HondenPage baasje Slava & shiva
Wat schreven de vrienden van Slava & shiva op het forum
Duuk schreef in
klitten bij de oren
Hier een doodle die ook snel klitten heeft achter de oren. Nu kam ik iedere dag de meest klitgevoelige plekken even goed door, dat scheelt echt een hoop. En om de 2-3 dagen krijgt ze een hele borstel en kam beurt.
Duuk schreef in
Vachtverzorging
Duuk is nu bijna 1 jaar en is 2x bij de trimmer geweest. Verder borstel en kam ik haar om de dag.
Met wat voor schaar knip je onder de pootjes? Want daaromer was de vacht voor de laatste trimbeurt best lang. Ben t vergeten te vragen aan de trimster.
Duuk schreef in
Geschrokken en nu onzeker
Bedankt voor jullie reacties!Ik heb vandaag binnen wat simpele oefeningen gedaan en haar uitbundig beloond met kaas, daar is ze dol op em krijgt ze eigenlijk alleen bij de cursus. In t begin was ze wat terughoudend maar algauw werd ze razend enthousiast door de lekkere kaas. Nadien heeft ze lekker in de tuin gelegen.
Later ben ik met haar op pad gegaan. Weer met kaas als beloning. Ik heb haar toch gewoon losgelaten en haar regelmatig bij me geroepen. De eerste keer kwam ze wat weifelend mijn kant op, maar toen ze in de gaten kreeg dat er kaas te halen viel, kwam ze de daaropvolgende keren al vlotter en uiteindelijk ook weer vrij enthousiast mijn kant op gerend. Dus dat was al weer een goede stap vooruit.
Het is af en toe best moeilijk zo'n onzekere hond. Want als ik mijn stem maar een beetje verhef schiet ze al naar de bench. Ook als ik bijvoorbeeld even op één vd kinderen mopper....
Maargoed, voor nu lijkt t weer oke! Gelukkig...
Duuk schreef in
Geschrokken en nu onzeker
Duuk is inmiddels bijna 1 jaar. Het is een hele vrolijke overenthousiaste puber. Ze wil naar alles en iedereen toe. Toch ging het de weken hiervoor wat beter en kwam ze wel naar me terug als ik haar riep wanneer ik iets of iemand aan zag komen.Nou was ik gisteren met haar wandelen in losloop gebied en ik zie 2 fietsers aankomen in de verte. Ik roep Duuk bij me, echter ze kijkt rond ziet de fietsers en rent er als een idioot opaf. Ze loopt recht voor één vd fietsers langs waardoor die bijna ten val komt. Ik schrok natuurlijk en roep vrij hard en wat bozig/paniekerig de naam van Duuk. Hier schrikt Duuk dan weer van en ze rent met de staart tussen de benen van mij vandaan...De fietsers zijn intussen verder gefietst maar Duuk weigert naar mij toe te komen. Ze staat op een meter of 20 van me af naar me te kijken maar komt niet. Ik roep blij en enthousiast en heb iets lekkers. Maar het lijkt of ze niet durft te komen nadat ik dus zo hard en wat paniekerig had geroepen. Ik den k dat we zo wel 20 minuten hebben gestaan en uiteindelijk kwam ze op mij afgekropen. Ik heb jaar beloont en aangelijnd en we zijn verder gelopen. Een kwartiertje later heb ik haar toch weer losgelaten. Maar toen ik haar weer bij me riep weigerde ze weer naar me toe te komen en bleef weer onzeker op een afstand naar me staan kijken....duurde weer lang voor ze dan toch kwam. Als ik naar haar toeliep dan ging ze er meteen vandoor met staart tussen benen...
Ik weet dat ze erg gevoelig is. En normaal roep ik op een vrolijke manier haar bij me. Maar dat ze nu door 1 x al helemaal onzeker van mij is geworden....Het maakt mij dat ik me erg schuldig voel. Maarja ik ben ook maar een mens en ik schrok op dat moment gewoon zo erg toen ik de fietser bijna onderuit zag gaan doordat Duuk ervoor sprong...
Wat is nu wijsheid? Duuk is nu vandaag wel weer gewoon zichzelf binnen. Mijn man heeft haar vanmorgen kort uitgelaten en ik wil zo met haar de grote ronde gaan doen. Weet nu dus niet of ik haar wel of niet los kan laten. Ik hoop niet dat de band tussen haar en mij hierdoor is veranderd....
