Ben eens eerlijk..

Op basis van je verhaal en filmpje kan en ga ik het niet beoordelen.
Wel kan ik je vertellen dat jij je hond het beste kent en dus gauw genoeg door zal hebben wanneer het genoeg is.
En dat is moeilijk, want je zou het liefste je vriendje nooit loslaten.

Wat ik wel geleerd heb is dat je soms weleens onderschat hoe oud je hond eigenlijk is. Als ik nu foto's zie van m'n vorige hond denk ik jeetje, wat zag hij er slecht en oud uit!
Op het moment zelf vond ik dat totaal niet, want je bent er de hele dag mee bezig. Dat vond ik toch wel even vreemd te zien dat ik dat toen niet zag.
Ouderdom sluipt erin. Dus het is ook goed om een mening van andere te vragen!

Maar toch, je kent je hond het beste. Als hij echt op is dan vang je die signalen snel genoeg op, echt waar

Punk ziet er ook niet uit. Ze valt af en komt niet door haar rui heen, en hoe goed ik haar ook borstel, er blijven van die losse plukken aan hangen, ziet er niet uit..

Ach gut, dat is altijd sneu he.
Gelukkig zijn wij als hoogbejaarde ook geen schoonheden

Zo lang ze nog haar "gangetje" gaat moet je het gewoon aankijken.
Symptomen als echt niet meer eten en drinken zijn niet goed.
En levenloos gedrag zal ik het maar even noemen. Allemaal tekenen en signalen die niet normaal zijn en je hopelijk snel oppikt mocht het zover zijn.

Hoi Pauline,
Ja, het is moeilijk als het ineens zo snel lijkt te gaan. Ik zeg lijkt, want bij Chenak ging het met pieken en dalen, nee, dat zeg ik verkeerd. Als een trappetje omlaag met kleine en grote treden. Je hebt nu de afgelopen maanden (weken?) een grote stap achteruit gedaan, dat wil niet zeggen dat het nu niet een poos kan stabiliseren. Op het filmpje zou ik ook zeggen dat ze nog plezier in het leven heeft. En honden maken zich idd geen zorgen, kunnen misschien hun beperkingen ook wel veel beter accepteren dan mensen. Ook al denk ik dat dat per hond verschillend is, Chenak bv leed er zelf onder dat hij niet meer kon lopen (6 keer door zijn poten zakte op een rondje van een kwartier) en dat hij in huis poepte (het floepte er gewoon uit als hij opstond en dan keek hij helemaal verbaasd, huh? Hoe kan dat nou weer).
Wij wisten toen het genoeg was toen zijn blik naar binnen keerde en hij geen rust meer kon vinden. 

Sterkte meid en ik hoop gewoon dat je nog lang van Punk mag genieten (super naam trouwens)

Dat ze toen op deze leeftijd nog een uur met andere honden in de duinen speelde zegt eerder dat ze toen supergoed was voor haar leeftijd dan dat ze nu slecht zou zijn voor haar leeftijd ! Dat rondje dat ze met jou en de andere hondjes doet is nog heel flink! Ik ken honden in de buurt die met hun 12 nog enkel een beetje meeshocken en blijven staan met een blik van "ik wil terug naar huis".

Hopelijk eet ze binnenkort weer beter en/of liever. Zoveel heeft een oudere hond niet nodig, maar niet eten is altijd een teken dat er iets scheelt.

Ik ga ook maar voort op de indruk die ik bij het filmpje krijg en ik denk dat als je het haar kon vragen het antwoord zou zijn dat ze er nog graag bij is.

Naar gezicht he, die kale plekken,,

Dan kan ik alleen nog maar zeggen, doe wat je hart je ingeeft.. 
Geniet van haar nu het nog kan of laat haar gaan..

Sterkte!

Ik vind ook niet dat dat ze echt op is. Ze loopt inderdaad wel trager, maar dat doen de meeste oude honden. Die van mij liep echt heel slecht op het laatst, tilde dr pootjes bijna niet meer op, slofte door het huis heen..liep overal tegen aan en viel vaak om. Zou je hond nog lekker laten lopen, dit valt echt wel mee!

