Saarlooswolfhond
De Saarlooswolfhond behoort tot de Rasgroep "Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden"
Leendert Saarloos (1884-1969) wilde een hondenras creëren die dichter bij de natuur stond. In de eerste helft van de twintigste eeuw kruiste hij een Europese wolvin genaamd Fleur met de Duitse Herder Gerard van de Fransenum, waaruit de eerste hybriden ontstonden. Saarloos ging verder met het kruisen tot zijn dood in '69. Hij noemde zijn nieuwe hondenras de Europese Wolfhond, maar dit ras werd niet erkend tot 1975, toen het ras werd vernoemd naar zijn maker: De Saarloos Wolfhond.
Saarloos geloofde stellig dat zijn hondenras zijn nut had en probeerde zijn exemplaren af te richten als werkhonden in verscheidene vakken. Helaas was de hond door zijn voorzichtige aard geen goede politiehond en bleek hij ook als reddingshond niet veel waard te zijn. Er zijn een aantal Saarloos Wolfhonden geweest die goed genoeg waren om als blindegeleidehond te dienen, maar tegenwoordig worden ze niet meer voor zulke doeleinden gebruikt.
De Saarloos Wolfhond is een hond die een consequente alfa nodig heeft als baasje. De hond is van zichzelf nogal een persoonlijkheid en moet zijn plaats weten in zijn 'roedel'. Het is een echte gezinshond en zal zich hechten aan zij die dicht bij hem staan. Hier staat tegenover dat hij het vaak niet zo op vreemden heeft. Sowieso, door het stukje wolf in hem, stelt de Saarloos zich gereserveerd op in vreemde situaties en vreemde mensen. Hij zal, wanneer geconfronteerd met zo'n situatie, alles maar even aanzien, het liefst van een afstandje. Wanneer iets hem wordt opgedrongen in zo'n situatie, zal zijn vlucht-instinct het overnemen.
De Saarloos Wolfhond reageert alert en voorzichtig wanneer geconfronteerd met hem vreemde personen en omstandigheden, maar zijn gedrag mag in de regel niet doorslaan in nervositeit. De Saarloos kan blaffen zoals iedere hond, maar doet dit nauwelijks. Ondanks zijn alertheid maakt deze eigenschap, samen met zijn terughoudendheid, hem een slechte waakhond.
De Saarloos Wolfhond is helemaal op de roedel ingesteld en heeft moeite met alleen zijn. Hij geniet van vrijheid en is absoluut geen hond voor in een bench of kennel. Paniek is een reactie die je dan niet kunt uitsluiten. Naar zijn familieleden toe is de Saarloos zeer lief en aanhankelijk. Hij wil liefst de hele dag aangehaald worden. Hij heeft een zeer zacht karakter en wil niets liever dan er bij horen.
De Saarloos heeft behoefte aan ruimte en beweging, maar zal zich altijd aanpassen aan het leefritme van zijn eigenaar. Als de eigenaar een keer niet zoveel tijd heeft, zal de Saarloos met drie keer per dag een blokje om genoegen nemen. Besef wel dat de behoefte naar beweging niet onderschat mag worden en een lekkere lange wandeling is dan ook zeker welkom voor zo'n grote hond met veel energie die het heerlijk vind om buiten te zijn.
De Saarloos kan, mits goed gesocialiseerd, goed opschieten met andere dieren en andere hondenrassen. Wel kan worden gezegd dat het ras van zichzelf nogal dominant is, wat misschien ongewenste situaties kan opleveren. Ook heb je te maken met het prominente jachtinstinct--een erfenis van de wolf. Wolfhonden onder elkaar kunnen de neiging hebben niets te moeten hebben van andere rassen zolang ze bij elkaar zijn.
De Saarloos beheerst als geen ander zijn lichaamstaal. Zij pinnen (over de snuit pakken en neerdrukken) een lagere. Een lagere in rangorde maakt zich kleiner voor de ranghogere en probeert deze aan de lippen te likken. Zelfs op wandelingen zie je ze op elkaar reageren.
Laat je een Saarloos achter in je tuin, dan moet je weten dat een omheining van twee tot drie meter voor hem geen probleem is. Als ze er niet over springen, klimmen ze er wel over zoals een kat. Ze graven ook als de beste, houdt daar dus ook rekening mee.