Duuk schreef in
Waar naar het strand?
We willen zondag naar het strand gaan met Duuk. We wonen nabij Eindhoven dus het is een flinke rit. We zijn nog niet eerder zo voor een dagje naar zee gereden, wel op vakantie geweest. Voor Duuk wordt het de eerste kennismaking!
Heeft er iemand tips naar welk strand we kunnen gaan? Graag waar honden los mogen en waar t gewoonlijk niet al te druk is. Onze dochters van 4 jaar en 7 jaar gaan ook mee.
Alvast bedankt!
Duuk schreef in
En ineens was Swift ziek.
Watvreselijk om je lieve maatje zo ineens te moeten verliezen.....Heel veel sterkte...
Duuk schreef in
welke honden brokken zijn nou het beste?
Duuk doet het prima op doglovergold. In de ochtend krijgt ze brokken en in de avond krijgt zij KVV. Hier totaal geen last van krampen, duuk doet het er prima op.
Succes met je zoektocht!
Duuk schreef in
Hoe gaan jullie om met de dood van jullie maatje?
Neemt overigens niet weg dat ik echt onzettend veel verdriet heb gehad om het gemis van Toby, vooral de eerste 2-3 weken, daarna kon ik gemis en verdriet meer omzetten in de dankbaarheid. En ook vandaag nog mis ik haar mandje met haar erin heerlijk te slapen. Haar mooie zachte bruine ogen die me zo verheugd konden aankijken. Gewoon haar aanwezigheid, al die jaren. Zij was er altijd, in goede tijden en minder goede tijden. Ze was echt mijn maatje...
Duuk schreef in
Hoe gaan jullie om met de dood van jullie maatje?
Wij hebben 6 weken geleden Toby in laten slapen, zij was al 17 jaar. Ik mis haar natuurlijk vreselijk, maar toch ben ik ook dankbaar dat zij is mogen gaan. We hebben heel lang (te lang?) het laten inslapen uitgesteld, de grenzen steeds verlegd, totdat ineens voor mij duidelijk was dat het zo echt niet meer kon. Ik heb er nu ook echt vrede mee. Ik voel veel dankbaarheid dat ik zulke fijne jaren met haar heb mogen beleven, ze heeft vanaf mijn 18e mijn leven met mij gedeeld. Het gemis is er zeker, maar omdat ik veel afleiding heb met Duuk (die hadden we er al bij een 1/2 jaar voor het overlijden van Toby) ben ik er minder mee bezig. Ook heb ik nog 2 jonge kinderen. Het gat is dus minder groot denk ik dan wanneer je alleen je hond had. En ik vind het ook een heel verschil op wat voor manier je hond overlijdt. Toby was 17 jaar, prachtig toch dat ze zo lang in gezondheid bij ons is mogen zijn. Het afscheid nemen van Toby was al enkele weken, maanden aan de gang omdat wij wel zagen dat het niet goed ging met haar. Wanneer je hond door ziekte, een ongeval of iets dergelijks abrupt uit je leven is dan is dat erg aangrijpend.
Toch jong, oud, ziek of ongeval, het blijft je liefste en dierbare maatje dat je verliest en dat verdriet om het gemis mag er zijn. Laat het ook toe, maar probeer het niet de overhand te laten krijgen. Als het verdriet en gemis je te erg in zijn greep blijft houden is het misschien erg fijn om er met iemand over te gaan praten.
Ik wens je veel sterkte toe....
Duuk schreef in
Hebben jullie van die foto's waar je trots op blijft??
Ik ben nog steeds enorm trots op deze foto.
http://www.hondenpage.com/foto/foto/218865.jpg
Wauw, die blik! Echt een prachtige foto.
Duuk schreef in
Hordeur
Wij hebben het vliegengordijn van Torresol, www.torresol.nl. Kijk maar eens bij de kant en klare vliegengordijnen, je hebt vele designs. Die van ons is al 8 jaar oud en er is door honden en kinderen doorheen gebanjerd. Nu is ie zo zachtjes aan aan vervanging toe. Ik vind het een ideaal ding. Zowel honden als kinderen kunnen er prima doorheen.