Snel achteruit gaan bij ouderdom is niet hetzelfde als op zijn. Ja, het kan tussen nu en korte tijd wel verkeerd om slaan. Maar het kan ook nog een jaar duren. Geloof me, als de balans om slaat zul je het wel beseffen.

Veel is al gezegd maar die ziet er nog vrolijk uit, hoor.Oud maar heeft nog plezier. Mijn Elmer is precies zo alleen meer hijgend en de achterhand is zwakker.
Zolang ze nog zo kwispelend blaft is het nog goed.

Punk hijgde net ook heel erg toen ik haar riep om te gaan wandelen. Deels van de hitte, deels van het liggen, denk ik, ze zal wel wat vocht achter de longen hebben door haar hartruis.

Vergeet je niet om te genieten van Punk?  Ik merk aan al je topics dat je er ontzettend mee bezig bent en dat mag, maar vergeet niet dat Punk er nu nog is. Lekker kroelen, beetje verwennen zo op zijn tijd, wat tijd met z'n tweetjes.
Op het filmpje zie ik een prachtige oude dame die van de wandeling geniet. Ja, ze is oud, maar ik vind haar zeker niet op ogen in het filmpje. Hoe ze in het echt is kan ik verder niet over oordelen.

Toen ik jonger was ging ik vaak bij mijn oma logeren. Op een gegeven moment zei iemand, wat is jouw oma oud! Toen dacht ik ineens, shit, ze heeft gelijk. Straks gaat ze dood, en dan ga ik haar zo ontzettend missen! Ik besloot daarom wat afstand te nemen, niet meer bij oma te gaan logeren, zodat als ze dood ging ik het wel erg vond, maar ermee kon leven.
Ik heb het idee dat ik met Punk hetzelfde doe. Ik ben enorm naar Cosmic toe aan het trekken. Beetje als zelfbescherming, denk ik, beetje mezelf indekken en erop voorbereiden dat ze er niet meer is. Gisteren kwam ik bij mijn moeder aan maar die was niet thuis. Even gebeld, ze was onderweg. Dus ik ging even op het grasveldje naast haar huis zitten. Punk kwam tegen me aanliggen, Cosmic en Winnie liepen wat rond te scharrelen, dus Punk een hele uitgebreide massage gegeven en ontdaan van wat oude vacht. Ze lag heerlijk met haar oogjes dicht in de zon te genieten. Dat was wel zo'n geniet-moment

Zo op het filmpje zie ik geen ongelukkige hond.
Ze geniet nog duidelijk van haar wandelingetje.

Er komt een moment waarop jij vind dat het genoeg is.
Alleen jij kan die beslissing nemen.
Als ze niet meer geniet van allerlei dingen waarvan ze dat wel altijd deed weet je eigenlijk wel genoeg.
Het is alleen ontzettend moeilijk te accepteren want je wilt haar natuurlijk nog heel lang bij je hebben.

Als ze de hele dag zo is of het meeste van de dag dan zou ik er nog niet over denken.
Geniet er lekker van nu het mooie weer is aangebroken.
Niet teveel nadenken bij het laten gaan, zover is het nog niet.

Dit herken ik wel, ik had hetzelfde met Puk. Was ook zó blij dat ik Mellow had, anders was ik volgens mij een beetje in een gat gevallen, stil, leeg. 
Nu was het ook stil zonder haar (terwijl het feitelijk niet stiller was zónder dan de laatste tijd mét Puk), maar er was nog een dier over om voor te zorgen.

Ik heb me achteraf zó schuldig gevoeld naar Puk toe, het gevoel dat ik haar voortijdig al had ingeruild, meer bezig was met Mellow dan met Puk (maar ja, die sliep 23 uur per dag). Nog steeds heb ik vlagen van schuldgevoel, mis ik dat zachte, broze lijfje.