Zoals elke andere pup, zal de Saarloos pup alles trachten te vernielen. Meestal zijn ze echter origineler dan een ander ras. Niet alleen je meubels en andere gewone zaken zijn in gevaar, ook glas en ijzer zijn lekker om op te kauwen. Ze vinden bijna alles wat je voor hen tracht te verbergen. Ze openen zonder moeite deuren en laden van de kast, en nemen wat ze willen.
Saarloos Wolfhonden staan niet alleen bekend om hun wolfachtige uiterlijk, maar ook om hun intelligentie. Ze leren snel; ook de slechte dingen waarvan je wilde dat ze het zichzelf niet aangeleerd hadden. Consequent zijn in het opvoeden is erg belangrijk. Als je niet sterk in je schoenen staat, kan je beter geen Saarloos Wolfhond aanschaffen.
--Door Johan Berends
Als toekomstige eigenaar van een Saarlooswolfhond, moet je je eerst dit afvragen: is het ras wel geschikt voor mij? Of beter nog andersom: ben ik wel geschikt voor een Saarlooswolfhond? Een Saarlooswolfhond is niet gemakkelijk te houden en het is een slechte reden de hond aan te schaffen alleen omdat hij zo mooi is. Respect voor zijn karaktereigenschappen, zijn kwaliteiten en - vooral - zijn beperkingen, dient altijd voorop te staan. Ga in ieder geval eerst kijken bij verschillende eigenaren om een goede indruk te krijgen van deze hond. Je zult dan zelf ervaren dat het een zeer onafhankelijke hond is. Deze eigenschap is voor veel hondenliefhebbers moeilijk te accepteren. We zijn het normaal gaan vinden als een hond gewoon gehoorzaamt. Hij mag wel eens een beetje eigenwijs zijn, maar het moet niet te gek worden. De Saarlooswolfhond zit anders in elkaar. Hij is nooit en te nimmer slaafs aan de baas, de will-to-please die voor sommige rassen zo kenmerkend is, ontbreekt volledig bij de Saarlooswolfhond. De hond wil altijd en overal zelf de situatie inschatten waarin hij zich op dat moment bevindt. Daar doet een echte Saarlooswolfhond geen enkele concessie aan. Ook niet aan de baas! Als waakhond is hij al evenmin geschikt, behalve dat zijn imposante uiterlijk ongewenste bezoekers zou kunnen afschrikken. De hond zelf neemt liever daae benen! De baas mag het dan zelf opknappen, die is immers de alfa!
Spelen wil een Saarlooswolfhond graag. Maar spelen met een volwassen Saarlooswolfhond betekent dat je al snel onder de striemen, schrammen en blauwe plekken zit! Een balletje wordt hooguit 2 keer opgehaald, dan is de lol er wel af. Voor de hond dan. Bekend bezoek wordt zo enthousiast begroet, dat het vaak pijnlijk is. Lomp is een beter woord.
Vraag je dus in alle eerlijkheid af of dit een hond is voor jou in jouw situatie en of je in staat bent om een wolfhond op te voeden en te houden. Het zijn handenbinders (daarover verderop) te vergelijken met kleine kinderen.
* Betrouwbaarheid
Is het dan alleen maar kommer en kwel met deze honden? Nee hoor, gelukkig niet! De Saarlooswolfhond is door en door betrouwbaar, ook en vooral met kinderen (maar laat nooit een klein kind alleen met een hond, dus ook niet met een Saarlooswolfhond, hoe betrouwbaar hij ook is!). Er is echter geen spoortje van agressiviteit te ontdekken in het ras.
Het is natuurlijk ook een mooie hond om te zien, met een schitterend masker en een prachtige vacht. Het natuurlijke, licht dansende gangwerk, dat hij rechtstreeks van de wolf heeft meegekregen, is voor de ware liefhebber werkelijk om van te watertanden. Dit rastypische gangwerk is inderdaad een schouwspel waar elke kynoloog ademloos naar zal kijken. Één ding krijg je van een Saarlooswolfhond in grote hoeveelheden: een voor ons mensen haast niet te bevatten, ongelooflijke aanhankelijkheid. En dat zonder enige slaafsheid of onderdanigheid. Het is deze combinatie van onafhankelijkheid, eigenzinnigheid en aanhankelijkheid die de Saarlooswolfhond voor de liefhebbers van het ras zo onweerstaanbaar maakt.
