Angst 19 weken

De laatste week is onze pup wat angstiger. Gisteren liepen we langs de bekende weg toen er een kraai in de boom zat die geluid maakte. Onze pup ging zitten en luisteren maar hij zag niet waar het geluid vandaan kwam. Hij wilde ook niet verder lopen dus zijn we terug gegaan. Onze pup wist niet hoe snel hij naar huis moest. Nu net weer gewandeld, zelfde pad en ging hij op exact dezelfde plek als gisteren weer zitten, dit keer geen kraai in de buurt, hoorde hem wel heel zacht in de verte. Besloten weer terug te gaan en daar dacht onze pup net zo over. Heb ik goed gehandeld om weer terug te gaan en andere route te nemen? Kan ik mijn pup helpen om over zijn angst heen te komen?

Zeker kan dat. Je pup geeft eigenlijk zelf een goeie aanzet: hij gaat zitten. En dat is een prima manier om tijd te nemen, en te absorberen en in te schatten. Dus ipv terug te lopen, ga je zelf ook rustig je tijd nemen. Luister, kijk naar waar je pup van schrikt. Schat het zelf in, en in dit geval van de kraai, stel je gewoon je hond gerust. Bevestig dat je het geluid ook hoort. Blijf kalm en geduldig, zodat je hond van jou de boodschap meekrijgt: er klinkt een raar geluid, maar het houdt geen gevaar in, er is niets aan de hand. Wacht tot je merkt dat je pup zich weer ok voelt, en zet je wandeling gewoon verder.

Dat is de kern van socialisatie. Dus niet weglopen, maar kalm en standvastig je tijd nemen om aan de nieuwe dingen in de wereld te wennen. 

Veel plezier samen. 

Helemaal eens met Alaska. Een kleine aanvulling, je kunt je pup ook even optillen en rustig blijven staan, en daarna weer door. 

Bedankt voor jullie reacties! 
We hebben een tijdje stil gestaan maar misschien niet lang genoeg. Ik ga het vandaag of morgen weer proberen. En ga dan ook meer tegen hem praten. 

Stel ik krijg hem toch niet zover dan moet ik toch wel zijn grens respecteren?

Hij heeft ook al in het schrikdraad gezeten met 3,5 maand, gillen dat hij deed, zo zielig…. We krijgen hem hier ook echt niet meer langs. Er stond nooit geen spanning meer op maar vanwege een jong paard hebben ze er weer spanning op gezet en ik had het niet in de gaten. 
Ook als je landelijk woont genoeg uitdagingen. Als jullie met het schrikdraad ook tips hebben… het is pad waar we ongeveer 100 meter langs schrikdraad moeten.

Als je op een pad langs een schrikdraad moet, loop dan zelf tussen de draad en je hond in. Als er aan beide kanten van een smal pad schrikdraad staat, hou dan je hond kort naast je en loop dat eindje door zonder snuffelen. Als je wenst kan je daar ook een woord op plakken zoals bijvoorbeeld: 'door'. En dan even stevig de pas erin en zonder dralen doorlopen. Dat kan je in verschillende omstandigheden toepassen, zoals bijvoorbeeld als je langs een schrikdraad moet, of langs een tuin met woest blaffende hond, of bij het oversteken van een straat,...

Als de pup in een situatie komt waarbij hij zoveel angst heeft dat ie echt bevriest en niet meer bereikbaar is, dan mag je hem daar natuurlijk meteen uithalen door hem overeind te helpen en uit de situatie te stappen. Maar dat is dus bij echte angstverlamming, niet in kader van een socialisatie met nieuwe prikkels en gebeurtenissen waar je beter je tijd neemt en zelf het goeie voorbeeld geeft van kalmte en zelfvertrouwen. 

Haha het doet mij een beetje denken aan mijn wijlen Maltezer.

Die liep als pup gezellig door de wijk met mij en ook al een paar maanden langs containers aan de straat. Zo ineens werd ze bang van die containers aan de straat. Wat ik deed was dan steeds heen en weer lopen op haar tempo langs die container. Net zo lang tot het goed ging en ze niet meer bang was.