Hoeveel invloed kan een slechte ervaring hebben?

Hoi,

Toevallig nu ik weer heel erg bezig ben met Penny's gedrag naar andere honden (wat ook heel erg goed gaat) is het vandaag weer mis gegaan. Er loopt hier wel eens een man met een wolfshond, vanaf het eerste moment dat ze die zag is ze er heel erg bang voor. Er zijn inmiddels al meerdere situaties geweest waarin die hond op ons af stormde, elke keer tilde ik Penny op omdat ik die hond niet vertrouwde. Na de laatste keer had ik die man aangesproken en hij zou zijn hond aanlijnen als hij ons zag, maar blijkbaar geldt dat inmiddels niet meer want vandaag gebeurde het weer.

Penny had hem al gezien en wist dat hij er was. Ik beloonde haar elke keer voor contact met mij en hield een afstand waarvan ik dacht dat die veilig was. Dat ging heel goed totdat hij plotseling wel op ons af stormde. Penny raakte erg in paniek, ze probeerde meteen te vluchten (kon gelukkig niet want ik had haar al ver van tevoren aangelijnd). Ik tilde haar bewust niet op omdat ik inmiddels wel heb gemerkt dat hij niet aanvalt, maar achteraf was dat misschien niet handig. De hond liep om ons heen en ging daarna weer weg.

Vanaf dat moment wilde Penny gewoon naar huis en was erg aan het trekken, ze was echter nog wel bereikbaar voor commando's en maakte nog contact. Ik bleef toen dezelfde route lopen (is ook de route naar huis) maar dan met veel meer afstand zodat ze de hond bleef zien. Dat ging wel redelijk, tot hij eigenlijk niet meer in beeld was en we moesten wachten om hem niet weer tegen te komen.

Aan het einde van de wandeling zag ik dat de hond aan de lijn was dus liep er naar toe om die man nogmaals aan te spreken. Die hond trok die man bijna meteen omver maar Penny bleef helemaal rustig. Het was wel alsof ze wist dat hij nu niets kon omdat ze totaal geen angst meer liet merken. Daarna deed ze het ook prima.

Thuis was ze helemaal hyper, ik maakte daar gebruik van door met haar te spelen en haar een paar leuke oefeningen te laten doen. Ze heeft toen vrolijk blaffend en grommend het hele huis door gerend en mocht daarna eten zoeken in haar snuffelmat. Nu gedraagt ze zich weer helemaal normaal.

Het lijkt er dus op dat ze het gewoon heeft verwerkt, maar ik maak me echt heel erg zorgen over de invloed die dit kan hebben. Ze was al bang voor die hond en heeft nu een bevestiging gekregen van hoe eng het is. Vroeger heeft ze ook een periode gehad waarbij ze voor alles ging vluchten door zo'n ervaring, ik ben heel erg bang dat dat weer gaat gebeuren. Zijn deze zorgen terecht?

Je vind dat penny het niets vind de hond, waarom ga je dan nogmaals er naar toe ook al zit de hond aan de lijn....probeer de hond en de man te ontlopen...

Aan het einde van de wandeling zag ik dat de hond aan de lijn was dus liep er naar toe om die man nogmaals aan te spreken. Die hond trok die man bijna meteen omver maar Penny bleef helemaal rustig. Het was wel alsof ze wist dat hij nu niets kon omdat ze totaal geen angst meer liet merken. Daarna deed ze het ook prima.        Je hebt al eens met de man gesproken, nogmaals is niet nodig, ontwijkt de hond en de man...

Ik denk dat jij er meer aan overgehouden hebt dan je hond. 

@Willemijn: Dat had ik ook moeten doen, andere kant oplopen. Ik had alleen geen zin om een hele omweg te nemen om thuis te komen en ik ging er echt vanuit dat die hond bij hem zou blijven, hij had dat ook aangegeven.

Ik wilde met hem praten omdat ik boos was en omdat ik hem gewoon wilde uitleggen waarom het zo vervelend is. Helaas ga ik er nog steeds vanuit dat iedereen wel begrip voor anderen heeft en met anderen rekening wil houden, maar ik denk dat ik gewoon een uitzondering ben.

