HondenPage baasje Sigrid, Sandy, Diva & Nala

Wat schreven de vrienden van Sigrid, Sandy, Diva & Nala op het forum

Alaska's Finest! schreef in Aanvallen en bijten
Het is niet gewoon puppy bijten, hij staart naar mij met een gefixeerde blik en dan komt vaak de aanval. Dat kan ik meestal niet voorkomen. Het beangstigt me ook heel erg. " Mika18 Film het eens een keer. Dat geeft meteen een duidelijker beeld van het gedrag van je hond en je eigen reactie daarop. Bekijk ook eens wat eraan vooraf gaat. Ook al zie je niet meteen een link, ga het even na: heeft je hond dan pas gegeten, gespeeld, gewandeld, in de bench gezeten, getraind, was het druk in huis, heb je het zelf druk, heeft ie lang ergens op gewacht, enz. enz.  Het kan allemaal meer inzicht geven in de redenen waarom hij zich zo gedraagt. 
Aurelia schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Hier ook hoor, sommige mensen zien het bijna meteen, maar ook mensen die het pas een half jaar later vragen. Of zelfs een jaar later nog, 'is Kim er niet meer?' En ik heb het zelf ook wel eens later opgemerkt, idd dat je opeens denkt 'hey al een tijdje die en die met die hond niet gezien!'
Alaska's Finest! schreef in Aanvallen en bijten
Bekijk het eerst eens wat ruimer: wat eraan vooraf gaat, hoe de stemming in huis is, de gehele situatie,... er kan immers zoveel spelen. Van uitbundigheid tot frustratie, van verveling tot overvraging,...  De ene hond is ook de andere niet. Waar de ene jonge hond al goed is in impulscontrole of niet. zo snel uit zijn lood te slaan, is de andere nog licht ontvlambaar en schiet ie onmiddellijk hoog in zijn emoties. Misschien kan je enkele situaties waarin ie dit doet eens wat uitgebreider toelichten.   
Alaska's Finest! schreef in Raar gedrag bij eetmoment
Merk je ook andere veranderingen? Zoals nachtelijke onrust?  Minder goed alleen kunnen blijven? Graag huiswaarts keren op wandeling? Het zou beginnende dementie kunnen zijn. Naar de voerbak staren zonder te eten komt dan wel es vaker voor. Misschien dat  de voerbak aanraken haar dan weer even in de realiteit brengt. In dat geval zou je er een vast ritueeltje van kunnen maken: voerbak neerzetten voor de hond, er tegen tikken als bevestiging dat ze kan eten. 
Alaska's Finest! schreef in Wandelen en hoever?
Mensen zeggen zoveel gekke dingen...  Als je hond en jij lekker genieten van de dagelijkse wandelingen, wat is dan het probleem? 9km verdeeld over 2 rondes, dat is toch ook helemaal niet zo veel?  Gewoon blij zijn met het plezier dat jullie samen kunnen delen! Top! 
Alaska's Finest! schreef in Diki 7 jaar
Gelukkige verjaardag! 
Alaska's Finest! schreef in Angst 19 weken
Als je op een pad langs een schrikdraad moet, loop dan zelf tussen de draad en je hond in. Als er aan beide kanten van een smal pad schrikdraad staat, hou dan je hond kort naast je en loop dat eindje door zonder snuffelen. Als je wenst kan je daar ook een woord op plakken zoals bijvoorbeeld: 'door'. En dan even stevig de pas erin en zonder dralen doorlopen. Dat kan je in verschillende omstandigheden toepassen, zoals bijvoorbeeld als je langs een schrikdraad moet, of langs een tuin met woest blaffende hond, of bij het oversteken van een straat,...   Als de pup in een situatie komt waarbij hij zoveel angst heeft dat ie echt bevriest en niet meer bereikbaar is, dan mag je hem daar natuurlijk meteen uithalen door hem overeind te helpen en uit de situatie te stappen. Maar dat is dus bij echte angstverlamming, niet in kader van een socialisatie met nieuwe prikkels en gebeurtenissen waar je beter je tijd neemt en zelf het goeie voorbeeld geeft van kalmte en zelfvertrouwen. 