Duuk schreef in
advies voor grommen in de bench auto
Ik heb Duuk de eerste weken op de bijrijderstoel vervoerd. Tuigje aan en vastgemaakt met een speciale gordel die je aan het tuigje vastmaakt. Hier kon ik haar goed in de gaten houden en voelde zij zich veilig.Omdat Duuk een lange vacht kreeg en vaak erg nat en vies uit het bos weer mee de auto in moest ben ik op een gegeven moment overgegaan om Duuk in de achterbak in een bench te vervoeren. Zij was het auto rijden al gied gewend en heeft geen problemen vertoont met het verplaatsen naar de bench. Wel had ik in die bench een eigen kleedje met haar geur ingelegd zodat het veilig rook en voelde.
Dus misschien tijdelijk niet in de bench maar dichterbij je zodat je je pupje af en toe een aai over het bolletje kunt geven. Wellicht dat er dan minder opwinding ontstaat.
Succes met je mooie pup!
Duuk schreef in
HELP !! Hond huilt nonstop als ik weg ben :(
Mijn voorgangers zijn al duidelijk geweest over het feit dat het beter was geweest enkele weken vrij te regelen om je hondje te laten wennen aan zijn nieuwe omgeving, aan jullie, zindelijk worden en het langzaam opbouwen om alleen te zijn. Maargoed, de pup is er en nu zullen jullie een oplossing moeten vinden.Allereerst: - hoeveel dagen in de week werk je? En hoeveel uren op een dag werk je? Mag je je pup
evt niet meenemen naar je werk?
- woon je alleen met je pup?
- kun je vakantiedagen opnemen om zo je pup rustig bovenstaande dingen te leren?
- is er iemand die de uren dat je pup alleen is bij jou in huis kan zijn? Of anders je pup
meeneemt naar zijn/haar huis?
Heb je een bench voor je pup? Wat vaak een veilig en geborgen gevoel geeft is een doek over de bench heen leggen, dan creeër je een soort hol.
Ik hoop dat je echt voor een passende oplossing gaat zorgen want anders krijg je nog veel meer problemen met je hondje. Ik wens je veel succes en natuurlijk ook veel p,ezier met je pup.
Duuk schreef in
Wat is Duuk lief vandaag!
Ik ben ziek en daardoor schiet Duuk wat te kort in aandacht. Maar de lieverd doet het prima. Vanmorgen is ze wel nog 20 minuutjes meegeweest maar daarna 1x 5 minuutjes en de andere plasjes in de tuin. Normaal ga ik best veel met haar op pad en spelen we vaak even en oefenen tussendoor. Dus ik was bang dat ze pieperig zou zijn, maar nee, totaal niet. Ik heb vrijwel hele dagop de bank gelegen en zij heeft ook veel geslapen. Tussendoor een lekkere bullepees gekregen en weggeknabbeld. Zelfs een heel poosje zelf aan het spelen geweest met haar speeltjes. Ik ben echt trots op haar! Vrijwel de hele dag weinig activieve aandacht van mij en toch zo prima zichzelf vermaken. Natuurkijk heb ik haar wel lekker gekroeld tussendoor.Vanavond dan is manlief thuis en krijgt Duuk alsnog haar welverdiende wandeling en speeltijd.
Nou hopelijk kanp ik snel op en kunnen we er weer samen op uit. Buikgriepje is de boosdoener, blegh.
Duuk schreef in
Hond vernielt tuin
Hier ook een gravende puber]0. Ach het hoort erbij, maar neemt niet weg dat ik haar nu corrigeer als zij graaft. Wij hebben een kleine tuin met een stukje gras...en helaas geen plek waar ik het graven zou kunnen toestaan, Duuk zit nu noodgedwongen binnen, want ze was net een te erge graafmachine....Mijn meiden zijn lekker in de tuin aan t spelen, de buitendeur staat open dus Duuk kon ook in en uit, heerlijk...totdat ze als een razende begon te graven...corrigeren werkte niet, zodra ik me omdraaide weer graven...Aangezien ik nu even wat huishoudelijke taken mag/moet verrichten en geen graafmachine in de gaten kan houden, zit mevrouw in de keuken. Ach ze ligt heerlijk gestrekt te dutten, heeft vanmorgen een heerlijke ravotochtend in het bos gehad, dus echt te klagen heeft ze niet lijkt me:D.
Maar ik lees wel even mee hier, want alle tips om het graven te doen stoppen zijn zeer welkom!