* Kwaliteiten en beperkingen
De Saarlooswolfhond is naar onze mening alleen maar gebaat bij een eerlijke en open voorlichting over zijn gedrag en karakter. Daarmee willen we teleurstellingen bij de toekomstige eigenaar zo veel mogelijk voorkomen. Aan een gefrustreerde eigenaar die een hond heeft gekocht die niet aan zijn verwachtingen voldoet, heeft niemand iets. En het gaat ons in de eerste plaats om het welzijn van de hond! In deze openheid past ook de informatie dat het jachtinstinct bij de Saarlooswolfhond bijzonder sterk ontwikkeld is. Houd bij wandelingen in de natuur de hond dus altijd goed in de gaten. Met lange en geduldige trainingen is een Saarlooswolfhond wel enigszins onder appèl te krijgen, maar als hij eenmaal de jacht op wild heeft ingezet, laat hij zich vrijwel niet meer terugroepen (dat geldt overigens niet alleen voor dit ras!). Reken dit de hond niet aan, hij reageert immers alleen op zijn instinct en kan dus niet anders reageren als dit instinct hem ingeeft: jagen, nu! Een hond denkt niet na, hij kan niet nadenken zoals mensen dat doen. Wil je dit jagen voorkomen, houd dan de hond aangelijnd waar het moet.
De Saarlooswolfhond is geen hond voor iedereen, dat zal inmiddels wel duidelijk zijn. Het is een hond voor de echte liefhebber die zijn kwaliteiten en beperkingen op juiste waarde weet te schatten. De hond heeft nog eigenschappen die dicht bij de natuur staan. Wie dat kan waarderen, heeft aan de Saarlooswolfhond een kameraad voor het leven. Nog iets. De Saarlooswolfhond is een hond. Weliswaar stroomt er wolvenbloed door zijn aderen, maar het is echt een hond. Een aantal aspecten in zijn gedrag komen rechtstreeks voort uit zijn verre voorvader, de wolf. Het typische instinct om bij vermeend gevaar te vluchten in voor hem onbekende situaties is daar een goed voorbeeld van. Maar als de hond wordt beperkt in zijn vluchtgedrag, bijvoorbeeld omdat hij is aangelijnd, lijkt het al gauw op angstig gedrag. Niets is minder waar!
* Roedelinstinct
We hebben het al gehad over het sterke jachtinstinct van de Saarlooswolfhond. Daar komt nog wat bij: het sociale karakter van de hond, dat wil zeggen zijn enorme aanhankelijkheid aan de eigen roedel. Het gedrag dat voortkomt uit dit roedelinstinct, kan op iemand die het ras niet kent overkomen als zeer overdreven gedrag. Maar zoals zoveel komt ook deze karaktereigenschap voort uit de wolf. Een wolf voelt zich vreselijk eenzaam en verlaten zonder zijn roedel. De afwezigheid van zijn roedel levert voor hem sterke, instinctieve onrustgevoelens op. Dit heeft een zeer praktische kant. De strijd om in de vrije natuur te overleven is immers veel moeilijker voor het individu zonder zijn roedelgenoten. Ook bij de Saarlooswolfhond is dit roedelinstinct nog sterk aanwezig. Alleen in de geborgenheid van zijn roedel kan de Saarlooswolfhond een gelukkig bestaan leiden.
Dat betekent dat de hond om die reden niet lang alleen gelaten mag worden; hij zal in zo’n situatie veel stress ontwikkelen. De hond weet immers niet of de baas terugkomt? Gelukkig kan een goed getrainde en opgevoede Saarlooswolfhond best een paar uurtjes alleen thuis zijn, maar dat moet hem rustig en met veel geduld bijgebracht worden. De tijden van afwezigheid moeten heel langzaam opgevoerd worden, zodat de hond erop leert te vertrouwen dat de baas altijd weer terugkeert. Het is echter regelrechte dierenmishandeling om de hond voor lange tijd op te sluiten in een kennel. Hij zal er totaal van overstuur raken.
