HondenPage baasje Genius

Wat schreven de vrienden van Genius op het forum

Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Weet je wat ik niet snap. Dat er hier zo hard geroepen wordt dat ik geen hondenliefhebber ben en dat ik niet goed met mijn hond omga en toch willen ze dat de hond bij mij blijft ????. Ze willen mij al die advertentie's op marktplaats en al die mensen die hun hond voor een simpele vakantie ofzo weg doen hier aan rekenen. Blijkbaar hebben jullie het ook erg hoog zitten en een uitlaatklep nodig!    Verder reageren doe ik niet meer omdat heel duidelijk is dat een hele hoop mensen serieus niet lezen, ja selectief lezen heet dat geloof ik. Net zoals Sylvia zegt: ..... is je openingspost, nee dat was NIET mijn openingspost, dat waren slechts 2 zinnen uit mijn openingspost   
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Nou zeggen dat ik met mijn hond omga alsof het een wegwerp artikel is en maar blijven hameren op dat ik niet om mijn hond geef vindt ik niet fatsoenlijk, maargoed   dat werkte misschien voor jou, maar ik ben jou niet en we zitten niet in dezelfde situatie. Misschien is er nog een weg, maar misschien kunnen wij die niet meer vinden en misschien is de weg juist wel dat hij ergens anders gaat wonen. Waarom zou dit perse vreselijk moeten zijn?? Hij gaat ook naar een oppas voor de vakantie, dan is het ook prima. Dit zou dan bij wijze van een hele lange vakantie worden   Ik zie niet in waarom ik dan gelijk geen hondenliefhebber zou kunnen zijn en niet om mijn hond geef, omdat ik misschien kies voor iets wat niet bij jou past.... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Als jij denkt dat mijn man en mijn dochter daar iets aan kunnen veranderen heb je het mis! Zij kunnen er niets aan doen dat ze autisme hebben en daardoor bepaalde dingen niet "kunnen". De hond kan er niets aan veranderen, maar hun ook niet!    De hond heeft zeker wel een stem, mijn stem, al ruim 7 jaar... het staat overal dat ik het goed wil, juist voor hem! Dat is dus wat ik bedoel met zo hard roepen met zulke harde woorden zonder goed te lezen (alles en niet alleen wat je wilt lezen) en geen idee te hebben hoe of wat. Zoals ik al zei een mening mag, je mag die uitten, maar dat kan ook fatsoenlijk 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Misschien wel juist precies dat Esther, je hoort te knokken voor dat wat je lief is. Mijn gezin en mijn dieren zijn mij allemaal lief! Maar mijn gezin (die mij lief is) is niet happy met mijn hond (die mij ook lief is). Door zijn "problemen" maakt hij de hele gezins situatie moeilijk. De hond is er ja en ik ben al jaren voor hem aan het knokken, maar wel tegen mijn man onder andere (die mij dus ook lief is!)    Mijn dochter die elke dag worstelt met het leven, die nu al zoveel moeilijkheden heeft gehad, haar leven is nog lastiger door Storm. Door zijn aanwezigheid (hij heeft een bepaalde manier van aanwezig zijn) onder andere enz enz....    zeg jij mij maar voor welke moet ik knokken?? ik wil niet zielig doen ofzo, ieder huisje heeft zijn kruisje. Maar soms gaan dingen niet samen, hoe graag je dat ook wilt. Net zoiets als ouders die scheiden, de kinderen willen ze toch meestal samen zien en je bent met elkaar getrouwd omdat de ander je lief was, waarom blijf je dan niet knokken voor dat wat je lief was.....    maargoed geef niet om mijn hond volgens jou..... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
GOED LEZEN GRAAG   Ik begrijp echt wel dat wanneer ik een dergelijk topic open op een dergelijk forum dat ik ook nagatieve reactie's kan verwachten en dergelijke, dat is prima. Echter vindt ik het serieus kwetsend hoe hier bepaalde vergelijkingen neer gezet worden! Een hond weg doen als een pak koek???!! Serieus, doe ik dat? Had ik hem dan niet allang gewoon op marktplaats gepleurd?? Of in het asiel gedumpt?? Had het me dan geboeid dat ik wil dat hij GOED terecht komt, precies zoals ik al in mijn openingstopic geschreven had??!!!    Ik geef het op als het even tegen zit en Storm is zo zielig??!! Serieus als jullie willen reageren prima, maar lees op z'n minst de boel dan wel goed door. Haal er niet alleen maar uit dat hij verhaart, ik schreef namelijk veel meer dan dat!! Haal er niet uit dat ik mijn hond een rotbeest ofzo vindt, want dat schrijf ik nergens!!    Jullie mogen het er niet mee eens zijn, jullie mogen dat ook uitten, maar kom op....    arme storm.... hoe moet ik dat serieus nemen als ik hier naar een hond zit te kijken die heerlijk op mijn voeten ligt te pitten, nee hij is echt heel zielig en hij heeft vreselijke baasjes die met hem omgaan alsof hij een wegwerp product is.... vandaar dat trainers het tegenovergestelde zeggen, maargoed jullie weten beter.....   