Duuk schreef in
Hond opvoeden met kleine kinderen
Heel herkenbaar! Hoe oud zijn je kinderen?Hier waren de kinderen toen Duuk kwam 3 jaar en 6 jaar. Ze zijn afgelopem maand beide jarig geweest.
Ik vond het best even zoeken naar een goede balans. Inmiddels is die balans er en is Duuk echt deel van ons gezin. Wel vind ik het veel werk, een jong gezin, werken en een pup. En inderdaad heel anders dan toen ik Toby had en nog geen gezin had.
Maar het plezier wat we hebben met Duuk maakt het allemaal de moeite waard!
Veel plezier met jullie pup Roos!
Duuk schreef in
nieuwe pup om verdriet te verzachten?
Toby is vorige week overleden. Wij hebben 5 maanden geleden Duuk erbij gekregen. Zeker niet om Toby te vervangen, maar ik miste erg het actief bezig zijn met een hond. Toby kon dat niet meer, van haar kon ik nog heerlijk genieten hoe zij heerlijk ontspannen kan liggen in haar mand of bij mooi weer in het zonnetje. Wij hebben dus nog 5 maanden 2 honden gehad. Ik heb er geen spijt van dat we Duuk er al bij hadden genomen. Toby was nog best een beetje ervan opgeleefd, en kreeg eigenlijk juist nog meer aandacht van ons dan ze al kreeg. Ook de kinderen trokken weer meer met Toby op, lekker met haar kroelen in de mand enzo.Tja en nu...het gemis om Toby is vooral bij mij erg groot. Ik had haar al toen ik 18 was. Maar Duuk geeft me nu wel veel afleiding, zij moet eruit en er moet met haar worden geoefend worden. Dus daardoor heb ik niet al teveel tijd om steeds verdrietig te zijn. Ik ben vooral erg dankbaar voor de mooie jaren die zij en ik hebben mogen hebben. En Duuk, Duuk si gewoon een totaal ander hondje...waar ik ook dol op ben, maar weer op een andere manier dan op Toby.
Dus of je een puppy moet nemen om het gemis minder te maken...Het gemis blijft er, maar door de pup kan het zijn dat je afleiding krijgt en weer met een glimlach door het leven gaat. Maar soms is het juist beter om even te wachten, dat moet je zelf voor jezelf uitzoeken.
Succes.
Duuk schreef in
Botten verslinder :-)
Duuk is nu ruim 7 maanden. Ze is echt een hond die erg graag kauwt en kluift. Ze heeft rubberen speeltjes maar daar doet ze niets mee, ja wel spelen maar niet kauwen. Op haar knuffels kan ze wel enorm liggen kauwen, echter eerst ging dat goed, maar haar kauwkracht is danig toegenomen en zijn de knuffels binnen mum van tijd kapot.Ze vindt bullepezen, van die witte botten, runder botten, runderoren etc. erg lekker. Maar ook die zijn tegenwoordig zo op. Echt ik sta er versteld van hoe flink ze kauwt.
Het gaat nu zo hard dat het me ook best wel wat kost om ieder dag nieuwe botten e.d te geven.
Maar ze heeft echt enorme behoefte ergen op te kauwen, en als er niets ligt voor haar om op te kauwen dan gaan onze spullen eraan....
Dus wie heeft tips voor goeie botten waar onze Duuk heerlijk lang haar kauwbehoefte op kan uitleven!
Oja is een stuk oude spijkerbroek iets om haar op te laten kauwen, omdat ze dus ook erg graag op stof gaat liggen knagen, spijkerstof is vrij stevig en denk ik niet snel kapot.
Duuk schreef in
mijn hond gaat sterven
Heel veel sterkte bij het verlies van jullie lieve hond Tosca. Ik voel heel erg mee met jullie daar wij afgelopem vrijdag onze hond hebben moeten laten inslapen. Wat een gemis....Veel sterkte....
Duuk schreef in
Langer thuis laten
Volgens mij staat er bij niemand dat er de hele dag in de bench gezeten wordt dagen aaneen. Het gaat bij de TS om 2 dagen per week, waarop ze wel nog veel beweging geeft nadien. Natuurlijk wil ze het liever anders, maar er moet ook geld in het laatje, en dan is 2 dagen werken nog niet eens veel.Voor mij zelf is Duuk hooguit 2-3 dagen per 4 weken een dag alleen met dus de buurvrouw die komt. Dus nog niet eens 1 dag per week. Als Duuk iets ouder is dan gaat ze die sporadische dagen dat ze alleen is mee met de hondenuitlaatservice.
