hier nog iemand die een geweldig tijd met 2 Dobers heeft mogen meemaken, een tijd waar ik altijd met veel plezier en liefde op terug zal kijken. Mijn Dober Mike mocht helaas maar 4,5 jaar worden, Jaïda is bijna 3 jaar geleden op 13 jaar en 7 maanden overleden. Voorlopig voor mij helaas geen hond, omdat ik teveel werk (vind ik zelf). Zeker voor mij is dat als het ooit weer mogelijk is, ik ook weer een hond zal nemen. Ik denk er dus ook al wel eens over na, welk ras het zal worden.

Voor mij is het dus zo, dat ik ook bang zou zijn om te gaan vergelijken en dan vooral met Jaïda waarschijnlijk omdat het toch te vers nog is, het was gewoon mijn beste maatje. Vroeger heb ik ook een Berner Sennenhond gehad, toen ik nog thuis bij mijn ouders woonde, daar zou ik dus weer geen moeite mee hebben, maar dat is volgens mij omdat ik toch niet het "hoofdbaasje" was, dat voelt toch anders. Ik zou best als de gezondheid gewoon weer goed werd, ook best voor een Berner kunnen kiezen, ik vrees zelf dat dat niet meer gebeurt (maar wie weet)

Waar ik bij mijzelf wel een beetje achter ben, is dat ik juist minder een herderachtig type ben, maar meer een jachthonden type. Een Aussie en een Border vind ik bijv. dat ze teveel werklust/geestelijke uitdaging nodig hebben, een Mechelaar geldt volgens mij hetzelfde voor. Een Duitse en Oost Duitse herder vind ik erg mooi, maar misschien heb ik wel de verkeerde ervaringen opgedaan, maar diegene die altijd tegenkwam, hadden niet zoveel met spelen met andere honden. Van jachthonden vind ik zelf dat er een aantal dingen wel overeen komt met mijn Dobers en dat is dat ze heel goed en sociaal waren naar andere honden, goed er mee konden spelen en net toch een tikkeltje misschien iets minder baasgericht als de herders. Daarmee bedoel ik, dat ze iets makkelijker waren in een stukje van je vandaan lopen om te gaan spelen, maar toch ook als ik ze riep wel weer gelijk kwamen. Dus niet dat vreselijke alerte, dat zou bij mij dan weer een beetje op mijn zenuwen werken. Voor de rest waren ze ook naar mensen toe zeer sociaal. Mike was een allemansvriend, Jaïda vond ook alles best, iedereen mocht haar ook aaien, maar ze had naar vreemde wel een hele neutrale blik niet het superenthousiaste van Mike.

Lang verhaal, ik ben er dus ook zeker nog niet helemaal uit welk ras ik ooit zal kiezen, maar ergens wil ik dat ook niet. Ik weet namelijk absoluut niet hoe lang het nog zal duren, en de omstandigheden in je leven kunnen ook veranderen. Dit zal allemaal mijn keuze nog kunnen beïnvloeden.

Ik wil jou nog veel succes wensen met je zoektocht, ik zou zeggen lees veel, zet rassen op je lijstje, haal ze er eventueel weer af, als blijkt dat je weer ervaringen hoort waarvan je denkt, toch maar niet. Zo kom je volgens mij steeds dichter bij de juiste keuze.

Ik ben ook een van die mensen waarbij een hond op haar pad is gekomen.
Het is natuurlijk, in mijn geval, niet zo dat er zomaar een hond voorbij wandelde
In principe ben je "zoekende" naar een hond, in het geval van J-jay zocht ik een middenslag hondje.
Ik had hier helemaal geen haast mee en het was ook zeker geen must.
Ik was al verschillende keren in het asiel geweest maar ondanks dat er genoeg lieverds zaten was er niet een hond waarvan ik dacht, dat is hem.
Toen ik op internet wat aan het rondkijken was belandde ik op een site met Spaanse honden, de ene nog zieliger dan de ander.
Maar het bleef voor mij bij een hoog "ach gossie" gehalte..totdat ik de foto van J-jay tegenkwam.
Ik wist gelijk, dat is haar!
Zo is het eigenlijk ook bij Faith gegaan, ik was bewust op zoek naar een border collie.
Ik ben bij verschillende asiels geweest waar op dat moment border collies zaten, maar ondanks dat er niets mis was met deze honden bleef ik twijfels houden.
Op een vrijdagmorgen zag ik dat er weer een border collie in het asiel zat, er stond weinig informatie bij enkel dat het een teef was zelfs geen foto's.
Ik heb gebeld of ik kon komen kijken omdat het asiel op een uur rijden lag.
Toen ik aankwam ging iemand Faith uit haar kennel halen om op de speelweide te zetten, ze kwam de hoek om...en ik was verkocht
Ze begroete ons alsof ze ons al jaren kon, het maakte me op dat moment ook niet meer uit wat voor "probleemgedrag" ze allemaal kon hebben ik voelde dat dit de juiste hond was.