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Dat is niet waar, storm was toen al een hele dikke 5 jaar bij ons!! Storm was al bij ons voordat we ooit een hond hadden moeten inslapen! Zoals ik al zei, je hebt geen idee waar je het over hebt als je dat hierbij betrekt!    Ik denk eerder dat het andersom is. Ik heb gezien hoe fantastisch hij het daar had en hij heeft het hier goed, maar wat hij daar had kan ik hem niet bieden! Het verscheurt mij eerder dan dat het andersom is....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
" hier wordt al veel gezegd, geloof dat Storm vanaf begin niet echt de kans heeft gekregen.    En TS ... velen weten meer dan dat jij denkt. Velen hebben ook ' moeilijke '  gevallen gehad of nog hebben.    Ik kan er vaak ook met mijn pet niet bij de waarom een hond weg moet.  En vaak denk ik dan ook van ... ook al zegt mijn hart nee ... verstand denkt ... wellicht krijgt de hond het elders beter en wel de aandacht en al het andere en kan hij heerlijk en vrij hond zijn.    maar helemaal snappen .... nee ... niet echt.  " Jeanine :)  Dat heeft niks te maken met dit!!! Je hebt geen idee als je dit hierbij gaat betrekken!!! 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Ik denk eigenlijk dat dit juist door de vakantie komt. Hij had het daar naar zijn zin, hij was daar net zo relaxed als thuis. Daarnaast was hij op een plek waar hij volledig welkom was. Ik zag de foto's en filmpjes en zag dat hij het goed had, hij miste mij niet... Na 2 weken kon ik accepteren dat hij mij niet miste en gunde ik hem dit zo ontzettend hard! Juist daardoor besefte ik dat als hij bij iemand zoals haar kon blijven ik daar vrede in kan vinden en het beter is voor hem.    Bij de vorige oppas was dit zo anders! Die zorgde ook fantastisch voor hem en daar kwam hij ook echt niks te kort, maar hij miste mij zo erg! Ik kon niet wachten hem weer op te halen en happy te zien toen! Niks ten nadele van de oppas destijds! 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Soraya, zij vindt dat hij goed zit bij ons. Ze zei dat ze vindt dat wij het echt heel goed met hem hebben opgepakt allemaal. Zelf heeft ze geen plek voor hem.    Het is ook niet zo dat er geen land met hem te bezeilen valt, we hebben niet voor niets kei en keihard getraind en gewerkt met hem al die jaren. In het bos (bepaalde gebieden) kan hij gewoon los. Hij is getraind dus hij komt als ik hem roep en heeft geleerd dat als een hond op hem duikt of "vervelend" doet hij achter mij moet gaan staan. Iets wat zij overigens bewonderingswaardig vondt om te zien en volgens haar getuigde van groot vertrouwen van Storm in mij.    Hij is niet zo door de thuis situatie, hij is zo doordat hij de eerste 7 maanden van zijn leven in een bench opgesloten heeft gezeten, hierdoor totaal geen socialisatie heeft gehad en vervolgens (mede door zijn eigen gebrek aan socialisatie) constant gegrepen of bijna gegrepen werd door andere honden. Dat verknipt een hond helaas.... een hoop hebben we goed gekregen, maar mijn trainer (nog net even wat meer training en dergelijke achter de kiezen zelfs dan de oppas) zei ooit tegen mij: op een gegeven moment moet je blij zijn met hoe ver je gekomen bent en accepteren dat dat ook de eindstreep is van hoe ver je kunt komen