@Hannah: Ik hoop dat dat het geval is

Er is toch eigenlijk niets gebeurd waar ze wat aan over zou moeten houden.

Als je die man met hond nog eens tegenkomt, weet je in ieder geval dat het geen onvriendelijke hond is.

Als hij te hard aan komt rennen, kun je nog voor je hond gaan staan en een brul geven naar die andere hond.

Maar hopelijk houdt die man voortaan zijn hond bij zich.

Lijkt me juist een goede ervaring. Hond stormt op haar af en loopt weer door. Prima toch? Of denk ik te simpel?

Ik begrijp wel dat jij bezorgd ben hoor....jouw bezorgdheid voelt Penny en reageerd daar ook op...probeer toch te ontwijken als je het vervelend vind dat de hond naar Penny toegaat....

Ik zie ook niet zoveel problemen. Zou je vooral niet (te)veel zorgen maken. Er is uiteindelijk helemaal niks gebeurd. Van eventjes schrikken vallen ze niet om gelukkig :) Gewoon door blijven ademen. 

Een andere baas iets vriendelijk vragen, heeft niet altijd effect, helaas.

Oppakken als je het niet vertrouwd, gewoon doen, maar leg dan niet te veel de focus op de andere hond of situatie.

Maak het niet groter dan het is.

Honden kijken gedrag af van ons. Als wij het al spannend vinden, dan moet het ook wel spannend zijn.

Je kan wel oefenen op afstand van die hond, voertjes geven. Door eten voelen ze zich goed en dat kan ze aan de andere hond gaan koppelen

Bedankt voor de reacties!

@Sylvia: Ik wist opzich al dat de hond niets doet, mijn angst kwam vooral door verhalen van anderen maar van een aantal verhalen weet ik dat het niet waar is. Ik weet alleen wel dat Penny er vandoor was gegaan als ze nog los was en dat hij er dan achteraan was gegaan, dat is wel echt mijn angst. Brullen helpt bij mij trouwens niet, ik maak niet genoeg indruk en Penny wordt dan juist heel fel (of heel bang)

@Kees: Dat het ook een positieve ervaring kan zijn bedacht ik me net ook. Haar angst voor deze hond heeft nooit echt een reden gehad omdat ze nooit een slechte ervaring heeft gehad, hopelijk heeft ze nu gemerkt dat er niets aan de hand is.

@Suzanne: Ik weet dat Penny heel erg kijkt naar mijn reactie en in dit geval maakte ik er tijdens de wandeling zo min mogelijk een probleem van. Ik liep gewoon rustig verder en bleef haar belonen als ze contact met mij maakte. Ik tilde haar om die reden trouwens ook niet op, op die manier kan ik juist bevestigen dat het eng is en als het niet nodig is wil ik dat niet.

Het oefenen op afstand was juist mijn idee, elke keer haar naar die hond laten kijken en dan belonen. Helaas luisterde de hond een stuk slechter dan ik had verwacht en was de afstand (die heel groot was) blijkbaar niet groot genoeg. Bij deze hond ga ik het dus ook niet meer doen. Ik ga het gebied sowieso niet meer in als ik weet dat hij er is en als ik hem nog een keer tegen kom ga ik er zo snel mogelijk langs. Na het gesprek ga ik er ook niet vanuit dat hij de volgende keer rekening met mij gaat houden, volgens hem had hij zijn hond perfect onder controle (terwijl die hond zijn geroep volledig negeerde) en was het allemaal mijn schuld.

Met Optillen bevestigd je geen angst, in tegendeel.

Een klein kind die bang is, til je op en steun je.

Iemand die zijn arm om je heen doet als je bang bent, bij volwassenen, het neemt je angst niet weg, maar je voelt je gesteund, prettiger.

Met honden werkt dit net zo.

Door fysiek contact, aaien, komt er een stofje vrij,  oxytocine en endorfine,  waardoor je je prettiger gaat voelen. 

Als je je hond niet steunt, heb je kans dat ze gaan uitvallen, als jij het niet regelt, dan moeten ze het wel zelf doen.

Steunen kan ook door bij je hond te gaan zitten en aaien.