* Overlevingsinstinct
Wolven blaffen nauwelijks. De meeste Saarlooswolfhonden ook niet. Bij onraad produceert de hond vaak een zacht "hoestend" geluid. Dit gedrag is goed te begrijpen. De mens beschouwde de wolf eeuwenlang als concurrent in de voedselketen en heeft stelselmatig en fanatiek geprobeerd alle wolven uit te roeien. In Nederland en in veel andere Europese landen is dat ook gelukt. Als er in de vrije natuur onraad dreigt is het als wolf dus niet zo slim met veel kabaal te laten weten waar je zit. Dit overlevingsinstinct zit diep in de Saarlooswolfhond verankerd. Maar niets ontgaat ze. Een deurbel is volstrekt overbodig met een Saarlooswolfhond in huis, al zal hij je wel op een wat subtielere manier informeren over bezoek aan de deur dan de meeste andere honden zouden doen.
* Onafhankelijk
Het is ook de wolf in hem die deze hond totaal ongeschikt maakt als werkhond, want hoewel de Saarlooswolfhond een roedeldier is, beschikt hij over een ijzersterke wil. Natuurlijk is hem door training het nodige te leren, maar hij zal alleen uit eigen vrije wil gehoorzamen. Slaafsheid is hem volkomen vreemd. De baas mag dus nooit onvoorwaardelijke gehoorzaamheid verwachten. Pakwerk of politiewerk, dat bij de Mechelse of Duitse Herder de gewoonste zaak van de wereld is, laat zijn karakter absoluut niet toe. De aanvalsdrift is niet aanwezig. Het zit er gewoon niet in. Dat wil zeggen dat de hond een commando om aan te vallen niet zal begrijpen. Zoiets druist helemaal tegen zijn karakter in. Maar een goed gesocialiseerde Saarlooswolfhond is geen angstige of nerveuze hond. Hij is alleen voorzichtig in voor hem onbekende situaties en met voor hem onbekende personen. Bij benadering door vreemden zal hij zich liever terugtrekken.
* Sociaal met andere honden
Met andere honden gaat de Saarlooswolfhond goed om. Lichaamstaal is heel belangrijk voor honden. Door de natuurlijke instincten, die nog sterk in het ras aanwezig zijn, is de Saarlooswolfhond als geen ander in staat om andere honden de juiste lichaamstaal te tonen. De Saarlooswolfhond kan dus heel goed samenleven met honden en - als ze er vanaf het begin mee opgroeien - ook met andere dieren in huis. Overigens kunnen sommige volwassen Saarlooswolfhondreuen tijdens het uitlaten of een wandeling soms dominant reageren op hen onbekende reuen. Altijd oppassen dus. Dit is trouwens ook bij sommige volwassen reuen van andere rassen het geval. Zelfs een dwergteckelreu kan dominant uit de hoek komen. Met lichaamsgrootte heeft dit niets te maken. Alles met hormonen.
* Een roedel in huis
Alweer is de Saarlooswolfhond naar onze mening alleen maar gebaat bij een eerlijke voorlichting op dit punt. Een punt om serieus bij stil te staan. We bedoelen dit. Als een eigenaar eenmaal gefascineerd is door een bepaald ras, wil hij vaak meerdere honden van dat bepaalde ras. Bij de liefhebber van de Saarlooswolfhond is dat niet anders en op zich is daar ook helemaal niets op tegen. Als het blijft bij een reu en een teef is er eigenlijk nooit een probleem. Maar worden het er meer dan moet je je terdege bewust zijn van een aantal zaken. Bedenk weer dat een Saarlooswolfhond een hond is met sterke, natuurlijke instincten. In een roedel wolven gaat het erom wie de leider is. Leiders noemen we alfa's. Maar dat leiderschap krijgen de alfareu en de alfateef niet cadeau. De alfareu moet zijn leiderschap consolideren en zijn leiderscapaciteiten blijven bewijzen tegenover de overige roedelleden, die dit leiderschap moeten bevestigen. Dit instinct is van levensbelang voor de soort. Alleen het alfapaar (dus het beste, gezondste, dominantste en meest succesvolle paar van de roedel) mag hun genen doorgeven aan de volgende generatie. Heb je een volwassen alfareu in huis, dan zal hij niet toestaan (niet kunnen toestaan, want zijn instinct staat het niet toe) dat een andere reu met alfacapaciteiten zijn leiderschap gaat betwisten. Dat zal gegarandeerd problemen geven. We hebben het hier niet over een dominante reu die zijn positie bevestigd wil zien tegenover een ondergeschikte reu. Ook dat gaat met veel gegrom en vertoon van macht gepaard, maar na afloop is er geen schrammetje te ontdekken. Maar als twee volwassen Saarlooswolfhondreuen daadwerkelijk het gevecht aangaan om de dominante positie in de roedel, wordt het een heel ander verhaal. Het gaat er bijzonder hard aan toe en de dieren kunnen elkaar behoorlijk verwonden. Het zal niet de eerste keer zijn dat daarom een van de reuen herplaatst moet worden. Zoals eerder gezegd is dat een emotioneel gebeuren, want scheiden van zijn roedel is voor elke Saarlooswolfhond een ramp. Ook voor de eigenaar.