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Ik zei dat er geen klik is, niet dat ze niet naar de hond omkijken! Ook mijn man draagt zijn steentje bij, maar zoals ik eerder al zei, hij heeft autisme en geen klik met de hond. Dat maakt het natuurlijk wel heel moeilijk! Hij doet het voor mij en hij is absoluut niet gemeen tegen storm, maar hem aaien nee dat zal hij niet snel doen.    Veel irritatie heeft hij wel, die uit hij bij mij en gelukkig niet bij de hond. Mijn zoon is zowiezo geen hondenmens, hij is er lief voor en vindt alle dieren lief, maar het is niet zijn "ding" ofzo. Mijn dochter heeft ook autisme en is lief voor Storm, maar gaat hem uit de weg. Hij is veeel te druk voor haar en zeker geen goede combi met haar autisme!    Ze zijn dus niet vervelend tegen Storm ofzo! Tuurlijk is Storm ook niet gek, hij is inderdaad een hele gevoelige hond dus ja dat pikt hij op. Daardoor heeft hij het echter niet perse slecht. Mijn vader had ook nooit wat met de honden die we hadden, maar ze hebben er verder niet onder geleden ofzo. Storm komt gewoon bij mij die aai halen en in principe niet bij hun. Zelfs trainers die hem en ons kennen vinden dat hij het heel goed heeft bij ons, lijkt me dat ze dat niet zomaar zouden zeggen.    Het zit niet even tegen, zelfs verhuizen voor je hond noem ik niet iets wat even tegen zit! Het zit al 7 jaar tegen als we op die toer moeten gaan. Als ik mijn hond zou weg doen als het EVEN tegen zit dan had ik dat jaren terug wel al gedaan en niet 7 jaar lang keihard blijven knokken!! Zoals ik al eerder heb verteld heb ik ook een hond met het red cocker syndroom gehad, die heb ik ook niet weg gedaan omdat het EVEN tegen zat. Ga het syndroom maar even googlen!    Een spuitje is natuurlijk iets belachelijks waar ik verder niet eens op wil ingaan.     
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Klopt dobry, hebben ook lezingen van Turid rugaas bij gewoond onder andere. Hij kan op dit gebied gewoon niet meer beter getraind worden dan hij nu is. Het wordt ook een soort tweede natuur, maar met 2 kinderen erbij bijvoorbeeld gaat die tweede natuur toch echt niet meer helemaal op. We proberen hem al zoveel mogelijk zonder de kinderen uit te laten, maar in een gezin is dit nu eenmaal niet altijd een haalbaar iets!    Mijn kinderen zijn 8 en 5, dus nee geen baby.    Daarnaast ben ik de enige in dit gezin die van Storm houdt, dus wat gezegd wordt dat de kinderen liever de vakantie's missen dan de hond gaat hier gewoon echt niet op! Mijn kinderen en man hebben absoluut geen klik met Storm, zij balen er vreselijk van dat we nooit op vakantie kunnen vanwege Storm bijvoorbeeld.    We hebben inderdaad nog een hond (die overigens ook nooit echt blij is geweest met Storm, maar ze duld hem), een kat en 2 konijnen. 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Sorry maar ik vindt het prima dat jullie je mening hebben en die mogen jullie geven, geen probleem! Ik reageer echter niet meer op dergelijke reactie's omdat het reactie's zijn van mensen die zelf niet in het bezit zijn geweest van een hond met dergelijke gedragingen en dus geen idee hebben waar over gesproken wordt. Om een voorbeeld te geven, hij is onder andere bij de Martin gaus school geweest en ook dat tuigje is getest! Het gaat niet over een hond die aan een riem trekt! Maargoed de beste stuurlui staan aan wal zeggen ze dan
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Storm is inderdaad niet altijd hond sociaal! 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Wanneer er gesproken wordt over een anti trek tuigje dan is er duidelijk geen kennis en vooral ervaring met een uitvallende hond die inmiddels al 7 jaar daar op getraind wordt. Uiteraard loopt hij aan een tuig en wat ik hem ook aanmeet, ontspannen lopen met Storm zal echt never nooit gaan gebeuren. Realiteit is ook belangrijk.     