Op grote afstand blijven en daar oefenen is heel goed om te doen. Honden hebben een groter blik veld dan wij, ze hoeft de hond niet eens aan te kijken om te oefenen. Als ze hem gezien heeft weet ze dat hij er is en dan idd lekkers geven.

Feit dat er mensen zijn, die hun hond niet op tijd bij zich roepen of gewoon maling hebben, dat hun hond anderen lastig valt (een hond die recht op je afkomt, intimideert, dat vind ik niet niets doen) 

maakt dat een hele hoop honden, andere niet leuk vinden of bang worden.

Zo jammer en zo onnodig.

Succes  met oefenen

Denk dat de impact van de ervaring ook vooral te maken heeft met hoe erop gereageerd wordt door de eigenaar en wat er naderhand gedaan wordt met het "incident". Als je voortaan elke keer verschiet bij het zien van de vreemde hond zal je eigen hond zijn gedrag spiegelen. Als je volgende keer de honden samen laat spelen en elkaar leren kennen (vals is de wolfshond blijkbaar niet). Dan zullen ze de volgende keer realiseren dat ze een bekende tegenkomen en niet als idioten op elkaar afrennen omdat ze weten wat ze van elkaar kunnen verwachten. Boris was bang van een Deense dog maar na wat onhandige ontmoetingen realiseerde die zich dat deze hond een prima maatje was en niet eng.

Zo te lezen ben jij erger gestrest door de ontmoeting als Penny, als je er zelf onzeker door word zal ik de man met zijn hond ontlopen. Dit doe ik al een paar weken met een man met een rottweiler die het overigens niet op mijn honden maar op mij heeft voorzien. Gizmo, mijn cairn terrier die er inmiddels al jaren niet meer is, is eens zwaargewond (o.a. scheurwonden en een op meerdere plaatsen gebroken poot) geraakt bij een aanval door een losgebroken hond. Het ernstige voorval heeft geen enkele invloed op Gizmo zijn karakter gehad, hij was niet bang of onzeker na de aanval maar nog gewoon het kleine stoere mannetje als altijd. Ik ben wel onzeker en bang geworden voor loslopende honden als ik mijn honden bij mij heb, het voorval heeft diepe indruk op mij achter gelaten.

" Met Optillen bevestigd je geen angst, in tegendeel.
Een klein kind die bang is, til je op en steun je.
Iemand die zijn arm om je heen doet als je bang bent, bij volwassenen, het neemt je angst niet weg, maar je voelt je gesteund, prettiger.
Met honden werkt dit net zo.
Door fysiek contact, aaien, komt er een stofje vrij,  oxytocine en endorfine,  waardoor je je prettiger gaat voelen. 
Als je je hond niet steunt, heb je kans dat ze gaan uitvallen, als jij het niet regelt, dan moeten ze het wel zelf doen.
Steunen kan ook door bij je hond te gaan zitten en aaien.
 
Op grote afstand blijven en daar oefenen is heel goed om te doen. Honden hebben een groter blik veld dan wij, ze hoeft de hond niet eens aan te kijken om te oefenen. Als ze hem gezien heeft weet ze dat hij er is en dan idd lekkers geven.
 
Feit dat er mensen zijn, die hun hond niet op tijd bij zich roepen of gewoon maling hebben, dat hun hond anderen lastig valt (een hond die recht op je afkomt, intimideert, dat vind ik niet niets doen) 
maakt dat een hele hoop honden, andere niet leuk vinden of bang worden.
Zo jammer en zo onnodig.
 
Succes  met oefenen "

Suzanne en Luca

Is het echt zo, dat je door je hond optilt als er een andere hond aankomt, de angst net niet bevestigd?
Het is maar een vraagje, maar ik heb elders al tegenovergestelde boodschap doorgekregen en gelezen. 