Alaska's Finest! schreef in Angst 19 weken
Kan ik mijn pup helpen om over zijn angst heen te komen?  Mika18 Zeker kan dat. Je pup geeft eigenlijk zelf een goeie aanzet: hij gaat zitten. En dat is een prima manier om tijd te nemen, en te absorberen en in te schatten. Dus ipv terug te lopen, ga je zelf ook rustig je tijd nemen. Luister, kijk naar waar je pup van schrikt. Schat het zelf in, en in dit geval van de kraai, stel je gewoon je hond gerust. Bevestig dat je het geluid ook hoort. Blijf kalm en geduldig, zodat je hond van jou de boodschap meekrijgt: er klinkt een raar geluid, maar het houdt geen gevaar in, er is niets aan de hand. Wacht tot je merkt dat je pup zich weer ok voelt, en zet je wandeling gewoon verder. Dat is de kern van socialisatie. Dus niet weglopen, maar kalm en standvastig je tijd nemen om aan de nieuwe dingen in de wereld te wennen.  Veel plezier samen. 
Alaska's Finest! schreef in Naar buiten willen als wij eten
" Dan gaat hij in no time weer aan de deur staan wachten, en hoe langer we hem negeren, hoe explicieter hij gaat vragen om buiten te mogen  " Milo Lijkt erop dat de deugniet er een spelletje van maakt  Ik zou in dat geval de hond een plaats wijzen waar ie moet blijven tijdens de hele maaltijd. Heeft de hond zelf al gegeten voor jullie eten? Ook dat kan helpen, dat je eerst de hond eten geeft, hem eventueel even buiten laat, en dan mag je van hem verwachten dat hij jullie met rust laat terwijl jullie zelf koken & eten.   Ga dan niet in op gezeur, wijs hem meteen kordaat zijn plaats zodat hij duidelijk weet dat zijn gezeur niet beloond zal worden. 
Alaska's Finest! schreef in Naar buiten willen als wij eten
Dat klinkt als aandacht vragen.  Als hij zo 5 sec. buiten is geweest en weer binnenkomt, laat hij jullie dan wel rustig eten, of zeurt hij dan nog door? 
Alaska's Finest! schreef in Hond plast s’nachts in huis
Haal het vloerkleed eens weg en kijk of hij dan ergens anders gaat plassen of helemaal niet.  Is de hond onrustig bij het slapengaan?  Loopt/slaapt hij overdag ook gewoon los in huis (en plast dan niet op het kleed)?
Alaska's Finest! schreef in Mijn lieve Aila
Aw, wat een verdrietig nieuws.   Maar gelukkig voelt ze nu er nog niet veel van en is jullie nog wat tijd gegeven. Afscheid nemen van iemand die je zo dierbaar is, zo'n groot deel van je leven is, dat is zo vreselijk zwaar. Ook de tijd die eraan vooraf gaat, als je weet dat het eraan zit te komen, kan heel erg dubbel voelen en emotioneel heftig zijn. Ik hoop dat jullie nog een mooie, intense tijd samen mogen hebben. Warme knuffel voor jullie allebei! 
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Zo is het Willemijn.  Bams was geweldig... En dan kijk je er zelf van op hoe Ogin ook zo geweldig en belangrijk wordt.  En ook weer een leegte achterlaat die lijkt alsof ze nooit opgevuld kan worden.  En eigenlijk kan dat ook niet en hoeft het niet.  Maar als je de mogelijkheid hebt en je kunt het aan dan zijn er nieuwe uitdagingen, die net zo belangrijk zullen worden... Die evenveel plezier en geluk kunnen brengen en die mogelijk weer een even groot verdriet kunnen bezorgen.  Is het hebben van zo'n schat het verdriet waard ?  Is het mogelijk verdriet het "niet hebben" waard ?  Onze Mac is ook maar 8,5 jaar geworden.  Dat was ik niet gewend... 15 jaar... 16 jaar... werden onze vorige honden.  En dat zijn redelijk lange perioden in een mensenleven.  Maar ook weer niet want die jaren lijken achteraf gezien gevlogen. Ik begrijp hoe moeilijk het is als je alleen leeft, of beter gezegd, als je samenleeft met zo'n fijne hond die alles voor je betekent en je moet er nu in huis alleen doorheen.  Maar alles heeft voor- en nadelen.  Wij zijn met 2 personen, houden van elkaar en van onze huisdieren..  En ja je hoeft het verdriet dan niet alleen te dragen... gedeeld door 2 dus.  Of toch niet ?  Soms is het dubbel verdriet.  Je bent met iets bezig dat je aandacht opeist of je hebt een bui van "En toch ben ik gelukkig en dankbaar dat ik Mac/Bams mocht hebben. Die zou me niet zo ongelukkig willen zien".  En net dan zie je je partner die zich op dat moment kapot voelt en het verdriet is dubbel. Laat je gevoelens spreken en je verstand mogelijkheden of onmogelijkheden bijstellen.  Of je op dit ogenblik denkt dat je niet meer aan een hond begint of dat je het wel mogelijk acht.  Er komen altijd dingen op een mens zijn pad en dan weet je plots zeker "dit doe ik of dit doe ik niet".  Als kind heb ik thuis honden gehad.  En nestjes.  En puppies.  Later ging ik voor asielhonden en voor katten die vanzelf bij ons beland zijn.  Maar ik weet dat jij voor goede kwekers gaat en er zijn er die altijd bereid zijn je hond weer op te vangen als dat nodig is.  Ik wens je hoe dan ook nog veel liefde van een wereldhond.    