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Stoer hoor Daven dat jij daar nooit aan gedacht hebt. Ik heb ook een hond die mijn muren heeft opgevreten, nooit aan gedacht haar weg te doen! Ik had ook een hond met het red cocker syndroom, nooit aan gedacht haar weg te doen, sterker nog ik zou haar zo weer nemen! Een hond die spullen sloopt is niet vergelijkbaar met wat wij allemaal hebben gedaan en meegemaakt met Storm, maar ik geloof niet dat je al mijn reactie's hebt gelezen! 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Hij is pas geleden 3 weken bij een hondentrainer en gedragstherapeut geweest, zij is zijn vaste oppas nu. Ook een oppas is namelijk een zoektocht van jaren geweest!    juist dat heeft mij nog meer het inzicht gegeven dat hij beter ergens anders heen kan. Ik heb dit ook aan de trainer voorgelegd, zij vindt dat hij het heel erg goed bij ons heeft, maar begrijpt ons ook. 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Ja dobry! Zoals ik ook al zei, ik hou ook echt heel veel van Storm, dat is onveranderd! Hij is en blijft speciaal!!    Normaliter kan een hond zorgen voor ontspanning, maar ik zou niet weten hoe te ontspannen met Storm. Relaxed wandelen is allang geen optie meer met Storm, ik vindt het maar gedoe om met Storm te wandelen. Altijd alleen maar alert zijn op andere honden en zorgen dat je ze kunt ontlopen (aangezien andere hondenbaasjes hun honden lang niet altijd bij zich houden), altijd zorgen dat je de riem goed strak in je handen hebt (wel ontspannen lijn ja) en je lijf startklaar staat om zijn uitval op te vangen, zorgen dat de kinderen achter mij lopen als ze mee moeten en proberen hun ook uit te leggen waarom mensen toch altijd zo boos en scheldend reageren op onze hond (zelf heb ik inmiddels een aardig dikke huid gekregen).    Wat betreft zijn vacht: hij is al tig x naar de trimmer geweest en alle tips van daar en ja ik heb verschillende trimmers benaderd om zeker te zijn van bepaalde adviezen, heb ik netjes opgevolgd. Dus er hoeft mij echt niet verteld te worden dat ik hem moet gaan borstelen of wat dan ook. Ook voeding hebben we verschillende dingen geprobeerd door de jaren heen, maar aangezien hij ook darmproblemen heeft (door zijn vorige eigenaren) zijn we aangewezen op kvv smuldier, het is het enige waar hij niet de hele tijd spuit diarree van heeft.    Ik heb een man en dochter met autisme, dit in combinatie met Storm is mij na 7 jaar teveel geworden. Vorige week is hij nog op een politiehond geklapt, ik kan dat mentaal niet meer aan.... misschien ben ik dan een waardeloos baasje, dan zij dat zo.... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Ineens wel heel veel meer reactie's dan toen ik het bericht schreef.    Tuurlijk is het niet alleen negatief!! Het is gewoon, zoals ik al schreef, op bij ons. We zijn moe van het constante aanpassen en de combinatie van hem en de gezinssituatie maken het er allemaal ook niet makkelijker op.    Hij is bij ons gekomen met 8 maanden en had bij zijn vorige eigenaar alleen maar in een bench gezeten. Vergroeide poten, geen spieropbouw, maar vooral geen socialisatie dus! Ik wist dit niet op voorhand, ze hebben veel gelogen en dankzij de fokker, de buren en storm zelf kwamen we achter de waarheid.    We hebben kei en keihard voor en met hem gewerkt! Zijn poten kwamen weer goed (nouja, 90%), socialisatie is nooit meer helemaal goed gekomen, zeker nadat hij verschillende keren is gebeten is bij hem al een behoorlijke tijd de koek op. Hij is slim, leert snel. We hebben gehoorzaamheid, cirkeltraining, balans en cooordinatie, treibbal, stukje doggy dance en stukje speuren gedaan. We hebben vele privé trainingen gehad op gebied van socialisatie en zorgen dat we in ieder geval een andere hond kunnen passeren aan de overkant van de stoep (wat dus nog steeds niet normaal mogelijk is).    Hij is heel lief voor onze kinderen, klopt, hij is super lief voor alle kinderen! Punt is wel dat als ik hem moet uitlaten en mijn kind aan mijn hand loopt en er aan de overkant een hond naar buiten komt hij dat kind volledig vergeet en absoluut niet meer ziet staan!    Hij is echt wel een lieverd en ik hou vreselijk veel van hem. Als dat niet zo was had ik nooit zo hard mijn best voor hem gedaan, waren we niet verhuisd (vanwege hem werden we vreselijk bedreigd), waren we al veel vaker op vakantie gegaan met onze kinderen enz enz.... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Bedankt voor jullie reactie's!   Ik heb geen hulp nodig met zijn "problemen". Alles is al getraind en op gepakt zo goed als mogelijk is. Ik ben al mijn hele leven een hondenmens. Ik had nooit gedacht dat ik ooit een hond niet meer zou willen. Mijn andere 2 honden die ik heb moeten inslapen zou ik ook dol en dol graag weer zien!!    Zoveel haren als hij verliest kan volgens mij echt niet normaal zijn hoor, maar ook op dat gebied hebben we van alles geprobeerd. 1 x per dag zuigen ok, maar ik overdrijf niet als ik zeg dat je serieus met de stofzuiger achter hem aan kan blijven lopen. 1 x per dag zuigen is hier echt niet voldoende!    Herplaatsen zou ook het beste zijn in dit geval, maar daar zit dus ook het probleem zoals ik hierboven schreef. Er komt niemand geschikts naar voren en hij gaat niet weg als hij het niet beter gaat krijgen dan hij hier heeft. En ja ondanks dat we hem liever herplaatsen heeft hij het hier gewoon hartstikke goed hoor... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Ik ben echt zo moe....