Als ik Penny haar verhaal goed begrijp, heeft ze net door dat een aanlopende of grotere hond net niet gevaarlijk is.  En dat lijkt mij toch goed?  Bovendien leert de hond zelf communiceren met de aankomende hond (wegdraaien), boogje om lopen (met een grote boog, begrijp ik wel dat men schrik heeft dat de hond wegloopt, maar die komt wel terug eens de andere hond verdwenen is).  Uit het verhaal blijkt van Penny ook, dat de wolfshond geen kwade bedoelingen heeft. Ik vermoed dat het nog een redelijk jonge hond is, die vooral wil spelen.  Dat is bij de mijn Beauceron ook zo. Die is nog maar 10 maanden, maar al wel bijna volgroeid. De dierenarts zij onlangs tegen mij iets zeer treffend: "Je hebt een peuter in een volwassen lichaam" en ik denk dat dit bij de wolfshond het zelfde zal zijn.  Maar anderzijds begrijp ik ook wel, dat dit voor andere mensen en kleinere hondenrassen angstaanjagend kan overkomen. 

Alleen is afschermen/oppakken dan geen goede aanpak denk ik. Enerzijds geef je, penny dan geen kans om zelf te leren communiceren, zelf haar wensen uit te drukken en geen kans om zelf te keuzes maken (meespelen, of afwendgedrag, of vluchten, zich klein maken,...) en hier dan ook uit te leren. 
Ik denk dus dat de eigenaar van Penny het heel goed heeft aangepakt door Penny niet op te pakken, maar Penny het zelf te laten ontdekken wat er gebeurt. Dat Penny even schrikt is normaal, maar ze heeft er zelf mee leren omgaan, ze heeft haar angst voor grotere honden wat meer overwonnen en ze heeft geleerd dat niet elke gronde hond die komt afgestormd kwade bedoelingen heeft. 
Natuurlijk moet je de boel in de gaten houden, Penny wel dicht tegen jou houden zodat je, indien nodig, alsnog kan ingrijpen en de hond oppakken. Maar je hond op voorhand oppakken en afschermen lijkt me geen goed idee, je bevestigd dus niet alleen dat je van grote honden angstig moet zijn...  Penny zou ook niets bijgeleerd hebben qua communicatie en signalen uitdragen.  

Kortom, ik denk dat de eigenaar van Penny de juiste keuze heeft gemaakt, waar hond en baas uiteindelijk wat van geleerd hebben, en de ervaring niet negatief is. 
Anderzijds heeft de eigenaar van de wolfshond ook nog wel wat te leren...  zijn hond bij zich houden, het "hier-commando" enzo aan zijn hond aanleren en dergelijke meer. Zodus, het is goed dat hij daar ook over aangesproken wordt (op een respectvolle en positieve manier), zodat hij ook weet waar hij nog extra mee aan de slag moet. Maar als het een jonge hond is, dan kan dat nog hé. Als de wolfshond zich leert beheersen (bij zijn baas blijven, minder wild afstormen,...) en Penny leert voldoende communiceren en spelen, dan zie ik deze honden zelfs ooit nog goede vrienden worden die graag met elkaar spelen, elkaar respecteren en goed communiceren in hun spel. 

@penny, even een kort vraagje: Was je aan het wandelen in een losloopgebied, of in een gebied waar de honden normaal verplicht aangelijnd dienen te worden? In een losloopgebied hebben alle honden het recht om los te lopen, te leren spelen, te leren communiceren enz... dus dan heeft die Wolfshond daar ook recht op. En die grote losloopgebieden zoals we die in Nederland heel veel terug vinden, vind ik ideaal hiervoor! Ik ga vanuit België regelmatig speciaal naar Nederland, niet alleen om hem zich volledig te laten uitleven, maar dus ook om te leren omgaan met zowel grotere als kleinere honden (in communicatie, spel,...). 
Gebeurt dit echter niet in een losloopgebied, zou ik de andere eigenaar toch wel op zijn verantwoordelijkheden wijzen, niet alleen naar kleinere honden toe, maar ook naar andere wandelaars/joggers/fietsers en vooral ook naar zijn verantwoordelijkheid naar kleinere kinderen toe die hij met zijn loslopende hond kan tegenkomen. 

Groetjes Pieter. 