Dus zolang Punk er nog is, koester haar! Geniet van haar, die losse plukken haar, alle kleine ongemakjes, je gaat ze zó missen als ze er écht niet meer is.

ik moet ook zeggen dat ik geen hond zie die echt op is,ze is oud ja,maar ik vind ze nog heel goed
ja wat meer tijd nodig voor alles,maar ze geniet schijnbaar toch van haar wandeling,
ik zou ook zeggen,je ziet en voelt het echt wel als het zover is en hopelijk is het nog lang niet zo

Blijft moeilijk he onze oudjes.
Zit er zelf ook middenin met een dame die niet altijd even gemakkelijk de trap op komt en soms maakt ze me echt aan het schrikken door zo diep te slapen met bijna geen ademhaling dat ik denk van oh die is er tussen uit gepiept.

Ik wil haar voolopig niet kwijt maar als het haar tijd is dan hoop ik dat ze uit zichzelf gaat kan dan geen afscheid nemen maar rot beslissing hoeft dan niet doe je toch wel als het nodig is en dat moment voel je vanzelf aan.

Met jouw woefje is het nog niet zo ver je ziet een toch nog best vrolijke hond die beetje rondscharrelt en meer van die dingen en zelf weet je het ook wel dat het haar tijd nog niet is anders vraag je het niet, heb je nog die twijfels.
Een vriendin van mij vorig jaar ook haar hond was echt ziek maar nog lang niet op.Leefde wel of pijnstiller en zij had een grens gemaakt en als daar Rhona over heen ging dan was het moment daar en uiteindelijk was dat ook zo.

Zal met jou net zo gaan en dan is het ook goed.
Moeiljk in begin zeker maar dat slijt ook wel en je moet je ook de tijd geven om dat verlies te verwerken.

Maar nu is ze er nog hobbelt lekker blaft lekker dus GENIETEN VAN JE OUDE MEISJE.

Lea

wat ik zie is een oudere hond die nog veel plezier heeft ..... geniet van haar zolang als het kan

(zoals mijn voorgangers) vind ik haar er niet op uit zien. Je ziet wel een oude hond, maar wel een vrolijke. Het lijkt me moeilijk met zo'n oude hond. Bij deze geniet van haar (wat je waarschijnlijk al deed maar alsnog). En... sterkte.

Ik vind eerlijk gezegd niet dat het lijkt of ze op is.  Ze ziet er nog steeds gelukkig uit.En ze eet niet ?  Wat zegt de dierenarts ?
Enkel en alleen als de dierenarts kan bevestigen dat het te lang is dan zou ik het overwegen, anders niet.

Helemaal gelijk hoor. We weten dat onze huisdieren er niet voor altijd zijn. Maar net zoals we het soms lijken te voelen dat iemand achter ons naar ons kijkt... zo voelen dieren dat ook denk ik. Meer nog, het zou mij niets verbazen als ze die kritische blik ervaren en de negatieve gedachten aanvoelen. Hen prijzen omdat ze het zo goed doen en hoe mooi en lief ze wel zijn kan daarentegen nooit kwaad volgens mij.

als ik het zo ziet, dan komt ze nog erg vrolijk over. Ja ze is oud, en wat minder soepel maar op zou ik echt neit zeggen.

Dit vind ik echt wel heel spijtig. Net wanneer iemand in een levensstadium is waarin het zo belangrijk is dat er kleinkinderen zijn... Dat eenzaamheid zich meer en meer laat voelen... Dat je niet meer even ergens naartoe kunt en vaak aan je huis gebonden bent...

Ik kom er nog wel hoor, wekelijks, en neem haar regelmatig ergens mee naar toe, maar ik logeer er niet meer (zou trouwens ook een beetje gek zijn op m'n 26e, daarbij heeft ze geen logeerkamer meer in haar kleine appartementje)

Pauline, jouw dame is een waardige oude dame, niet op.
En laat me je een ding zeggen; het is niet omdat je zo bezig bent met afscheid nemen, dat het dan minder is...we kunnen niet alles incalculeren, leven dat er nu is, moet geleefd worden.(inpikkend op Kylie)

Door al je angst zou je dat misschien vergeten en dat is zeker niet de bedoeling.

Leef in het nu.

Men lijdt het meeste door het lijden dat men vreest!

en dus; geniet van je Punk! 
Voor het zelfde geld sloft ze zo door tot haar negentiende, weet jij het?  Ik heb geen glazen bol!

Dit filmpje is natuurlijk ook maar een momentopname en duidelijk ook op een goed moment.