Ik weet niet waar dit thuis hoort, dus sorry als hij niet goed staat.   Ik ben momenteel een beetje ten einde raad.... de hond moet eigenlijk echt weg, ik kan het gewoon niet meer aan.... maar niemand die geschikt is wilt hem, waar moet ik in vredesnaam met hem naartoe???   Ik hou van hem, echt, zoveel dat ik en mijn hele gezin al jaren ons hele leven aanpassen, maar we zijn op een punt gekomen dat het op is.... We hebben al vaker met de gedachte gespeeld hem te herplaatsen, maar het is nooit zo ver gekomen omdat er niemand geschikt naar voren kwam. Hij is een witte herder van 8 jaar, ex reu. Het zou kunnen dat hij nog maar een jaar ofzo bij ons is, maar hij kan ook gewoon 12 of 13 worden. De gedachte nog 4 jaar of misschien zelfs langer zo te moeten leven trek ik niet.   Hij is een "moeilijke" hond en verhaart zoveel dat je serieus heel de dag met een stofzuiger achter hem aan kan blijven lopen. Hij moet met zeer zachte hand behandeld worden. Ik kan vertellen dat er niemand is die zo'n hond wilt en er dan ook GOED voor zorgt. De mensen die hem wel willen zijn mensen die hem gelijk een slipketting willen aanmeten omdat hij zo "moeilijk" is of die amper ervaring hebben en het daardoor totaal niet kunnen overzien. Ik wil dat hij ergens anders gaat wonen, maar wel ergens waar hij het goed heeft, waar ervaring is en ze positief met honden omgaan, waar hij echt helemaal welkom is en hij zich happy kan voelen. Waar vindt je in vredesnaam zoiets????   Sorry, ik moest het echt even van mij afschrijven.... 
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Een heel lang en niet leuk verhaal
Wat een hoop vreselijk lieve reactie's, dank jullie wel!  Ook fijn om te lezen dat er mensen zijn die het zo herkennen, vreemd genoeg (want ik wens het niemand toe) doet dat me toch goed.  Bruce Boxer, die zin bedoel ik niet zoals je hem hebt opgepakt. Natuurlijk ben ik verder wel gelukkig. Ik heb een lieve man, 2 prachtige kinderen en een zooitje huisdieren waar ik gek mee ben!  Ik bedoel het op het gebied van honden. Ik mis het enorm en kan me er op de 1 of andere manier niet meer zo in even zoals ik dat vroeger wel kon. Ik heb nu ook 2 leuke honden waar ik uiteraard ook gek mee ben, maar deze honden hebben een gebruiksaanwijzing wat ervoor zorgt dat ik toch veel dingen moet missen op hondengebied waar ik juist altijd zo enorm van genoot.  Hun karakters zijn anders waardoor ik net niet die connectie met hun kan vinden die ik wel met hen kon vinden.  Wat dus niet wegneemt dat ik wel echt stapel op ze ben, maar het is een band op een heel ander niveau.  Uiteraard doe ik ook van alles met mijn huidige honden. Zeker met Storm, ons witje, veel trainingen gedaan zoals cirkeltraining, gehoorzaamheid, doggy dance, balans en coördinatie, speuren enz enz.... Momenteel doe ik niks meer op de hondenschool, maar wel dagelijks thuis.... Jessy, ons mixje, is helaas echt oud aan het worden nu, dus dat blijft nu bij lekker wandelen en knuffelen....  Ik doe dus ook volop met mijn huidige honden en heb ook zeker van alles ondernomen om de band te versterken, maar verder dan dit gaat het niet. Daarvoor staan de gebruiksaanwijzingen te veel in de weg helaas....  Ik zit dus ook echt niet in zak en as zeg maar. Ik leef mijn leven en ben in principe gelukkig, maar er is een stuk wat ik vreselijk mis en maar weinig kan delen in mijn omgeving....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Een heel lang en niet leuk verhaal
Pfff jullie reactie's zetten me aan het denken.... (Positief hoor) Misschien hebben jullie wel gelijk... Zo veel van mijn gevoel hierin is onbewust gegaan, de laatste tijd speelt het steeds meer en meer in mijn gedachten allemaal en misschien klopt het dat de tijd langzaam weer keert.  Tamara wat je zegt klopt... Je verliest je plezier er in, het gaat allemaal zo onbewust eigenlijk. Wat mooi om te lezen dat jij het wel weer hebt terug gevonden! Ik wens je heel veel geluk met dit dametje en ik hoop echt van harte voor je dat het je dit keer gegund is om echt jaren en jaren samen te kunnen genieten!  Ik hoop dat je gelijk hebt en dat het ooit ook nog eens voor mij is weg gelegd....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Een heel lang en niet leuk verhaal