Beetje lang verhaal
Maar dit is mijn uitleg van "op mijn pad komen"
Het is niet zomaar toeval, maar een gevoel dat je bij een bepaalde hond hebt..

Het op je pad komen, hoe dat zo kan gebeuren?

Je ziet ineens een hondje, vaak online ergens en dan voel je het gewoon, het is een gevoel die ik niet echt kan verklaren, maar zowel bij Sammy als bij Deva was dat gevoel er gewoon... Vooral bij Sammy waren er na dat gevoel dingen die niet tot het "toeval" behoren, zo bleek hij een huis naast het huis te zitten waar ik met Dico hele mooie herinneringen heb liggen, is dat toeval? En zo waren er meer dingen...

Cloudy kwam ook zo per "toeval" mijn pad op.. Kwam op de site van stichting ACE en daar stond Cloudy en meteen die klik in mijn hart....

Zowel bij Sammy als bij Cloudy was ik niet eens zo zeer op zoek naar een hond, maar toch waren ze daar... Ik geloof op dat gebied niet zo in toeval

Deva heb ik heel bewust voor gekozen, maar ook de fokker kwam zo op mijn pad en toen de pups waren geboren en ik de foto's zag voelde ik meteen die klik met Deva, daarom haar ook gekozen...

Kijk gewoon rustig een beetje rond en je zult zien, ineens is daar die hond die jou raakt! Dit kan een pup zijn, maar ook een herplaatser...

Kijk ook eens op de Dobermannrescue, daar zitten soms echt kanjers tussen!

Toevallig las ik net een advertentie van een reu die wegens ziekte van de baas (kanker) spijtig naar een ander huis op zoek moest... Kwam wel uit het buitenland als pupje en was dus gecoupeerd maar echt een super hond en nog jong.. Maar daar hadden al meteen 3 mensen op gereageert, wat voor de hond natuurlijk super is... Maar door overal een beetje te neuzen, kom je vast dat maatje tegen die echt bij jou en je gezin past!

misschien kom je wel een leuke asielhond tegen?

wij vangen honden op uit spanje, maar weet dan sws niet of je voor een hond uit het buitenland wilt gaan. als je daarvoor kiest mogen ze pas met 4 mnd naar NL. ik keer toen ik stage liep in het asiel zat daar een heel nest! daar bleven ze in het asiel dus dat vond ik niet zo'n super socialisatie. voor die stichting waarvoor wij opvangen plaatsen ze de pups zo veel mogelijk in opvanggezinnen daar. de meeste pups zijn echt superleuk!

als je nog meer info wilt hoor ik het wel

Toegegeven, ik mis de zorg voor een hond. (en Wodan...)

Maar dat neemt niet weg, dat ik al eens serieus kan beginnen rondkijken, en dat ik met jullie ervaringen alweer heel wat wijzer ben geworden! (misschien weet ik het met al jullie aanbevolen rassen helemaal niet meer )(vind het eigenlijk frappant dat jullie zo goed aanvoelen in weke richting ik zoek.)Er staat hier niets tussen waarvan ik zeg; zeker niet!

Er staan ertussen waar ik zeker eens meer over ga opzoeken.
@Liz; die jachthonden spreken me ook aan hoor, omdat ze qua bouw natuurlijk sterk lijken op Dobermanns.
@Delilah, ik zal eens kijken.

Ik heb werk voor de boeg

Ik vind het heel leuk voor je Saskia. En er is geen haast, alles uitzoeken is ook al hele leuke voorpret Je voelt vanzelf aan hoe en wat, daar ben ik van overtuigd.

Saskia, je merkt wel dat er meer mensen enthousiast meedenken. Stiekempjes zijn we allemaal een beetje jaloers denk ik, want zo'n hondenqueeste is natuurlijk wel de leukste queeste!

