Onze kira

Al enige tijd hadden wij het idee dat er wat aan de hand was met onze samojeed Kira.Ze was niet echt ziek, meer niet lekker in haar vel, maar ze hijgde de hele zomer meer dan normaal.Met wandelen ging ze er vaak even bij liggen, zo gauw zich maar een mogelijkheid voordeed.We waren al bij de da. geweest maar er viel niet te zeggen wat er aan de hand was ,het enige was een plekje op haar neus die er wel wat raar uitzag.Het leken wel kleine wondjes.Daar kregen we een zalfje voor.

Die hele zomer van 2010 zijn we regelmatig bij de da. geweest .Dan weer omdat we dachten dat ze een blaasontsteking had dan voor een schrale plek op haar buik.Geen blaasontsteking maar wat toch wel vreemd was, urine testen lieten geen urine zien, maar water.

We vertrouwde het niet en stuurde aan op een uitgebreid bloedonderzoek.
Daaruit kwam niets verontrustends.Alles leek goed.In augustus krijgt ze veel last van jeuk.Ze krijgt een Prednison prik,daardoor gaat ze heel veel plassen.

Maar echt lekker voelt ze zich niet.Op 5 september voel ik als ik met haar ga knuffelen allemaal korstjes en zie wondjes.Weer bezoek aan de da. Deze zag dat er kopjes als zweren opzaten.Na onderzoek, aan de antibiotica.Kira is daar een paar dagen echt helemaal
naar van.Eerst zit het alleen op haar buik maar al snel breidt het zich uit over haar hele lijf.De dierenarts stelt als diagnose Stafylokokken.Een ernstige huidaandoening.We besluiten dat er ook foto,s van buik en blaas gemaakt moeten worden.Alles ziet er goed uit.We moeten Kira ook gaan wassen met een speciale shampoo.Al met al vinden wij dat er geen vooruitgang te zien is en gaan naar een andere da. voor een second opinion.Daar komt het zelfde uit.

Na weer een bloedonderzoek hopen wij iets meer licht in de zaak te krijgen, maar helaas. Da. wil dat we een echo laten maken bij een andere da.Zijn daar voor naar Noordwijkerhout geweest.Kira haar buik moest natuurlijk kaal voor de echo en we schrokken hoe haar buik er uitzag.Kon wel een potje janken. Alle organen zien er goed uit echter de Lymfeklieren zijn ernstig opgezwollen.Op de terug weg weer langs eigen da. voor weer sterkere medicijnen, nu blijkt dat de organen in orde zijn.We gaan vol goede moed naar huis en starten met de nieuwe medicijnen en hopen er het beste van.Ze krijgt echter nog meer jeuk en word daar echt gek van.We kunnen haar een plezier doen door haar op een koude ondergrond neer te leggen ,dus kopen een koeltemat, in
de hoop dat ze dat ook prettig vind.

Eten doet ze ook al niet veel dus geven we haar alleen maar de lekkerste dingen.De nachten zijn een beproeving voor ons alledrie,ons grietje voelt zich nergens lekker.Hier moet een oplossing voor komen want dit gaat niet goed.Bijna dagelijks overleggen we met de da. of gaan naar hem toe,we weten het niet meer en vragen ons af of de da. het nog wel weet.Een Sam heeft ook een behoorlijke jas aan en dat vergt met wassen ook heel veel werk en uithoudingsvermogen voor Kira..We besluiten dat het beter is haar vacht te verwijderen,zodat we haar beter kunnen helpen.Na drie uur bij de trimster halen we daar een zeer aandoenlijk hondje op.Kapot, zijn we allen drie, maar die hele nacht slapen we met elkaar weer eens een hele nacht door.

De dag erna moet er weer gewassen worden en terwijl we dat doen zie ik dat er grote zwarte vlekken door haar huid heen schijnen, raak daar behoorlijk van in paniek en bel meteen weer de da.Zou een reactie op de medicijnen kunnen zijn.Maar helaas Kira krijgt zeer hoge koorts en komt niet of nauwelijks overeind.Wil wachten tot mijn man thuis komt en laten wederom da. maar weer komen.De da. geeft haar een injectie om de koorts te laten zakken.We worstelen de nacht nog met haar door maar zijn er van overtuigd dat we haar er niet doorheen kunnen slepen.S,morgens bellen we wederom de da. die meteen weer naar ons toekomt.

Op dat moment hebben we moeten besluiten Onze lieve schat in te
laten slapen, Met Kira in onze armen laat de da. haar rustig inslapen.
Dit was drie weken na dat we de eerste plekjes op haar huid ontdekte.Het was 29 september 2010.

Rust zacht lieve mooie Kira.
Dag liefste grietje grabbel.

Door Helene en Tybor op 13 februari om 21:26