Ik kan nu geen hond nemen. Ik heb er simpelweg te weinig tijd voor met mijn 2 jonge kinderen (kleuter en een peuter), 2 honden, 2 konijnen en een poes.  Er is geen ruimte voor nu en ik kan het niet, nog niet in ieder geval. Ik heb een afstand gecreëerd tussen mezelf en honden in z'n algemeen. Ik weet het niet, kan het gewoon nog niet opbrengen ofzo....  Ik had alleen niet verwacht dat ik het nog steeds niet echt heb los gelaten...  Aan de andere kant ik praat er eigenlijk nooit over, stop het meestal maar een beetje weg....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Een heel lang en niet leuk verhaal
Bedankt voor jullie lieve reactie's!  Begrijp me niet verkeerd, de tijd met Blondie en Tara waren het dubbel en dwars waard. Moest ik het opnieuw doen met de wetenschap die ik nu heb zou ik weer voor ze kiezen, zonder enige aarzeling!  Maar juist dat is ook wat mij zo verdrietig maakt.... Ik wil hun...  En Silvia wat je zegt is waar, ik ben bang....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Een heel lang en niet leuk verhaal
Sorry voor dit belachelijk lange verhaal, maar ik moest dit echt even van me afschrijven en de drang om het te delen heb ik even nodig Mijn hele leven ben ik al gek met honden. Van baby af aan waren er honden (dieren) om me heen. Ik heb inmiddels zelf kleine kinderen en maak veel kleine kinderen om me heen mee. Allemaal zijn ze van tijd tot tijd wel eens "gemeen" tegen honden (zoals kinderen dat onbedoeld kunnen doen). Echter, vertelde mijn moeder, dat ik dat nooit ben geweest. Zo klein als ik was ben ik altijd lief voor ze geweest. Ik voelde me prettig bij honden, ik voelde me veilig, geliefd, vertrouwd, alsof ik iemand had die er onvoorwaardelijk voor me zou zijn, ik kon helemaal mezelf zijn....  Als kind al kwamen honden altijd naar me toe als we ergens waren. Ik zag ook altijd elke hond alsof ik door de geparkeerde auto's heen kon kijken om die hond te zien die daar achter liep.  Ik heb veel meegemaakt in mijn jonge leventje, maar de hond, mijn hond, was er altijd. Ze was mijn vriendin, mijn maatje en ik, ik nam haar overal mee naartoe. Ik deelde mijn diepste geheimen, mijn dromen, mijn pijn en verdriet, mijn geluk, mijn hoop.... met haar! Ze troostte mij, ze was er altijd voor me, ze zette weer een lach op mijn gezicht, ze gaf mij het gevoel dat hoe eenzaam en alleen ik me ook voelde, ookal voelde ik me alsof de hele wereld me had verlaten, zij was er, zij hield wel van mij, zij wou graag bij me zijn en was echt blij met mij.....  Ik kon me geen leven zonder hond voorstellen, om dat allemaal te moeten missen, dat kan niet.  Ik ben altijd met honden bezig geweest. Als kleuter zat ik op vakantie in Hongarije op het strand omringd door de zwerfhonden die (blijkbaar) al verschillende mensen gebeten hadden, snap ik ook gelijk waarom mijn ouders elke keer zo krampachtig /angstig deden en altijd op een bepaalde afstand bleven, zelfs als ik er middenin zat. Toen ik als tiener op een avond helemaal in de knoop zat door de thuis situatie en het leven niet meer zag zitten vond ik uitweg op een terrein met 3 grote waakhonden (die hier serieus voor getraind waren) Ik zat daar op de grond met die honden hangend op mijn benen. Nog nooit ben ik gebeten, ik ben voor geen enkele hond bang omdat ik van mening ben dat wanneer je goed in de zin hebt zij dit weten en dat wanneer je goed en respectvol naar hun toe bent zij ook goed voor jou zijn. Honden zijn eerlijk, oprecht....  Toen werd ik ouder, ik woonde niet meer thuis en heb afscheid moeten nemen van mijn geweldige en onvergetelijke jeugdmaatje. Samen hebben we geleefd en samen hebben we het los gelaten omdat haar tijd bij mij erop zat...... Het was goed zo, ze had genoeg gedaan....  