Overigens laat ik Duuk voordat ik ga werken een 1/2 uur uit, om 16 uur een 1/2 uur en om 18.30 uur neemt mijn man haar nog voor een half uurtje mee.
Duuk schreef in
Langer thuis laten
Bovenstaande was ik':)
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Gisteren is t dan gebeurd...Het wachten vantevoren op de komst vd dierenarts was zenuwslopend...De honden voelde beide aan dat er wat stond te gebeuren. Duuk trok zich terug in de bench en Toby, lieve Toby strompelde steeds haar mand uit. Toen de dierenarts hier was ging Toby nog kwispelend voor hem staan...Ik heb haar toen naar haar mandje gebracht en ik ben lekker bij haar gaan zitten. We hebben nog eerst een fijn gesprek gehad met de dierenarts. En toen, toen was t dan toch zover...Het is mooi gegaan, Toby sliep heel rustig in. Maar wat is het hartverscheurednd om letterlijk t leven te voelen en zien weggaan uit haar lijfje. Nadien hebben mijn man en ik hebben nadien nog een hele poos gewoon gezeten bij Toby, haar geaaid, gekust en geknuffeld. Ook Duuk erbij gelaten, die snuffelde even en ging daarna gewoon lekker spelen, zoals dat gewoon gaat bij honden.
We zijn een uurtje samen geweest en toen hebben we haar met mand in de auto gelegd en naar t crematorium gereden. Ik wist helemaal niet wat ik daar eigenlijk kon verwachten, maar wat is dat mooi opgezet! Toby werd naar een mooi intiem kamertje gebracht waar wij nog even met haar samen konden zijn. We hebben besloten tot collectieve crematie. Wel heb ik een pluk haren afgeknipt en die ga ik bewaren.
Tja en dan rijd je weer naar huis....zonder Toby, en kom je in een huis....zonder Toby...Het doet me echt veel verdriet...het gemis is nu zo hevig.
De kinderen hadden vooraf afscheid genomen, wilde daarna niet nog Toby zien. Wel hadden ze allerlei knutelwerkjes gemaakt rn die heb ik mooi bij Toby in de and gelegd. Ik heb wel een paar fotoos gemaakt nadat Toby onerleden was, en zij er zo mooi en lief bijlag omringt door hartjes van strijkkralen en tekeningen, zo ontzettend mooi...Die foto heb ik de meiden laten zien en dat was goed.
Verder moet ik even rechtzettend wat ik in een vorig bericht schreef over mijn man...Hij staat er gewoon heel anders in dan ik, maar ik heb gisteren wel gemerkt hoeveel verdriet t hem ook deed. En nadien is hij er ook echt voor mij geweest, samen thuis op de bank. Zoals Angela schreef, mannen gaan er vaak anders mee om, en ook maar goed ook soms, want dat houd mij ook wat meer bij het nu...
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor jullie steun de afgelopen dagen. Het zal nog moeilijk gaan worden de komende tijd, maar ik weet dat we Toby hiermee hebben geholpen en dat is het voornaamste.
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Vandaag om 13.30 uur komt de dierenarts hier...:'(.Mijn dochtertjes nemen vooraf afscheid en worden om 13 uur door mijn schoonouders opgehaald.
Mijn man en ik zullen samen bij het afscheid zijn. Nadien brengen mijn man en ik samen Toby naar het crematorium.
Ik vind het allemaal nog zo onwerkelijk...ik heb dit nog nooit (gelukkig) eerder meegemaakt. Wel het overlijden van een dierbaar dier maar niet dat het ingeslapen wordt.
Zo gek, nu ligt ze hier naast me diep te slapen in haar mand en over 2 1/2 uur is ze er gewoon niet meer....
Ik ben er wel echt van overtuigd nu dat we de juiste beslissing maken voor Toby,maar toch...
Ik ga geen as bewaren, wel knip een plukje van haar vacht en dat wil ik in een mooi doosje bewaren bij haar foto.
.............
