ONS GROTE VERDRIET

Het verdriet van een Baas en Bazin


Een laatste groet van Kimona Bianca Roepnaam Skip....

Na mijn avontuur was ik zeer gelukkig die avond en knapte ik flink op.
Maar de andere dag mijn baas had mijn avontuur net op papier gezet en op de bus gedaan..
Maar daar kreeg ik toch een vrezelijke pijn in mijn kop, ik kreeg een kleine herzen bloeding
ik kwam dit nog te boven maar mijn linker achterbeen bewoog nu van links naar rechts , Ook moest ik steeds braken

Die woensdag ging ik weer naar de dokter Voor een bloedonderzoek Het resultaat zouden wij op Donderdag avond horen
Die nacht was ik erg onrustig en begon steeds zachtjes te huilen Maar als ik de hand van de baas voelde was ik weer stil , om 3 uur in de nacht moest ik naar buiten,
Mijn baas tilde mij dan op en zette mij op mijn terrein neer ik kon haast niet meer.
Maar ik probeerde nog een beetje rond te lopen en inspecteerde alles nog een keer.
Binnen gekomen ging het met mij steeds minder.

Die donderdag moesten mijn baas en bazin naar een afspraak maar zorgden dat ik een oppas kreeg het was ook voor mij een goede bekende.
Het werd de zwaarste dag uit mijn leven ik was bang voor het eerst en was echt bang dat ik mijn baas
en bazin niet meer zou zien
Tegen half vijf hoorde ik de auto stoppen en begon griezelig hard te huilen.
Ik wilde overeind komen maar viel om op de grond , ik voelde dat mijn baas me op tilde de bazin kwam er ook aan.
Ik wilde nog kwispelen dat lukte nog een keer mijn baas en bazin hielden mij Goed vast ik hoorde ze nog roepen vanuit de verte ik voelde geen pijn meer alles werd nu zwart en stil het was mooi geweest.
en Sliep rustig in............................................

Door Koedooder op 14 juni om 16:40