Mijn leven ging verder en getrouwd en wel kreeg ik mijn eigen honden. Ik was zo intens gelukkig met mijn eerste eigen pup, een droom die uitkwam. Ik had weer een golden pup. Opnieuw bouwde we op wat ik allang had gekend met mijn jeugdmaatje, maar nu nog intenser. Jaren zou zij nu mijn vriendin, mijn maatje zijn.... Volgens mensen om ons heen waren we 2 handen op 1 buik en zo voelde het ook. Ik begreep haar en zij mij.... Maar er was 1 ding wat we allebei niet begrijpen konden, wat niemand echt begrijpen kon.... Dat jou koppie niet goed was, dat je zeer zeer waarschijnlijk het red cocker syndroom had (volgens dierenartsen, verschillende trainers en gedragstherpeuten). Dat maakte alles stuk.... Het was zo oneerlijk.... Ik werd gedwongen om een voor mij onmogelijke beslissing te nemen.... Als je "normaal" was dan was je zo'n geweldige hond in de bloei van je leven, krachtig en vol energie. Maar dan knapte er even iets daar binnen en ging alles mis. Een maand voordat je 2 werd moest ik je laten gaan, ik had alle optie's doorlopen en jij werd steeds gevaarlijker. Ik moest mijn dochter, mijn man en mijn andere honden ook beschermen.... Lieve blondje ik hou van jou, het spijt me zo dat ik er niet voor jou kon zijn..... Ik mis je elke dag....  Ik werd gek van verdriet, schuldgevoel.... In mijn wanhoop ben ik gewoon maar een nieuwe golden pup gaan halen.....  Dat terwijl thuis nog 2 andere honden zaten....  Ik stortte me op de nieuwe pup en dat werkte voor mij op dat moment.... Ook met haar kreeg ik een geweldige band. Ze was zo'n vreselijk relaxed hondje. Zo vol vertrouwen, zo genietend van het leven en zo ontzettend wijs. Ik genoot van hoe je was, van je vrolijkheid, je wijsheid die zo aanwezig was, je rust, je levenslust, je zelfvertrouwen maar ook je vertrouwen in mij.... Maar ik voelde al toen je nog maar 2 weken bij me was dat het niet goed zat, er was iets mis, maar niemand wou me geloven, mijn man niet, mijn vrienden en familie niet, zelfs mijn dierenarts zei dat er niets was.... Ik wist wel beter en ik gaf niet zomaar op. Na veel aandringen van mij kwamen er eindelijk onderzoeken.... In de auto, helemaal alleen onderweg naar mijn ouders om mijn dochter op te halen gaat de telefoon. De dierenarts vertelde mij carpe diem, met een levensverwachting van nog 3 maanden.... Mijn wereld stortte even in, niet weer, niet nog een keer zo snel na..., dat kon ik echt niet aan.....  Ik zou het er niet bij laten zitten, ik was vastbesloten me hier niet zomaar bij neer te leggen. Och meisje wat hebben we geknokt samen, wat heb jij ook hard gevochten, wat had jij een hoop levenslust.... Ik heb veel van je geleerd, je hebt mij zo doen verbazen hoe jij altijd van je leventje bleef genieten zelfs als je lijfje het echt heel slecht deed.... Toen je net 2 jaar was lag je op mijn schoot, het was nu echt op, we hadden het maximale eruit gehaald, jij vond het ook goed.... Dag lieve Tara, bedankt dat je voor mij gevochten hebt, bedankt dat ik nog even van je mocht genieten, bedankt voor alles wat je mij gegeven hebt, mijn dappere kleine gele rat.....  Blondie is nu bijna 5 jaar dood en Tara bijna 3 jaar.... Zij waren mijn dromen, zij waren het waar ik als kind al op had gehoopt....  Ik voel me vreselijk verdrietig, het voelt alsof die droom nu kapot is, alsof ik het kwijt ben...  Ik heb nu nog steeds mijn 2 andere honden die allebei als herplaatser bij zijn gekomen. Een mixje en een witte herder, 2 vreselijk lieve honden waar ik veel van hou. Ik kan niet zonder ze en toch heb ik niet met hen wat ik met hun heb gehad.... Steeds vaker denk ik: ik hoef geen honden meer.... Ik voel het gewoon niet meer.... Vroeger voelde ik blijdschap als ik een golden (of hond ) zag, nu voel ik alleen nog maar verdriet.....  Ik voel me weer eenzaam en alleen....