Pieter, dit is echt zo. Wanneer ik met het hondje van mijn zusje loop til ik haar ook wel eens op wanneer er grote lompe honden op ons af komen rennen. Ik denk juist dat het de angst niet bevestigd (al in haar hondje totaal niet bang aangelegd dus dat scheelt) maar ze wel bang kan worden als ze omver wordt gekegeld, wellicht zelfs gewond raakt. Het weegt namelijk maar 3,5 kg dus 1 zware poot op haar rug kan al wat schade aanrichten. 

Vroeger maakte wij die fout ook omdat wij zo veel te horen kregen: oh, zo'n klein hondje, til het maar niet op want daar worden ze alleen maar banger van, til het maar niet op want dan voelen ze zich even groot als de mens etc etc. 

Toen er 2 staffords op ons af kwamen rennen (gelukkig vriendelijk) hebben we haar tóch maar heel snel opgetild en ze is er nooit angstig door geworden, eerder een bevestiging dat ze beschermd wordt. 

Pieter, angst is een emotie, die kan je niet versterken, maar het bij behorende gedrag, kan wel versterkt of vermindert worden. 

Penny rende weg van de hond, hoewel dat stres oplevert, voelt ze door de grotere afstand tussen de hond en haar, zich uiteindelijk veilig.

Als ze dit gedrag gaat herhalen, zal dit gedrag versterkt worden. Ze zal het uiteindelijk eerder en vaker inzetten, want het werkt.

Als je haar optilt, ze zal bang zijn, maar doordat er niets engs gebeurd, zal ze zich veilig voelen. Het levert een positief gevoel op.

Als je dit steeds herhaalt, dan zal de angst zelfs af gaan nemen.

Daarom is het zo belangrijk met angst (of Onzekerheid) aan de slag te gaan, om te voorkomen dat bepaald gedrag wordt versterkt.

Uitvallen is een mooi voorbeeld, wat versterkt kan worden.

Honden het zelf laten uitzoeken, is niet reëel. De verschillen tussen honden zijn te groot.

Bovendien, er is geen band met alles buiten je roedel, die hoef je niet te sparen, er kan harder gecorrigeerd worden, de grenzen liggen verder.

Vandaar een hoop bijtincidenten en ellende buiten roedel, met vreemde honden.

Oh ja, nog een ding, Penny heeft gesnuffeld aan de hond. 
Helaas zal ze de volgende keer weer bang zijn voor de hond.

Als je gedrag wilt veranderen, vergt dat heel veel herhaling en oefening, eer het bevestigd, verandert is.

Dan lukt niet na 1x.

Je zou elke keer kunnen laten snuffelen, daarbij zal ze wel vanaf het moment dat ze hem ziet, tot het snuffelen, stres ervaren, totdat ze hem goed kent.

Mijn voorkeur zou zijn, om of op afstand, of op arm aan een goed gevoel gaan werken.

Als dat bevestigd is, zal ze geen moeite hebben met de hond, mits die niet op haar af duikt dat vind bijna geen een hond (en bijbehorende baas, ik althans)  prettig. 

Getsie, dat snap ik. Wat moet dat vreselijk zijn geweest!

Bedankt voor de reacties en uitleggen, er staat veel interessante informatie bij

@Suzanne en Pascale: ik weet dat optillen niet direct angst bevestigd, maar als het niet nodig is wil ik het ook niet doen. Als ik Penny op til gaat ze zo tegenstribbelen dat ik haar bijna niet meer kan houden dus ik denk dat ze het ook niet fijn vind. In dit geval was ik trouwens ook te laat, ik was niet meer op die hond aan het letten omdat ik er vanuit ging dat hij niet naar ons toe kwam dus merkte het pas toen hij al bijna bij ons stond. Regelen en steun geven doe ik wel. Ik ga er altijd tussen staan en de laatste tijd ben ik ook niet bang om een loslopende hond die ik niet vertrouw een schop te geven.

Als er echt gevaar dreigt til ik Penny natuurlijk wel altijd op, is ook al meerdere keren gebeurt en daar had ze inderdaad niets ernstig aan overgehouden. Ze werd een beetje gevoeliger voor geroep van andere mensen (associeert zij met loslopende honden) maar dat is al heel lang zo.