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Gisterenavond heeft Toby weer heerlijk de hele avond liggen smikkelen van een botje, ze krijgt er nu gewoon lekker zoveel als ze wil...Om 23 uur nog uitgelaten en vanmorgen toch weer in haar mand gepoept...:'(Gisteravond met mijn man gesproken, hij staat heel anders hierin dan ik. Hij heeft zelf zoiets van gewoon bij de dierenarts laten nadien, is toch prima...Maar als ik graag anders wil vind hij het ook prima, hij is er zo koeltjes en bot over, baal er best van dat hij er zo reageert maargoed dat is hij met alles. Zo heeft hij om de week op vrijdag vriendenavond, zo ook a.s vrijdag. Ik vroeg hem dus om thuis te blijven die avond, anders zit ik hier helemaal alleen met mijn verdriet om Toby. Nou hij wil eigenlijk gewoon gaan, maar als ik perse wil dan blijft hij wel thuis...nou als het zo moet dan ga alsjeblieft heb ik dus dan als reactie....Het is verder een schat van een vent, maar in dit soort situaties is hij echt een hork...
Hij is er wel bij hoor als de dierenarts hier komt om Toby in te laten slapen. Ik voel me nu best alleen, door zijn gedrag, zo jammer. Ik wil er nu nog voor Toby zijn en me niet druk maken over andere dingen, dus dat probeer ik dan maar.
Ik ga zo het crematorium hier in de buurt bellen voor info. En verder heb ik 1 vriendin gisteren gebeld, zij heeft ook een hond. Zij boodt me aan dat ik Toby bij haar op de wei mag begraven als ik wil. Heel lief! Haar vorige hond ligt daar ook en dat was een echte vriend van Toby, dus ik zal daar even over nadenken. Het enige is dat ik op die wei zelf eigenlijk nooit kom, is niet bij het huis van mijn vriendin, maar een paar 100 meter verderop, haar paard staat daar.
Ik ga dus nog even verder overwegen hoe of wat....
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Bedankt voor jullie medeleven...dat doet goed. Ik heb hier weinig mensen om me heen die ook een hond hebben dus die reageren toch anders...wel zijn ze erg begaan maar jullie als ook echte hondenliefhebbers kunnen zich beter inleven.Ik ga vanavond met mijn man eens de mogelijkheden bespreken. Jullie hebben al mogelijkheden genoemd waar ik nog niet aan had gedacht, bedankt.
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Onze dochter van 7 jaar zei toen we haar vertelde dat Toby niet lang meer te leven heeft; "ik wil dan dat Toby bij de dierenarts blijft, dan is ze bij Fientje". En dan te bedenken dat Fientje, ons konijn, al 3 1/2 jaar geleden is overleden bij de dierenarts, onze dochter was toen dus zelf 3 1/2 jaar oud! Wat kinderen toch al niet opslaan zeg. Zij was ook wel helemaal weg van Fientje, dat wel.
Maar ik vind het wel een hele mooie gedachte van haar, alleen weet ik niet hoe fijn ik dat zelf vind....Toen ik mijn dochter uitlegde dat we haar ook samen kunnen begraven of kunnen laten cremeren (zij weet wat dat is omdat 6 maanden geleden mijn vader is overleden en gecremeerd, dochterlief wilde toen ook het naadje van de kous weten over hoe dat dan gaat), ook toen bleef ze er pertinent bij dat Toby echt bij Fientje moet zijn want dan zijn ze niet alleen....slik.....ik vind het zo mooi en lief van haar hoe ze hier in staat, de schat. Maargoed, ga ik mee in die mooie gedachte, terwijl ik weet dat het zo mooi niet is wat er gebeurd als je ze gewoon bij de dierenarts achterlaat....
Wij waren overigens op vakantie toen Fientje stierf en is zij in overleg daar bij de dierenarts gebleven...
Duuk schreef in
Vrijdag (22-02) afscheid Toby
Ik zit hier met tranen die over mijn wangen biggelen.....Op 07-12 had ik al eens een berichtje over onze Toby zie http://www.hondenpage.com/hondenforum/135037/waar-ligt-de-grens.php
Nu hebben we dan de knoop door gehakt voor onze lieverd. Het leek even weer wat beter
te gaan, maar de laatste paar weken is het toch wel weer achteruit aan het gaan.
Incontinent was ze al een hele poos, vooral van ontlasting. Ach dit was zo opgeruimd.
