Gascon Saintongeois, Grand
De Gascon Saintongeois, Grand behoort tot de Rasgroep "Lopende honden - zweethonden en verwante rassen"
De Gascon-Saintongeois ( of de Virelade ) bestaat in twee versies : de Grand Gascon-Saintongeois en de Petit Gascon-Saintongeois. Buiten de schofthoogte en het gewicht zijn er tussen die twee variëteiten geen verschillen. Baron de Virelade ontwikkelde deze hond, door de weinige overgebleven exemplaren van de Grand Gascon en de Saintongeois te kruisen. Beide rassen waren grote jachthonden die op herten en ander groot wild jaagden. De Grand Gascon-Saintongeois kon zich goed aanpassen aan het wild waarop zijn voorouders jaagden. De kleinere versie van het ras, de Petit Gascon-Saintongeois, werd ontwikkeld om op konijnen en kleiner wild te jagen. Beide variëteiten behoren tot het ras van de 'lopende honden'. Deze meutehond bij uitstek is zeer snel, heeft een scherpe neus en een krachtige geblaf. Hij wordt als de beste speurhond voor de haas beschouwd. De paashaas is gewaarschuwd. Hij is zeer veelzijdig en wordt ook voor de jacht op groot wild ingeschakeld. Hij heeft een vastberaden baas nodig.
De Gascon Saintongeois is ontstaan door een kruising van twee oude Franse brakkenrassen.
De markies de la Porte aux Loups lukte het tijdens de Franse Revolutie van 1789 zijn Saintongeois te laten overleven. Saintongeois met deze oude lijn in zich, kwamen in het bezit van de baron De Carayon-Latour. De Carayon-Latour bezat uit de erfenis van M. de Saint Léger de beste exemplaren van het ras. Hij kon de honden op de juiste waarde beoordelen, daar hij lange tijd met de beste Franse meutes gejaagd had en hij had tevens vele meutes "bastaarden" gezien.
Het doel van De Carayon-Latour was de Franse jacht te laten herleven met Franse honden. Dit doel werd bereikt, maar de weg daarheen was lang en moeilijk. Hij moest nieuwe fokdieren zoeken om inteelt te voorkomen en hij moest zich verzetten tegen zijn jachtvrienden die hem adviseerden Engels bloed binnen te halen.
Door sterke inteelt was het ras behoorlijk verzwakt. In die tijd werden er vele kruisingen uitgevoerd met Engelse honden (de Anglo- Français), maar De Carayon-Latour was een sterke tegenstander van deze kruisingen. Hij besloot zijn honden te kruisen met de Bleus van de Baron De Ruble. Het Bleu bloed was echter zo dominant dat er een nieuw ras ontstond: de Gascon Saintongeois. Deze kruising vond plaats rond 1845.
De Gascon-Saintongeois werd ook wel Chien de Virelade genoemd, naar het kasteel van De Carayon-Latour, Château de Virelade.
In feite was de kruising met de Bleu een logische stap. Beide rassen komen voort uit een kruising van witte en zwarte St. Hubertushonden, aldus Castets in zijn boek "Les chiens courants descendant du Chien de St. Hubert".
Eigenlijk dient er niet gesproken te worden van een nieuw ras, maar van een verbetering, het samenbrengen van de goede eigenschappen van twee rassen die, zoals reeds gezegd, de zelfde oorsprong hebben.
De Chien de Saintonge was moeilijk af te richten, niet echt actief.
In nesten van Bleus die nazaten waren van de honden van De Ruble kwamen regelmatig zwart-witte honden voor. Uitgaande van deze honden en door het toepassen van een zeer strenge selectie werd de Gascon Saintongeois weer opgebouwd.
De neef van De Carayon-Latour stond na het overlijden van zijn oom voor het probleem het ras te bewaren. Om te voorkomen dat de honden te donker van kleur werden, zocht hij tenslotte zijn toevlucht tot het inkruisen van Engels bloed. Dit gaf echter een ander uiterlijk aan het ras. Uiteindelijk werd gebruik gemaakt van de Ariégeois, die door velen gezien werd als een te kleine Gascon-Saintongeois. De bloedlijnen van dit ras vertoonden geen Engelse invloed.
In 1970 vroeg de Club de S.C.C. om voor de Gascon Saintongeois twee standaarden op te stellen. Voor beide rassen is de standaard gelijk met uitzondering van de schofthoogte.