Het is daarom vaak niet verstandig een volwassen herplaatsreu in huis te nemen als je al een andere volwassen Saarlooswolfhondenreu hebt. Het kan soms goed gaan, maar het is meestal een gok. Bij twee min of meer gelijkwaardige reuen zal op een dag er één willen weten wat zijn positie in de roedel is en daarom de ander zijn dominantie betwisten.
Karakter
* Hij is een zeer levendige hond overstromend van energie, die een trots en onafhankelijk karakter heeft. Hij gehoorzaamt uit eigen vrije wil en is niet slaafs.
* Hij is zeer aanhankelijk aan zijn baas en hoogst betrouwbaar.
* Tegenover vreemden stelt hij zich gereserveerd, enigszins wantrouwend, op. Deze gereserveerdheid en zijn vluchtdrift voor hem onbekende situaties zijn kenmerkend voor de Saarloos Wolfhond.
* De benadering van de Saarloos Wolfhond door vreemden vraagt enige kennis van en inzicht in het gedrag van deze hond, die gereserveerdheid en vluchtdrift als eigenschappen in zich draagt.
* Een geforceerde, door de S aarloos Wolfhond niet gewenste benadering door een vreemde, kan er toe leiden, dat de vluchtdrift gaat overheersen. En een belemmering van deze eigenschap door bij voorbeeld de beperkte bewegingsvrijheid van de aangelijnde hond kan aanleiding zijn voor een angstig lijkend gedrag.
Functie
De Saarloos Wolfhond, niet gefokt voor een specifieke functie, heeft die eigenschappen in zich, die hem zich doen gedragen als een trouwe en betrouwbare gezelschapshond of huishond.
HOOFD
* Het hoofd moet een wolfachtige indruk maken en in grootte harmoniëren met het lichaam.
* Van boven en van opzij gezien moet het hoofd wigvormig zijn.
* De schedel toont vlak en breed, maar ten opzichte van de breedte moet gewaakt worden voor overdrijving, omdat dit de typische wigvorm verstoort.
* De achterhoofdsknobbel mag niet opvallen.
* De overgang van de krachtige snuit (neusrug) naar de schedel toont een lichte stop.
* De brug van de neus is recht en gaat over in een goed gepigmenteerde neusspiegel.
* De boven- en onderkaak zijn sterk en bevatten een wit, krachtig ontwikkeld en compleet gebit, dat scharend tot zeer krap scharend is.
* De lippen sluiten goed aan.
* De bovenkaak en de schedel verhouden zich in hun lengtes een op een, waarbij de bovenkaak zich beslist niet grof mag tonen vergeleken met de schedel: een te grove voorsnuit ontsiert de typisch wolfachtige wigvorm.
* De onderkaak mag niet opvallend zijn.
Zeer kenmerkend is de belijning van de voorsnuit naar een goed ontwikkeld jukbeenboog. Samen met de juiste vorm en plaatsing van het oog in de schedel draagt deze ten zeerste bij aan de wolfachtige verschijning. De oogkas mag niet uitgesproken zijn en de wenkbrauw dient in een vloeiende lijn over te gaan in de schedel.
OGEN
* De ogen zijn bij voorkeur geel van kleur en amandelvormig. De ogen zijn enigszins schuin geplaatst, niet puilend of rond, gevat in goed aansluitende oogleden.
* De uitdrukking van de ogen is oplettend, wel gereserveerd, doch zonder angst.
* Het oog is een zeer rastypisch kenmerk, dat de gewenste wolfachtige verschijningsvorm benadrukt. De goede expressie wordt daarom alleen verkregen door de aanwezigheid van een licht oog. Er dient veel waarde te worden gehecht aan kleur, vorm en juiste plaatsing in de schedel.