Van zowel Senna, Noekk als Bassie, kan ik zo'n filmpjes laten zien van de dag dat ik hun heb laten inslapen ...
Je moet kijken naar alle momenten, voor mij vooral, hoe staan ze recht, hoe gedragen ze zich in huis, eten ze nog goed, hoeveel last hebben ze in het algemeen etc

Daarbij ligt de grens bij iedereen anders en alleen jij zelf kan daarover beslissen en het is gewoon een rotbeslissing !

Mwah, dit was een.. gemiddeld moment. Er zijn momenten waarop ze het slechter doet (lusteloos lijkt niet wil eten, etc.) en er zijn momenten waarop ze het beter doet (lekker rond crossen met Cosmic). Hoeveel last ze heeft vind ik moeilijk in te schatten, Punk laat geen pijn zijn. Als de dierenarts iets pijnlijks doet, bijvoorbeeld haar been naar achteren strekken toen de artrose vastgesteld wordt, dan staart ze in de verte en slikt een keertje. Bijna niet te zien..

meisje, kijk naar haar ogen. zolang die regelmatig glanzen omdat ze nog kan genieten is het geen tijd.cash loopt ook slecht, maar geniet nog met volle teugen van het leven.
pas al dat lichtje in die ogen dooft weet je dat het tijd is.

Zo vanaf het filmpje zie ik geen hond die op is maar een hond die oud is met de nodige gebreken maar nog vol levenslust.En ja ouderdom komt met gebreken, de wandelingen zullen korter worden ze zal meer gaan slapen maar dat alles zegt niet dat ze op is. Als ze zelf vind dat het genoeg is geweest zie je dat in de ogen, de blik veranderd moeilijk uit te leggen maar dat zie je snel genoeg als het gebeurd.
En een oude hond leeft van dag tot dag met goede en slechte dagen maar in balans 2 goede dagen 1 slechte dag bijvoorbeeld, zodra de slechte dagen de overhand gaan nemen dan begint de tijd te naderen. En hoe snel dat gaat is ook weer hond afhankelijk, mijn vorige hond was de laatste 3 jaar al aan het sukkelen maar had altijd nog meer goede dagen dan slechte dagen en zelfs de laatste week met sneeuw kon ze zich gedragen als een puppy. Dus gewoon genieten van het nu en heeft ze een slechte dag waar ze niks wilt laat der dan gewoon lekker niksen zodat ze de volgende dag weer volop kan genieten.

dat vind ik best moeilijk om te zeggen hoor van een "vreemde"hond.Als ik na het filmpje kijk ziet er voor mij niet ongelukkig uit, ze is beweegelijk (niet soepel meer maar goed this natuurlijk ook geen pupje). 
Krijg niet de indruk hij "het zat is". gewoon lekker laten open, ik denk als hij echt niet meer verder wil/kan, hij je op de een of andere manier het laat weten

Moos gaat ook best snel achteruit de laatste weken.
Als de zon schijnt en het warm is dan loopt hij heel traag, hij ligt dan het liefst heel de dag lekker rustig in de tuin.
Zodra het wat koeler is dan komt hij helemaal tot leven, dan loopt hij weer voor me uit en lijkt een jonge hond.
Echt stijf is Moos nog niet, hij is nog stevig en soepel om te zien.
Toch zie ik hem ouder worden, het is duidelijk te zien.
Je voelt zijn ruggengraat, terwijl hij op zijn ribben voldoende vlees heeft zitten.
Het wordt gewoon een oude hond, dat mag ook als hij 12 is toch?
Op is hij absoluut nog niet, hij rent nog graag wat door het park en eet heel graag.
Zijn zicht en gehoor zijn ook nog perfect, en zijn vacht is nog gezond.

We zien wel hoe het gaat, ik geniet van onze oude man zolang hij er is.
En mocht het plotseling erg hard gaan, dan denk ik dat we vrij makkelijk kunnen zeggen 'nu is het genoeg'

Mijn ervaring is dat het pas moeilijk wordt op het moment dat hij zijn laatste adem uitblaast, dan is er geen weg meer terug.

Tot die tijd wil ik met volle teugen genieten van mijn lieverd. En dat doe ik dus ook.