Voor mijn allerliefste Joris,

Voor mijn allerliefste Joris,
Je liep zo eenzaam rond toen we je vonden en we dachten maar aan een ding… jij mooie rood/witte kater nemen we mee. Toen je later van niemand bleek te zijn, dachten we er goed aan te doen je bij mama te brengen die op dat moment zo’n verdriet had door het verlies van haar poes die ze in had moeten laten inslapen op 19 jarige leeftijd.
Maar je kon niet wennen aan het feit dat je niet echt naar buiten kon en in geen bomen kon klimmen, want dat was, bleek later je liefste tijdverdrijf te zijn buiten de tuin onveilig maken met op vogels te jagen!
Dus toen kwam je bij ons. We hadden al een grijs/witte poes Snoesje en onze zwart/witte Toto, dus een door mijn moeder gedoopte rood/witte Joris paste daar heel goed bij.
Je kon naar buiten zoveel als je wilde en wij waren de portiers! Vanaf het moment dat je bij me was, liet ik je op het terras, helemaal tegen alle regels in dat je eerst moest wennen. Ik wist dit en ik voelde dit. Jij loopt niet weg en heel voorzichtig ging je iedere dag een stukje verder de tuin in. Dat zat gewoon goed, er was een klik tussen ons.
En wat had je een plezier in die tuin, met Snoesje die haar katers met volle overtuiging verdedigde tegen ander poezen gespuis in haar territorium. Met Peppe onze buurkat die je kwam halen om buiten te spelen en je miste als wij weer met vakantie gingen en je naar het dierenhotel moest.
Ik wist dat je lief was, maar zo lief als jij was, dat was een ervaring die ik nooit meer vergeet! Ik heb vele poezen en katers gehad in mijn leven, maar er blijven gek genoeg altijd dieren bij die net iets dieper in je hart komen dan weer anderen. Jij was lief voor alles en iedereen, de hondjes werden gewassen, gelikt, de buren kregen bezoek van je als ze dachten even rustig te zitten op hun terrassen, nee Joris kwam buurten op hun schoten in de zon.
Dat was ook een van je allerliefste bezigheden, vooral in het voorjaar “heerlijk een warm plekje zoeken in de zon en dan vooral in de voortuin waar iedereen je zag liggen zodat er heerlijk met je geknuffeld kon worden!!
Hoe oud je precies was toen we je vonden weten we niet, de dierenartsen dachten aan 4 jaar. Als dat zo was dan ben je een behoorlijke respectabele oude kater geworden lieve Joris. Wij hebben 15 jaar van je mogen genieten en eigenlijk had ik je altijd bij mij willen houden. Het gemis is zo groot, het verdriet niet te bevatten. Je lieve gemauw om eten en aandacht, alles zal ik missen van je. Vreselijk eenzaam en leeg zal het zijn op mijn schoot waar je altijd ‘s avonds lag tussen Poppy en Buddy in!
Buddy die nog wel eens gromde naar je als je je staart over zijn kop heen slingerde, die je dan even hautain aankeek.Zo van …frummel…ik lig hier lekker, bekijk jij het maar en gewoon lekker bleef liggen. Buddy deed dat dan ook en elke avond herhaalde zich dit zelfde spelletje!
Dag lieve lieve mooie Jorisseporis van me.Rust zacht

Door Corinne tiamo animali op 16 augustus om 14:26