De Grand Gascon-Saintongeois wordt gebruikt voor de jacht op grof wild, de Petit Gascon-Saintongeois is de jager op konijn en haas.
deze metgezel heeft een vriendelijk en goedaardig temperament. Buiten Frankrijk komt hij niet voor, maar in Frankrijk zelf is hij nog steeds een populaire jachthond. Het is werkelijk een buitengewoon spektakel om een meute van deze grote Hounds in volle draf te zien.
Dit is een robuuste en langbenige Hound met lange, overdreven oren en een knap hoofd met een zeer duidelijke jachtknobbel, of occiput. Net als bij de meeste speurhonden wordt het driekleurig patroon aangevuld door tan-vlekken, die alleen op het hoofd voorkomen, en zwarte vlekken op het bovenlichaam. Vaak vindt men zwarte spikkels over de gehele witte ondergrond. Schofthoogte : Grand - reuen : 65 tot 72 cm en teven 62 tot 68 cm, met een gewicht van ongeveer 35 kg. Petit - reuen van 52 tot 60 cm en teven van 50 tot 56 cm, met een gewicht van ongeveer 25 kg. Hoofd : fijnbesneden en lang, met een vrij smalle en gewelfde schedel. Lichte stop en een grote ( iets gebogen ) neusbrug. Goed ontwikkelde neusspiegel. Ogen : ovaal en donkerbruin. Oren : lager dan de ogen aangezet, lang en dun, gekruld en hangend. Lichaam : een lang lichaam, met een middellange en niet al te dikke hals. Iets gebogen met een lichte keelhuid. Diepe, brede borstkas en licht gewelfde ribben. Licht gewelfde lendenen en een vrij lange flank. Zeer vlakke rug en een brede, tamelijk vlakke croupe. Ledematen : niet erg lange, ovale voeten met gesloten tenen en zwarte nagels. Sterke benen met stevige botten. Staart : goed aangezet en zeer smal aan het einde. Wordt sabelvormig gedragen. Vacht : korte en dichte vacht. Kleur : een witte ondergrond met zwarte vlekken, soms gespikkeld. Meestal twee zwarte vlekken aan de zijkant het hoofd, die de oren en de ogen bedekken en eindigen bij de wangen. De wangen zijn tan, bij voorkleur bleek van kleur. Twee tan-aftekeningen boven de wenkbrauwen en een tan-aftekening op de binnenkant van de oren. Ook tan spikkels op de benen. Soms een 'marque de chevreuil', of een reekleurige aftekening op de onderkant van de dij.
Geen informatie over de gezondheid van de Gascon Saintongeois, Grand gevonden.
Heb jij ontbrekende informatie over de gezondheid van de Gascon Saintongeois, Grand ? Dan kun je dat toevoegen
Deze honden hebben haast geen vachtverzorging nodig.
De Gascon Saintongeois heeft een consequente, maar zachtaardige opvoeding nodig.
Beweging
Deze uitgesproken jachthond past het best in een kennel. Hij heeft veel ruimte en beweging nodig.
Helaas, er is nog geen rasvereniging bekend van de Gascon Saintongeois, Grand.
De Gascon Saintongeois, Grand staat op dit moment op de 111e plek van de meest populaire hondenrassen op de HondenPage
Geen overige informatie over de Gascon Saintongeois, Grand gevonden.
Heb jij overige informatie over de Gascon Saintongeois, Grand ? Dan kun je dat toevoegen
Geen informatie over het aanschaffen van een Gascon Saintongeois, Grand pup.
Heb jij overige informatie het aanschaffen van een Gascon Saintongeois, Grand pup. ? Dan kun je dat toevoegen
Geen fokkers informatie gevonden over de Gascon Saintongeois, Grand.
Heb jij overige informatie het fokkken van een Gascon Saintongeois, Grand pup. ? Dan kun je dat toevoegen als je je fokbeleid hebt laten keuren op de hondenpage.
Hoogte: onbekend
Kindvriendelijk: onbekend
Gehoorzaam: onbekend
Waaks: onbekend
Kan goed alleen zijn: onbekend
Heeft veel beweging nodig: onbekend
Is sociaal: onbekend
De volgende items bevatten geen informatie. Heb jij ontbrekende informatie over de Gascon Saintongeois, Grand ? Dan kun je dat toevoegen
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?