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Trap lopen is drama
Bedankt voor de tips! Mijn andere hond kan heel goed trappen lopen, heel relaxed en beheerst doet ze dat. Dus die gaat zeker mee in de training hiervan. Ik ga trappen zoeken en dan maar eens zien :)
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Trap lopen is drama
TRAP LOPEN DRAMA Topicstarter: Anoniem | Reacties: 1 | Laatste: 14/07/2013 0:20 Ik heb een witte herder reu, Storm, van 5 jaar. Hij is als herplaatser bij ons gekomen toen hij ongeveer 8 maanden was. Veel meegemaakt, vreselijk onzekere hond. Veel mee gedaan, enorm ver gekomen al gelukkig. Het probleem is nu alleen trap lopen. Hij heeft dit eigenlijk nooit gedaan, hoeft hier ook niet. Alleen zijn mijn schoonouders verhuisd naar een bovenwoning en wonen zij op 2 uur rijden van ons vandaan. Wij willen daar graag afentoe naartoe met de honden (willen hele dag kunnen blijven dan) en ook graag logeren daar. Maar hij is de trap niet op of af te krijgen :( In het verleden is hij "per ongeluk" wel eens de trap opgelopen hier (misschien 4 x gebeurd). Wel heel onzeker en bang omhoog gegaan die keren, maar wel gedaan. Naar beneden gaan was echter een regelrechte ramp. Uren heb ik eraan besteed hem in alle rust met voertjes e.d. naar beneden te begeleiden en die uren kun je echt letterlijk nemen. Alleen maar piepen, ijsberen enz enz.... Toen geprobeerd hem met rust te laten en maar zien of hij uiteindelijk de stap zelf durfde te zetten. Ook dat werkt niet. Toen geprobeerd, ik ervoor met voertjes, halsband om om rustig te begeleiden en mijn man erachter. Ook dit werkte totaal niet. Uiteindelijk besloten hem naar beneden te tillen, dit resulteerde letterlijk in een hond die moord en brand schreeuwde, buren kwamen serieus vragen wat er aan de hand was. Gevaarlijk ook omdat hij zeer onrustig is terwijl je met hond van 40 kilo in je armen de trap af moet lopen. Hoe moet ik hem dit nu leren?! Ik wil echt dat hij het leert, een oppas is namelijk geen optie. We hebben overigens een dichte houten trap met tapijten trapdelen erop
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Waarom doet ze dit?
Iris je idee van het materiaal aanbieden is trouwens wel een idee inderdaad. Gaan we ook eens proberen
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Waarom doet ze dit?
Sorry voor de 2 doggies, verkeerd geklikt. Bedankt voor de reactie's Zorgen dat ze niet bij de muren kan is onmogelijk. Overal in huis zijn muren en het maakt haar niet uit welke muur het is. In een bench stoppen ga ik niet meer doen met haar 9 jaar. Ik heb nog even overlegd met mijn trainer en zij kent Jessy ook al 4 jaar, heeft ook aantal keren op haar gepast en kent Jessy dus goed. Zij denkt toch aan iets medisch aangezien het echt niet bij Jessy past. Ook voeding lijkt haar erg stug omdat Jessy al 5 jaar dezelfde voeding krijgt dan is het vreemd als ze het er na 5 jaar ineens niet meer mee 'red' zeg maar. Ik heb besloten dat ik eerst een bloedonderzoek ga laten doen en eens kijken of daar wat uit komt en dan kijken we van daaruit weer verder. Ideeën blijven echter erg welkom!
Chocomelk van Jessy & Storm en ***Blondie & Tara*** schreef in Waarom doet ze dit?
Bedankt voor de reactie's al. Muizen of geluiden kunnen het niet zijn, ten eerste weet ik heel zeker dat we geen muizen hebben en verwarmingsbuizen hebben we beneden niet want hebben vloerverwarming. Daarnaast blijft het zoals Dobber al zegt vreemd dat ze dit dan nu ineens doet. Jessy doet het eigenlijk alleen als wij op bed liggen, het is misschien 2 x gebeurd dat ze het deed als ik even een boodschap ging doen (maar dan was het ook minimaal zeg maar) en 1 x dat ik erbij was. Ik kan zelf echt niks vinden wat aanleiding zou kunnen geven. Heb al alles in mijn hoofd doorlopen van of dat wij misschien iets anders doen als we naar bed gaan ofzo of dat er spullen verplaatst zijn enz enz Medisch weet ik niet. Ze heeft zo'n 2 jaar terug wel een kleine hersenbloeding gehad maar was heel snel weer heel goed hersteld. Ik ben pas nog bij de da geweest en die kon niks vreemds vinden.... Ik spreek de da vanavond zowiezo even i.v.m. mijn kat en dan leg ik het zowiezo ook nog even aan hem voor