Het herhalen van vluchtgedrag vanwege succes wat ook wordt genoemd is echt mijn grootste angst. Dat heeft ze een periode gehad en haar los laten lopen (of sowieso met haar lopen want aan de lijn deed ze het ook) werd echt onmogelijk, ze is zelfs bijna een keer aangereden. Daarom reageer ik ook wat heftiger op dit soort ervaringen, het doet me steeds aan die periode denken.

Ik snap ook dat snuffelen er niet voor zorgt dat ze de hond nu niet meer eng vind, dat was ook niet echt mijn bedoeling al vind ik het wel goed als zij interesse toont in iets wat zij spannend vind (beloon ik ook).

@Rob: Ik heb na het incident er dus geen extra aandacht aan besteed. Ik beloonde haar wel voor aandacht want dat vind ik heel belangrijk, dat hoe angstig ze ook is ze wel bereikbaar blijft. Ik was zelf alleen wel erg boos en dat merkte Penny, dat zag ik aan haar houding. Samen spelen is absoluut geen optie, dat ze van alleen al de geur van deze hond heel erg gespannen wordt geeft aan dat ze echt heel erg bang is en ik ga haar niet dwingen met die hond contact te maken. Samen lopen zou kunnen helpen, maar die man blijft doorgaan over hoe het allemaal door mij komt en met zo'n persoon wil ik niet lopen.

@Pieter: Dit gebeurde allemaal in een aanlijngebied. In een losloopgebied loopt deze man niet en daar reageert ze sowieso anders op honden. De man weet ook heel goed dat het aanlijngebied is. In het losloopgebied gaat ze veel makkelijker met situaties om en is ze niet bang, met herder-achtigen moet ik altijd oppassen dat ze niet wilt vluchten en vervolgens drijfgedrag uit lokt maar verder gaat het daar prima. In het aanlijngebied is ze minder sociaal, waarschijnlijk omdat ze daar minder vrijheid krijgt.

De hond van die man is zeker niet meer jong en is ook zeker niet volledig te vertrouwen. Een hond van de vriendin van mijn moeder heeft hij wel flink verwond terwijl die hond aan de lijn was en hij los. Opzich kan Penny wel gewoon met andere honden communiceren, ze kan duidelijk aangeven wat wel mag en wat niet mag en doet dat meestal heel net, maar zoals ik al schreef gaat dat in het aanlijngebied moeizamer. 

@Marga: heftig, ik snap dat dat zo'n indruk op je heeft gemaakt. Ontlopen ga ik sowieso doen, hij loopt op vaste tijden dus ik ga gewoon op een andere tijd lopen.

Ik denk verder dat ik het hele idee van Penny leren goed op andere honden te reageren en niet uitvallen maar gewoon ga vergeten. Vanochtend weer zo'n situatie gehad maar dan met iemand anders. Ik heb wel zo'n 7 keer geroepen of de honden even aan de lijn konden en werd volledig genegeerd. Pas toen ik naar een van die honden schopte omdat die een keer erg agressief naar Penny heeft gedaan en ik hem niet vertrouw kwam de man in actie en ging achter elkaar schreeuwen dat zijn honden vrij mogen zijn. Natuurlijk allemaal in het enige aanlijngebied waar het nog echt rustig was.

Ik ben er gewoon zó klaar mee. Ik doe constant mijn best voor Penny, besteed al mijn tijd en energie aan het trainen van haar reactie naar andere honden alleen maar om anderen het weer te laten verpesten. Het heeft gewoon helemaal geen zin meer.

Honden vinden het idd niet altijd fijn om opgetild te worden.

Het maakt niet uit hoe je ze steunt.

Het blijft zo jammer, dat mensen hun losloper niet bij zich houden, of aan de lijn. Die verpesten het voor een hoop honden.

Goed dat je andere honden afhoud en weg stuurt of idd een schop geeft.

Je bent verantwoordelijk voor je eigen hond en liever een schop uitdelen, dan je hond met een nare ervaring of zelfs gebeten worden. 

Ik weet niet waar je woont? Wij hebben een speciale cursus, voor honden die problemen ervaren met andere honden. Dan kan van bang zijn en vluchten of juist uitvallen.

" Honden vinden het idd niet altijd fijn om opgetild te worden.
Het maakt niet uit hoe je ze steunt.
 