Maar nu poept ze dus regelmatig in haar mandje en ligt er vervolgens zelf in, ze kan
gewoon niet snel genoeg meer opstaan om buiten haar mandje te poepen. Als we thuis
zijn dan zien we aan haar dat ze moet en zetten we haar buiten, maar dan doet ze nog niet
Altijd haar behoefte omdat ze meteen weer binnen wil. Vervolgens doet ze dan alsnog
binnen haar behoefte.
De waardigheid voor Toby is nu wel heel ver te zoeken...Dit moeten we niet voor haar
willen...Maar het moeilijke is dat ze nu bijvoorbeeld heerlijk in haar mandje ligt te kluiven
op een bullepeesje....het liefst bel ik nu meteen de afspraak voor vrijdag weer af...
Mijn lieve Toby, ik heb haar toen ik 18 jaar was uit het asiel gehaald, ik heb haar allanger
dan ik mijn man ken. Toby is altijd echt mijn maatje geweest. Zij is ook nog mijn enige
schakel met mijn leven van toen...., teveel om even hier uit te leggen.
En nu nu moet ik voor haar beslissen dat het genoeg is zo.....sorry lieve Toby....
Lieve lieve Toby, we gaan er nog een paar fijne dagen van proberen te maken....als
ik nog op kan houden met huilen.
Nu nog beslissen of we haar hier in de tuin begraven...we hebben een kleine tuin en Duuk
is nogal graverig, zou Duuk dan niet gaan graven op die plek??
Cremeren kan ook...
Kunnen jullie me misschien helpen bij het beslissen van de rustplek voor Toby?!
En nu gan ik even lekker met haar kroelen en knuffelen....nu het nog kan....
Duuk schreef in
Grommen
ik zou nooit een gegeven botje aan mijn hond weer willen afpakken, ook niet ruilen. Gegeven is gegeven en waarom het willen ruilen? Als jij bv een lekker patatje eet en je dochter haalt ineens weg terwijl je ervan aan het genieten was.., ben je toch ook niet blij?
Maar belangrijker, waar komt het vandaan. Ik sluit mij aan bij soraya
Ja die tip had ik hier meerdere keren gelezen dus daarom toegepast.
Waar het gedrag vandaan komt?? Ik zou het echt niet weten. Het leek er ineens te zijn.....
Duuk schreef in
Grommen
Duuk is een kruising australian shepherd x middenslagpoedel.Wij hebben de etensbak nooit weggehaald, maar het was nooit een probleem als ik bijvoorbeeld als ze aan het eten was de waterbak in de bench plaatst dan geen gegeom ofzo.
Tja de bench staat wel tussen de huiskamer en de keuken en er loopt regelmatig iemand langs...Wij hebben geen groot huis en op een andere plek kan de bench gewoon niet staan. En ook onze hal is te klein voor de bench.
Duuk krijgt verder genoeg beweging:
Om 7 uur een half uur wandelen aan de riem
Tussen 10 en 12 uur 3 kwartier los rennen in het bos
Dan rond 15 uur korte plasronde
Rond 18.30 uur nog een half uur wandelen aan de riem
En om 23 uur korte plasronde
Verder spelen we korte momenten met haar, varierend van trekspelletjes tot verstoppertej etc. En nee met speeltjes vertoont ze dit gedrag vooralsnog niet. Echter geen botje meer geven....tja ze is erg kluiverig, heef tdat echt nodig, gaat anders op spullen bijten....
Duuk schreef in
Grommen
Net kom ik met mijn dochters thuis ik was 15 minuten weggeweest om mijn dochters te halen, Duuk had vanmiddag een bot gekregen en die lag nog in de bench (ik laat haar eigenlijk nooit in de bench alleen met een bot, was nu snel weggegaan en botje vergeten eruit tehalen). Duuk lag dus nog in een gesloten bench met haar botje. Mijn dochter loopt langs de bench af de keuken in naar mij toe, ze deed dus niets naar Duuk, ze keek niet eens naar de hond want ze kwam naar mij om iets te vragen. Duuk gromde echt enorm en blafte zelfs waarschuwend....en dat dus zonder dat er enige "bedreiging" was, alleen maar een kind dat langs de bench afloopt. Ik wil heeel graag hier iets aan doen, zodat ik dit gedrag kan veranderen want dit begint me te ver te gaan:'(