T*A*R*A*, *M*A*C*† en K*Y*L*I*E*† schreef in Mijn allerliefste meisje….Ogin.
Ach Willemijn, Ik lees dit nu pas.  Wat een verdriet en inderdaad... ongeloof.  Dat begrijp ik maar al te goed. Jullie konden niet anders dan deze beslissing nemen. Ogin had een mooi leven.  Wat nu aan het licht kwam zou enkel ellende brengen.  Voor jou en zeker ook voor haar. Maar wat is het spijtig, wat is het weer zo'n onwerkelijk tragisch en onverdiend gebeuren.  Een dikke knuffel van mij voor jou en Ogin. x
Alaska's Finest! schreef in Mechelse herder- asiel
Ik heb geen ervaring met asielhonden uit Belgie dus weet niet of ze het daar ook zo zorgvuldig doen.  Klara Dat is de laatste jaren aardig geëvolueerd, lijkt me. Waar je vroeger de eerste de beste hond kon meenemen zonder al te veel vragen, zijn er nu asielen die samenwerken met GT's, om de honden eerst zorgvuldig te evalueren en te kijken naar een goeie match. Er zijn ook asielen die bijkomende begeleiding aanbieden waar de adoptant op kan terugvallen bij problemen of onzekerheden.  Ik weet niet of élk asiel dit ondertussen zo doet, maar ze zijn er in ieder geval wel. 
Alaska's Finest! schreef in Mechelse herder- asiel
Wanneer ik op adopteereendier.be kijk, staan er ontzettend veel Mechelaars online die een nieuw huisje zoeken, waardoor het toch weer begint te kriebelen. Leah Zoals reeds gezegd: bekijk eerst wat je zelf dagdagelijks te bieden hebt, los van het ras. Je leefsituatie, de omgeving, je werk en sociale bezigheden, je eigen karakter, energie, interesses, verwachtingen, enz.  Dat geeft al een goed beeld of een hond daarin past en zoja, welke hond daarbij een match zou zijn. Als je dan contact opneemt met de asielen, dan hebbben die mensen ook een beter zicht op wie jij bent, wat je kan bieden.  En zo kunnen ze ook beter inschatten of de Mechelaar die in hun asiel zit ook bij jou en in jouw leven zou passen. Want het zal niet met elke Mechelaar een match zijn, dat zal afhangen van karakter en gedrag en behoeften van de hond in kwestie.  Neem dus je tijd, spreek het goed door met de mensen van het asiel en bij twijfel: niet doen. Wacht dan wat langer tot er wel een goede match gevonden wordt.       
Alaska's Finest! schreef in Pup springt van bank
" Ben nu erg bang dat er wat ‘kapot’ is in zijn lijfje of scheef staat maar dat zal dan wel niet… " stefan Als je pup zich helemaal normaal gedraagt, dan mag je er gewoon van uit gaan dat er niets aan de hand is, hoor.   
Alaska's Finest! schreef in honden vechten in een keer
alles was goed tot 2 maanden geleden. Ze begonnen geleidelijk aan steeds meer te vechten. Nu is het zo erg dat ze voortaan vechten als ze elkaar aankijken.Nick Wat ging eraan vooraf, toen ze de eerste keer gingen vechten (spelletje? eten? slapen?...) Hoe reageerde je toen?
het Moderatorteam schreef in Duck kvv samen aankoop
Op slot op verzoek 
Alaska's Finest! schreef in Wat als...
" Nou het was een mooi plan van mij. Maar nu Paddy er niet meer is heb ik helemaal geen zin meer om ver weg te gaan.   Wat ik binnenkort wel ga plannen is een tripje naar een plekje waar ik met Paddy veel geweest ben. Daar kun je heerlijk wandelen en ga ik ook zijn as verstrooien. Ik ga er een ceremonie van maken, daar heb ik echt behoefte aan. " Kees Mooi dat je voelt wat je nodig hebt, het wordt vast een hele speciale en juist-aanvoelende ceremonie. 
