Opnieuw op zoek
Na maanden van verdriet om Kira,Kira is overleden in september 2010, wil ik eigenlijk een nieuwe pup.Maar mijn man ziet dat niet meer zo zitten,ondanks het gemis van Kira vindt hij het ook wel fijn om gewoon dingen te kunnen doen zonder een oppas te moeten vinden voor Kira.De stofzuiger staat te mopperen in de kast want ook die heeft geen werk meer.Ik vind het ontzettend stil in huis en vind er niets aan,ga vaak een eind wandelen maar ook dat geeft geen voldoening.Buren en andere bekenden vragen of ik zin heb met hun hond te wandelen, dat doe ik ook wel maar het is niet zo als met een eigen hond.Mijn man ziet wel dat het zo niet zo lekker gaat met mij en stelt voor om eens bij een fokker te gaan kijken, ook om weer even een stel gezonde Samojeden te zien en te knuffelen na alle ellende met Kira.Bij mij komt de hoop weer terug ,gaan we er misschien dan weer voor.Is mijn man weer om?We maken een afspraak in oktober bij een kennel met Samojeden, en gaan er naar toe.Het was voor ons weer een waar feest, zes van die grote witte wolbalen en meteen wist ik weer dat we altijd onder de haren zaten.Ook mijn man was weer helemaal verkocht.We gingen weer richting huis maar nu met het gevoel van ,nou nog even geduld het is nog te vers ,maar we weten al dat het er toch weer van gaat komen.
Door 
Helene en Tybor op 16 maart om 17:43
Helene, wat een vreselijke tijd, heb alles gelezen ook de andere onderwerpen, afschuwelijk. Heel veel sterkte ook nu nog, dat verdriet ben je voorlopig nog niet kwijt. Ik heb eens een hond 13 jaar gehad, ook gekregen als pup, het was mijn meisje en nog steeds als ik aan haar denk...het was zo'n lady, zo'n dondersteen. Na een half jaar was het voorstel van mijn man weer een hond erbij te nemen, niet als vervanging, maar ik kon niet met mijn verdriet omgaan toen, voelde me geamputeerd. Wij hebben toen een hond uit het asiel gehaald, het nam de plaats niet in, maar toch ben je ook weer met iets anders bezig, liefs...en wijsheid wat voor jou goed is, yvon
Ik ben heel benieuwd wanneer jullie er beiden echt klaar voor zijn. Ik ken het gevoel wel, je zal je nog schuldig voelen tegenover Kira ook. Dat gevoel had ik indertijd ook. Bij ons kwam er eerst nog een sheltie op ons pad, heel wat anders en dat was misschien ook wel goed. Maar ja, eens een sam, altijd een sam...
En natuurlijk ook de liefde die een hond geeft, ik was nog niet klaar met mijn vorige berichtje, drukte perongeluk op versturen. Kwibus was een keer naar de dierenarts en het was al gelijk heel anders thuis. Rosita
Ik zou ook een nieuwe hond nemen, ik heb pas net een hond en zou het nu al missen als hij er niet meer was, het wandelen vooral
Laat een reactie achter
Om een reactie achter te laten moet je eerst even inloggen!
Dogboek
Mijn Dogboek
Helaas, je hebt nog niets geschreven in het DogBoek
Foto's
Lees meer dogboek verhalen
Je kunt meer dogboek verhalen lezen van Helene en Tybor:
Twee sammen te logeren
Opnieuw op zoek
vervolg op onze Kira
Hoe Kira in ons leven kwam
Onze kira
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?