* De oogkleur is geel, maar bij het ouder wordende dier mag deze zich donkerder kleuren. Echter de oorspronkelijke aanleg voor geel dient herkenbaar te blijven.
* Een in aanleg bruine oogkleur is minder gewenst.
* De oogkas gaat in een vloeiende lijn in de schedel over: een te geprononceerde oogkas, geaccentueerd door de wenkbrauw samen met teveel stop, is ongewenst.
OREN
* De oren zijn middelgroot en vlezig.
* Het oor is driehoekig van vorm, heeft een afgeronde top en is van binnen behaard.
* De basis (ooraanzet) ligt op ooghoogte.
* De oren zijn zeer beweeglijk en geven uitdrukking aan stemmingen en emoties van de hond.
* Storend en ongewenst zijn te spitse en te hoog aangezette oren.
* Te wijd uitstaande oren ontsieren het hoofd in zijn typische verschijningsvorm, zijn derhalve minder gewenst.
HALS
* De hals toont droog en is goed bespierd. De hals gaat in een zeer vloeiende lijn over in de romp. De hals kan vooral in de wintervacht gesierd worden met een fraaie kraag.
* De lijn van keel naar borst heeft een vloeiend verloop.
* De keelhuid is minimaal en niet opvallend.
Het is kenmerkend voor de Saarloos Wolfhond hoofd en hals in ontspannen draf bijna horizontaal te dragen.
ROMP
* De Saarloos Wolfhond is langer dan hoog.
* De rug is recht en sterk.
* De ribben zijn normaal gewelfd.
* De vloeiende borstbelijning reikt tot maximaal de elleboog.
* Borst en ruimte tussen de voorbenen tonen matig breed in vooraanzicht.
* De buiklijn is strak met een licht opgetrokken lijn.
* Er moet gewaakt worden voor te veel massa van de borst, want dit verstoort de typische belijning, welke deze gestadige draver kenmerkt.
* Het silhouet is eerder rank en zeer wolfachtig.
STAART EN STAARTAANZET
* De staart is breed aangezet en welig behaard.
* De staart reikt minimaal tot aan de sprong.
* De staart lijkt wat lager aangezet, veelal geaccentueerd door een lichte dip bij de aanzet.
* De staart wordt (licht) sabelvormig tot bijna recht gedragen.
* In actie of draf mag de staart hoger gedragen worden.
VACHT
* De zomervacht is heel anders dan de wintervacht.
In de winter overheerst veelal de wollen ondervacht, die samen net de stokharige bovenvacht, de deklaag, een rijke pels over het gehele lichaam vormt en daarbij rond de hals een duidelijke kraag kan tonen. Het is noodzakelijk, dat en de buik en de binnenkant van de dijen en het scrotum met haar bedekt zijn. De haren van de totale onderkant van het lichaam en van de binnenzijde van de extremiteiten en aan de achterzijde van de broek zijn licht van kleur.
* Zowel de wolfsgrauwe als de bosbruine Saarloos Wolfhond's tonen donkerder op de buitenkant van de extremiteiten. Ook dienen zij een expressief masker te dragen.
* Bij de zomervacht is de stokharige bovenvacht over het gehele lichaam belangrijker.
* Temperatuurswisselingen in het najaar en in de winter kunnen van zeer grote invloed zijn op de wollen ondervacht.
* Wel dient in alle gevallen de wollen ondervacht in aanleg aanwezig te zijn.
VACHTKLEUREN
De kleuren van de vacht zijn:
* van licht tot donker geschakeerd zwart-wildkleurig, het zo genaamde wolfsgrauw,
* van licht tot donker geschakeerd bruin-wildkleurig, het zo genaamde bosbruin,
* van licht crème-wit tot wit.
Het pigment van neus, oogranden, lippen en teennagels behoort te zijn:
* zwart bij de wolfsgrauwe en witte Saarloos Wolfhond,
* leverkleurig bij de bosbruine en crème-witte Saarloos Wolfhond.
HOOGTE
De schofthoogte van de Saarloos Wolfhond varieert
* bij de reuen van 65 tot 75 cm,
* bij de teven van 60 tot 70 cm.
* Geringe afwijkingen naar boven zijn toegestaan.
De Saarlooswolfhond kan HD (heupdysplasie), ED (elleboogdysplasie) en oogproblemen hebben.