Alaska's Finest! schreef in Poepen op kleed
Het kleed nu weghalen. En eens bekijken wat je tijdens de dag kan aanpassen zodat ze zich 's nachts niet moet ontlasten: de wandeltijden (laat op de avond nog een goeie wandeling), het voer (van het ene voer moet een hond al snel meer poepen dan van het andere). Pas als je hond een lange periode niet meer vraagt om 's nachts naar buiten te gaan, kan je het kleed terugleggen en zien hoe dat gaat.  
Alaska's Finest! schreef in Mijn hond loopt langzaam en snuffelt minder?
Er is niets veranderd alleen heeft ze nu een belletje zodat ik kan horen waar ze is zou ze dat vervelend kunnen vinden mischien? BosHond Dat kan zeker. Honden hebben al een heel gevoelig gehoor, een belletje vlakbij dat dan ook nog es meer lawaai maakt naargelang ze meer beweegt, dat is niet prettig. Haal dat belletje eens weg, en kijk hoe het dan gaat. 
Hannah & Bink† en Beertje schreef in Was inslapen de juiste keuze?
" Als ik oud ben, een boerderijtje heb, opgegroeide kinderen die er voor zorgen als ik weg ben: dan wel weer maar anders niet.   Ik zie echt alleen maar aannames in de zure reacties, eigenlijk een beetje zoeken naar onderbelichte punten en daar meteen op aanvallen. Een beetje Karen gedrag.   Zei ik ooit dat mijn hond gestoord is? Nope. Het is alleen dat door het oogcontact van mijn hond, elke hond hem aanvalt. Dat is sinds hij een maand in een pension is geweest.   Grote schuren met kennels en veel honden bij elkaar is heel slecht voor je hond. Al helemaal in vakantietijd als het daar druk is). Ik heb hem wel een terug gehad met beschadigde stembanden. In een pension kun je de hond echt  verknallen. Hoe goed de intenties ook zijn. Ik zou niemand aanraden om je hond daar zo'n plek te brengen. " Goos Ja, zo'n pension kan een negatieve invloed hebben op een hond. Logisch. Maar daar kun je echt mee aan de slag, hoor. Mijn hond heeft nooit in een pension gezeten maar heeft er ook een handje van gehad om vreemde honden aan te staren. Sterker nog, hij ging er vroeger zelfs bij liggen. Dat is vervelend voor hem, want hij doet dat omdat hij spanning opbouwt en de andere hond geen seconde uit het oog durft te verliezen. En het is vervelend voor de andere hond, want zo lokte hij reactie uit. Dus zijn we daarmee aan de slag gegaan, en nu gaat het al jaren goed. Dus ja, het is vervelend dat je je hond zo hebt teruggekregen uit het pension, maar het zijn echt allemaal dingen waar iets aan gedaan had kunnen worden. Het is maar wat je er zelf mee doet daarna. Daar gaat het om. En tot nu toe blijkt uit heel veel reacties die je hier neerzet dat er met veel dingen niets gedaan is...
Hannah & Bink† en Beertje schreef in Was inslapen de juiste keuze?
" Door de pijn in de heupen hapte hij vaak naar kinderen. Hij heeft mijn dochter van 2 wel eens gebeten en ook vriendinnetje van mijn oudere dochter, het was niet veilig hem in huis te hebben met kinderen, het was geen kwade hond maar meer zelfbescherming van de pijn in zijn heupen. Hij beet niet door maar hapte wel echt.   Tegenover andere honden was hij wel erg. Elke andere hond, groot of klein keek hij recht in de ogen. Het veroorzaakte vaak dat de andere hond eerst aanviel. Ook bij goed opgevoede loslopende honden terwijl ik hem aangelijnd had. Ik heb veel angstige momenten gehad om vechtende honden uit elkaar te halen. In ieder geval ging het mis met 90% van de honden die hij tegenkwam. Dit gedrag kwam puur vanuit de kennels. Hiervoor zou ik mensen echt willen waarschuwen. Zorg dat je een familielid garant hebt bij het nemen van een huisdier zodat als je weg moet die het over kan nemen.   Hij was de laatste 3 jaar in een garage/ bijkeuken. Een plek waar we wel vaak langs liepen naar de diepvries, oven etc. Soms mocht hij in de avond ook wel even naar binnen. We liepen ook 5 keer per dag met hem. Mensen denken meteen verwaarlozing wanneer je garage zegt. " Goos Volgens mij hebben jullie ook niet erg veel kaas gegeten van gedrag. Een hond recht aankijken kan heel veel oorzaken hebben en betekent niet dat je hond gestoord is of zo. Daarnaast is het ronduit zielig te noemen dat deze hond bijt door de pijn in zijn heupen. De pijn moet dan ondraaglijk zijn geweest voor dat dier.  Dit topic klinkt meer als het goedpraten van verwaarlozing. 