Het blijft zo jammer, dat mensen hun losloper niet bij zich houden, of aan de lijn. Die verpesten het voor een hoop honden.
 
Goed dat je andere honden afhoud en weg stuurt of idd een schop geeft.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen hond en liever een schop uitdelen, dan je hond met een nare ervaring of zelfs gebeten worden. 
Ik weet niet waar je woont? Wij hebben een speciale cursus, voor honden die problemen ervaren met andere honden. Dan kan van bang zijn en vluchten of juist uitvallen. "

Suzanne en Luca

Ik denk dat een cursus voor Penny geen zin meer gaat hebben, ik heb het gedrag er al zodanig uit getraind dat ze niet meer reageert als ze ziet dat andere honden onder controle staan en niet naar haar toe gaan. Op een cursus zijn de honden waarschijnlijk vooral aangelijnd of los en onder controle en dat kijkt Penny er niet meer naar. Het zijn echt de honden die loslopen en op haar af stormen die een probleem zijn, maar ik ben gewoon bang dat het na dit soort ervaringen weer gaat verergeren en dat ze ook weer op aangelijnde honden gaat reageren.

Er is trouwens wel een hondenschool die het doet in de buurt, de eigenaar daarvan kom ik soms tegen en daar heb ik altijd goed contact mee. Ik kan er wel een keer over vragen.

De invloed valt achteraf inderdaad wel heel erg mee. Deze middag ging ik weer naar het losloopgebied en dat ging perfect. Eerst heel dicht langs een aangelijnde dobermann (Penny natuurlijk ook aangelijnd), daarna even vrolijk een teckel begroeten, vervolgens zonder problemen langs een grote poedel en een paar kleine uitvallende hondjes en later even spelen met een cocker spaniel die we nog niet eerder waren tegen gekomen. Ze was alleen heel even bang bij een jonge Cane corso omdat die op haar af sloop, maar omdat de houding van die hond verder normaal was en Penny heel rustig bleef greep ik niet in. Ze corrigeerde toen hij te druk werd met grommen en kwam daarna vrolijk naar mij toe. Eigenlijk helemaal perfect dus.

Ik denk dat het probleem dan inderdaad gewoon bij mij ligt. Normaal ben ik niet meer zo onzeker en maak ik me minder zorgen, maar ik zit momenteel helemaal niet lekker in mijn vel en kan daardoor even niet omgaan met dit soort situaties. Ik ben zo bang dat ik iets fout doe of dat er gewoon iets fout gaat dat ik alles wil voorkomen en heel erg gestrest raak als dat niet lukt. Ik denk dat ik me nu maar vooral ga focussen op zelf dit soort situaties gewoon negeren en accepteren in plaats van zo veel op Penny's reactie letten, voor Penny maakt het blijkbaar niets uit.

Wat je zeker niet moet doen is je schuldig voelen of twijfelen aan jezelf, echt niet doen hoor!  Volgens mij doe je het echt prima!  Jouw instelling is ook goed, je denkt na (misschien iets te veel), je vraagt raad, je laat je informeren, enz...  Verder vind ik dat je (hoewel je daar zelf blijkbaar aan twijfelt), dat je net heel goed anticipeert op je hondje, je voelt je trouwe vriend goed aan en je observeert heel goed.  
Zodus, Je bent een voorbeeld voor mij, en voor velen hondeneigenaars. Eigenlijk zou iedere hondeneigenaar jouw verhaal moeten lezen...  ze zouden (net als ik) heel veel van jou en je verhalen bijleren! Top. 

Ik bedoel het niet onvriendelijk maar als een oprechte vraag: wandel jij wel eens stress vrij?

of loop je eigenlijk elke ronde zo oplettend te kijken dat je er een stukje stress van krijgt en dit mogelijk op Penny overbrengt? 

de reden waarom ik dit vraag is dat als ik jou verhalen lees vaak het idee heb dat jij de gene bent die stress heeft en je veel aantrekt van wat anderen ervan vinden. Heb je daar zelf geen last van? 

nogmaals ik bedoel het niet lelijk, het is iets wat mij opvalt en mocht je het er mee eens zijn is het wellicht een punt waar je aan kan gaan werken zodat het wandelen voor jou, voor Penny en voor je omgeving leuk blijft 

@Pieter: bedankt voor je lieve reactie, erg fijn om te lezen dat iemand nog een beetje in mij gelooft. Ik doe heel erg mijn best voor Penny en wil alles perfect doen, maar op dit soort momenten begin ik heel erg te twijfelen of ik het wel echt goed doe.