De kans dat deze aandoening bij een hond uit geteste ouders voorkomt is veel kleiner dan uit niet geteste ouders.
Vraag dus aan de fokker naar de testresultaten van de ouders, een goede fokker laat deze graag zien en heeft kopieën van de resultaten van de vader of kan deze via een site laten zien.
De HD, ED en oog-testen worden door een specialist uitgevoerd.
Voor HD en ED worden een rontgenfoto's gemaakt en beoordeeld door de Raad van Beheer.
De beste uitslag voor HD is HD-A. Met HD-B (een overgangsvorm) mag ook vaak gefokt worden.
De uitslag bij ED moet VRIJ zijn.
De uitslag bij de oogtest (ECVO) moet VRIJ zijn en elk jaar herhaald worden.
Bron: L.Scharenborg www.mexxum.nl/nestjepups.html
De Saarlooswolfhond heeft weinig verzorging nodig. Naast de vanzelfsprekende verzorging zoals goede, complete voeding en schoon drinkwater, moet de vacht zo nu en dan worden gekamd met een herderharkje. Dagelijks op vlooien en teken controleren in de periode dat deze parasieten voorkomen.. Een hard gekookt ei 1 keer per week is voor de meeste honden een tractatie. Eens per 2 weken een groot ongekookt runderbot geven om de tanden schoon te houden en een slechte adem te voorkomen. De jaarlijkse entingen en regelmatig een wormenkuur mogen natuurlijk niet worden overgeslagen. In voorjaar, zomer en herfst een betrouwbaar anti- vlooien en anti-teken middel toedienen.
Bij wolfhonden vind je een grote mate van onafhankelijkheid en tegelijkertijd een grote binding. Door deze onafhankelijkheid zal de opvoeding soms wat moeilijk verlopen. Is de Saarloos wolfhond goed begeleid als pup, onder andere door middel van een puppycursus en eventueel elementaire gehoorzaamheid (aanbevolen) bij een plaatselijke hondenschool, zal hij uitgroeien tot een vriendelijke en stabiele wolfhond. Een goed opgevoede Saarloos wolfhond kan zich enigszins terug-houdend gedragen, maar is niet angstig of nerveus. Tegelijkertijd zal hij of zij, zeker voor zijn baas- of bazinnetje, een aanhankelijke hond zijn. De individuele gedrags- en ook uiterlijke kenmerken van de Saarloos wolfhond kunnen nogal uiteenlopen.
Mits goed gesocialiseerd is de Saarloos wolfhond sterk gericht op hun roedel(gezin). Dit geldt voor zowel Dieren als mensen. Deze gerichtheid zal zich sterker manifesteren bij teven terwijl reuen zich enigszins onafhankelijker zullen opstellen.
Saarlooswolfhonden, Algemene Vereniging Liefhebbers
Saarlooswolfhonden, Algemene Vereniging Liefhebbers
de Ruyterweg 11
2665AL
Bleiswijk
Telefoon: Saarlooswolfhonden, Nederlandse Vereniging van
Saarlooswolfhonden, Nederlandse Vereniging van
Keurnotenlaan 2
9451JB
Rolde
Telefoon: 0592-860567
Website: http://www.saarlooswolfhonden.nl
De Saarlooswolfhond staat op dit moment op de 89e plek van de meest populaire hondenrassen op de HondenPage
De Saarloos Wolfhond is een recente inkruising met de wolf.
http://saarlooswolfhondenweblog.wordpress.com
http://www.ofwolftemper.nl/inhoudsopgave_totaal.htm
http://www.luna-zoo.com/menu.htm
http://www.yumoja.nl/
http://www.wolfhond.nl/
Geen fokkers informatie gevonden over de Saarlooswolfhond.
Heb jij overige informatie het fokkken van een Saarlooswolfhond pup. ? Dan kun je dat toevoegen als je je fokbeleid hebt laten keuren op de hondenpage.
Ben je op zoek naar een Hondenras ? Bezoekers van de hondenpage met een Saarlooswolfhond hebben ook deze rassen
Hoogte: groot
Kindvriendelijk:
Gehoorzaam:
Waaks:
Kan goed alleen zijn:
Heeft veel beweging nodig:
Is sociaal:
Als jij informatie over de Saarlooswolfhond hebt die de kwaliteit van deze pagina verbetert dan kun je deze pagina aanpassen. Log wel eerst even in om dit te doen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?