Alaska's Finest! schreef in Zindelijkheid 16 weken
En ik lees veel op het internet dat een pup van 3 a 4 maanden rond de 4 uur zijn plas moet kunnen ophouden… Mika18 Ach, wat een onzin er toch geschreven wordt . Gewoon naar je hond kijken en niet op de klok.  Je pup doet het prima, en jij ook. Niks raar aan, dat je pup er wat vaker uit moet. Ga gewoon mee in die behoefte en de tijden worden vanzelf wel langer.
Alaska's Finest! schreef in Soms slepen met nagels over vloer
Het is logisch dat met ouderdom ook ouderdomskwalen komen. Spieren verzwakken, de bezenuwing gaat achteruit, er komt artrose,... Dus dat ga je ook zien in de bewegingen.   Dat wil niet meteen zeggen dat de hond lijdt, hij wordt ouder, het gaat allemaal niet meer zo soepel. Als je het zelf niet goed kan bepalen, kan de dierenarts onderzoeken of de hond ook pijn heeft. Dan kan daar gericht iets voor gegeven worden. Bijvoorbeeld librela kan helpen voor artrosepijnen, een maandelijkse vit.B-injectie kan het zenuwstelsel ondersteunen,...   
Alaska's Finest! schreef in Op vakantie!
Wat leuk, Simone! Een hondenzeem en een paar extra (hand)doeken om de hond te drogen en een droge slaapplek te kunnen bieden bij regenweer is altijd handig. En een hoofdlamp om in het donker te wandelen.  Voor de lange stukken snelweg: Zelf gebruik ik steeds google-maps om te kijken waar er bossen of grote natuurgebieden zijn vlakbij een af/oprit, om zo makkelijk het traject in stukken te breken en onderweg fijne wandelingen te kunnen maken of leuk te picknicken. Toch altijd wat aangenamer dan die snelwegparkings met al hun afval en poep op de grasstroken.    Ik wens jullie heel veel plezier samen!   
Alaska's Finest! schreef in Hond mee naar Duitsland
De honden moeten gechipt zijn, een EU-paspoort hebben, en de rabiësinenting moet minstens 21 dagen voor vertrek gegeven worden en door de DA in het paspoort worden ingevuld.  In de auto moeten honden veilig worden vastgemaakt, ofwel door gordel, kennel of hondenrek tussen bestuurder en achterzetels.  Muilkorven zijn niet algemeen verplicht, maar op bepaalde plaatsen zou het kunnen geëist worden. Bijvoorbeeld in een toeristenattractie of zo. Als je weet wat je ter plaatse zoals wenst te doen/bezoeken, kan je dat specifiek checken.    Veel plezier! 
Alaska's Finest! schreef in zindelijkheid
" met slechte start bedoelde ik dat ze een blaasontsteking had die niet overging in totaal 3 kuren antibiotica gehad en ontstekingsremmers. Wij hadden ook al het idee dat ze niet alles ineens uit kan plassen en doen al inderdaad na het uitlaten haar weer naar buiten. Het is verder een ontzettend lieve labradoodle pup onze Suus maar we zijn een beetje ten einde raad niets lijkt te helpen alsof ze het gewoon niet begrijpt " Wendy   De pup had eerst een flinke en langdurige blaasontsteking, dus in die tijd kon ze nog niet echt leren dat ze haar plas binnenshuis moest ophouden (teveel druk op de blaas). Eigenlijk kan je er nu pas aan beginnen, aan die zindelijkheidstraining. Als ze binnenshuis plast, toont dat aan dat de blaas toch niet leeg is. Dus ga vaker en langer naar buiten en hou dat een tijdje vol. Nu lijkt het misschien hopeloos, maar uiteindelijk gaat het maar over een paar weken, de pup is nog erg jong.  Komt goed! Ze leert het echt wel.   
Alaska's Finest! schreef in zindelijkheid
Als het grote plassen zijn, dan was de blaas nog niet voldoende geleegd tijdens de wandeling. Blijf wat langer buiten, zodat ze daar vaker kan plassen. Wat ook kan helpen is om, vlak nadat je terug binnenkomt, opnieuw naar buiten te gaan en weer laat plassen.  Je schrijft 'slechte start'... Was er meer aan de hand dan een blasontsteking? Had de pup nog andere klachten?