@Kiki: ik snap je vraag en vat het  ook totaal niet verkeerd op.

Je hebt gelijk, momenteel wandel ik inderdaad niet stress vrij, in ieder geval niet als ik loslopende honden zie (of als ik iets anders vind om me zorgen om te maken, bijvoorbeeld als Penny minder actief is dan normaal). Ik ben ook inderdaad iemand die constant bezig is met wat anderen van mij denken en ik raak heel snel gestrest (van alles, niet alleen van Penny).

Penny is niet de oorzaak van deze stress en negatieve gevoelens, er zit nog iets anders achter en daar wordt aan gewerkt. Verder zit ik momenteel gewoon niet lekker in mijn vel en dan ga ik me heel erg op haar richten, als dat dan ook nog eens steeds fout gaat wordt het natuurlijk niet beter.

Vanochtend ging ik een stuk eerder weg en dat ging al wat beter. Overdag is het gewoon niet meer te doen en dat moet ik ook maar accepteren. Hopelijk is de drukte tijdelijk door de hogere temperaturen.

Ik denk dat heel veel mensen op hp wel in jou geloven, maar daar heb je niet zo veel aan als je aan de ene kant de lat voor jezelf zo hoog legt, en aan de andere kant de pech hebt om zo veel aso baasjes tegen te komen.

Jij doet t hardstikke goed. 

Ga eens kijken wat voor jou helpt om een beetje te genieten van Penny. T hoeft niet in lange afstanden te zitten. Je kunt ook korter lopen en thuis leuke hersenwerkdingen of truukjes te doen.

Bedankt voor je reactie. Ik leg de lat inderdaad heel hoog voor mezelf als het om haar gaat, ik weet dat ik dat doe maar vind het heel erg moeilijk dat los te laten.

Ik voel me nu gelukkig weer een stuk beter en kijk momenteel inderdaad vooral naar wat ons allebei blij maakt. Ik probeer weer elke dag met haar te trainen omdat ze dat heel erg leuk vind en ik kijk met wandelen gewoon naar hoe ver we komen. Gisteren was ze een beetje ziek, maar vanochtend had ze heel veel energie en hebben we heel ver gelopen.

Met andere honden gaat het gelukkig ook weer super, passeren is geen probleem en zelfs als ze los op haar af komen gaat het beter. Gisteren in het aanlijngebied eerst een Duitse staande vanuit het niets achter haar en daarna een jonge Duitse herder die haar bestormde en om haar heen bleef springen. De laatste heb ik heel goed kunnen blokkeren en daardoor reageerde Penny totaal niet.

helaas is ze nu wel weer extreem gefixeerd op poep eten, normaal was het redelijk onder controle maar nu wil ze echt elke hondendrol op eten. Dat wordt dus weer muilkorf gebruiken en vaker aan de lijn...

Uitvallen is natuurlijk gedrag, dat kan je er eigenlijk niet uittrainen.

Je kan wel zorgen dat andere honden minder stres opleveren, zodat je hond niet meer hoeft uit te vallen.

Volgens mij ben je heel erg goed bezig. Heb vertrouwen in je zelf

" Uitvallen is natuurlijk gedrag, dat kan je er eigenlijk niet uittrainen.
Je kan wel zorgen dat andere honden minder stres opleveren, zodat je hond niet meer hoeft uit te vallen.
Volgens mij ben je heel erg goed bezig. Heb vertrouwen in je zelf "

Suzanne en Luca

Huh? Dat meen je toch niet zeker?, Faro viel heel erg uit, en dat hebben we er helemaal uitgekregen.

Sam valt soms nog uit, maar dat is ook al een stuk minder.

Bij Faro hoefde de hond waar hij naar uit viel helemaal niet in de buurt te zijn.