Welke rassen spreken je op dit moment aan?

http://animal.discovery.com/breed-selector/dog-breeds.html

hallo , hier heb ik mijn keus groten deel op gebaseerd

alleen nog een kruising voor de looks

Gr, ik hoop dat je hier wat aan hebt

Poot Mara X Juul

* http://animal.discovery.com/breed-selector/dog-breeds.html


( zo beter )

ik denk al zeker de dobermann

Daar ging ik ook vanuit Denk ook dat de Dobermann nog steeds heel goed bij haar past.
Maar ik ben altijd wel nieuwsgierig naar wat mensen precies aanspreekt qua rassen.

hihihi

Welke rassen spreken mij aan...

Een middelgrote tot grote hond
niet te veel haar
pezig, compact, recht
mooie borstkas
uitgesproken hondekop
stevige poten, sterk in hun loop/spel, wendbaar
gaande van herdeshond/oerhond tot jachthond, de staande honden
Kindvriendelijk
Sociaal
Trouw
erfbewaker

hoop dat mijn bechrijvingen technisch een beetje kloppen

Heb al verchillende hondenencyclopediën gekocht, leest iets makkelijker dan een computerscherm.

De Animal Planet page heb ik ook al opgeslagen!
En met de test hier op de page kwam ik uit bij de ...Dobermann (best confronterend en ontroerend)

t gaat de goeie kant uit!


Ik ga niet over één nacht ijs...

Hai Saskia, wat een dubbel gevoel is dat dan he, als je weer gaat nadenken over een nieuwe hond. Maar als je honden gewend bent is het zoooo stil als ze er niet meer zijn. Volgens mij kan je niet meer zonder als je eenmaal aan honden begint.
Ik kan me je dillema over het eventueel wisselen van ras ook voorstellen. Voor je gevoel verraad je Wodan minder als je een ander ras zou kiezen en heb je waarschijnlijk minder de neiging om te gaan vergelijken. Maar zelfs als je dat zou doen in het begin, dat wordt echt minder als je een band met je nieuwe hond op gaat bouwen.
Ik zou ook gewoon op sites van fokkers kijken van de rassen die eventueel in aanmerking komen. Daarmee viel er voor mij ook een heleboel af. Niet zozeer qua ras maar ik had met bepaalde fokkers/honden wel gelijk een goed gevoel.
Wij hebben altijd labradors gehad en zijn nu sinds een week of 10 de gelukkige eigenaren van onze eerste herder (shiloh shepherd). Ik was, zoals zo veel mensen, altijd een beetje huiverig voor herders. Maar op dit ras was ik gelijk verliefd en nadat we een keer mee zijn geweest met een wandeling waren we helemaal verkocht.
Kortom, of je van ras moet wisselen kan ik je niet zeggen maar ik zou vooral op je gevoel afgaan, dan komt het vast goed!
Succes en ook heel veel plezier met je zoektocht.
Groetjes, nicky

Saskia, ook ik ben een grote fa van de Dobermann, maar toen ik mijn mannekemuis moest laten gaan (in mijn ogen de perfecte hond), zei ik eerst, ik wil geen hond meer. Toen werd het, oke dat werd dus, oke ik kan echt niet zonder, maar welk ras. Ik ben juist niet voor de Dober gegaan, ik was zo bang dat ik ging vergelijken, dus ben ik op mijn 2e keus gevallen, een mechelse herder (uit asiel, met zware gedragsproblemen).

In het asiel zitten regelmatig pups of jonge honden, je zou eens moeten speuren op:
http://www.ikzoekbaas.nl/

Nu heb ik een probleem; ik ben aan het kijken op de sites van de asiels, ik zou ze zo allemaal in huis willen nemen.(een beetje volgens mijn rasbeschrijvingen, maar toch)

Wel confronterend, ik heb met zoveel pijn in het hart mijn oude hond moeten laten inslapen, en dan zie je al die schatten zitten, vreemde wereld...
Natuurlijk zijn er redenen dat een hond weg moet, maar als je bij de beschrijvingen kijkt, dan ontbreekt de helft van de informatie, omdat de vorige eigenaar daar dus helemaal niet mee bezig was...
Zelfs de leeftijd is vaak maar een schattng...
Zo zielig

goed, ik zoek ...en zoek...en zoek...

Een middelgrote tot grote hond
niet te veel haar
pezig, compact, recht
mooie borstkas
uitgesproken hondekop
stevige poten, sterk in hun loop/spel, wendbaar
Kindvriendelijk
Sociaal
Trouw
erfbewaker

Hier voldoet mijn ras allemaal aan.